Sony A55 wyglądem przypomina typowe lustrzanki tego producenta, jednak jest wyraźnie od nich mniejszy. Obudowa aparatu została wykonana z tworzywa sztucznego w kolorze czarnym. A55 prezentuje się estetycznie, jednak jego niewielkie rozmiary sprawiają, że już przy pierwszym kontakcie z aparatem mamy świadomość, że jest to typowo amatorski sprzęt klasy entry level. Prawa część aparatu, od rękojeści począwszy a na tylnej ściance skończywszy, została wyłożona gumowym materiałem poprawiającym stabilność uchwytu.

Chociaż rękojeść A55 została nieźle wyprofilowana, to jednak jest ona na tyle mała, że osoby o większych dłoniach będą miały problemy z wygodnym ułożeniem dłoni. Rękojeść jest bowiem zbyt niska by zmieścić na niej wszystkie palce a dodatkowo znajdujące się w jej górnej części pokrętło może czasami uwierać.

Pod względem jakości wykonania A55 prezentuje się dobrze. Poszczególne elementy obudowy są dobrze dopasowane, a sama konstrukcja korpusu zachowuje się sztywno i sprawia wrażenie dość solidnej. Mamy jedynie niewielkie obawy w stosunku do trwałości mocowania wyświetlacza. Umieszczony na spodzie aparatu zawias pozwalający na wychylenie ekranu do tyłu wygląda dość solidnie. Jednak przegub umożliwiający obracanie ekranu sprawia odmienne wrażenie. Wydaje się być dość delikatny i podatny na przypadkowe uszkodzenie.

Półprzepuszczalne zwierciadło, a efekt tzw. "ducha"

Z punktu widzenia budowy, istotną kwestią jest rozwiązanie w postaci nieruchomego półprzepuszczalnego lustra. Poza tym, że stanowi ono przeszkodę na drodze światła docierającego do matrycy (powoduje stratę na poziomie 1/3 EV), może być również źródłem dodatkowego problemu. W specyficznych warunkach oświetleniowych, zwłaszcza w przypadku dużych kontrastów w fotografowanej scenie (jasne obiekty na ciemnym tle) może powodować powstawanie tzw. "obrazów duchów". Jest to spowodowane tym, że promień świtała przechodzący przez zwierciadło ulega częściowemu odbiciu od jego wewnętrznych powierzchni, co może skutkować pojawieniem się na zdjęciach dodatkowego bladego obrazu jasnych obiektów. Efekt taki zauważyliśmy na zdjęciach testowych tablicy, wykorzystywanej do mierzenia zakresu tonalnego.

Widać na załączonym przykładzie, że jasne liczby widoczne na ciemnym tle mają swoje dodatkowe blade obrazy (przesunięte nieznacznie ku dołowi). Wszystko wskazuje na to, że mamy w tym przypadku do czynienia właśnie z opisanym przed chwilą zjawiskiem "duchów". Efekt nie jest co prawda silny i w typowych sytuacjach nie powinien stanowić problemu, jednak w specyficznych warunkach oświetleniowych może być dość wyraźnie widoczny.

Zasilanie i gniazda

Sony Alpha 55V zasilany jest akumulatorem litowo-jonowym NP-FW50 o pojemność 1080 mAh i napięciu 7.2 V. Podawana przez instrukcję aparatu wydajność akumulatora wynosi około 330 zdjęć. Podczas testowania aparatu natomiast, w pełni naładowany akumulator wystarczał na wykonanie średnio około 600 zdjęć. Baterię ładuje się za pomocą dostarczonej w komplecie ładowarki BC-VW1. Pełne ładowanie akumulatora zajmuje niestety aż 250 minut, co można uznać za wadę. Na plus natomiast warto zaliczyć precyzyjny, procentowy wskaźnik rozładowania akumulatora w trakcie użytkowania aparatu. A55 może również pracować z opcjonalnym zasilaczem sieciowym AC-PW20.

Alpha 55V może współpracować z dwoma typami kart pamięci:

• Memory Stick PRO Duo lub PRO-HG Duo,
• SD/SDHC/SDXC.

Wszystkie gniazda jakimi dysponuje A55 odnajdziemy po lewej stronie aparatu. Na samym dole, pod oddzielnymi zaślepkami znajdują się gniazda wężyka spustowego (RMS1AM lub RM-L1AM) oraz zewnętrznego mikrofonu stereo (minijack o średnicy 3.5 mm). Nieco powyżej, pod wspólną zaślepką znajdziemy natomiast złącze USB 2.0 Hi-Speed miniB (PTP) oraz gniazdo HDMI typu C.

