Pomiary wykonane programem Imatest pokazują nieznacznie mniej szumu na zdjęciach JPEG wykonanych na najwyższych czułościach z K-7 w stosunku do K20D. Podobnie jak w przypadku ISO 6400 w K20D, tak i w K-7 widać na wykresie nagłe odszumianie.

W Pentaxie K-7 znajdziemy trzy stopnie odszumiania. Poniżej pokazujemy działanie tego procesu na zdjęciach JPEG wykonanych przy czułości ISO 6400. Różnice pomiędzy kolejnymi stopniami odszumiania nie są duże, bo w rzeczywistości nawet przy wyłączonej redukcji szumów w menu, zdjęcia JPEG i tak są mocno odszumiane.

6400 ISO
NR Off
NR Słabo
NR Standard
NR Mocno

Zdecydowanie ważniejsza od jakości zdjęć JPEG jest jakość RAW-ów. Ponieważ aparatem tej klasy posługują się zaawansowani użytkownicy, w większości przypadków starają się wycisnąć z aparatu jak najwięcej i zapisują zdjęcia w surowym formacie. Popatrzmy zatem, co oferuje pod tym względem K-7.

100 ISO
K-7
K20D
E-3
D300
200 ISO
K-7
K20D
E-3
D300
400 ISO
K-7
K20D
E-3
D300
800 ISO
K-7
K20D
E-3
D300
1600 ISO
K-7
K20D
E-3
D300
3200 ISO
K-7
K20D
E-3
D300
6400 ISO
K-7
K20D
D300

Do czułości ISO 1600 jakość zdjęć z K-7 i K20D trzyma ten sam poziom. Dopiero na ISO 3200 i 6400 szum w K-7 jest minimalnie mniejszy niż w K20D. Różnice są trudno dostrzegalne, ale pomiary poziomu szumu programem Imatest to potwierdzają. Nie ma więc niestety wyczuwalnej przewagi K-7 nad K20D pod względem obrazowania. Tak więc najnowsza lustrzanka firmy Pentax nie wyróżnia się z grona konkurencyjnych aparatów i utrzymuje poziom taki, jaki prezentuje K20D.

W stosunku do Nikona D300, K-7 mocniej szumi od ISO 1600. Wyczuwalne różnice widać jednak dopiero na ISO 3200 i 6400. Pomiary na 48-bitowych zdjęciach potwierdzają wspomniane wcześniej minimalne różnice pomiędzy K20D a K-7, powstałym na bazie matrycy z K20D.

Darki

Pentax K-7 zapisuje RAW-y w postaci 12-bitowej. To odpowiada maksymalnemu poziomowi sygnału równemu 4096. Po wykonaniu 3-minutowych ekspozycji bez dopływu światła, RAW-y zostały wywołane programem dcraw, ale tak, aby uzyskać obraz jeszcze sprzed interpolacji. Sygnał w 48-bitowych plikach ograniczyliśmy jednak do zakresu od 0 do 255, tak aby pokazać to, co najważniejsze. Biel na tych zdjęciach odpowiada wartościom wyższym niż 255. Oś pionowa histogramów dla zdjęć RAW ma zakres od 0 do 100.000 zliczeń.

Darki zapisane w aparacie w formacie JPEG nie zostały przez nas poddane żadnym obróbkom. Odpowiednie dla nich histogramy zostały wykonane w skali logarytmicznej, ponieważ taka skala pozwala na lepsze zobrazowanie sygnału bliskiego zeru.

ISO	Dark Frame	Crop	Histogram
100 (RAW)
100 (JPEG)
200 (RAW)
200 (JPEG)
400 (RAW)
400 (JPEG)
800 (RAW)
800 (JPEG)
1600 (RAW)
1600 (JPEG)

Programiści Pentaxa znowu nas mocno rozczarowali. Tylko przez chwilę trwała nasza radość, kiedy zobaczyliśmy w menu możliwość całkowitego wyłączenia funkcji redukcji szumów przy długich czasach naświetlania. Po przestawieniu w tryb Bulb i wykonaniu 3-minutowej ekspozycji, aparat zablokował się na kolejne 3 minuty. W tym czasie automatycznie zrobił darka, by usunąć szum powstały w trakcie naszej ekspozycji. Będziemy się powtarzać pisząc, że takiego zachowania w lustrzance nie pochwalamy, ale to, że w menu jawnie napisano „Funkcja redukcji ziarna nie zostanie włączona przy długim czasie migawki” jest oszukiwaniem potencjalnego klienta.

Poza tym, że redukcji nie da się wyłączyć w trybie Bulb, to dodatkowo górna granica zakresu czułości zostaje automatycznie ograniczona do ISO 1600.

Ponieważ mamy do czynienia z jawną redukcją szumów, wyniki muszą być takie a nie inne. Po odjęciu przez aparat darka, prawdziwy sygnał matrycy zostaje zniwelowany praktycznie do zera. W efekcie statystyka sygnału zostaje mocno zakłócona, a nasze pomiary średniej i odchylenia standardowego nie spełniają statystycznych wymagań.