Fujifilm Fujinon XF 23 mm f/1.4 R LM WR - test obiektywu
8. Winietowanie
X-T2, JPEG, f/1.4 | X-T2, RAW, f/1.4 |
X-T2, JPEG, f/2.0 | X-T2, RAW, f/2.0 |
X-T2, JPEG, f/2.8 | X-T2, RAW, f/2.8 |
Widać wyraźnie, że na JPEG-ach winietowanie jest korygowane i nie można tego procesu wyłączyć. W efekcie wyniki tutaj prezentowane są umiarkowane. Na f/1.4 spadek jasności w rogach kadru wynosi 31% (−1.09 EV) i zmniejsza się do 24% (−0.79 EV) po przymknięciu przysłony do f/2.0. Na f/2.8 omawiana wada spada minimalnie do 23% (−0.76 EV), a na f/4.0 do 17% (−0.54 EV). W przypadku przysłony f/5.6 i większych mamy do czynienia z poziomem 12% (−0.36 EV).
Prawdziwy obraz tej wady dojrzymy dopiero na plikach RAW. W tym przypadku, na maksymalnym otworze względnym, winietowanie wynosi 52% (−2.11 EV). Jest to spora wartość, ale jeśli weźmiemy pod uwagę światło i kąt widzenia, to można powiedzieć, że Fujinon nie zanotował tutaj wyniku gorszego od konkurencji. Dodatkowo jest to wynik, w granicach błędów pomiarowych, praktycznie taki sam jak u poprzednika oraz u Viltroksa, które pokazywały wartości w okolicach 50%.
Trochę dziwi stosunkowo wolny spadek winietowania wraz z przymykaniem przysłony. Na f/2.0 mamy do czynienia z poziomem 41% (−1.52 EV), natomiast na f/2.8 omawiana wada zmniejsza się do 37% (−1.32 EV). W przypadku przysłony f/4.0 uzyskaliśmy wynik 32% (−0.13 EV), a dla f/5.6 poziom 28% (−0.94 EV). Na f/8.0 i większych wartościach przysłony winietowanie trzyma się okolic 25% (−0.85 EV).
Fujifilm X-T2, RAW, f/1.4 |