Nikon Coolpix P90 - test aparatu
2. Wygląd i jakość wykonania
Wygląd
Pod względem kształtu i wyglądu P90 jest podobny do swojego poprzednika. Jest co prawda od niego nieco większy i cięższy (waży bowiem niemal 0.5 kg czyli prawie 100 g więcej niż P80), jednak jeśli chodzi o rozmieszczenie przycisków, jest ono takie same. Różnica pojawia się natomiast w konstrukcji wyświetlacza LCD. Mechanizm umożliwiający jego wychylanie powoduje, że wystaje on nieznacznie poza obrys korpusu aparatu.
Nikon P90 prezentuje się estetycznie. Prostota kształtu oraz obudowa wykonana z czarnego matowego materiału powinna przypaść do gustu większości użytkownikom. Rękojeść aparatu oraz miejsce na tylnej ściance, w którym wypada kciuk zostały wyłożone gumowym materiałem, zapewniającym stabilny uchwyt. Podobnie jak w P80 również w P90 wizjer wystaje stosunkowo daleko poza obrys korpusu, jednak ze względu na wspomnianą konstrukcję wyświetlacza LCD efekt nie jest tak wyraźny jak miało to miejsce w P80.
Na pierwszy rzut oka uwagę może przykuwać stosunkowo spory obiektyw, którego rozmiary nawet w pozycji schowanej wydają się nieproporcjonalnie duże w stosunku do rozmiarów korpusu. Trzeba jednak pamiętać, że mamy do czynienia z 24-krotnym zoomem, zatem w przypadku aparatów typu ultra zoom taki rozmiar nie powinien dziwić.
A jak pod względem wyglądu wypada Nikon w porównaniu z Pentaxem? Jak wspominaliśmy we wstępie, co do kształtu i wielkości oba aparaty są podobne. Bliższe spojrzenie jednak, pokazuje, że P90 jest nieco większy od X70. Jest również od niego cięższy, przez co P90 sprawia wrażenie bardziej masywnego i solidniejszego.
Pod względem przycisków i pokręteł zauważamy pewne różnice, choć i w tym przypadku podobieństwo w rozłożeniu na korpusie części elementów jest zauważalne. Wyraźnie widać również różnicę w konstrukcji wyświetlacza, który w X70 jest mniejszy i nie jest uchylny, przez co wystający ponad obrys korpusu wizjer bardziej rzuca się w oczy w przypadku X70.
Zasilanie i złącza
W tej kategorii nie odnajdziemy wielu zmian w stosunku do P80. Aparat zasilany jest akumulatorem litowo-jonowym EN-EL5 o pojemność 1100 mAh i napięciu 3.7 V. Zgodnie ze specyfikacją, jego wydajność wynosi ok. 200 zdjęć, aczkolwiek podczas testu byliśmy w stanie wykonać ich nawet ponad 650. Opcjonalnie można używać zasilacza sieciowego EH-62A.
Komora na akumulator umieszczona jest na spodzie aparatu pod plastikową klapką. Znajdziemy również pod nią miejsce na kartę pamięci. Aparat obsługuje zarówno zwykłe karty SD jak i SDHC. Został również wyposażony w pamięć wewnętrzną o pojemności 47 MB.
Tak samo jak w P80, na prawej ścianie nowego modelu znajduje się uniwersalne gniazdo (schowane pod zaślepką), umożliwiające podłączenie aparatu do urządzeń zewnętrznych. W zależności od użytego kabla może ono pełnić funkcję gniazda USB 2.0 lub wyjścia audio-wideo. Pozwala również na bezpośrednie drukowanie zdjęć z aparatu poprzez protokół PictBridge.
Przyciski
Przejdźmy teraz do omówienia przycisków aparatu.
Spoglądając na aparat z góry, odnajdziemy podobny do P80 układ przycisków i pokręteł. Poza standardowym spustem migawki i okalającym go pierścieniem do regulacji zoomu, znajduje się tam również przycisk zasilania oraz pokrętło trybów. Liczba pozycji jakie odnajdujemy na kole trybów jest jednak większa w porównaniu do poprzednika. Do dyspozycji mamy zatem następujące tryby:
- P - automatyka programowa,
- S - preselekcja czasu,
- A - preselekcja przysłony,
- M - tryb manualny,
- U1 - ustawienia użytkownika 1,
- U2 - ustawienia użytkownika 2,
- Tryb wideo,
- SCENE ♥ - automatyczne wybieranie programów,
- SCENE - programy tematyczne:
- Portret,
- Krajobraz,
- Nocny portret,
- Impreza,
- Plaża/śnieg,
- Zachód Słońca,
- Zmierzch/świt,
- Nocny krajobraz,
- Makro,
- Żywność,
- Muzeum,
- Fajerwerki,
- Kopiowanie,
- Pod światło,
- Panorama,
- Notatki dźwiękowe.
- Sportowe zdjęcia seryjne,
- AUTO - tryb w pełni automatyczny.
