Sigma A 105 mm f/2.8 DG DN Macro - test obiektywu
7. Koma, astygmatyzm i bokeh
Centrum, f/2.8 | Róg APS-C, f/2.8 | Róg FF, f/2.8 |
Centrum, f/4.0 | Róg APS-C, f/4.0 | Róg FF, f/4.0 |
Astygmatyzm, rozumiany jako średnia różnica pomiędzy poziomymi i pionowymi wartościami funkcji MTF50, wyniósł 2.9%, co uznajemy za poziom bardzo mały. W tej kategorii do testowanego obiektywu też nie możemy mieć najmniejszych zastrzeżeń.
Wygląd obrazów pozaogniskowych testowanej Sigmy jest bardzo ładny. Rozkład światła w krążkach jest bardzo równy i jedyne, co może zwracać uwagę, to jaśniejsza obwódka pojawiająca się po przymknięciu przysłony. Osobną kwestią jest winietowanie mechaniczne, które niestety widać nawet po przymknięciu przysłony o 2 EV. Tym tematem zajmiemy się jednak szczegółowo w następnym rozdziale.
Centrum, f/2.8 | Róg APS-C, f/2.8 | Róg FF, f/2.8 |
Centrum, f/4.0 | Róg APS-C, f/4.0 | Róg FF, f/4.0 |
Centrum, f/5.6 | Róg APS-C, f/5.6 | Róg FF, f/5.6 |