Canon PowerShot G10 - test aparatu
5. Własności matrycy
W Canonie G10 mamy do dyspozycji następujące tryby balansu bieli:
- Auto
- Słoneczny dzień
- Pochmurny dzień
- Żarówki
- Świetlówki
- Świetlówki H
- Lampa błyskowa
- Według wzorca 1 i 2
Pomiary skuteczności balansu bieli wykonujemy na 24-polowej tablicy kolorów Gretag-Macbeth. Następnie wyliczamy parametry dC (odchylenie od właściwej barwy w przestrzeni L*a*b*, czyli wartość błędu, z jakim ocenił barwę aparat) oraz S (nasycenie barwy wyrażone w procentach). Poniżej w tabeli przedstawiamy wyniki dla wszystkich zdefiniowanych ustawień balansu bieli dostępnych w aparacie.
Światło | Balans bieli | dC | S [%] |
Słoneczny dzień | Auto | 6.27 | 108.5 |
Słoneczny dzień | Słoneczny dzień | 6.31 | 108.3 |
Pochmurny dzień | Auto | 8.45 | 95.65 |
Pochmurny dzień | Pochmurny dzień | 5.35 | 95.83 |
Żarówki | Auto | 22.3 | 133 |
Żarówki | Żarówki | 5.56 | 109.3 |
Lampa błyskowa | Auto | 5.12 | 108.7 |
Lampa błyskowa | Lampa błyskowa | 5.14 | 106.1 |
Świetlówka | Auto | 7.23 | 104.2 |
Świetlówka | Świetlówka | 7.28 | 103.5 |
Świetlówka | Świetlówka H | 5.89 | 105.5 |
Canon G10 dobrze sobie radzi z odpowiednim odwzorowanie kolorów przy różnych oświetleniach. Błędy są małe, a fakt, że aparat delikatnie przesyca w większości przypadków, też nie jest niczym nagannym. Pamiętajmy o tym, że G10 pozwala zapisywać pliki RAW, wówczas nie musimy się przejmować balansem bieli i dostosować sobie go w późniejszej obróbce zdjęć. Warto o tym pomyśleć przy oświetleniu żarowym, przy którym standardowo automatyczny balans bieli nie wypada najlepiej. Widać jednak, że dedykowany żarówce balans bieli, radzi sobie dobrze i można spokojnie z niego korzystać w takich sytuacjach.
Szczegółowe wyniki naszych pomiarów przedstawiamy poniżej.
Szumy
Pomiar szumów matrycy wykonujemy na zdjęciach tablicy Kodak Q-13, korzystając z programu Imatest. Obliczenia przeprowadzamy zarówno na plikach JPEG i RAW. W pierwszej kolejności prezentujemy wyniki dla JPEGów.
Poziom szumów dla JPEGów jest podobny jak dla G9, aczkolwiek jak wiadomo, porównania dla tego rodzaju plików są obarczone niewiadomą w postaci ingerencji software'u. Instrukcja aparatu wspomina o automatycznym odszumianiu zdjęć dla wysokich czułości ISO. Nie specyfikuje jednak dokładnie o które czułości chodzi. Fakt, że poziom szumów dla składowej czerwonej i zielonej jest identyczny jak dla światła białego może sugerować ingerencję w redukcję szumów dla większości czułości. Na szczęście G10 pozwala na zapis plików w formacie RAW, które dają miarodajne źródło porównania szumów. Poniżej prezentujemy wyniki dla tych plików.
Niestety ale wykres mówi sam za siebie. Poziom szumu dla składowej niebieskiej sięga niemal 16% dla ISO 1600. W tej kategorii G10 przegrywa zdecydowanie ze swoim poprzednikiem i poraz kolejny nasuwa się pytanie: Czy zamontowanie w nowym modelu serii G matrycy o rozdzielczości 14.7 megapikseli było naprawdę konieczne? Jak było widać w poprzednim rozdziale, nie zyskaliśmy nic na rozdzielczości. Z pomiaru szumów widać, że przy tak wysokim ich poziomie, liczba szczegółów rejestrowanych na zdjęciu spada, co niewątpliwie ma znaczenie dla jego ostatecznej rozdzielczości.
Poniższa tabelka prezentuje w skali 1:1 fragmenty zdjęć z polami nr 3 oraz nr 11 tablicy Kodak Q-13 wykonanych dla różnych czułości ISO i zapisanych w formacie JPEG.
ISO 80 | ISO 100 | ISO 200 | ISO 400 | ISO 800 | ISO 1600 |
Dla pełnego obrazu szumów prezentujemy również analogiczne wycinki dla plików RAW wywołanych programem dcraw do 24-bitowych plików TIFF.
