Spośród trójki kompaktów o 18-krotnym zoomie optycznym, Panasonic najbardziej przypadł nam do gustu pod względem ergonomii i prostoty obsługi. Żeby nie być gołosłownym poniżej prezentujemy zdjęcia pokazujące, że podstawowe funkcje fotograficzne oraz parametry ekspozycji można obsługiwać jednym palcem i to nawet przez dosyć sporą rękawicę:

Jak pisałem w poprzednim rozdziale, kompaktowe rozmiary aparatu jednym się spodobają, innym nie. Od aparatu tej klasy można by oczekiwać nieco lepszych materiałów wykonania oraz uchylnego bądź obrotowego wyświetlacza LCD. Jednakże żaden z dwóch bezpośrednich konkurentów nie oferuje nam nic więcej.

Użytkowników o nieco większych aspiracjach z pewnością ucieszy dostępność trybu zapisu zdjęć w formacie RAW, z którego po obróbce można wydobyć znacznie więcej informacji niż ze standardowych plików JPEG.

Szybkość

Test szybkości aparatu wykonaliśmy fotografując stoper na kolorowym, pełnym szczegółów tle, w 30-sekundowym przedziale czasu. Utrudniamy w ten sposób oprogramowaniu aparatu łatwą kompresję pliku w formacie JPEG. Niestety nie możliwym jest wykonywanie zdjęć seryjnych przy zapisie plików do formatu RAW bądź RAW+JPEG.

Użytkownik Lumixa DMC-FZ18 ma do dyspozycji dwa tryby rejestracji zdjęć seryjnych: Normalny oraz Bez ograniczeń. Oto wyniki naszych pomiarów przeprowadzone za pomocą każdego z nich:

• Tryb Normalny umożliwia wykonanie 4 zdjęć z prędkością 1.6 kl./s,
• Tryb Bez ograniczeń pozwala na wykonanie serii zdjęć o dowolnej długości ze średnią prędkością 1.3 kl./s.

Pod względem zdjęć seryjnych produkt Panasonica prezentuje się wyraźnie lepiej od FujiFilm S8000fd oraz Olympusa SP-550 UZ. Jednakże gdy spojrzymy do instrukcji obsługi zobaczymy, że producent chwali się prędkością 3 kl./s w trybie normalnym i prędkością "około 2 kl./s" w trybie Nieograniczonym. Jak widać w obu przypadkach zastosowano dosyć grube zaokrąglenie...

Menu

Menu w Panasonicu podzielono na dwie części. Pierwsza z nich to menu funkcyjne aparatu, w którym znajdziemy najważniejsze opcje wykorzystywane podczas wykonywania zdjęć (tryb stabilizacji obrazu, pomiar ostrości, pomiar światła, balans bieli, czułość, rozdzielczość pliku oraz format jego zapisu). Drugie menu zawiera zarówno opcje przydatne podczas fotografowania (zakładka Nagrywanie) jak i ustawienia ogólne aparatu (zakładka Konfiguracja).

Naciśnięciu dowolnego guzika na obudowie aparatu towarzyszy pojawienie się dymka informacyjnego bądź też wyświetlone zostaje menu z możliwymi opcjami wyboru:

Po wciśnięciu dżojstika nawigacyjnego na ekranie ukazuje się przejrzyste menu podręczne:

Menu główne jest proste, czytelne. Wszystkie potrzebne opcje podzielono na dwie zakładki - Nagrywanie oraz Konfiguracja. W pierwszym umieszczono 4 a w drugim 5 ekranów funkcjami od wyboru:

Wiele ciekawych opcji fotograficznych staje się dostępnych po wybraniu dowolnej pozycji na kole nastaw:

Reasumując, sposób obsługi, układ menu oraz liczba dostępnych opcji w Lumix-ie FZ18 wyraźnie przewyższają to co oferuje nam Olympus SP-550 UZ czy FujiFilm S8000fd.

Jakość zdjęć

Zdjęcia możemy zachowywać w formacie JPEG/EXIF wersja 2.2 zgodne z DPOF oraz w formacie RAW. Pliki JPEG zachowywać możemy w jednym z dwóch stopni kompresji: kompresja mała oraz kompresja duża. Plik RAW wywołaliśmy za pomocą programu DCRAW bez wyostrzania do formatu PPM po czym został bezstratnie przekonwertowany do formatu PNG, w którym prezentujemy wycinek scenki w tabelce poniżej.

Przeciętny plik zapisany jako JPEG w najwyższej jakości zajmuje około 3.8 MB. Po zapisaniu go z użyciem większej kompresji, jego rozmiar zmniejsza się do około 1.7 MB. Zdjęcia zapisane w formacie RAW zajmują z reguły 13.5 MB.

Poniżej prezentujemy wycinki scenki w skali 1:1 pokazujące różnice pomiędzy poszczególnymi typami zapisu zdjęć. Wyraźnie widać przewagę w jakości zdjęć o małym stopniu kompresji wobec tych mocniej skompresowanych. W oczy rzuca się również wysokie wyostrzanie plików JPEG wobec RAW oraz duże nasycanie kolorów w tych pierwszych:

Mała kompr.
Duża kompr.
RAW

Lampa błyskowa

Lampa błyskowa może pracować w następujących trybach:

• Auto,
• Wymuszona lampa,
• Auto z redukcją czerwonych oczu,
• Synchronizacja z długimi czasami z redukcją czerwonych oczu (błysk na pierwszą kurtynę),
• Zablokowana lampa.

