Sony Alpha SLT-A55 - test aparatu
6. Jakość obrazu JPEG
- L – 4912×3264 (3:2) oraz 4912×2760 (16:9),
- M – 3568×2368 (3:2) oraz 3568×2000 (16:9),
- S – 2448×1624 (3:2) oraz 2448×1376 (16:9).
Wygląd zdjęć zapisywanych jako JPEG można regulować pod względem kontrastu, nasycenia i wyostrzenia. W systemie Alpha funkcja ta znajduje się w menu funkcyjnym pod nazwą „Strefa twórcza”. Można w niej zmienić ustawienia dla trybów: Standard, Intensywny, Portret, Krajobraz, Zachód słońca lub Czarnobiały. Regulacja każdego z trzech parametrów odbywa się w przedziale od −3 do +3 ze skokiem jednostkowym.
Wybrane funkcje specjalne
Sony A55, podobnie z resztą jak inne aparaty systemu Alpha, posiada dwie funkcje związane z podnoszeniem zakresu tonalnego na plikach JPEG. Pierwsza metoda – DRO (ang. Dynamic Range Optimizer), polega na automatycznej obróbce pojedynczego zdjęcia – głównie rozjaśnianiu cieni. W efekcie możemy spodziewać się poprawy wizualnego odbioru zdjęcia, jednak okupione to będzie wzrostem szumu w rozjaśnianych partiach obrazu. Znacznie ciekawszą metodą jest utworzenie zdjęcia techniką HDR – aparat wykonuje trzy zdjęcia jedno za drugim odpowiednio ustawiając parametry ekspozycji i tworzy jeden wynikowy obraz. Zarówno w przypadku DRO jak i HDR ustawić możemy rozpiętość dynamiki, która jest dla nas interesująca – w przedziale ±3.0 EV.
Sfotografowaliśmy scenę, na której występowały duże kontrasty między jasnymi i ciemnymi partiami obrazu. Poniżej prezentujemy kilka zdjęć dla różnych ustawień HDR wraz z wycinkami ilustrującymi poziom szumów w światłach i cieniach. Można zauważyć, że wynikowe pliki HDR są poprawne i da się nimi uzyskać zauważalnie lepszą rozpiętość tonalną – należy jedynie zadbać o dobranie odpowiedniej wartości różnicy EV, by uzyskany efekt nie był przesadzony. Na poniższym przykładzie widać, że dla scen o bardzo dużych kontrastach, HDR wykonany z maksymalnym zakresem 6 EV wygląda wciąż dość naturalnie.
HDR off |
|
HDR 1.0EV |
|
HDR 3.0EV |
|
HDR 6.0EV |
|
Sony A55, ISO 400 | |||
off |
|||
1.0EV |
|||
3.0EV |
|||
6.0EV |
Interesującą funkcjonalnością A55 jest również rejestrowanie panoram, które tworzymy przesuwając aparat wzdłuż interesującego nas kadru. Funkcja ta pojawiła się już wcześniej w niektórych kompaktach Sony oraz w aparacie NEX-5. W A55 działa ona w analogiczny sposób jak we wspomnianym bezlusterkowcu. Mechaniczna migawka w trakcie wykonywania panoramy jest cyklicznie wyzwalana, a po zakończeniu całej operacji aparat przetwarza wykonane zdjęcia i tworzy obraz w formacie panoramicznym. Podobnie jak NEX-5, Sony A55 umożliwia wykonywania panoram 3D, które są wykonywane w ten sam sposób. Różnica występuje dopiero w sposobie przetwarzania zarejestrowanych zdjęć. Tak wygenerowane panoramy oglądać możemy za pomocą stosownych telewizorów Sony z dołączonymi okularami.
Wykonując panoramy możemy wybrać zarówno kierunek jej wykonywania jak i orientację (lewo-prawo, góra-dół). W przypadku panoram 3D mamy jedynie możliwość wyboru lewo-prawo. Dodatkowo możemy wybrać szerokość panoramy. W efekcie do dyspozycji mamy następujące rozmiary obrazów wynikowych:
- rozmiar standardowy:
- 3872×2160 pix w pionie,
- 8192×1856 pix w poziomie,
- rozmiar szeroki:
- 5536×2160 pix w pionie,
- 12416×1856 pix w poziomie,
- 3D rozmiar 16:9:
- 1920×1080 pix w poziomie,
- 3D rozmiar standardowy:
- 4912×1080 pix w poziomie,
- 3D rozmiar szeroki:
- 7152×1080 pix w poziomie.
