Balans bieli

Nikon P80 oferuje następujące ustawienia balansu bieli:

• Automatyczny
• Pomiar manualny
• Światło dzienne
• Światło żarowe
• Światło fluorescencyjne
• Pochmurno
• Lampa błyskowa

Pomiarów jakości odwzorowania kolorów, w wybranych przypadkach, dokonaliśmy za pomocą programu Imatest na podstawie zdjęć tablicy kolorów Gretag-Macbeth. Zdjęcia te wykonywaliśmy przy normalnym ustawieniu parametru optymalizacji zdjęć. Wartości dC - odchylenie od właściwej barwy w przestrzeni L*a*b*, czyli wartość błędu, z jakim ocenił barwę aparat oraz S - nasycenie barwy wyrażone w procentach przedstawiliśmy w poniższej tabeli.

Odwzorowanie barw przez Nikona P80 oceniamy bardzo wysoko. Błędy są małe, a ich nasycenie prawie naturalne. Zwłaszcza ten drugi parametr oscylujący w pobliżu 100% jest miłym zaskoczeniem w świecie zdominowanym przez aparaty, które standardowo "upiększają" rzeczywistość. Trochę tylko szkoda, że odbyło się to kosztem spadku nasycenia barw na zdjęciach przy świetle żarowym oraz zrobionych z lampą błyskową. Tryb automatycznego balansu bieli generalnie dobrze radzi sobie z odwzorowaniem barw. Tradycyjnie 'auto' zawodzi przy oświetleniu żarowym (dC = 27.8), warto więc pamiętać o włączeniu wtedy odpowiedniego balansu bieli.

Poniżej prezentujemy szczegółowe mapy odwzorowania barw pochodzące z programu Imatest.

Światło Balans bieli	Tablica kolorów	Przestrzeń kolorów Lab
Światło: słoneczny dzień Balans bieli: auto
Światło: słoneczny dzień Balans bieli: słoneczny dzień
Światło: pochmurny dzień Balans bieli: Auto
Światło: pochmurny dzień Balans bieli: Chmury
Światło: żarówki Balans bieli: Auto
Światło: żarówki Balans bieli: żarówka
Światło: lampa błyskowa Balans bieli: Auto
Światło: lampa błyskowa Balans bieli: lampa błyskowa

Szumy

Informację o poziomie szumów uzyskujemy za pomocą programu Imatest ze zdjęć tablicy Kodak Q-13 zrobionych z różnymi czułościami. Coolpix P80 zapisuje zdjęcia jedynie w formacie JPEG, więc to co mierzymy jest efektem pracy programistów próbujących poprawiać obraz produkowany przez matrycę aparatu. Dobitnie świadczy o tym rozkład punktów pomiarowych na wykresie przedstawionym poniżej.

Zmianę algorytmu redukcji szumów widać przy przejściu pomiędzy czułością ISO 200 i ISO 400. Wyniki w kanale niebieskim robią się zbliżone do pozostałych filtrów podczas, gdy wcześniej są od nich wyraźnie wyższe. Z kolei odszumianie przy ISO 1600 oraz ISO 2000 wydaje się mniej agresywne niż przy ISO 800 i zmierzone tam poziomy szumów są wysokie. Kolejny skok, to dwie najwyższe czułości: ISO 3200 oraz ISO 6400. Tutaj sumują się efekty uśredniania sygnału z kilku pikseli (zmniejszenie rozdzielczości) i agresywnego odszumiania. W efekcie obserwujemy poziom szumu podobny lub tylko trochę większy jak w okolicach ISO 400 oraz ISO 800.

Na pomarańczowy odcień pasków "szarości" pokazanych w tabelce poniżej wpływa niedoskonałość automatycznego balansu bieli przy oświetleniu żarowym. To utwierdziło nas w przekonaniu jak jest on zawodny w P80 przy tym oświetleniu.