Na tylnej ściance znajdują się te same przyciski co w poprzednim modelu. Zaczynając od lewego górnego rogu, mamy przycisk przełączający widok obrazu pomiędzy wyświetlaczem a wizjerem. Po lewej stronie tego ostatniego znajdziemy również regulator dioptrażu. Po prawej stronie natomiast znajduje się przycisk do zmiany informacji i elementów wyświetlanych na ekranie. W górnym narożniku, po prawej stronie umieszczone zostało pokrętło sterowania spełniające różne funkcje w zależności od trybu aparatu. Po prawej stronie wyświetlacza LCD znajdujemy przycisk odtwarzania zdjęć. Poniżej niego znajduje się standardowy okrągły wybierak wielofunkcyjny, na którym zgodnie z ruchem wskazówek zegara znajdują się następujące przyciski:
- wyboru trybu lampy błyskowej,
- kompensacji ekspozycji,
- wyboru trybu ostrości,
- wybór trybu samowyzwalacza/licznika uśmiechu/wykrywania mrugnięcia.
Ostatni z przycisków znajduje się z lewej strony aparatu, tuż pod lampą błyskową i służy do jej otwierania.
Wyświetlacz i wizjer
Główny wyświetlacz LCD typu TFT o przekątnej 3 cali i rozdzielczości 230 000 punktów pozwala na wygodną i przyjemną pracę. Wyświetlacz pokryty jest warstwą antyodbiciową a jego jasność możemy regulować w 5-stopniowej skali. Zarówno w pionie jak i w poziomie, ekran pokrywa 97% pola rzeczywistego kadru. W stosunku do swojego poprzednika, w konstrukcji wyświetlacza w P90 dokonała się jedna poważna zmiana. Jest on uchylny, a użytkownik ma możliwość nachylenia go pod kątem 45 stopni w dół lub 90 w górę. Jest to zdecydowanie krok w dobrym kierunku, aczkolwiek trzeba pamiętać, że rozwiązania konkurencji (jak choćby w przypadku Canona PowerShot SX1 IS) pozwalają na regulację wychylenia w obu kierunkach.
Poniżej przedstawiamy schemat oraz opis prezentujący wszystkie informacje i ikony pojawiające się na monitorze w trybie fotografowania.
- Tryb fotografowania (*)
- Tryb ostrości
- Wskaźnik zoomu
- Wskaźnik ostrości
- Blokada ekspozycji/ostrości
- Wskaźnik lampy błyskowej
- Tryb lampy błyskowej
- Ikona wykrycia ruchu
- Wskaźnik stanu akumulatora
- Ikona redukcji drgań (zdjęcia)/Ikona elektronicznej redukcji drgań (filmy)
- Wskaźnik usuwania dystorsji
- Aktywna funkcja D-Lighting
- Pole ostrości
- Obszar ogniskowania (przy rozpoznawaniu twarzy)
- Wskaźnik „Brak ustawienia daty”/Wskaźnik strefy czasowej
- Nanoszenie daty
- Rozmiar zdjęcia/Opcje filmów
- Wskaźnik stanu pamięci
- Liczba pozostałych zdjęć
- Długość filmu
- Wskaźnik pamięci wewnętrznej
- Przysłona
- Jakość zdjęcia
- Czas otwarcia migawki
- Wskaźnik kompensacji ekspozycji
- Czułość ISO
- Kompensacja ekspozycji
- Kompensacja ekspozycji lampy błyskowej
- Redukcja szumów
- Czarno-białe + kolor
- Optymalizacja obrazu
- Balans bieli
- Wskaźnik samowyzwalacza/Licznik uśmiechu/Wykrywanie mrugnięcia
- Braketing
- Tryb zdjęć seryjnych
- Tryb szybki
- Bufor zdjęć wstępnych
Informacje wyświetlane na ekranie w podstawowym trybie odtwarzania przedstawia poniższy schemat.
- Data zapisu zdjęcia
- Godzina zapisu zdjęcia
- Ikona ochrony
- Wskaźnik głośności
- Wskaźnik stanu akumulatora
- Jakość zdjęcia(*)
- Wielkość zdjęcia(*)/Opcje filmów(*)
- (a) Numer bieżącego zdjęcia, (b) Długość filmu
- Wskaźnik pamięci wewnętrznej
- Wskaźnik możliwości nagrania notatki głosowej
- Wskaźnik odtwarzania notatki głosowej
- Wskaźnik odtwarzania filmu
- Ikona polecenia wydruku
- Miniatury zdjęć
- Wskaźnik czarnej ramki
- Ikona funkcji D-Lighting
- Ikona szybkiego retuszu
- Numer i typ pliku
W Nikonie P90 zamontowano elektroniczny wizjer LCD, o przekątnej 0.24 cala i rozdzielczości 230 000 punktów. Wizjer posiada również funkcję regulacji dioptrii. Wizjer jest w zasadzie małą kopią głównego ekranu, zatem schemat wyświetlanych informacji stosuje się również w jego przypadku. Obraz w wizjerze jest jasny i wyraźny a jego używanie nie sprawia problemów.
Jakość wykonania
Pod względem jakości wykonania nie mamy szczególnych powodów do narzekań. Obudowa aparatu zachowuje odpowiednią sztywność i sprawia wrażenie solidnej. Wszystkie elementy są precyzyjnie dopasowane a całość została wykonana z należytą starannością. Wszystkie przyciski, pokrętła i mechanizmy pracują bez zarzutów. Podczas gdy korpus aparatu wydaje się być odporny na drobne uderzenia, konstrukcja wysuwającej się części obiektywu wydaje się jednak dość delikatna. Plastikowe tubusy stanowiące obudowę elementów optycznych mogą być podatne na uszkodzenia przy przypadkowym uderzeniu, zwłaszcza gdy obiektyw jest maksymalnie wysunięty.