Poniżej przedstawiamy przykładowe panoramy klasyczne oraz jedną 3D. Te drugie zapisywane są w formacie MPO, znanym m.in. z zaprezentowanego już przez nas aparatu NEX-5.
2D |
|
|
|
3D |
|
Przy wykonywaniu panoram warto zawsze od razu sprawdzić efekt końcowy. Niektóre panoramy na przykład okazują się być niepełne, choć w trakcie ich generowania wykonaliśmy cały niezbędny zakres ruchu (widać to na przykładzie drugiej panoramy). Zdarzają się również mniejsze lub większe błędy łączenia na granicy kadrów. Część z błędów wynikać może oczywiście z poruszających się obiektów, których powinno się unikać przy wykonywaniu panoram.
Standardowe porównanie jakości JPEG-ów
Poniżej przedstawiamy fragmenty zdjęć scenki w formacie JPEG przy ustawieniach neutralnych i minimalnym wyostrzeniu. Dla porównania prezentujemy zdjęcia z Sony A450 i Canona 550D.
ISO 100 | |||
|
|
||
|
|
||
ISO 200 | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
ISO 400 | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
ISO 800 | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
ISO 1600 | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
ISO 3200 | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
ISO 6400 | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
ISO 12800 | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
Wiadomo, że porównanie jakości obrazu na plikach JPEG musi być dokonywane z pewnym dystansem, a wyrokowanie o wyższości matrycy jednego aparatu nad matrycą drugiego jest dość ryzykowne. Na zaprezentowanych powyżej wycinkach da się jednak zauważyć pewne rzeczy, o których warto napisać. Po pierwsze szum na JPEG-ach z A55 zaczyna być widoczny mniej więcej od ISO 800. Przy analizowaniu powyższych wycinków trzeba mieć świadomość, że JPEG-i na wyższych czułościach w A55 (jak również w innych lustrzankach Sony) podlegają odszumianiu. Nie da się tego procesu wyłączyć, a jedyne co użytkownik może zrobić to wybrać jedną z opcji: odszumianie słabe lub automatyczne. Podczas wykonywania zdjęć ustawiliśmy oczywiście opcję ze słabym odszumianiem, ale jak widać powyżej i tak jego poziom jest duży i wyraźny. Co ciekawe jest on nawet intensywniejszy niż w starszym modelu systemu Alpha czyli zaprezentowanym też powyżej A450. Widać doskonale jak w miarę wzrostu czułości zaczynają się zacierać szczegóły na zdjęciu bowiem odszumianie skutecznie „rozmazuje” obraz.
W Sony A55 wprowadzono dodatkowy tryb wyboru czułości ISO nazywany „wieloklatkową redukcją szumu”. Obejmuje on zakres od ISO 100 do ISO 25600 i w trybie tym aparat automatycznie wykonuje serię zdjęć, które następnie są składane i uśredniane, a zdjęcie wynikowe charakteryzuje się niższym poziomem szumu niż analogiczne wykonane przy zwykłym ustawieniu konkretnej wartości ISO. W poniższej tabelce prezentujemy zdjęcia scenki oraz tablicy szumów wykonane zarówno przy normalnym ustawieniu czułości, jak i w trybie wieloklatkowej redukcji szumu.
ISO 100 (wieloklat. red. sz.) | |||
|
|
||
ISO 100 | |||
|
|
||
ISO 200 (wieloklat. red. sz.) | |||
|
|
||
ISO 200 | |||
|
|
||
ISO 400 (wieloklat. red. sz.) | |||
|
|
||
ISO 400 | |||
|
|
||
ISO 800 (wieloklat. red. sz.) | |||
|
|
||
ISO 800 | |||
|
|
||
ISO 1600 (wieloklat. red. sz.) | |||
|
|
||
ISO 1600 | |||
|
|
||
ISO 3200 (wieloklat. red. sz.) | |||
|
|
||
ISO 3200 | |||
|
|
||
ISO 6400 (wieloklat. red. sz.) | |||
|
|
||
ISO 6400 | |||
|
|
||
ISO 12800 (wieloklat. red. sz.) | |||
|
|
||
ISO 12800 | |||
|
|
||
ISO 25600 (wieloklat. red. sz.) | |||
|
|
Na zakończenie tego rozdziału prezentujemy jeszcze wynik działania funkcji wyostrzania zastosowanej w A55. Poza najniższym poziomem wyostrzania ustawionym na −3, pokazujemy również wycinki zdjęć zrobionych na wyostrzaniu neutralnym 0 oraz maksymalnie wyostrzone na +3.
Sony A55, ISO 100 | |||
|
|||
|
|||
|