Warto również wspomnieć, że A55 można obsługiwać zdalnie za pomocą pilota RMT-DSLR1.

Przyciski

Przejdźmy teraz do omówienia przycisków i pokręteł, które znajdują się na obudowie A55. Zacznijmy od górnej ścianki.

Po lewej stronie odnajdujemy pokrętło trybów pracy aparatu. Znajdują się na nim następujące pozycje:

• AUTO,
• AUTO+ – rozszerzony tryb automatyczny z rozpoznawaniem fotografowanej sceny,
• P – tryb półautomatyczny,
• A – priorytet przysłony,
• S – priorytet migawki,
• M – tryb ręczny,
• Szybkie zdjęcia seryjne,
• Tryb zdjęć panoramicznych,
• SCN – programy tematyczne (Portret, Sport, Makro, Krajobraz, Zachód słońca, Nocny widok, Z ręki o zmierzchu, Nocny portret),
• Bez lampy.

Tuż przy krawędzi z tylną ścianką aparatu znajdują się jeszcze trzy przyciski. Pierwszy z nich uruchamia nagrywanie filmów. Kolejny to przycisk kompensacji ekspozycji, który w trybie odtwarzania służy do pomniejszania zdjęć i włączania widoku miniaturek. Ostatni oznaczony jako AEL odpowiedzialny jest za blokadę ekspozycji, a w trybie odtwarzania zdjęć służy do powiększania aktualnie wyświetlanego zdjęcia.

Na tylnej ściance A55 wszystkie przyciski znajdują się po prawej stronie ekranu LCD. Zaczynając od góry natrafiamy na przycisk menu funkcyjnego Fn (w trybie odtwarzania służy on do obracania zdjęć). Poniżej niego znajduje się okrągły krzyżak wielofunkcyjny. Poza pełnieniem roli przycisków kierunkowych, jego poszczególne elementy dają również dostęp do następujących funkcji:

• górny – zmiana informacji wyświetlanych na ekranie LCD lub w wizjerze,
• prawy – ustawienia balansu bieli,
• dolny – zmiana ISO,
• lewy – wybór trybu wyzwalania migawki (zdjęcia seryjne, samowyzwalacz, bracketing, zdalne sterowanie).

Na przedniej części korpusu, z lewej strony obok przycisku zwalniającego bagnet obiektywu, znajduje się przełącznik trybu ustawiania ostrości z automatycznego na ręczny i na odwrót. Jest on wykorzystywany w sytuacji, gdy do aparatu podłączamy obiektyw pozbawiony przełącznika trybu ostrości. Idąc w górę natrafimy na przycisk podnoszący wbudowaną lampę błyskową. Po drugiej stronie bagnetu w dolnym narożniku znajduje się przycisk podglądu głębi ostrości.

Menu

W Sony Alpha 55V odnajdziemy typowe dla lustrzanek tego producenta menu. Składa się ono z 6 grup zakładek ułożonych poziomo, a każda z zakładek zawiera odpowiednią liczbę elementów, które mieszczą się w pionie na ekranie. Poszczególne grupy zawierają: menu nagrywania (3 zakładki), menu ustawień własnych (2 zakładki), menu odtwarzania (2 zakładki), menu karty pamięci (1 zakładka), menu ustawień zegara (1 zakładka) oraz menu ustawień (2 zakładki). Poniżej wyliczamy wszystkie elementy znajdujące się w poszczególnych zakładkach.

Menu nagrywania:

• rozmiar obrazu: L [16 Mpix], M [8.4 Mpix], S [4.0 Mpix],
• format obrazu – dwa formaty: 3:2 lub 16:9,
• jakość zdjęć – możliwość wyboru zapisu: RAW, RAW + JPEG, JPEG (wysoka jakość), JPEG (standardowa jakość),
• format filmu: AVCHD, MP4,
• rozmiar filmu: 1920×1080 pix dla AVCHD, 1440×1080 pix lub 640×480 pix dla MP4,
• zapis dźwięku podczas nagrywania filmu,
• SteadyShot – stabilizacja obrazu,
• Panorama (rozmiar): standardowy (3872×2160 pix w pionie, 8192×1856 pix w poziomie), szeroki (5536×2160 pix w pionie, 12416×1856 pix w poziomie),
• Panorama (kierunek): w lewo, w prawo, w górę, w dół,
• Panorama 3D (rozmiar): 16:9 (1920×1080 pix w poziomie), standardowy (4912×1080 pix w poziomie), szeroki (7152 × 1080 pix w poziomie),
• Panorama 3D (kierunek): w lewo, w prawo,
• regulacja błysku (Błysk ADI, Przedbłysk TTL),
• wspomaganie AF,
• przestrzeń barw: sRGB lub AdobeRGB,
• redukcja szumów długich czasów naświetlania,
• redukcja szumów przy wysokich ISO.

