W Nikonie Z6 III, tak samo jak w innych zaawansowanych aparatach tego producenta, w menu fotografowania odnajdziemy funkcję redukcji szumu przy wysokich czułościach. Dostępne ustawienia obejmują: wyłączona, zmniejszona, normalna oraz zwiększona. Przykłady działania odszumiania w Z6 III przy poszczególnych ustawieniach można obejrzeć w poniższej tabelce. Zdjęcia wykonaliśmy dla czułości ISO 12800 i 25600.

ISO 12800
Odszumianie wyłączone
Odszumianie zmniejszone
Odszumianie normalne
Odszumianie zwiększone
ISO 25600
Odszumianie wyłączone
Odszumianie zmniejszone
Odszumianie normalne
Odszumianie zwiększone

Różnica między kolejnymi etapami tego procesu została dobrana całkiem rozsądnie. Niemniej coraz mocniej pozbawiają one obraz zarówno zakłóceń, jak i detali. Naszym zdaniem nie ma większego sensu korzystać z ustawienia wyższego niż „zmniejszone”, bowiem obraz zaczyna przypominać przysłowiową „akwarelę”.

Przyjrzyjmy się teraz zdjęciom zapisanym w surowym formacie. RAW-y z Z6 III wywołaliśmy programem dcraw i zapisaliśmy jako 24-bitowe TIFF-y. Podobnie jak w poprzednim rozdziale, porównania dokonujemy z Canonem R6 Mark II i Sony A7 IV. Przypominamy jednocześnie, że na rozwijanej liście znajdują się także inne modele dostępne aktualnie w naszej bazie.

Na niskich nastawach ISO, obraz z Nikona i Canona różni się praktycznie wyłącznie wzorem mory na wycinku po prawej stronie. Odwzorowanie szczegółów stoi praktycznie na takim samym poziomie. W przypadku aparatu Sony detal widać troszkę lepiej, co wynika naturalnie z wyższej rozdzielczości sensora w Alfie.

Jeśli chodzi o poziom szumu, patrząc na zdjęcia z Canona i Nikona na nastawach ISO 6400-12800 różnice są bardzo nieznaczne. Nieco więcej zakłóceń widać na wycinkach z A7 IV. Naszym zdaniem, zarówno w przypadku Z6 III, jak i R6 Mark II, lepiej nie przekraczać ISO 12800 – już przy tej nastawie poziom szumu jest dość istotny.

Niestety, nie wiedzieć czemu, program DNG Converter od Adobe nie był w stanie przekonwertować RAW-ów z Nikona wykonanych przy ISO 204800, a w przypadku darków – również ISO 102400. Zgłosiliśmy ten problem przedstawicielom Nikona, ale nie byli w stanie nam pomóc.

Przejdźmy teraz do sprawdzenia, co w temacie szumów pokażą nam konkretne liczby. Wyniki pomiarów poziomu szumu na surowych zdjęciach tablicy Kodaka Q-14, przekonwertowanych wcześniej do 24-bitowych TIFF-ów prezentujemy poniżej.

Przebieg poszczególnych składowych szumu ma charakter wykładniczy i nie widać niepokojących załamań.

Spójrzmy teraz na poniższy wykres, który prezentuje porównanie składowej luminancji dla Z6 III, Canona R6 Mark II, Panasonika S5 II i Sony A7 IV.

Dla prawie całego zakresu czułości, najlepiej wypada Lumix S5 II. Dla nastawy ISO 6400 ma on przewagę nad Z6 III (i jednocześnie R6 Mark II) wynoszącą ok. 1/2 EV. Z kolei różnica pomiędzy Nikonem i Sony to nieco ponad 1/2 EV na korzyść Z6 III.

Tradycyjnie, na koniec części dotyczącej szumu na surowych plikach, prezentujemy również wykres przedstawiający pomiary przeprowadzone na RAW-ach przekonwertowanych do 48-bitowych TIFF-ów.

Darki

Wspominaliśmy już wcześniej, że Nikon Z6 III zapisuje RAW-y w postaci 14-bitowej. Taka wartość odpowiada maksymalnemu poziomowi zliczeń równemu 16384. Standardowo zdjęcia w tym teście wykonujemy zarówno w formacie JPEG jak i RAW. Te pierwsze prezentujemy w postaci, w jakiej zostały zapisane przez aparat. Surowe pliki natomiast wywołujemy programem dcraw do postaci czarno-białej bez interpolacji. Uzyskane w ten sposób pliki TIFF konwertujemy do formatu GIF, dobierając zakres w taki sposób, aby najlepiej zobrazować generujący się na matrycy szum. W poniższych przykładach ograniczyliśmy sygnał do przedziału 800–1200. Identyczny zakres został również odłożony na poziomej osi histogramów. Maksymalne wartości na osi pionowej wynoszą 500 000 zliczeń.

RAW
ISO	Dark Frame	Crop	Histogram
50
100
200
400
800
1600
3200
6400
12800
25600
51200

Bias wynosi ok. 1000, tak samo jak w innych bezlusterkowcach Nikon Z. Do ISO 6400 histogramy przypominają swoim kształtem rozkład Poissona, natomiast dla wyższych nastaw wypłaszczają się. To oznacza, że miejsce użytecznego sygnału zajmuje szum.

Darki wyglądają całkiem nieźle, choć na wyższych czułościach widać dwa jaśniejsze poziome pasy w poprzek kadru, a także wzdłuż dolnej krawędzi.

Na zakończenie prezentujemy jeszcze darki w formacie JPEG. Na nich także da się dostrzec jaśniejsze pasy na najwyższych czułościach.

JPEG
ISO	Dark Frame	Crop
50
100
200
400
800
1600
3200
6400
12800
25600
51200
102400
204800