Viltrox AF 23 mm f/1.4 XF - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Aberracja chromatyczna
Niestety dwa elementy wykonane ze szkła ED nie wystarczyły, aby skutecznie zwalczyć podłużną aberrację chromatyczną. Na maksymalnym otworze względnym nieostrości pokazują sporo „kolorków”. Na szczęście daje się je znacząco ograniczyć przymykając przysłonę do wartości f/2.0.
Tutaj sytuacja jest zauważalnie lepsza niż w przypadku podłużnego wariantu tej wady. W zakresie przysłon od f/2.8 do f/16 wyniki znajdują się poniżej 0.04%, a więc są bardzo małe. Troszkę wyższe wartości zauważyliśmy na f/1.4 i f/2.0, ale nawet tam nie przekraczają one 0.06%, a więc wciąż możemy nazywać je małymi. W efekcie poprzeczną aberrację chromatyczną będzie nam bardzo trudno zobaczyć na naszych zdjęciach.
W przypadku obu typów aberracji Viltrox notuje lepsze wyniki niż droższy Fujinon XF 23 mm f/1.4 R.
Fujifilm X-T2, RAW, f/1.4 | Fujifilm X-T2, RAW, f/2.8 |
Aberracja sferyczna
Na pierwszych zdjęciach w niniejszym trudno dojrzeć efekt „pływania” ogniska, aberracja sferyczna nie może być więc duża. O tym, że nie skorygowano jej do końca, świadczy jednak wygląd rozogniskowanych krążków światła uzyskanych przed i za ogniskiem. Ich wygląd dość istotnie się od siebie różni, a w przypadku idealnie skorygowanej wady tego typu, krążki powinny być identyczne.
Fujifilm X-T2, f/1.4, przed | Fujifilm X-T2, f/1.4, za |