Menu ustawień własnych:

• Eye-Start AF – uruchamianie autofokusu przy zbliżeniu oka do wizjera,
• ustawienie przełączania widoku wizjer/ekran LCD: automatyczny lub ręczny,
• przycisk AEL,
• ustawienie przycisku blokady fokusa,
• powiększenie – ustawienie funkcji powiększania kadru dla przycisku usuwania zdjęć,
• redukcja czerwonych oczu,
• wyzwalanie migawki bez obiektywu,
• wyświetlanie linii siatki kadrowania,
• wyświetlanie histogramu,
• wyświetlanie danych nagrywania,
• regulacja czasu auto podglądu,
• Zdjęcia seryjne w AUTO+,
• Pojedyncze zdjęcie w AUTO+.

Menu odtwarzania:

• kasowanie,
• odtwarzanie zdjęć lub filmów,
• pokaz zdjęć,
• indeks obrazów,
• oglądanie 3D (przy użyciu odpowiedniego telewizora 3D),
• ochrona zdjęć,
• ustawienie wydruku,
• nastawy głośności przy odtwarzaniu filmu,
• wybór katalogu,
• wybór daty,
• automatyczne obracanie zdjęć.

Menu karty pamięci:

• formatowanie,
• numeracja plików,
• nazwa katalogu,
• wybór katalogu nagrywania,
• nowy katalog,
• odzyskiwanie bazy danych obrazów w przypadku filmów,
• wyświetlanie miejsca pozostałego na karcie.

Menu ustawień zegara:

• ustawienia daty i czasu,
• ustawienia lokalizacji.

Menu ustawień:

• jasność LCD,
• jasność wizjera,
• ustawienia GPS (wersja SLT-A55V),
• oszczędzanie energii,
• sterowanie przez HDMI,
• język,
• ekran pomocy,
• ustawienia przesyłania przy korzystaniu z karty Eye-Fi,
• połączenie USB,
• sygnały audio,
• czyszczenie matrycy,
• wersja,
• tryb demonstracyjny,
• nastawy domyślne.

Przycisk Fn otwiera menu funkcyjne, umożliwiające szybką zmianę wielu parametrów. Znaleźć można w nim następujące pozycje:

• wybór scen (w trybie SCN),
• wybór pomiędzy zwykłą panoramą a 3D (w trybie Panorama),
• tryb wyzwalania migawki (zdjęcia seryjne, samowyzwalacz itp.),
• tryb błysku,
• tryb autofokusu,
• obszar AF,
• wykrywanie twarzy,
• wykrywanie uśmiechu,
• czułość ISO,
• tryb pomiaru światła,
• korekcja błysku,
• balans bieli,
• funkcja D-R+ / HDR,
• strefa twórcza.

Wyświetlacz

Sony A55 wyposażono w odchylany i obrotowy 3-calowy ekran TruBlack LCD o rozdzielczości 921.600 punktów (640×480 pikseli). Wyświetlacz można odchylać w dół o 180 stopni i obracać w zakresie 270 stopni, zapewniając tym samym sporą dowolność w ustawianiu go w różnych konfiguracjach. Zarówno odchylanie jak i obracanie odbywa się z należytym oporem, co pozwala na precyzyjne ustawienie ekranu.

Odpowiednia opcja w menu ustawień pozwala na regulację jasności wyświetlanego obrazu. Można zdecydować się na automatyczną regulację jasności w zależności od panujących warunków oświetleniowych, odbywa się ona dzięki wbudowanemu czujnikowi światła. Istnieje także możliwość ręcznej regulacji jasności w zakresie 5-stopniowej skali. Ostatnia możliwość określana mianem „Słoneczny dzień” powoduje, że ekran zostaje maksymalnie rozjaśniony (jeszcze bardziej niż w maksimum przy ręcznej regulacji). Sam obraz wyświetlany na ekranie jest wyraźny i kontrastowy, a jego ogólną jakość oceniamy wysoko.