Następnie wykonaliśmy analogiczne ujęcie ale tym razem ustawiliśmy aparat na tryb P. Panasonic FZ18 dobrał czas na 1/50 s i f/3.2 w wyniku czego powstało takie zdjęcie:

Jak widać lampa na ustawieniach manualnych nie zachwyca swoimi możliwościami. Porównując siłę błysku do innych kompaktów, Panasonic wypada podobnie do Sony H9 oraz nieco lepiej od Canona S5 IS czy jego bezpośredniego konkurenta - FujiFilm S8000fd. Jednak ciągle siła błysku lampy w kompaktach pozostawia wiele do życzenia...

Rozpoznawanie twarzy

Jak w wielu współczesnych kompaktach, tak i w Panasonicu FZ18 zastosowano system rozpoznawania twarzy. Uaktywnia się on automatycznie, gdy pracujemy w trybie Portretu lub Inteligentnego Auto. Pracując w innych trybach możemy ręcznie uaktywnić tę funkcję wybierając odpowiednią opcję w menu podręcznym aparatu.

Panasonic chwali się, że jego produkt jest w stanie wykryć do piętnastu twarzy na zdjęciu. Oczywiście z praktycznego punktu widzenia jest to tylko żonglowanie liczbami, gdyż aparat optymalizuje ustawienia ostrości i pomiaru światła do jednej lub kilku pierwszoplanowych twarzy, dla których aparat nastawia ostrość. Nie mniej z dużą ciekawością przystąpiliśmy do testów tej funkcji, zwłaszcza po wpadce jaką odnotował megazoom Fuji.

Postanowiliśmy sprawdzić możliwości FZ-18-tki na próbce 93 ujęć, na których widoczne było w sumie 199 twarzy (w kadrze znajdowało się od jednej do 7 osób różnej płci i w różnym wieku). W 76% przypadków Lumix poprawnie rozpoznał twarz, co uznajemy za wynik dobry. Aparat nie miał większych problemów z detekcją osób noszących okulary czy brodę, jak i robiących różne miny, od szerokiego uśmiechu po płaczące kilkumiesięczne dziecko. Nieco gorzej radził sobie z profilami i osobami stojącymi w drugim planie. Co ważne, w naszym teście nie odnotowaliśmy ani jednej pomyłki, co kilkukrotnie przytrafiło się Canonowi S5 IS czy Sony H9 (zdarzało im się uznać doniczkę czy wydatny biust za ludzką twarz...)

Podsumowując, Lumix FZ-18 posiada najlepszy tryb detekcji twarzy spośród przetestowanych przez nas aparatów.

Stabilizacja obrazu

Lumix FZ18 wyposażony jest w optyczną stabilizację obrazu (MEGA O.I.S.) działającą w dwóch trybach:

• Mode 1 (stabilizacja ciągła),
• Mode 2 (stabilizacja podczas zdjęcia).

Postanowiliśmy zbadać skuteczność zastosowanej stabilizacji wykonując serię zdjęć scenki z włączoną i wyłączoną funkcją redukcji drgań. Zdjęcia wykonywane były przy małoobrazkowym ekwiwalencie ogniskowej 90 mm. Fotografując w priorytecie czasu, dla danej wartości ekspozycji wykonywaliśmy po 5 zdjęć, z których wybieraliśmy te charakteryzujące się najmniejszym poruszeniem. Nasze pomiary pokazują, że efektywność optycznej stabilizacji obrazu waha się w granicach 2 - 2.3 EV. Jest to wyniki dobry, choć przyznam szczerze, że spodziewaliśmy się lepszego rezultatu.

Poniżej prezentujemy tabelkę z wycinkami 1:1 centralnego fragmentu scenki:

Ekspozycja [s]	OFF	MODE 1	MODE 2
1/100
1/80
1/60
1/40
1/30
1/25
1/20
1/15
1/10
1/8
1/6
1/5
1/3

Klipy filmowe

Panasonic wyposażony jest w funkcję nagrywania klipów filmowych. Aby ją uaktywnić należy przesunąć główne koło nastaw na pozycję oznaczoną grafiką kamery wideo. Wtedy to możemy kręcić filmiki, które zapisywane są w formacie QuickTime Motion JPEG (rozszerzenie *.MOV) wraz z dźwiękiem mono w następującej jakości:

• 848 x 480 pikseli, 30/10 kl./s (proporcje obrazu 16:9),
• 640 x 480 pikseli, 30/10 kl./s (proporcje obrazu 4/3),
• 320 x 240 pikseli, 30/10 kl./s (proporcje obrazu 4/3).

Z jednej strony warto pochwalić Panasonica za możliwość nagrywania filmów w dużej rozdzielczość 848 x 480 pix z nominalną prędkością 30 kl./s, co na pewno przypadnie do gustu osobom lubiącym wykonać dobrej jakości filmik z rodzinnego spotkania. Z drugiej strony szkoda, że nie umożliwiono nam nagrywania dźwięku w jakości stereo, na co jak dotąd, pozwalają jedynie niektóre kompakty Canona. Użytkownik nie ma również możliwości zmiany ogniskowej podczas nagrywania.

Przykładowe klipy filmowe można pobrać kilkając poniższe linki:

• 840x480, 30 kl./s - Film 1 (18.9 MB),
• 840x480, 30 kl./s, 504 mm + stabilizacja - Film 2 (12.1 MB),