Podczas robienia zdjęć aparat sprawia nam wiele przykrych niespodzianek. Najpoważniejszą jest zawodny autofokus, który potrafi sam z siebie się zaciąć. Gdy wykonujemy zdjęcia z lampą błyskową, po każdym błysku flesza nie możemy pracować na aparacie do póki lampa się ponownie nie naładuje (trwa to od 1 do 4 sekund). Tryb manualnego ostrzenia to prawdziwa jazda "bez trzymanki". Uruchamiamy funkcję MF w zakładce menu głównego (dosyć trudny dostęp) po czym na ekranie wyświetla się krótka instrukcja, że należy wcisnąć przycisk korekcji ekspozycji i zmieniać ostrość za pomocą pierścienia zmiany ogniskowej. Nie uświadczymy żadnego paska czy powiększonego wycinka, który pozwoli zorientować się w którą stronę przesuwa się ognisko.

Ponadto w trybie tym nie działa korekcja ekspozycji czy funkcje zmiany przysłony/czasu (w zależności czy pracujemy w trybie P/A/S/M). Manualne ustawienie ostrości i korekcja parametrów ekspozycji to prawdziwa katorga. Najwyraźniej konstruktorzy mieli tak niską pensję, że oprogramowanie do S8000fd pisali na kolanie w przerwie na lunch. Wyszło jak wyszło - produkt Fuji wygląda jak aparat i nawet robi zdjęcia jak aparat, ale niestety z obsługą czy możliwościami współczesnego aparatu nie ma zbyt wiele wspólnego.

Spośród zalet aparatu warto wymienić duży zakres ogniskowych oraz obecność szerokiego kąta (ekwiwalent małoobrazkowy 28 mm). Jak na aparat o niezbyt dużych wymiarach trzyma się go pewnie i dosyć wygodnie.

Szybkość

Test szybkości aparatu wykonaliśmy fotografując stoper na kolorowym, pełnym szczegółów tle, w 30-sekundowym przedziale czasu. Utrudniamy w ten sposób oprogramowaniu aparatu łatwą kompresję pliku w formacie JPEG.

FinePix S8000fd udostępnia użytkownikowi dwa tryby szybkiego fotografowania. Zmierzyliśmy jego "szybkostrzelność" w obu przypadkach. Oto jak prezentują się wyniki:

• High Speed Shooting - umożliwia wykonanie 3 zdjęć z prędkością 1.4 kl./s,
• Continous Shooting - wykonuje zdjęcia aż do zapełnienia karty, z prędkością 0.6 kl./s.

Menu

Menu S8000fd nie urzeka funkcjonalnością. Jest raczej toporne ale po dłuższym użytkowaniu można się do niego przyzwyczaić. Podzielono je na dwie części: menu główne mieszczące się pod przyciskiem MENU oraz menu funkcyjne, które uruchamia się po naciśnięciu guzika .

Zanim przejdziemy do zakładek menu przyjrzyjmy się informacjom wyświetlanym bezpośrednio na wyświetlaczu podczas fotografowania. Naciśnięcie dowolnego przycisku na obudowie czy też przekręcenie koła nastaw powoduje wyświetlenie się dymku z informacją dotyczącą uaktywnionej funkcji. Prosta rzecz a cieszy:

Pod klawiszem kryje się menu funkcyjne aparatu. Po jego naciśnięciu naszym oczom pokażą się zaledwie 3 zakładki. Znajdziemy w nich takie funkcje jak nastawa czułości ISO, wielkość i jakość zdjęć oraz tryb filmu:

W menu głównym znajdziemy wiele funkcji przydatnych podczas fotografowania (m.in. pomiar światła, tryb ostrzenia czy balans bieli) jak i opcje, które ustawiamy tylko raz (jasność wyświetlacza, data i godzina, język menu etc.). Szkoda, że kilku z często używanych funkcji nie przesunięto do menu funkcyjnego lub pod klawisze na obudowie. W efekcie cierpi na tym ergonomia obsługi tego aparatu:

Jakość zdjęć

Zdjęcia możemy zachowywać w formacie JPEG/EXIF wersja 2.2 zgodne z DPOF. Pliki JPEG zachowywać możemy w jednym z dwóch stopni kompresji: kompresja mała (F) oraz kompresja duża (N).

