Venus Optics LAOWA 17 mm f/1.8 MFT II - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Aberracja chromatyczna
Testowany obiektyw nie ma problemów z podłużną aberracją chromatyczną. Jej wpływ na jakość obrazu jest niewielki, a zabarwienie, które możemy dojrzeć w dalekich nieostrościach, jest mało uciążliwe.
Tak samo wysoko oceniamy zachowanie w kwestii poprzecznej aberracji chromatycznej. Jej zachowanie w zależności od wartości przysłony jest zaprezentowane na poniższym wykresie.
Uzyskany przebieg jest z grubsza stały i trzyma się poziomu 0.03%. To wartość określana przez nas jako bardzo mała, dzięki czemu na typowych zdjęciach aberracji chromatycznej nie dojrzymy praktycznie wcale.
Olympus E-M5 II, RAW, f/2.8 | Olympus E-M5 II, RAW, f/8.0 |
Aberracja sferyczna
Jeśli chodzi o aberrację sferyczną, jest ona niewielka. Gdy uważnie przyjrzymy się pierwszym zdjęciom z niniejszego rozdziału, dojrzymy bardzo lekkie przesunięcie głębi ostrości w kierunku większych odległości po przymknięciu przysłony od f/1.8 do f/2.8. Podobny obraz uzyskujemy porównując rozogniskowane krążki światła – ten otrzymany przed ogniskiem ma nieznacznie bardziej zaakcentowaną obwódkę, ale oprócz tego nie widzimy niczego niepokojącego.
Olympus E-M5 II, f/1.8, przed | Olympus E-M5 II, f/1.8, za |