Pierwsze wiarygodne plotki dotyczące Nikona D3x pojawiły się w połowie kwietnia 2008 roku. W artykule ''Pełna klatka 24.4 Mpix w Nikon D3x?'' pisaliśmy o oprogramowaniu 1.10 przeznaczonym do D3. W kodzie tego oprogramowania znaleziono ciąg znaków odpowiadający rozdzielczości matrycy 24.4 megapikselowej. Było więc jasne, że producent szykuje lustrzankę na bazie D3, ale z większą ilością pikseli. Przypuszczenia te były tym bardziej realne, że 2.5 miesiąca wcześniej firma Sony poinformowała o pracach nad pełnoklatkową matrycą CMOS, której rozdzielczość odpowiadała tym wartościom jakie znaleziono w oprogramowaniu do D3. A skoro Nikon zaopatruje się w matryce u Sony, to trudno wyciągnąć inny wniosek jak ten, że niedługo pojawi się Nikon D3x.

Przez następne kilka miesięcy wrzało od plotek na temat D3x. Im bliżej końca roku tym więcej pojawiało się wiarygodnych informacji o mocno skrywanej tajemnicy firmy Nikon. W końcu, 1 grudnia 2008 roku odbyła się oficjalna premiera wyczekiwanego ''Szefa Rodziny'' lustrzanek marki Nikon. O tym wydarzeniu donosiliśmy w informacji ''D3x - nowa flagowa lustrzanka Nikona''. Tego samego dnia Nikon Polska zorganizował konferencję prasową związaną z premierą D3x (''Konferencja prasowa - Nikon D3x''). System lustrzanek Nikona stał się w końcu kompletny, pozbywając się kompleksów w stosunku do Canona.

Do tej pory na rynku profesjonalnych lustrzanek cyfrowych (nie bierzemy tutaj pod uwagę średniego formatu) prym wiódł Canon. Dzielnie utrzymywał swoją pozycję lidera dzięki dwóm seriom lustrzanek oznaczonych symbolami: 1D i 1Ds. Najnowsze modele z tych serii to: reporterski 1D Mark III z 10-megapikselową matrycą formatu APS-H i studyjny 1Ds Mark III z pełnoklatową, 21-megapikselową matrycą. Oba stworzone na bazie tego samego korpusu. Nikon postanowił odpowiedzieć w podobny sposób. Dnia 23 sierpnia 2007 roku zaprezentował model D3 - 12-megapikselowy, pełnoklatkowy aparat, który - jak się najpierw wydawało - miał być odpowiedzią zarówno na Canona 1D jak i 1Ds. Z jednej strony był szybki jak na reporterski aparat przystało, a z drugiej oferował możliwości jakie daje pełnoklatkowa matryca. Trzeba było czekać 1.5 roku, aby uświadomić sobie, że D3 to tak naprawdę aparat reporterski, a do studia stworzono D3x - bezpośredniego konkurenta EOS-a 1Ds Mark III.

Pojawienie się na rynku Nikona D3x było ważnym wydarzeniem w świecie fotografów profesjonalnych. W końcu doczekali się możliwości wyboru pomiędzy systemami Canona i Nikona, bo obie firmy zaoferowały im sprzęt na równym poziomie zaawansowania. Do tej pory wybór był jeden, a jak wiadomo, taka sytuacja nie jest dobra dla klienta. Tym bardziej kibicowaliśmy Nikonowi. Dziś, kiedy mamy już bezpośrednich rywali w postaci Canona i Nikona, czekamy na odpowiedź systemu Alpha. Najprawdopodobniej to firma Sony już niedługo zacznie podgryzać rynek profesjonalistów, na co powinien liczyć każdy, bez względu na to, jakiego systemu jest zwolennikiem.

Nikon D3x oferuje użytkownikowi 24-megapikselowe zdjęcia, których rozdzielczość jest równa 6048 x 4032 pikseli. Maksymalna szybkość zdjęć seryjnych w aparacie według zapewnień producenta wynosi 5 kl/s. Jeśli do tych danych dołożymy zakres czułości od ISO 100 do 1600 z możliwością rozszerzenia o wartości odpowiadające ISO 50, 3200 i 6400, to będą to najważniejsze różnice dzielące D3 i D3x. Korpusy tych dwóch aparatów są identyczne. Mają te same układy autofokusa i pomiaru światła, te same zestawy przycisków i wyświetlaczy, podobne wizjery i menu. Czy zatem Nikon D3x okaże się w teście równie dobry w swej klasie jak reporterski D3? Odpowiedź czeka w dalszych rozdziałach artykułu.

Lustrzankę Nikon D3x dostaliśmy do testów dzięki uprzejmości firmy Nikon Polska.

Porównanie danych technicznych aparatów Nikon D3x i Canon 1Ds Mark III dostępne jest tutaj.