Rozmiary Olympusa E-PL2 zmieniły się nieznacznie w stosunku do jego poprzednika. Nowy model jest nieco węższy, ale za to minimalnie wzrosła jego grubość i wysokość. Wciąż jednak podobnie jak inne bezlusterkowce Olympusa, nawiązuje on wyglądem do historycznej serii analogowych PEN-ów. Aparat jest dostatecznie mały, by zmieścił się w większej kieszeni kurtki, czy torbie. Problemem w takim przypadku mogą być jednak podpięte do niego obiektywy, dlatego najbardziej kompaktowo E-PL2 wygląda z przypiętym do niego „naleśnikiem”. Pod względem rozmiaru E-PL2 jest zresztą bardzo zbliżony do takich bezlusterkowców, jak Panasonic Lumix DMC-GF2 czy Samsung NX 100.

Pewne zmiany w stosunku do poprzednika można zauważyć również w kwestii materiału z którego została wykonana obudowa. Przypomnijmy, że Olympus wykonał E-PL1 w całości z tworzywa sztucznego. W E-PL2 natomiast tylko tylna i górna część obudowy jest wykonana z tworzywa sztucznego. Cała przednia ścianka (i częściowo również dolna) jest metalowa. Przyznać trzeba, że jakość wykonania stoi na dobrym poziomie. Poszczególne elementy są dobrze do siebie dopasowane, a cała konstrukcja zachowuje odpowiednią sztywność. Wrażenie solidności E-PL2 dodatkowo wzmacnia odczuwalna waga (około 360 g).

----- R E K L A M A -----

Olympus E-PL2 w kolorze czarnym (bo taka wersja trafiła do naszej redakcji) prezentuje się bardzo elegancko i klasycznie. Na rynku dostępna jest również wersja biało-srebrna oraz wiśniowo-czarna.

Zasilanie i gniazda

Olympus E-PL2 zasilany jest litowo-jonowym akumulatorem BLS-5 o pojemności 1150 mAh, i napięciu 7.2 V. Warto zwrócić uwagę, że producent zdecydował się na zmianę w kwestii zasilania, bowiem poprzednie PEN-y zasilane były akumulatorem BLS-1 (takim samym jak w lustrzankach E-400, E-410, E-420, E-450, E-620). W zestawie z E-PL2 dostajemy ładowarkę o oznaczeniu BCS-5, za pomocą której ładowanie akumulatora trwa około 3.5 godziny. Podobnie jak w poprzednim modelu pełny akumulator wystarcza na wykonanie około 600 zdjęć. Producent nie oferuje opcjonalnego pionowego uchwytu ani możliwości stałego zasilania.

Tak jak pozostałe PEN-y, E-PL2 również korzysta z kart pamięci SD/SDHC. Nowy model obsługuje także karty SDXC.

Podobnie jak poprzednie modele, Olympus E-PL2 wyposażony jest w dwa standardowe gniazda. Wielofunkcyjne złącze USB, które może również służyć do wyprowadzania sygnału A/V oraz złącze HDMI, służące do wyświetlania filmów i zdjęć na telewizorach Full HD. Złącze USB służy również do podłączania systemowego wężyka RM-UC1.

Olympus E-PL2 podobnie jak pozostałe PEN-y został wyposażony w gniazdo akcesoriów dodatkowych (AP2). Znajduje się ono bezpośrednio pod gorącą stopką, której pokrywka zabezpiecza również samo złącze. Do akcesoriów, które można podłączyć do gniazda AP2 należą: zestaw mikrofonowy SEMA-1, celownik elektroniczny, jak również nowy zestaw oświetleniowy dla makrofotografii MAL-1. Nowością w rodzinie akcesoriów PEN jest moduł komunikacyjny PENPAL (PENPAL Bluetooth Communication Unit), który pozwala użytkownikom zapisywać i wysyłać skompresowane zdjęcia bezpośrednio z aparatu do komputera lub smart fonu poprzez Bluetooth (obsługujących Bluetooth® o profilach OOP lub BIP).

Przyciski

Omawianie przycisków zaczniemy od górnej części aparatu.