ISO 80 | ISO 100 | ISO 200 | ISO 400 | ISO 800 | ISO 1600 |
Poniżej prezentujemy standardowe wycinki naszej scenki testowej w skali 1:1. Dla porównania pokazujemy również wycinki dal Canona G9 i Nikona P5100.
ISO 80 | ||
G10 | ||
G9 | ||
ISO 100 | ||
G10 | ||
G9 | ||
P5100 | ||
ISO 200 | ||
G10 | ||
G9 | ||
P5100 | ||
ISO 400 | ||
G10 | ||
G9 | ||
P5100 | ||
ISO 800 | ||
G10 | ||
G9 | ||
P5100 | ||
ISO 1600 | ||
G10 | ||
G9 | ||
P5100 |
Poniżej dla porównania, pokazujemy również wycinki scenki dla plików RAW z Canona G10 i G9.
ISO 80 | ||
G10 | ||
G9 | ||
ISO 100 | ||
G10 | ||
G9 | ||
ISO 200 | ||
G10 | ||
G9 | ||
ISO 400 | ||
G10 | ||
G9 | ||
ISO 800 | ||
G10 | ||
G9 | ||
ISO 1600 | ||
G10 | ||
G9 |
Przyglądając się wycinkom scenki wydaje się, że przy dużych czułościach, faktycznie szum jest większy dla G10. Nawet jeśli na zdjęciach nie jest to aż tak dobrze widoczne, to jednak z przytoczonych wcześniej wykresów widać wyraźnie, że jest to niestety prawda. Z drugiej jednak strony szum na plikach RAW jest bardzo drobny. Sugeruje to dodatkowo, że pliki RAW są faktycznie surowe.
Zakres tonalny
Przyjrzyjmy się teraz zakresowi tonalnemu. Dotychczasowe wyniki nie napawają nas optymizmem, ale sprawdźmy dokładnie szczegółowe wyniki pomiarów. Zakres tonalny wyznaczamy w oparciu o zdjęcia tablicy Stouffer 4110. Obliczenia wykonujemy programem Imatest, na obu rodzajach plików. Standardowo wyniki podajemy dla najlepszej jakości zdjęcia (stosunek szumu do sygnału SNR=0.1) i dla dobrej jakości (stosunek szumu do sygnału SNR=0.25). Pokazujemy również całkowity zakres tonalny. W pierwszej kolejności prezentujemy wyniki dla plików JPEG.
Poniżej prezentujemy wyniki dla plików RAW wywołanych programem dcraw do 48-bitowych plików TIFF.
Porównanie wyników otrzymanych dla G10 z jego poprzednikiem pokazuje, że są one na podobnym poziomie, zarówno dla JPEGów i RAWów. Z jednej strony można się cieszyć, że nie jest gorzej, bo tego się trochę obawialiśmy. Z drugiej jednak strony, skoro matryca z G9 radzi sobie w tej materii tak samo, w szumach wypada nawet lepiej, a w rozdzielczości też nie odstaje od G10, to po co płacimy za dodatkowe megapiksele skoro nie mamy z nich żadnego pożytku.
Zakres tonalny na plikach zapisanych w formacie JPEG możemy ocenić wizualnie na wycinkach zdjęć tablicy Stouffer 4410. Odległość pomiędzy sąsiednimi polami szarości wynosi 0.3 EV.
ISO | Granica bieli | |||
80 | ||||
100 | ||||
200 | ||||
400 | ||||
800 | ||||
1600 | ||||
ISO | Granica czerni | |||
80 | ||||
100 | ||||
200 | ||||
400 | ||||
800 | ||||
1600 |
Wyostrzanie
Z jakiegoś powodu Canon praktykuje rozwiązanie polegające na ukrywaniu opcji wyostrzania głęboko w menu "moje kolory". Rozwiązanie to jest bardzo nieintuicyjne. Nazwa tego menu w żaden sposób nie sugeruje, aby opcje dotyczące wyostrzania miały się właśnie w nim znajdować. Poza wyostrzaniem użytkownik znajdzie tam również opcje dotyczące regulacji kontrastu i nasycenia.
Poniżej, dla zobrazowania standardowego poziomu wyostrzania JPEGów, prezentujemy przebieg funkcji MTF dla tego typu plików. Dla porównania pokazujemy również przebieg dla plików RAW. Wykresy pochodzą z pomiarów rozdzielczości dla ogniskowej 41 mm i przysłony f/5.6
Przebieg funkcji MTF50 dla plików JPEG wygląda następująco.
Przebieg funkcji MTF50 dla plików RAW przedstawiamy poniżej.
Widać, że dla JPEGów standardowe wyostrzanie jest na znacznym poziomie. W porównaniu z przebiegiem funkcji MTF50 dla plików RAW, widać, że dla JPEGów, powyżej częstości Nyquista przebiega ona znacznie wyżej, co sugeruje wyraźną ingerencję softweru w JPEGi.