Przeciętny plik zapisany w najwyższej jakości (F) zajmuje około 3.0 MB. Po zapisaniu go z użyciem większej kompresji (N) zajmuje on już tylko 1.7 MB. Kompresja widocznie wpływa na jakość zdjęcia co widać na poniższych wycinkach, które przedstawiają scenkę sfotografowaną przy użyciu czułości ISO 100:

Mała kompresja - F
Duża kompresja - N

Lampa błyskowa

Lampa błyskowa może pracować w następujących trybach:

• Auto,
• Wymuszona lampa,
• Synchronizacja z drugą kurtyną,
• Zablokowana lampa.

Producent nie podaje liczby przewodniej dla lampy błyskowej. Jako, że aparat posiada funkcję manualnego doboru parametrów ekspozycji, wykonaliśmy zdjęcie z lampą błyskową w zaciemnionym pomieszczeniu używając czasu ekspozycji 1/100 sekundy, przysłony f/8 oraz czułości 100 ISO. Oto co otrzymaliśmy:

Gdy przełączyliśmy aparat do trybu P i ponownie wyzwoliliśmy migawkę, FinePix S8000fd dobrał następujące parametry ekspozycji: 1/45 s, f/3.2 oraz czułość 100 ISO. Efekt jest następujący:

Rozpoznawanie twarzy

Aparat FujiFilm wyposażono w system rozpoznawania twarzy. Dzięki niemu, aparat jest w stanie tak dobrać parametry ekspozycji by wykryte w kadrze twarze były optymalnie naświetlone. Jednocześnie ostrość ustawiana jest na pierwszoplanową postać.

Niestety, choć S8000fd jest świeżym modelem w ofercie Fuji, zastosowano w nim stary system detekcji twarzy (najnowsze kompakty FujiFilm posiadają system Face Detection nowej generacji o numerze wersji 2.0). Efektów tego zabiegu nie trudno się domyśleć. Aparat ma poważne problemy z rozpoznaniem pojedynczej twarzy. Robi to prawidłowo tylko wtedy gdy osoba zwrócona jest idealnie na wprost obiektywu. Nachylenie twarzy pod niewielkim kątem, czy też obrót aparatu powodują, że system nie jest w stanie rozpoznać twarzy nawet o bardzo wyraźnych rysach. Podczas wielu zdjęć testowych aparat skutecznie rozpoznawał maksymalnie dwie twarze zwrócone w stronę aparatu. Przy większej ilości osób w kadrze, ramki wykrywające twarz pojawiały się i znikały. Ostatecznie podczas naciśnięcia spustu migawki aktywne były co najwyżej dwie lub jedna.

Stabilizacja obrazu

FinePix S8000fd wyposażony jest w mechaniczną stabilizację obrazu polegającą na odpowiednich ruchach matrycy CCD w celu zrekompensowania drgań ręki.

Postanowiliśmy zbadać skuteczność zastosowanej stabilizacji wykonując serię zdjęć scenki z włączoną i wyłączoną funkcją redukcji drgań. Zdjęcia wykonywane były przy małoobrazkowym ekwiwalencie ogniskowej 48 mm. Fotografując w priorytecie czasu, dla danej wartości ekspozycji wykonywaliśmy po 5 zdjęć, z których wybieraliśmy te charakteryzujące się najmniejszym poruszeniem. Na podstawie naszych pomiarów skuteczność stabilizacji obrazu w FujiFilm S8000fd oceniamy na 1.7 - 2 EV. Nie jest to wynik zbyt dobry co wynika z zastosowania mniej skutecznego, mechanicznego stabilizowania matrycy. Podobny wynik odnotował bliźniaczy Olympus SP-550 UZ. Konkurencyjny Sony H9 może poszczycić się stabilizacją obrazu na poziomie 2.5 EV.

Poniżej prezentujemy tabelkę z wycinkami 1:1 centralnego fragmentu scenki:

Eksp. [s]	OFF	ON
1/100
1/80
1/50
1/40
1/25
1/15
1/10
1/8
1/5
1/3
1/2

Klipy filmowe

FinePix S8000fd wyposażono w możliwość nagrywania klipów wideo. Wystarczy przekręcić pokrętło główne by móc rejstrować filmy zapisywane jaki pliki AVI z dźwiękiem mono w jakości 640 x 480 lub 320 x 240 pikseli i 30 kl./s.

Długość klipów ograniczona jest jedynie objętością karty pamięci. Zmiana ogniskowej podczas filmopwania nie jest możliwa.