Do trzycyfrowych EOS-ów przylgnęła opinia o bardzo niewygodnych, małych uchwytach. W 450D wyprofilowanie uchwytu zmieniło się na lepsze. Palce lepiej przylegają do korpusu, choć ciągle wąski uchwyt nie daje takiej wygody jak u konkurencyjnych Olympusów E-510/520, czy Sony A200/300/350. Korpusy amatorskich Canonów są za krótkie. Poszerzenie uchwytu o kilka milimetrów powinno wystarczyć, aby dłoń lepiej do niego przylegała. Aparat stracił by wtedy na kompaktowości, ale nie aż tak mocno. A zyskalibyśmy stabilność z ciężkimi obiektywami.

Od modelu 400D w tej serii aparatów nie ma już monochromatycznego ekranu. W 450D sterowanie skupia się wokół dużego 3-calowego wyświetlacza. Funkcjonalność przycisków pozwala na szybką zmianę parametrów fotografowania, a jedyne czego można żałować, to brak możliwości ich zmiany w wizjerze. Jedynie czułość może być ustawiana w wizjerze i nie wyświetlana na LCD. Wciśnięcie pozostałych przycisków włącza LCD. Jedynie jeśli aktywny jest czujnik podczerwieni wyłączający wyświetlacz przy zbliżeniu oka do wizjera, to patrząc w wizjer nie możemy bezpośrednio zmienić pomiaru światła, trybu pracy AF, balansu bieli, trybu pracy migawki i stylów obrazu.

Obiektywy

Canon i Nikon dominują pod względem ilości dostępnych obiektywów do swoich lustrzanek. Wybór z całego asortymentu jest bardzo duży, aczkolwiek amatorski segment obiektywów Canona kuleje, bo albo za drogo, albo z jakością nie tak jak trzeba. W takim przypadku można posiłkować się ofertą producentów niezależnych: Sigma, Tamron i Tokina.

Nadzieję na przyszłość i sporą niespodziankę przyniósł odnowiony obiektyw EF-S 18-55 mm f/3.5-5.6 IS dodawany w zestawie z 450D. Pomimo plastikowego wykonania charakteryzuje się bardzo dobrymi własnościami optycznymi i stabilizacją obrazu o efektywności równej 2.0-2.5 EV. Jego cena wynosi prawie 700 PLN ale jeśli zakupimy w zestawie z 450D to jego wartość zmaleje do 300 PLN.

Szybkość

Pomimo 12-megapikselowej matrycy, a więc sporego obciążenia dla procesora obrazu, nie widać opóźnień w pracy aparatu. Sterowanie odbywa się płynnie. Od razu po włączeniu aparatu można nacisnąć spust migawki i jedyne chwilowe opóźnienie powoduje autofokus. Podgląd zdjęć, powiększanie i przeglądanie ich w powiększeniu odbywa się tak jak byśmy tego oczekiwali. Także usuwanie, czy formatowanie karty pamięci jest bardzo szybkie. W tym przypadku czasy są rzędu 1-2 sekund dla formatowania i 2-4 sekundy przy kasowaniu całej karty (dane dla karty San Disc Extreme III 1.0 GB).

Zdjęcia seryjne

Test szybkości wykonaliśmy z kartą San Disc Extreme III 1.0 GB przy ustawionej czułości wynoszącej 1600 ISO i migawce 1/1000 sekundy. Zdjęcia w RAW zajmowały 21 MB, a pliki JPEG LARGE FINE o rozdzielczości 4272x2848 5.4 MB. Otrzymaliśmy następujące rezultaty dla trwającej 30 sekund serii:

• 80 zdjęcia JPEG LARGE FINE (2.67 kl./s),
• 28 zdjęcia RAW (0.93 kl./s),
• 22 zdjęcia JPEG + RAW (0.73 kl./s).

Przy zapisie RAW i jednoczesnym RAW+JPEG widać już bardzo duże spowolnienie aparatu. W obu przypadkach przez pierwsze 1.5 sekundy wykonane zostają 4 zdjęcia, a potem prędkość spada do 0.8 kl/s dla zapisu RAW i 0.7 kl/s dla RAW+JPEG. Jest to sytuacja podobna do Sony A350, ale minimalnie gorsza niż w Olympusie E-510.

Stabilizacja obrazu

Canon 450D nie ma wbudowanej stabilizacji matrycy. Problem marketingowy wynikający z braku tej funkcji w korpusie Canon próbuje rozwiązać udostępniając w zestawie z aparatem dobry i tani stabilizowany obiektyw. Dla amatora kuszące jest bowiem posiadanie korpusu, który daje mu stabilizację z każdym obiektywem. Jest to nawet tańsze rozwiązanie, bo wersja obiektywu stabilizowanego jest z reguły droższa od wersji bez stabilizacji.