W trybie Live View informacje wyświetlane na ekranie można zmieniać przyciskiem DISP. W pierwszym z wariantów określanym jako graficzny, w górnej części ekranu widoczne są informacje o podstawowych ustawieniach aparatu. W dolnej części natomiast wyświetlane są dane o parametrach ekspozycji zarówno w formie graficznej (schematyczne skale czasu otwarcia migawki i wartości przysłony) jak i liczbowej. W drugim wariancie wyświetlane są obszerne informacje o ustawieniach aparatu i parametrach ekspozycji. W wariancie tym istnieją jednak dwie możliwości wyświetlania wspomnianych informacji. Jeśli w menu ustawień własnych pod pozycją „Wyświetlanie danych nagrywania” wybierzemy opcję Live View, wówczas wszystkie informacje w postaci ikonek rozłożonych tuż przy brzegu kadru, wyświetlane są na tle aktualnego kadru. Jeżeli jednak wybierzemy drugą opcję, czyli „Wizjer” wówczas informacje o ustawieniach wyświetlane są w formie panelu (tabeli) na szarym tle. W trzecim wariancie widoczny jest wyłącznie kadr oraz podstawowe informacje o parametrach ekspozycji. W czwartym wariancie natomiast widzimy na ekranie te same informacje co w poprzednim, a dodatkowo pośrodku kadru wyświetlana jest elektroniczna poziomica. W menu ustawień własnych można odnaleźć również opcje związane z wyświetlaniem na ekranie siatki kadrowania (trzy rodzaje) oraz histogramu.

Zaczerpnięty z instrukcji obsługi schemat wyglądu ekranu LCD wraz z opisem wyświetlanych elementów prezentujemy poniżej.

Tryb Live View w A55 jest bardzo funkcjonalny. Dzięki obecności półprzepuszczalnego lustra mamy podgląd z głównej matrycy aparatu i jednocześnie szybki autofokus działający w oparciu o detekcję fazy. Dodatkowo do zalet należy zaliczyć uchylny i obrotowy wyświetlacz oraz przejrzyste informacje wyświetlane na ekranie. Można nawet powiedzieć, że aparatem Sony A55 fotografuje się wygodniej w trybie podglądu na żywo niż w trybie wizjera, o którym nieco więcej powiemy już za chwilę.

Podczas przeglądania zdjęć przycisk DISP umożliwia zmianę wyświetlanych informacji. Poza pierwszą możliwością, w której widoczne jest samo zdjęcie, w drugiej wyświetlane są również podstawowe informacje na jego temat. Trzecia możliwość to wyświetlenie pomniejszonego zdjęcia razem ze skróconym EXIF-em i histogramami YRGB.

Zdjęcia możemy również powiększać oraz oglądać w formie miniaturek. Liczba wyświetlanych miniaturek zależy od ustawienia w menu odtwarzania opcji „Indeks obrazów”. Do wyboru mamy dwie możliwości: 6 lub 12.

Tryb wideo

Sony A55 nie posiada w zasadzie oddzielnego trybu wideo. Nagrywanie filmu można rozpocząć w dowolnym trybie fotografowania naciskając po prostu dedykowany przycisk. Opcje dotyczące filmowania odnajdziemy w zakładkach menu nagrywania. W trybie filmowania A55 nie daje możliwości pełnej kontroli nad szybkością migawki i wartością przysłony. Parametry te dobierane są automatycznie przez aparat. Wyjątek stanowi sytuacja, w której zdecydujemy się filmować z wyłączonym autofokusem, bowiem wówczas w trybie preselekcji przysłony możemy wybrać konkretne ustawienie, które zostanie zastosowane przy rozpoczęciu nagrywania.

Przed rozpoczęciem filmowania można ustawić balans bieli, kompensację ekspozycji oraz tryb pomiaru światła. Również ustawienia związane z kontrastem, nasyceniem czy ostrością znajdujące się w strefie twórczej będą miały wpływ na rejestrowany film. Jeśli podczas filmowania korzystamy z autofokusu, tryb AF ustawi się automatycznie na ciągły, a ostrość będzie korygowana na bieżąco. Istnieje także możliwość wyboru odpowiednich ustawień dotyczących obszaru AF. Jeśli wybrana zostanie opcja „lokalny”, wówczas podczas nagrywania można zmienić punkt ustawiania ostrości korzystając z przycisku AF.

Sony A55 może rejestrować filmy w dwóch formatach: AVCHD i MP4. W przypadku pierwszego z formatów filmy nagrywane są w rozdzielczości 1920×1080 pix, z prędkością 50 kl/s, z dźwiękiem Dolby Digital. Dla formatu MP4 mamy możliwość wyboru rozdzielczości pomiędzy 1440×1080 pix, a VGA (640×480 pix). W obu przypadkach filmy nagrywane są z prędkością 25 kl/s, z dźwiękiem AAC.

