Canon PowerShot SX10 IS - test aparatu
5. Własności matrycy
Balans bieli
Canon SX10 oferuje następujące ustawienia balansu bieli:
- Auto
- Słoneczny dzień
- Pochmurny dzień
- Żarówki
- Świetlówki
- Świetlówki H
- Lampa błyskowa
- Według wzorca
Pomiarów jakości odwzorowania kolorów, w wybranych przypadkach, dokonaliśmy za pomocą programu Imatest na podstawie zdjęć tablicy kolorów Gretag-Macbeth. Zdjęcia te wykonywaliśmy przy normalnym ustawieniu parametru optymalizacji zdjęć. Wartości dC - odchylenie od właściwej barwy w przestrzeni L*a*b*, czyli wartość błędu, z jakim ocenił barwę aparat oraz S - nasycenie barwy wyrażone w procentach przedstawiliśmy w poniższej tabeli.
Światło | Balans bieli | dC | S [%] |
Słoneczny dzień | Auto | 7.06 | 113.9 |
Słoneczny dzień | Słoneczny dzień | 7.13 | 114.0 |
Pochmurny dzień | Auto | 4.69 | 109.1 |
Pochmurny dzień | Pochmurny dzień | 6.09 | 111.0 |
Żarówki | Auto | 24.6 | 148.0 |
Żarówki | Żarówki | 6.38 | 116.0 |
Lampa błyskowa | Auto | 4.67 | 104.3 |
Lampa błyskowa | Lampa błyskowa | 6.29 | 105.0 |
Odwzorowaniu barw przez Canona SX10 nie mamy nic do zarzucenia. Błędy są małe, a ich lekkie przesycenie jest spotykane jako standard w większości kompaktowych aparatów cyfrowych. Tryb automatycznego balansu bieli generalnie dobrze radzi sobie z odwzorowaniem barw. Tryb 'auto' nie radzi sobie najlepiej przy oświetleniu żarowym (dC = 24.6), warto więc pamiętać o włączeniu wtedy odpowiedniego balansu bieli.
Poniżej prezentujemy szczegółowe mapy odwzorowania barw pochodzące z programu Imatest.
Szumy
Informację o poziomie szumów uzyskujemy za pomocą programu Imatest ze zdjęć tablicy Kodak Q-13 zrobionych z różnymi czułościami. Canon SX10 zapisuje zdjęcia jedynie w formacie JPEG, więc to co mierzymy jest efektem pracy programistów próbujących poprawiać obraz produkowany przez matrycę aparatu.
Na wykresie powyżej widać zmianę algorytmu redukcji szumów przy przejściu pomiędzy czułością ISO 400 i ISO 800. Przy czułościach ISO 800 i ISO 1600 zmierzone poziomy szumów są wysokie. Kolejny skok, to czułość: ISO 3200. Tutaj sumują się efekty uśredniania sygnału z kilku pikseli - stąd zmniejszenie rozdzielczości oraz agresywnego odszumiania. W efekcie obserwujemy poziom szumu podobny jak w okolicach ISO 400.
ISO 80 | ISO 100 | ISO 200 | ISO 400 | ISO 800 | ISO 1600 | ISO 3200 |
Poniżej prezentujemy wycinki w skali 1:1 zdjęć naszej scenki testowej wykonanych przy różnych czułościach ISO. Dla porównania, pokazujemy też wycinki zdjęć z konkurencyjnego Olympusa SP-570 UZ - aparatu o tej samej krotności zoomu i takiej samej liczbie pikseli.
ISO 64 | ||
SP-570 | ||
ISO 80 | ||
SX10 | ||
ISO 100 | ||
SX10 | ||
SP-570 | ||
ISO 200 | ||
SX10 | ||
SP-570 | ||
ISO 400 | ||
SX10 | ||
SP-570 | ||
ISO 800 | ||
SX10 | ||
SP-570 | ||
ISO 1600 | ||
SX10 | ||
SP-570 | ||
ISO 3200 | ||
SX10 2 Mpix |
||
SP-570 5 Mpix |
||
ISO 6400 | ||
SP-570 5 Mpix |
Porównanie fragmentów zdjęć z obydwu aparatów pokazuje podobny destrukcyjny wpływ podnoszenia czułości na poziom szumów. Wygląda jednak na to, że albo Canon ma lepszą pod względem poziomu szumów matrycę CCD albo lepsze algorytmy odszumiające. Począwszy od ISO 400 obrazy z Canona wydają się mieć lepszą jakość.
Zakres tonalny
Pomiary zakresu tonalnego przeprowadzamy na podstawie zdjęć tablicy Stouffer 4410. Na wykresie poniżej czarnymi prostokątami zaznaczyliśmy całkowity zakres tonalny, czyli wyrażoną w EV rozpiętość pomiędzy najjaśniejszym nieprzepalonym prostokątem, a najciemniejszym dającym się odróżnić od poprzedniego. Odstęp pomiędzy najjaśniejszym prostokątem, a najciemniejszym, dla którego stosunek sygnału do szumu jest nie mniejszy niż 10%, czyli zakres bardzo dobrej jakości obrazu oznaczyliśmy kolorem niebieskim. Zakres dobrej jakości obrazu, czyli do prostokąta ze stosunkiem sygnału do szumu około 25% oznaczyliśmy kolorem czerwonym.
W tej kategorii, tak samo jak w przypadku poziomu szumów, na podstawie zdjęć zapisanych w formacie JPEG nie możemy sprawdzić możliwości samej matrycy, a jedynie efekt pracy oprogramowania aparatu przetwarzającego obraz przez nią produkowany. Efekt ten w przypadku SX10 jest mizerny. Zakres tonalny dla najlepszej jakości jest nieco słabszy niż w Olympusie SP-570UZ i o około 1 EV gorszy niż w testowanym niedawno Nikonie P80. Może to świadczyć o wyższej skuteczności algorytmów odszumiających w aparatach konkurencji. Jak pokazuje bezpośrednie porównanie wycinków zdjęć z poprzedniego podrozdziału odbywa się to kosztem większej utraty szczegółów na zdjęciach.
Zakres tonalny na plikach zapisanych w formacie JPEG możemy ocenić wizualnie na wycinkach zdjęć tablicy Stouffer 4410. Odległość pomiędzy sąsiednimi polami szarości wynosi 0.3 EV.
ISO | Granica bieli | |||
80 | ||||
100 | ||||
200 | ||||
400 | ||||
800 | ||||
1600 | ||||
ISO | Granica czerni | |||
80 | ||||
100 | ||||
200 | ||||
400 | ||||
800 | ||||
1600 |
Wyostrzanie
Z nieznanych przyczyn Canon chowa regulację stopnia wyostrzania głęboko w menu "moje kolory". W zakładce tej, oprócz stopnia wyostrzania, użytkownik może zmieniać też kontrast, nasycenie oraz balans kolorów. Wyostrzanie regulowane jest w pięciostopniowej skali: od -2 do 2. Zdjęcia pokazane w tabeli poniżej przedstawiają wycinki zdjęć scenki z następującymi stopniami wyostrzania: -2, 0 oraz 2.
Ostrość -2 | |
Ostrość 0 | |
Ostrość +2 | |