• Duży (L) – 7728×5152 pikseli,
• Średni (M) – 5472×3648 pikseli,
• Mały (S) – 3888×2592 pikseli.

• jasne oraz ciemne tony – w zakresie od −2 do +4 z krokiem jednostkowym,
• kolor, wyostrzanie, poziom redukcji szumu – w zakresie od −4 do +4 z krokiem jednostkowym.

Zaprezentujemy teraz przykłady funkcji odszumiania. Aparat pozwala na wybór jednego z aż 9 stopni intensywności jego działania – od −4 do +4. W tabeli poniżej prezentujemy wycinki w skali 1:1 zdjęć scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości i zapisywanych przy zastosowaniu nastaw skrajnych oraz środkowej (zero) odszumiania dla czułości ISO 6400 i 12800.

ISO 6400
Odszumianie −4
Odszumianie 0
Odszumianie +4
ISO 12800
Odszumianie −4
Odszumianie 0
Odszumianie +4

Przy zerowym stopniu odszumiania obraz prezentuje się w miarę korzystnie, choć jest już dość istotnie „wygładzony” – wraz z szumem zredukowana została części detali. Maksymalna nastawa spowodowała natomiast, że wycinki prezentują się sztucznie i nieatrakcyjnie.

Wyostrzanie ma identyczną skalę, jak redukcja szumu – od −4 do +4. Podobnie jak powyżej, prezentujemy wycinki scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości.

Ostrość −4
Ostrość 0
Ostrość +4

Naszym zdaniem nie warto przekraczać nastawy zerowej. Obraz pozostaje już wówczas wyraźnie, a zarazem w pełni wystarczająco uwydatniony. Maksymalna nastawa wyostrza tak mocno, że efekt końcowy jest zdecydowanie niekorzystny.

Balans bieli

Fujifilm X100VI umożliwia ustawianie balansu bieli przy użyciu następujących trybów:

• Auto:
  • standardowy,
  • z priorytetem bieli,
  • z priorytetem otoczenia,
• Światło dzienne,
• Pochmurnie,
• Świetlówka (3 nastawy),
• Światło żarowe,
• Pod wodą,
• Niestandardowe (3 banki),
• Temperatura koloru (od 2500 K do 10000 K).

Pomiary skuteczności balansu bieli wykonujemy na 24-polowej tablicy kolorów X-Rite. Następnie wyliczamy parametry dC (średnie odchylenie od właściwej barwy w przestrzeni L*a*b*, czyli wartość błędu, z jakim aparat ocenił barwę) oraz S (nasycenie barwy wyrażone w procentach). Poniżej w tabeli przedstawiamy wyniki dla wszystkich przetestowanych ustawień balansu bieli.

Fotografując w świetle naturalnym, błyskowym i LED-owym (5400K) nie musimy się martwić o odwzorowanie kolorów, bowiem stoi ono na bardzo dobrym poziomie. Automatyka w świetle żarowym działa typowo – w podstawowym wariancie zapewnia bardzo ocieploną kolorystykę, którą można na szczęście wyraźnie zredukować, wybierając opcję „priorytet bieli”. Kolejna nastawa „priorytet otoczenia” zachowała pomarańczową dominantę, a zatem zadziałała prawidłowo. W tym świetle najlepiej wybrać wzorzec dla żarówek, bądź samodzielnie ustawić wartość temperatury barwowej. Z kolei w cieniu widać naprawdę silne zaniebieszczenie obrazu, co zaowocowało wysokim błędem dC.

Jeśli chodzi o nasycenie, poza jednym przypadkiem, przekracza ono zawsze wartość wzorcową. Najwyższą osiąga dla automatyki przy żarówkach. Średnia odchyłka od idealnego nasycenia wyniosła nieco prawie 15%.

Szczegółowe wyniki naszych pomiarów prezentujemy poniżej.

Światło Balans bieli	Tablica kolorów	Przestrzeń kolorów Lab
Światło: Słońce Balans bieli: auto
Światło: Słońce Balans bieli: słoneczny dzień
Światło: pochmurny dzień Balans bieli: Auto
Światło: pochmurny dzień Balans bieli: chmury
Światło: Cień Balans bieli: Auto
Światło: żarówki (3000K) Balans bieli: Auto (AWB)
Światło: żarówki (3000K) Balans bieli: Auto (AWBw)
Światło: żarówki (3000K) Balans bieli: Auto (AWBa)
Światło: żarówki (3000K) Balans bieli: żarówka
Światło: żarówki (3000K) Balans bieli: Temp. 3000K
Światło: 5400K Balans bieli: auto
Światło: 5400K Balans bieli: Temp. 5400K
Światło: Lampa błyskowa Balans bieli: auto

Szum

Pomiar szumów wykonujemy na zdjęciach tablicy Kodak Q-14, korzystając z programu Imatest. Poniżej przedstawiamy wyniki dla plików JPEG:

Kształt wykresu przypomina z grubsza wykładniczy, nie widać bowiem drastycznych większych załamań. Z pewnością jednak JPEG-i są odszumiane, co widać także po bardzo zbliżonych wartościach składowych R, G, B i Y począwszy od ISO 1600. Poza tym, nawet dla maksymalnej nastawy (ISO 51200) poziom szumu nie przekracza 7%.

Poniżej przedstawiamy wycinki sceny testowej zarejestrowanej w formacie JPEG na najmniejszym możliwym do ustawienia wyostrzaniu.

By porównać uzyskane próbki z innymi aparatami, należy wybrać z rozwijanych list odpowiednie modele oraz zaznaczyć czułość, dla której mają być podane wyniki. W efekcie poniższa tabelka zostanie zaktualizowana nowymi wycinkami scenki testowej.

Wycinki z X100VI charakteryzują się pewną miękkością względem pozostałych, co wynika m.in. z nieco mocniejszego wyostrzania w aparatach Leiki i Ricoha. Nadal oferują bardzo dobre odwzorowanie detali na niskich nastawach ISO. Jeśli chodzi o jakość na wyższych czułościach, pozostaje ona dobra do wartości 3200, czyli podobnie jak w przypadku Leiki Q3. Przy tej nastawie degradacja obrazu z GR IIIx wydaje się nieco większa.