Podsumowanie

Wszystko to powoduje, że trudno jest nam znaleźć niszę na rynku, w której Ronin 4D mógłby się odnaleźć. Dla osób filmujących wesela czy reportaż jest to zbyt duże, ciężkie i, paradoksalnie, nieporęczne urządzenie — lepiej sprawdzi się modułowe i ważące 3-krotnie mniej rozwiązanie, jakim jest aparat na gimbalu. Z kolei na profesjonalnych planach, na przykład reklamowych, operatorzy wolą mieć większy wybór jeśli chodzi o optykę i w razie potrzeby korzystają z usług operatorów stedicamu. Ponownie wygrywa zatem większa modułowość i konfigurowalność, niż Ronin 4D oferuje.

Ewentualną niszą, w której testowana kamera może się odnaleźć, są krótkie realizacje, takie jak teledyski, oraz filmy dokumentalne, gdzie dobrze mieć stabilizację czy wbudowane filtry szare zawsze przy sobie. Nadal jednak nie są to sytuacje, w których dobrze dobrany i obudowany aparat czy kamera nie załatwiłyby sprawy.

Ze względu na unikalność konstrukcji, trudno Ronina 4D porównywać do istniejących na rynku aparatów czy kamer. Stąd też w tym przypadku ograniczymy się do podania, że ceny testowanej kamery rozpoczynają się od ok. 32000 zł za wersję 6K i mogą sięgnąć nawet 57000 zł za wersję 8K. W tej cenie można pokusić się na przykład o Sony FX6 czy Nikona Z9 wraz ze zdolnym do uniesienia obu tych urządzeń gimbalem. Ostateczną decyzję, co jest lepsze do jego zastosowań, każdy użytkownik musi jednak podjąć sam.

Zbierzmy teraz wady i zalety testowanej kamery w jednym miejscu:

Zalety:

• solidna obudowa,
• ergonomia podporządkowana filmowaniu,
• modułowa konstrukcja,
• aktywne chłodzenie,
• proste i przejrzyste menu,
• duża ilość elementów sterujących,
• wejście na zewnętrzny mikrofon,
• dostępne opcjonalnie wejścia XLR,
• wyjście słuchawkowe,
• pełnowymiarowe wyjście HDMI,
• dostępne opcjonalnie wyjście SDI,
• możliwość wygenerowania w kamerze kodu czasowego,
• obsługa kodu czasowego z zewnętrznych źródeł (wejście na timecode),
• duży, jasny ekran o wysokiej rozdzielczości,
• dotykowy ekran,
• wbudowany filtr szary o dużym zakresie regulacji,
• brak ograniczeń czasu nagrywania,
• duży wybór rozdzielczości i klatkaży nagrywania,
• duży wybór kodeków o różnych przepływnościach,
• nagrywanie w 4:2:2/10-bit z wewnętrznym zapisem,
• możliwość wewnętrznego zapisu w formacie ProRes RAW po zakupie dysków PROSSD oraz licencji,
• nagrywanie w 6K z prędkością do 48 kl/s,
• nagrywanie w 4K z prędkością do 96/120 kl/s,
• profile obrazu HLG oraz D-Log,
• możliwość wgrywania własnych profili obrazu do kamery w formie tabel LUT,
• możliwość zapisu materiału na zewnętrzny dysk SSD przez złącze USB-C,
• rozsądny zakres tonalny w profilu obrazu Rec.709,
• szybki i celny autofokus,
• możliwość korzystania z autofokusa nawet w całkowicie manualnych obiektywach po dokupieniu odpowiednich akcesoriów,
• rozbudowane narzędzia ułatwiające manualne ustawienie ostrości,
• rozbudowane narzędzia ułatwiające kontrolę ekspozycji,
• wbudowany gimbal oferujący wzorcowej jakości 4-osiową stabilizację,
• dobra szczegółowość obrazu w 4K,
• identyczna jakość obrazu we wszystkich klatkażach w danym trybie nagrywania,
• rozsadnie działające wyostrzanie.