Warto przy okazji filmów odnieść się do informacji, jakie pojawiły się w naszym serwisie jakiś czas temu, a związane były ze zbytnim nagrzewaniem się matrycy A55 w trybie wideo. Według informacji producenta, w temperaturze pokojowej i z włączoną stabilizacją aparat wyłącza się automatycznie po około 9 minutach. Na podstawie przeprowadzonego testu jesteśmy w stanie potwierdzić tę informację. Elektronika aparatu po niecałych 9 minutach nagrywania filmu z włączoną stabilizacją rozgrzała się do wartości krytycznej, a na monitorze pojawił się na chwilę komunikat ostrzegawczy i nagrywanie zostało automatycznie przerwane.

Aparat daje się dopiero uruchomić po kilku minutach. Temperatura matrycy po tym czasie jest jednak wciąż na tyle duża, że ma to negatywny wpływ na poziom szumu na zdjęciach. Aby sprawdzić na ile jest to istotny efekt przed nagraniem filmu na czułości ISO 1600 wykonaliśmy dwa darki: 5-sekundowego i 3-minutowego. Kiedy po przegrzaniu aparat dało się uruchomić ponownie, wykonaliśmy ponownie dwa darki z tymi samymi parametrami. Z zarejestrowanych w ten sposób darków w formacie RAW otrzymaliśmy wycinki w skali 1:1, ze środka kadru, które prezentujemy w tabelce poniżej. Widać, że na wycinkach po prawej stronie szum jest wyraźnie wyższy niż na wycinkach po lewej.

DARK, exp. 5 sekund, ISO 1600 (crop 1:1)
przed nagraniem filmu	po nagraniu filmu
DARK, exp. 3 minuty, ISO 1600 (crop 1:1)
przed nagraniem filmu	po nagraniu filmu

Warto jeszcze zaznaczyć dwie rzeczy. Po pierwsze, powyższy test został wykonany w temperaturze pokojowej, a więc w niewiele wyższej niż 20 stopni C. Gdy zabierzemy aparat na wakacyjną wycieczkę, kiedy temperatura często potrafi przekraczać 30 stopni C, problem się nasili. Po drugie, problem ten dotyczy nie tylko filmowania. Matryca nagrzewa się bowiem nie tylko przy rejestrowaniu filmów, ale także przy pracy w trybie Live View. Większe szumy związane z nagrzewaniem się elektroniki i niedostatecznym odprowadzaniem ciepła trapią więc A55 praktycznie cały czas.

Przykładowe filmy

AVCHD 1920×1080 pix, 17s, 37.6 MB (SteadyShot ON)

MP4 1440×1080 pix, 17s, 25.6 MB

MP4 640×480 pix, 15s, 5.7 MB

Wizjer

W Sony A55 zastosowano elektroniczny wizjer o rozmiarze 0.46 cala i efektywnej rozdzielczości 1 152 000 punktów (całkowita liczba 1 440 000 punktów). Pokrywa on 100% fotografowanego kadru, a punkt oczny wynosi 19 mm (od soczewki wizjera). Dostępna jest również korekcja dioptrii w zakresie od −4 do +4. Jasność wizjera może być regulowana automatycznie, jednak istnieje również możliwość ręcznego ustawienia jasności w 3-stopniowej skali.

Informacje wyświetlane w wizjerze w znacznej części pokrywają się z tymi widocznymi na wyświetlaczu LCD. Pomiędzy poszczególnymi wariantami przechodzimy przyciskiem DISP. W trybie fotografowania nie wyświetla się jedynie ekran z ustawieniami aparatu, o którym pisaliśmy omawiając wyświetlacz LCD. W wizjerze natomiast możemy dokonywać wszystkich ustawień z poziomu głównego menu i menu funkcyjnego, jak również przeglądać wykonane zdjęcia.

Wizjer w A55 jest funkcjonalny na swój sposób, ale jest to wizjer elektroniczny i nie sposób go jednoznacznie porównać do standardowego optycznego wizjera. Dla osób przyzwyczajonych do pracy z wizjerem optycznym, elektroniczny zastosowany w A55 może okazać się niezbyt wygodny w użytkowaniu. Wizjer może się wydawać mały jeśli porównamy go do zaawansowanych lustrzanek, jednak w klasie entry level wypada dobrze na tle konkurentów pod tym względem. Obraz jest co prawda jasny i czytelny, jednak ma tendencje do smużenia przy szybkim przesuwaniu aparatu i mogą pojawiać się w nim odblaski. Dodatkowo punkt oczny jest stosunkowo mały i praktycznie uniemożliwia to dostrzeżenie całego kadru osobom w okularach.