_1475239688.jpg)
Panasonic Lumix DC-GH7 - test aparatu
6. Jakość obrazu JPEG
Podstawowa regulacja wyglądu zdjęć JPEG dokonywana jest za pomocą opcji „Styl zdjęcia”, którą odnajdziemy w menu fotografowania. Pozwala ona na wybranie jednego ze stylów zdjęcia:
- Standardowy,
- Żywe barwy,
- Naturalne,
- L. Classic Neo,
- Płaski,
- Krajobraz,
- Portret,
- Monochromatyczne (czarno-białe),
- L. Monochromatyczne (czarno-białe),
- L. Monochromatyczne D (czarno-białe),
- L. Monochromatyczne S (czarno-białe),
- Monochromatyczne (czarno-białe) Leica,
- Tryb kinowy D2,
- Tryb kinowy V2,
- Jak 709,
- V-Log,
- Arii LogC3 – wymaga odblokowania kluczem aktualizacji (DMW-SFU3A),
- LUT,
- Własne (1–10).
Funkcja Styl zdjęcia pozwala również na ręczną kontrolę parametrów obrazu, takich jak kontrast, jasne tony, ciemne tony, wyostrzanie, nasycenie, odcień i poziom odszumiania. Wszystkie te parametry można zmieniać w przedziale od −5 do +5 ze skokiem 0.5. Ponadto w stylu monochromatycznym mamy jeszcze opcję „efekt filtra”, która naśladuje działanie kolorowych filtrów w fotografii czarno-białej. W opcji tej mamy następujące ustawienia: żółty, pomarańczowy, czerwony, zielony, wyłączony.
Poniżej przedstawiamy wycinki sceny testowej zarejestrowanej w formacie JPEG na najmniejszym możliwym do ustawienia wyostrzaniu. Dla porównania prezentujemy zdjęcia wykonane za pomocą Fujifilm X-T5 i Sony A6700.
|
By porównać uzyskane próbki z innymi aparatami, należy wybrać z rozwijanych list odpowiednie modele oraz zaznaczyć czułość, dla której mają być podane wyniki. W efekcie poniższa tabelka zostanie zaktualizowana nowymi wycinkami scenki testowej.
Lumix GH7 ustępuje trochę X-T5 pod względem odwzorowania detali, co wynika naturalnie ze sporej różnicy rozdzielczości zdjęć pomiędzy tymi aparatami. Widać także bardzo delikatną przewagę A6700 nad Panasonikiem na niskich czułościach. Przy wyższych nastawach, Lumix wypada trochę gorzej od konkurentów z uwagi na bardziej widoczny poziom zakłóceń, choć różnice nie są drastyczne. Naszym zdaniem, fotografując GH7 nie warto przekraczać nastawy ISO 3200, podczas gdy u konkurentów można niekiedy posiłkować się wartością o 1 EV wyższą.
Warto też wspomnieć, że obrazy z GH7 i G9 II byłyby bardzo trudne do rozróżnienia, gdyby oba aparaty tak samo zinterpretowały szarą kartę, której używamy do ustawiania balansu bieli podczas wykonywania zdjęć scenki.
Wyostrzanie
W Panasoniku GH7 mamy do dyspozycji 11-stopniową skalę wyostrzania plików JPEG (od −5 do +5 ze skokiem jednostkowym).
| Panasonic Lumix GH7, ISO 100 | |||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Tryb kreatywnego sterowania – filtry efektowe
GH7, podobnie jak inne Lumiksy, posiada również filtry efektowe. Ich liczba została jednak mocno okrojona. Do dyspozycji mamy następujące ustawienia:
- Ekspresyjny,
- Retro,
- Dawne czasy,
- Wysoka tonacja,
- Niska tonacja,
- Sepia,
- Efekt krosowania,
- Bleach bypass.
Ponadto w każdym z filtrów mamy dostępne dodatkowe ustawienia związane z nim. Korygować możemy (w zależności od wybranego filtra) intensywność danego filtra, kontrastu, nasycenia itp.
Przykładowe zdjęcia z użyciem każdego z filtrów można zobaczyć np. w teście Lumiksa GX9.
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.