Poniżej spustu migawki znajduje się włącznik aparatu, a po jego lewej stronie pokrętło trybów. Podobnie jak w E-PL1 nie odnajdziemy przycisku kompensacji ekspozycji, który pamiętamy z modeli E-P1/2. Na pokrętle trybów znajdują się następujące pozycje:

• iAuto – tryb automatyczny, w którym większość parametrów dobierana jest automatycznie, a w menu podręcznym odnajdziemy specjalne ikonki i podpowiedzi upraszczające ustawianie parametrów. Przykładowe pozycje podręcznego menu: Zmiana Nasycenia Kolorów, Zmiana Jasności, Rozmycie Tła itd.
• ART – sześć różnych filtrów artystycznych: Pop Art, Zmiękczenie Ostrości, Ziarnisty Film, Fotografia Otworkowa, Diorama oraz Dramatyczna Tonacja.
• SCN – wybór jednego z predefiniowanych ustawień aparatu dostosowanego do różnych okoliczności: Portret, e-Portret, Krajobraz, Krajobraz+Portret, Sport, Sceny Nocne, Scena Nocna+Portret, Dzieci, Jasna Tonacja, Ciemna Tonacja, Tryb Dis, Makro, Makro-przyroda, Przy Świecach, Zachód Słońca, Dokumenty, Panorama, Sztuczne Ognie, Plaża i Śnieg, Efekt Rybiego Oka*, Szeroki Kąt*, Makro* (* – przeznaczone do użytku z opcjonalnymi konwerterami do obiektywu).
• Film – tryb filmowania.
• P/A/S/M – tryby programu, preselekcji przysłony i czasu migawki oraz tryb w pełni manualny.

Spójrzmy teraz na tylną ściankę aparatu, na której w stosunku do modelu E-PL1 zauważymy sporo zmian.

Po lewej stronie znajduje się przycisk wysuwający lampę błyskową, a rozwiązanie to znane jest z modelu E-PL1. Cały układ przycisków znajdujący się po prawej stronie aparatu natomiast uległ istotnym modyfikacjom i jest podobny do tego, jaki znamy z modeli E-P1/2, choć funkcje poszczególnych przycisków uległy zmianie. W prawym górnym narożniku znajduje się oznaczony czerwoną kropką przycisk rozpoczynający nagrywanie filmu. Przycisk ten jest konfigurowalny i można mu przypisać jedną z wybranych funkcji:

• funkcja wykrywania twarzy,
• podgląd głębi ostrości,
• szybkie ustawianie ręcznego balansu bieli,
• ustawianie domyślnej pozycji obszaru AF,
• włączenie trybu MF (ręcznego ustawiania ostrości),
• przejście pomiędzy trybem zapisu JPEG a RAW+JPEG,
• zdjęcie testowe bez zapisu,
• aktywacja trybu „Moje Ustawienia” (jednego z czterech),
• przyciski „z rybkami” – przełączanie dwóch trybów pracy przy założonej osłonie wodoodpornej,
• AEL/AFL – blokada ekspozycji/ostrości,
• rozpoczęcie nagrywania filmu,
• wyłączenie wyświetlacza LCD,
• bez funkcji.

Bezpośrednio przy prawej krawędzi wyświetlacza odnajdziemy cztery przyciski. Górny w trybie fotografowania służy do powiększania (7, 10, lub 14 razy) wybranego fragmentu kadru. Podczas odtwarzania zdjęć natomiast wykorzystywany jest do ich powiększania. Poniżej odnajdziemy przycisk oznaczony jako Fn. Podczas fotografowania może on obsługiwać jedną z funkcji opisanych przed chwilą przy okazji przycisku nagrywania filmów. W trybie odtwarzania służy do pomniejszania zdjęć bądź przechodzenia do widoku miniaturek. Kolejny przycisk uruchamia tryb odtwarzania, a ostatni ze wspomnianych czterech służy do kasowania zdjęć.

Przechodząc w prawo, na górze odnajdujemy przycisk INFO, wykorzystywany do zmiany informacji wyświetlanych na ekranie LCD. Poniżej niego znajduje się pokrętło sterujące z wbudowanym krzyżakiem wielofunkcyjnym. Jest ono wykorzystywane przy wybieraniu opcji, ustawianiu parametrów ekspozycji czy przeglądaniu zdjęć. Wbudowany krzyżak natomiast, poza przyciskami kierunkowymi obsługuje następujące funkcje:

• górny – kompensacja ekspozycji,
• prawy – tryb lampy błyskowej,
• dolny – tryb seryjny lub samowyzwalacz,
• lewy – wybór pola AF.

Dodatkowo przyciski kierunkowe prawy i dolny są konfigurowalne, zatem istnieje możliwość zmiany ich domyślnych ustawień. W przypadku każdego z nich mamy następujące możliwości:

• kompensacja ekspozycji,
• tryb lampy błyskowej,
• tryb seryjny lub samowyzwalacz,
• ISO,
• balans bieli.

Wewnątrz krzyżaka znajduje się przycisk OK, służący do zatwierdzania dokonywanych ustawień. Dodatkowo za jego pomocą, podczas fotografowania można przechodzić do podręcznego menu, które pozwala na szybką zmianę najważniejszych parametrów (więcej szczegółów w części dotyczącej wyświetlacza). Poniżej krzyżaka znajduje się jeszcze jeden przycisk. Uruchamia on główne menu aparatu.

