Klasa jasnych obiektywów o ogniskowej 75 mm, które są przeznaczone do bezlusterkowców z matrycami APS-C jest dopiero w powijakach i tak naprawdę dopiero Viltrox AF 75 mm f/1.2 był pierwszą premierą tego typu. Kilka miesięcy później dołączył do niego ciemniejszy o 1 EV Samyang. Porównanie parametrów obu tych obiektywów prezentuje nasza tabela. Ze względu na dużą różnicę w jasności obu instrumentów, trudno tutaj wyciągać jakieś mocniejsze wnioski. Trudno się bowiem dziwić, że jaśniejszy Viltrox jest obiektywem wyraźnie większym, cięższym, posiadającym większą średnicę filtrów i bardziej skomplikowaną budowę optyczną. Samyang góruje jednak nad Viltroksem lepszą minimalną odległością ustawiania ostrości, za to Viltrox ma więcej listków na przysłonie. Oba obiektywy są wyposażone w autofokus i bardzo nas cieszy ostatnia ofensywa producentów niezależnych dotycząca modeli z mocowaniem Fuji X, które mogą ustawiać ostrość automatycznie.

Na poniższym zdjęciu Viltrox AF 75 mm f/1.2 stoi pomiędzy dwoma obiektywami Fujinon - po lewej mamy jasnego XF 56 mm f/1.2 R, a po prawej zmiennoogniskowego XF 18-55 mm f/2.8-4.0 R LM OIS.

Testowany obiektyw rozpoczyna się metalowym bagnetem, który otacza czarne denko z zatopionymi w nim stykami. Tylna soczewka ma średnicę 22 mm, jest nieruchoma i znajduje się tuż poniżej styków. Jej otoczenie jest dobrze wyczernione. Warto nadmienić, że mamy tam także wejście USB-C, które pozwala podpiąć obiektyw do komputera i np. wgrać mu najnowsze oprogramowanie albo sprawdzić obecne. W trakcie naszego testu pojawiła się najnowsza wersja owego oprogramowania o numerze 1.0.3, więc mogliśmy przekonać się jakie różnice wprowadziła ona w stosunku do poprzedniej edycji.
----- R E K L A M A -----

Właściwy korpus obiektywu rozpoczyna cię czarnym, metalowym i nieruchomym pierścieniem, na którym widnieje informacja o miejscu produkcji (Made in China), numer seryjny oraz czerwona kropka mająca ułatwić mocowanie obiektywu do aparatu.

Kolejnym elementem jest mający 13 mm szerokości, karbowany pierścień do zmiany wartości przysłony. Zawiera on znaczniki co 1 EV oraz wartość A, której ustawienie powoduje, że aparat sam wybiera wartość przysłony. Pierścień pracuje z krokiem 1/3 EV i nie mamy wyboru trybu jego pracy.

Idąc dalej natrafiamy na kolejny nieruchomy i metalowy pierścień, na którym mamy podstawowe parametry obiektywu, logotyp producenta, znaczek z oznaczeniem serii produktowej (Pro) oraz przełącznik trybu pracy mechanizmu ustawiającego ostrość (AF/MF).

Największym elementem jest pierścień do manualnego ustawiania ostrości, który ma szerokość aż 28 mm i jest w całości pokryty drobnym karbowaniem. Nie znajdziemy na nim żadnej skali odległości, ani głębi ostrości. Pierścień pracuje w przełożeniu elektronicznym i jego ruch jest płynny. Zakres pracy owego pierścienia wynosi 200-210 stopni i jest to rozsądna wartość.

Obiektyw kończy się metalowym bagnetem do mocowania osłony przeciwsłonecznej, wewnątrz którego znajdziemy nierotujące mocowanie filtrów o średnicy 77 mm. Przednia soczewka jest lekko wypukła, nieruchoma, ma średnicę 60 mm i otacza ją fragment obudowy z nazwą i podstawowymi parametrami obiektywu.

Jeśli chodzi o konstrukcję optyczną, mamy tutaj do czynienia z aż 16 elementami ustawionymi w 11 grupach. To ogromna liczba jak na teleobiektyw o umiarkowanej ogniskowej. Co więcej, zastosowano tam aż trzy elementy wykonane z niskodyspersyjnego szkła ED oraz cztery soczewki ze szkła o wysokim współczynniku załamania światła. Wewnątrz znajdziemy jeszcze przysłonę o jedenastu listkach, którą możemy domknąć maksymalnie do wartości f/16.

Kupujący dostaje w zestawie oba dekielki, osłonę przeciwsłoneczną oraz miękki futerał ze sztywniejszym, skórzanym spodem.