• proporcja obrazu 4:3:
  • L – 4608×3456 pikseli,
  • M – 3264×2448 pikseli,
  • S – 2336×1752 pikseli,
• proporcja obrazu 3:2:
  • L – 4752×3168 pikseli,
  • M – 3360×2240 pikseli,
  • S – 2400×1600 pikseli,
• proporcja obrazu 16:9:
  • L – 4976×2800 pikseli,
  • M – 3520×1984 pikseli,
  • S – 1920×1080 pikseli,
• proporcja obrazu 1:1:
  • L – 3456×3456 pikseli,
  • M – 2448×2448 pikseli,
  • S – 1744×1744 pikseli.

Regulacja wyglądu zdjęć JPEG dokonywana jest za pomocą tzw. ustawień filmu (kliszy), które nawiązują do analogowej fotografii. W Panasoniku GH2 opcje te są stosunkowo bogate. Dostępnych jest 9 zdefiniowanych stylów obrazu i dodatkowo dwa własne ustawienia:

• Standardowy,
• Dynamiczny,
• Stonowany,
• Natura,
• Nostalgiczny,
• Vibrant,
• Standardowy czarno-biały,
• Dynamiczny czarno-biały,
• Stonowany czarno-biały,
• Kino.

Poza tym na kole nastaw GH2 znajduje się tryb Moje Kolory (niestety w pełni automatyczny bez możliwości chociażby korygowania ekspozycji), który pozwala na fotografowanie z użyciem jednego z 8 efektów kolorystycznych. Do wyboru mamy następujące opcje:

• Ekspresyjny – zdjęcia w stylu popart z uwydatnionym kolorem,
• Retro – efekt starego zdjęcia z wyblakłymi kolorami,
• Czyste barwy – efekt z użyciem chłodnego, jasnego światła z niebieskawą dominantą mający dać uczucie świeżości,
• Elegancki – efekt stwarzający atmosferę spokoju a zarazem okazałości (zdjęcia wychodzą nieco przyciemnione z odcieniem bursztynu),
• Czarno-białe – efekt czarno-białego zdjęcia z delikatnym odcieniem sepii,
• Dynamiczna sztuka – przyciemnianie jasnych i rozjaśnianie ciemnych partii obrazy z dodatkowym wzmocnieniem koloru,
• Sylwetka – efekt uwydatniający sylwetkę fotografowanego obiektu poprzez zwiększenie kontrastu pomiędzy jasnymi i ciemnymi partiami obrazu,
• Własne – ręczna regulacja kolorystyki, jasności i nasycenia, każdy z parametrów w 11-stopniowej skali.

Efekt działania poszczególnych schematów kolorystycznych przedstawiamy poniżej.

Ekspresyjny

Retro

Czyste barwy

Elegancki

Czarno-białe

Dynamiczna sztuka

Sylwetka

Poniżej przedstawiamy fragmenty zdjęć scenki w formacie JPEG przy ustawieniach neutralnych i minimalnym wyostrzeniu. Dla porównania pokazujemy również wycinki dla starszego modelu G2 oraz aparatów Samsung NX100 i Sony NEX-5.

ISO 100
G2
NX100
ISO 160
GH2
ISO 200
GH2
G2
NX100
NEX-5
ISO 400
GH2
G2
NX100
NEX-5
ISO 800
GH2
G2
NX100
NEX-5
ISO 1600
GH2
G2
NX100
NEX-5
ISO 3200
GH2
G2
NX100
NEX-5
ISO 6400
GH2
G2
NX100
NEX-5
ISO 12800
GH2
NEX-5

Zdjęcia z GH2 zapisane w formacie JPEG prezentują się dobrze mniej więcej do czułości ISO 1600. Mimo iż dla tej czułości szum zaczyna być już widoczny, to utrzymuje się on jeszcze na względnie rozsądnym poziomie. W tym zakresie testowany model zachowuje się podobnie do G2. Przy ISO 3200 szum zaczyna wyraźniej wpływać na jakość obrazu, ale czułość tę można jeszcze uznać za jako tako użyteczną. Przy ISO 6400 i 12800 szum jest już na tyle intensywny, że ich użyteczność może być dyskusyjna.

Z porównywanych powyżej aparatów Panasoniki wyróżniają się największym poziomem wyostrzania przy minimalnych ustawieniach tego parametru. Widać również wyraźnie, że w ich przypadku mamy do czynienia z najniższym poziomem odszumiania, co najlepiej widać na wyższych czułościach. Najgorzej pod tym względem wypada NX100, u którego odszumianie wysokich czułości jest na tyle duże, że powoduje wyraźną utratę szczegółów w obrazie. NEX-5 radzi sobie wyraźnie lepiej z odszumianiem, a poziom szumu jest zauważalnie niższy niż w przypadku GH2, jednak pod względem kontroli intensywności tego procesu, testowany Panasonic zapewnia większą swobodę.

Ocena jakości zdjęć w formacie JPEG nie pozwala wyciągnąć miarodajnych wniosków w kwestii możliwości matrycy danego aparatu, Zarówno różne poziomy wyostrzania jak i intensywność odszumiania skutecznie uniemożliwiają to zadanie. W tym przypadku możemy natomiast ocenić użyteczność samych JPEG-ów oraz na ile oprogramowanie aparatu sprawdza się przy ich tworzeniu. Pod tym względem GH2 się sprawdza, nawet przy zastosowaniu silniejszego odszumiania na wyższych czułościach, o czym będzie można się przekonać w następnym rozdziale.

Wyostrzanie

Na zakończenie tego rozdziału prezentujemy jeszcze wynik działania funkcji wyostrzania zastosowanej w GH2. Poza najniższym poziomem wyostrzania ustawionym na −2, pokazujemy również wycinki zdjęć zrobionych przy wyostrzaniu na poziomie pośrednim, czyli 0 oraz maksymalnie wyostrzone na +2.

Penasonic GH2, ISO 160
wyostrzenie −2
wyostrzenie 0
wyostrzenie +2