Olympus Zuiko Digital ED 14-42 mm f/3.5-5.6 - test obiektywu
8. Winietowanie
Dla ogniskowej 14 mm i maksymalnego otworu względnego, spadek jasności'
w rogach kadru wynosi aż 33% (-1.15 EV). Po lekkim przymknięciu, do
f/4.0, winietowanie maleje do 28%. Przejście do przysłony f/5.6 powoduje
dalszy spadek, tym razem do poziomu 18%. Dopiero zastosowanie f/8.0
powoduje, że zbliżamy się do niezauważalnego poziomu 10%.
W środku zakresu problem znika w zasadzie całkowicie. Nawet dla maksymalnego otworu f/5.0 wynosi tylko 10%, a dla f/5.6 marginalizuje się osiągając 8%.
Bardzo dobra sytuacja panuje też dla 42 mm. Tam przy przysłonie f/5.6 winietowanie wynosi 14% (-0.44 EV), a po przejściu do f/8.0 spada do nieuciążliwego poziomu 8%.
Warto jeszcze zwrócić uwagę, że i przy winietowaniu dały znak o sobie nierówności plastikowej obudowy. Kontury winietowania dla 14 mm są lekko przesunięte w kierunku lewej strony kadru. Nie jest to efekt nierównego oświetlenia powierzchni testowej, bo problem pojawia się w każdym z kilku wykonanych ujęć, a przy każdym z nich aparat był obracany o 90 stopni w stosunku do poprzedniego.
center>