ISO 64	ISO 100	ISO 200	ISO 400	ISO 800	ISO 1600	ISO 2000	ISO 3200	ISO 6400

Poniżej prezentujemy wycinki w skali 1:1 zdjęć naszej scenki testowej wykonanych przy różnych czułościach ISO. Dla porównania pokazujemy też wycinki zdjęć z mającego podobną ilość pikseli, taki sam zakres czułości i nieco większy zakres zoom Olympusa SP-570 UZ.

ISO 64
P80
SP-570
ISO 100
P80
SP-570
ISO 200
P80
SP-570
ISO 400
P80
SP-570
ISO 800
P80
SP-570
ISO 1600
P80
SP-570
ISO 2000
P80
ISO 3200
P80 3 Mpix
SP-570 5 Mpix
ISO 6400
P80 3 Mpix
SP-570 5 Mpix

Porównanie fragmentów zdjęć z obydwu aparatów pokazuje podobny - destrukcyjny - wpływ podnoszenia czułości na poziom szumów, a przez to na rozdzielczość zdjęć. Formalnie mniejsza liczba pikseli przy najwyższych czułościach w Nikonie praktycznie nie zmniejsza ilości dostrzegalnych szczegółów, za to odwzorowanie barw jest wyraźnie lepsze.

Zakres tonalny

Pomiary zakresu tonalnego przeprowadzamy na podstawie zdjęć tablicy Stouffer 4410. Na wykresie poniżej czarnymi prostokątami zaznaczyliśmy całkowity zakres tonalny, czyli wyrażoną w EV rozpiętość pomiędzy najjaśniejszym nieprzepalonym prostokątem, a najciemniejszym dającym się odróżnić od poprzedniego. Odstęp pomiędzy najjaśniejszym prostokątem, a najciemniejszym, dla którego stosunek sygnału do szumu jest nie mniejszy niż 10%, czyli zakres bardzo dobrej jakości obrazu oznaczyliśmy kolorem niebieskim. Zakres dobrej jakości obrazu, czyli do prostokąta ze stosunkiem sygnału do szumu około 25% oznaczyliśmy kolorem czerwonym.

W tej kategorii tak samo jak w przypadku poziomu szumów na podstawie zdjęć zapisanych w formacie JPEG nie możemy sprawdzić możliwości samej matrycy, a jedynie efekt pracy oprogramowania aparatu przetwarzającego obraz przez nią produkowany. W każdym razie efekt końcowy jest prawie tak dobry jak wyniki pomiarów dla testowanej niedawno lustrzanki Nikon D90. Tyle, że w tym drugim przypadku pomiar wykonany był w oparciu o zdjęcia zapisane w formacie NEF (RAW) i jego wyniki powinny oddawać możliwości samej matrycy. Porównanie z dynamiką zdjęć zapisywanych w w formacie JPEG u konkurentów z 18-krotnym zoomem wypada delikatnie na korzyść Nikona. Zwykle jest on od nich lepszy, ale trudno mówić o jednoznacznych wynikach, ponieważ przebiegi zależności zakresu tonalnego od czułości w różnych aparatach są bardzo różne. Jak wspominaliśmy na początku akapitu w dużej mierze zależy to od decyzji autorów oprogramowania. Do tego w przypadku pomiarów zakresu tonalnego w oparciu o zdjęcia zapisane w formacie RAW, które możliwe były dla Olympusa SP-550 UZ oraz Panasonica FZ-18 wyniki były o wiele niższe niż dla JPEGów.

Zakres tonalny na plikach zapisanych w formacie JPEG możemy ocenić wizualnie na wycinkach zdjęć tablicy Stouffer 4410. Odległość pomiędzy sąsiednimi polami szarości wynosi 0.3 EV.

ISO	Granica bieli
64
100
200
400
800
1600
2000
3200
6400
ISO	Granica czerni
64
100
200
400
800
1600
2000
3200
6400

Wyostrzanie

Zdjęcia pokazane w tabeli poniżej pokazują rozsądny zakres stopniowania wyostrzania w oprogramowaniu aparatu. Najniższy z 3 stopni wydaje się rzeczywiście niski, a najwyższy ciągle jeszcze nie jest przesadzony.

Soft
Normal
Hard