Wady:

• pojedyncze gniazdo kart pamięci,
• niektóre kodeki wymagają dedykowanych dysków DJI PROSSD,
• system plików na kartach pamięci niekompatybilny z komputerami z Windowsem,
• bardzo ograniczona możliwość programowania funkcji większości elementów sterujących,
• brak polskiego menu,
• duża prądożerność,
• zmiany podstawowych nastaw pracy kamery wymagają oderwania od niej rąk,
• brak proporcji obrazu innych niż 17:9 i 2.39:1,
• brak bezpośredniej kontroli użytkownika nad wyborem proporcji obrazu, w których filmuje,
• tryb slow motion niedostępny z poziomu głównego menu,
• niewielkie opóźnienie przy uruchamianiu i kończeniu nagrywania,
• brak jakiejkolwiek kontroli nad programową korektą dystorsji, która raz działa, raz nie,
• brak kontroli nad bazową czułością matrycy,
• małe różnice w zakresie tonalnym pomiędzy poszczególnymi profilami obrazu,
• kiepski zakres tonalny w profilu obrazu D-Log,
• przydałaby się dokładniejsza regulacja szybkości i czułości autofokusa,
• spory szum jak na rozmiar i rozdzielczość matrycy,
• odszumianie działa zbyt agresywnie i daje brzydkie wizualnie efekty,
• kiepska jakość obrazu 2K,
• matryca w tej klasy sprzęcie powinna być szybsza.

Filmy przykładowe

Na zakończenie testu zamieszczamy kilka przykładowych plików do pobrania. Zostały one nagrane z użyciem obiektywu DJI DL 24 mm f/2.8 LS ASPH. Zapraszamy do oglądania i pobierania:

• film 1 – 241 MB, H.264, 4:2:0, 10-bit, 4096×2160, 24 kl/s, profil obrazu Rec.709, tryb Super35, slow motion – ujęcie nagrane w 96 kl/s spowolnione w aparacie do 24 kl/s,
• film 2 – 1057 MB, Apple ProRes 422 HQ, 4:2:2, 10-bit, 6008×3168, 25 kl/s, profil obrazu D-Log,
• film 3 – 190 MB, Apple ProRes 422 LT, 4:2:2, 10-bit, 2048×1080, 50 kl/s, profil obrazu Hybrid Log Gamma,
• film 4 – 172 MB, H.264, 4:2:0, 10-bit, 4096×2160, 25 kl/s, profil obrazu Rec.709,
• film 5 – 584 MB, Apple ProRes 422 LT, 4:2:2, 10-bit, 6008×3168, 25 kl/s, profil obrazu Rec.709, ISO 12800,
• film 6 – 1125 MB, Apple ProRes 422 HQ, 4:2:2, 10-bit, 4096×2160, 25 kl/s, profil obrazu D-Log, ISO 6400,
• film 7 – 476 MB, Apple ProRes 422 HQ, 4:2:2, 10-bit, 2048×1080, 24 kl/s, profil obrazu Rec.709, ISO 12800, slow motion – ujęcie nagrane w 96 kl/s spowolnione w aparacie do 25 kl/s,
• film 8 – 185 MB, H.264, 4:2:0, 10-bit, 4096×2160, 50 kl/s, profil obrazu Hybrid Log Gamma, ISO 6400, tryb Super35,
• film 9 – 123 MB, H.264, 4:2:0, 10-bit, 2048×1080, 24 kl/s, profil obrazu D-Log, ISO 6400, tryb Super35, slow motion – ujęcie nagrane w 96 kl/s spowolnione w aparacie do 25 kl/s.

Kamerę do testów wypożyczył sklep Foto-Plus

W testach wykorzystujemy studyjne lampy błyskowe i światła stałego firmy Quadralite dostarczone przez sklep Foto-Tip.pl