Co najważniejsze, obiektyw prezentuje bardzo równe zachowanie i jego osiągi są podobne dla wszystkich ogniskowych. Da się zauważyć minimalną przewagę najkrótszej ogniskowej, dla której obiektyw może spokojnie rywalizować z najlepszymi obiektywami stałoogniskowymi. Godne pochwały są też osiągi dla maksymalnego otworu względnego, które wyraźnie przekraczają poziom 30 lpmm.

Jeśli chodzi o porównanie do konkurentów, to Sigma 70-200 f/2.8 nawiązuje równą walkę z Canonem tylko w zakresie 70-135 mm. Dla ogniskowej 200 mm przewaga Canona jest już bardzo wyraźna. Wewnątrzfirmowy pojedynek z Canonem 70-200 f/4L IS można chyba uznać za remisowy. Ten ostatni trochę słabiej poczyna sobie dla okolic maksymalnego otworu względnego przy ogniskowej 70 mm, za to osiąga zauważalnie lepsze wyniki dla 200 mm. I chyba ta ostatnia własność sprawia, że znacznie lepiej współpracuje on z konwerterem. Droższy i obdarzony lepszym światłem EF 70-200 f/2.8L IS z konwerterem radzi sobie znacznie gorzej. To chyba jedyne poważne zastrzeżenie jakie możemy mieć do tego obiektywu w kategorii rozdzielczość.

Swoją przewagę nad konkurencyjną, a przy tym prawie dwa razy tańszą, Sigmą 70-200 f/2.8 Canon pokazuje na brzegu kadru wygrywając z nią na każdej ogniskowej. Różnica za korzyść Canona jest niewielka tylko dla ogniskowej 70 mm i robi się znaczna dla 135 i 200 mm. Ogólnie rzecz ujmując, tu znów mamy świetne osiągi, których nie powstydziłyby się dobre stałki.

Jeśli chodzi o porównanie do Canona 70-200 f/4L IS, to jest on na brzegu momentami ostrzejszy oraz równiejszy i znów wyraźnie lepiej współpracuje z konwerterem.

Podsumowując, obiektywowi samemu w sobie w kwestii rozdzielczości trudno cokolwiek zarzucić. Jakość obrazu jest świetna zarówno w centrum jak i na brzegu kadru. Nie można już tego napisać, gdy Canona 70-200 f/2.8L IS połączymy z konwerterem. Ma on wtedy problemy z przebiciem Canona 70-300 IS ustawionego na 300 mm.

Na zakończenie tego rozdziału, tradycyjnie już, pokazujemy wycinki naszej tablicy uzyskane na plikach JPG.