Czyszczenie matrycy

Po każdym wyłączeniu aparatu następuje czyszczenie matrycy. W trakcie testów nie zauważyliśmy śladów zabrudzeń, więc można chyba powiedzieć, że system działa dobrze. W menu jest także opcja wymuszenia czyszczenia i możliwość ręcznego usunięcia kurzu z matrycy.

Lampa błyskowa

Automatyka błysku w 450D oparta jest o pomiar E-TTL II. Liczba przewodnia wbudowanej lampy dla ISO 100 wynosi 13 m, a regulacji można dokonywać w zakresie +/-2 EV ze skokiem 1.3 EV. Z danych tablicowych należy jeszcze wymienić czas synchronizacji 1/200 s.

Przy sterowaniu lampą błyskową pozostaje jedynie załamać ręce. Projektanci menu obrali sobie najwyraźniej za cel utrudnienie życia użytkownikowi 450D. Kompensacja błysku znajduje się w drugiej zakładce, redukcja czerwonych oczu w pierwszej, ustawienie synchronizacji błysku w trybie Av w ustawieniach C.Fn (auto lub 1/200 s), a największy zbiór opcji, dotyczących też zewnętrznej lampy, w zakładce numer 5. W takiej sytuacji nawet ''Moje menu'' nie pomoże, bo naklikamy się i tak wystarczająco dużo. Czemu to wszystko nie zostało umieszczone w jednym miejscu, na przykład nie zostało dołączone do zbioru ''Sterowanie lampą''? Tego nie wiemy. Kompensacja błysku pojawia się w tym miejscu po raz drugi, ale redukcja czerwonych oczu już nie.

Jakie więc ustawienia znajdują się w piątej zakładce na samym dole pod tytułem ''Sterowanie lampą''? Oto one:

• włączenie błysku,
• nastawy lampy wbudowanej (synchronizacja z 1 lub 2 kurtyną, kompensacja błysku, pomiar E-TTL II wielosegmentowy lub centralnie ważony),
• nastawy lampy zewnętrznej (pojawiają się, kiedy lampa jest podpięta do aparatu),
• nastawy C.Fn lampy zewnętrznej (pojawiają się, kiedy lampa jest podpięta do aparatu),
• kasowanie nastaw C.Fn lampy zewnętrznej.

Siłę błysku porównujemy zawsze wykonując zdjęcie przy czułości 100 ISO, migawce 1/100 sekundy i przysłonie f/8.0. Wszystkie pozostałe ustawienia, jak na przykład kompensacja błysku, są w pozycji neutralnej. Porównaliśmy 450D z lampą błyskową 20D. Zdjęcia w trybie manualnym (M) z opisanymi wcześniej parametrami i w trybie półautomatycznym (P) przy ISO 100 przedstawiamy poniżej. Jak widać różnice nie są duże, aczkolwiek bardziej równomiernie oświetlił 450D.

450D (M)		20D (M)
450D (P)		20D (P)

Autofokus

W 450D mamy 9-punktowy autofokus (centralny punkt krzyżowy) działający na zasadzie detekcji fazy. Użytkownik ma do wyboru ustawianie ostrości na jednym punkcie, lub skorzystanie z automatyki AF. Zakres działania autofokusu wynosi od -0.5 do 18 EV dla ISO 100. W warunkach słabego oświetlenia lampa błyskowa może emitować serię błysków o zasięgu około 4 m wspomagając pracę ustawiania ostrości.

Tryby pracy autofokusu w 450D są standardowymi dla systemu EOS:

• One Shot AF - jednorazowe ustawienie ostrości po naciśnięciu do połowy spustu migawki,
• AI Servo AF - tryb ciągłego autofokusu dopasowującego się do poruszającego się obiektu,
• AI Focus AF - tryb pośredni, w którym aparat automatycznie wybiera, czy ma działać w AI Servo, czy One Shot.

W tej kategorii Canon poradził sobie bardzo dobrze jak na tę klasę aparatu. W porównaniu na przykład z Sony A200 pokazuje nieco większą skuteczność, która objawia się częstszym poprawnym ustawieniem AF.

Pomiar światła

Za pomiar światła odpowiada czujnik 35-strefowy. Jego zakres działania zawiera się w przedziale 1-20 EV (dla EF 1.4/50 mm USM i ISO 100), a ekspozycję można kompensować od -2 do +2 EV ze skokiem 1/2 lub 1/3 EV.

Do dyspozycji są aż cztery tryby pracy pomiaru światła:

• wielosegmentowy - wykorzystujący pomiar z 35 obszarów,
• skupiony - obejmuje 9% obszaru na środku wizjera,
• punktowy - obejmuje 4% obszaru na środku wizjera,
• centralnie ważony - pomiar, w którym większą wagę ma centrum kadru.