Leica M9 - test aparatu
8. Zakres tonalny
Choć całkowity zakres tonalny utrzymuje się na średnim poziomie nieco
powyżej 8 EV, to dynamika tonalna dla najlepszej jakości zdjęcia
(SNR=0.1) wynosi w maksimum prawie 7.9 EV. Wartość ta osiągana jest na
najniższej rzeczywistej czułości ISO 160 przy błędzie pomiaru
szacowanym na około 0.2-0.3 EV. Na programowej czułości ISO 80 i
czułości ISO 200 dynamika pozostaje nadal stosunkowo wysoka
przekraczając poziom 7 EV. Wyniki dla czułości najwyższych są już
gorsze, choć są podobnego rzędu co w przypadku 1Ds, A900 i D3x.
Maksymalna wartość DR plasuje M9 w czołówce najlepszych wyników w tej kategorii. Jej wynik jest najlepszy spośród testowanych u nas pełnoklatkowych aparatów, a ustępuje jedynie Sigmie DP1, której matryca typu Foveon osiagnęła w naszych pomiarach dynamikę tonalną na poziomie 8.5 EV.
Przypominamy, że powyższe wartości otrzymaliśmy jako wynik obliczeń programu Imatest na zdjęciach RAW tablicy Stouffer 4410 przekonwertowanych do 48-bitowych TIFF-ów.
Dodatkowo wykonaliśmy nocne zdjęcia, by sprawdzić dynamikę tonalną. Na czułościach ISO 160 i 1600, przysłonie f/11 i czasach odpowiednio 20 i 2 s. Pliki RAW zostały przekonwertowane do 48-bitowych TIFF-ów programem dcraw, a następnie w programie Adobe Lightroom zostały maksymalnie doświetlone o +4 EV i przyciemnione o -4 EV.
160 ISO | |||
|
|
|
|
|
|||
|
|||
1600 ISO | |||
|
|||
|
Powyższe wycinki sugerować mogą wnioski odmienne od tego co pokazały pomiary Imatestem. Minimalnie wyższa wartość dynamiki tonalnej w M9 w stosunku do D3x wcale nie uwidacznia się przy korygowaniu naszych zdjęć zarówno w przepaleniach (poniżej) jak i przy rozjaśnianiu (powyżej). Nie można nawet zgodzić się z tym, że zachowanie obu aparatów jest podobne. Na wycinkach rozjaśnionych widać bowiem wyraźną przewagę D3x nad M9. Czy to w takim razie podważa nasze pomiary?
Nie, ponieważ zdjęcia nocne wykonujemy z długimi czasami ekspozycji, a zakres tonalny mierzymy w studiu przy czasach rzędu ułamków sekundy. Matryca CCD w M9 nie radzi sobie najlepiej z długimi czasami ekspozycji. Mały korpus M9 i brak skutecznego odprowadzania ciepła może potęgować wzrastający szum przy długich ekspozycjach. O tym fakcie doskonale wiedzieli programiści, bo przy ekspozycjach dłuższych niż 2 sekundy automatycznie następuje redukcja zakłóceń. Wspominaliśmy już o tym w poprzednim rozdziale.
Zatem jeśli chcemy korzystać z dobrodziejstw CCD w M9, czyli wysokiej dynamiki tonalnej, to musimy ograniczyć się do używania standardowych czasów ekspozycji. W przeciwnym wypadku musimy się liczyć z większym niż zwykle wzrostem szumu, który będzie dokuczał jednak na najwyższych czułościach. Niskie ISO, jak widać na naszych wycinkach, jest jeszcze do zaakceptowania.
160 ISO | |||
|
|
|
|
|
|||
|
|||
1600 ISO | |||
|
|||
|