Przy okazji testu E-PL1 stwierdziliśmy, że ergonomia przycisków ucierpiała w stosunku do modeli E-P1/2. Jak widać, w przypadku E-PL2 zdecydowano się częściowo powrócić do starego układu przycisków. Pojawił się ponownie obrotowy krzyżak, jednak nie przywrócono rolki służącej do powiększania/pomniejszania zdjęć. Trzeba jednak przyznać, że ergonomia przycisków jest lepsza niż w modelu E-PL1. Funkcjonalność poprawia niewątpliwie obecność pokrętła sterującego oraz dwa programowalne przyciski kierunkowe. Warto również zwrócić uwagę na to, że przyciski w E-PL2 robią lepsze wrażenie pod względem wyglądu.

Menu

Menu Olympusa E-PL2 nie zmieniło się zbytnio w stosunku do poprzedniego modelu. Do pięciu zakładek znanych z E-PL1 dołączyła jeszcze jedna, zatem w nowym modelu mamy ich sześć: dwie ustawień fotografowania, podglądu zdjęć, ustawień użytkownika, menu złącza akcesoriów dodatkowych i konfiguracji. Już sama ta lista sugeruje, że pod względem konfiguracyjnym Olympusowi trudno będzie coś zarzucić.

Poszczególne pozycje menu prezentują się następująco.

Menu fotografowania:

• ustawienia karty – formatowanie karty,
• reset ustawień,
• tryb obrazu – wybór trybu obrazu, większość z nich można regulować pod względem kontrastu, ostrości, nasycenia (zakres regulacji w przedziale od −2 do +2 ze skokiem jednostkowym) i tonacji zdjęcia (Auto, Normalna, Jasna/Ciemna tonacja):
  • i-Enhance – enigmatycznie brzmiące poprawianie kolorystyki zdjęcia, dodatkowo można wybrać siłę efektu: mocno, standard, słabo,
  • Vivid,
  • Natural,
  • Muted,
  • Portret,
  • Monochrome – dodatkowo dostępne są opcje rodzaju filtru czarno-białego (neutralny, żółty, pomarańczowy, czerwony, zielony) oraz tonu obrazu (neutralny, sepia, niebieski, purpurowy, zielony,
  • Własne – umożliwia wygodne zapamiętanie własnej kombinacji powyższych opcji,
  • ART1-ART6 (Pop Art, Zmiękczenie Ostrości, Ziarnisty Film, Fotografia Otworkowa, Diorama, Dramatyczna Tonacja),
• jakość zdjęcia i filmu – zapis RAW, JPEG Large/Normal/Small z kompresją Fine/Normal, kombinacje RAW+JPEG, filmy HD i SD,
• proporcje obrazu – 4:3, 16:9, 3:2, 6:6,
• samowyzwalacz/tryb seryjny,
• stabilizacja matrycy – możliwość ustawienia ogniskowej obiektywu (w przypadku podłączenia pozasystemowego obiektywu, którego ogniskowa nie została rozpoznana) oraz trybu pracy: OFF, włączona, stabilizacja tylko w pionie, tylko w poziomie (dwie ostatnie opcje przydatne np. przy panoramowaniu),
• bracketing – bracketing ekspozycji, balansu bieli, siły błysku lampy błyskowej, czułości ISO,
• wielokrotna ekspozycja – możliwość wykonania wielokrotnej ekspozycji pojedynczego zdjęcia (dwukrotnej pod rząd bądź nakładki na uprzednio wykonane),
• kompensacja siły błysku lampy błyskowej,
• zdalne wyzwalanie lamp błyskowych.

Menu odtwarzania:

• pokaz slajdów,
• edycja zdjęć – kompensacja cieni, usuwanie efektu czerwonych oczu, kadrowanie, proporcje, konwersja do czerni-bieli, sepia, nasycenie, zmiana rozmiaru, e-portret (wygładzanie skóry),
• drukowanie,
• kasowanie ochrony zdjęć.

Menu użytkownika to zdecydowanie najbardziej rozbudowana zakładka menu. Składa się ona z 10 pozycji oznaczonych literami od A do J, w których pogrupowane są najróżniejsze opcje związane z działaniem aparatu i wykonywaniem zdjęć:

A – AF/MF

• Tryb AF – ustawienie trybu pracy autofokusu przy fotografowaniu i filmie,
• Obszar AF,
• Resetowanie obiektywu – ustawianie ogniska obiektywu na nieskończoność przy każdym wyłączeniu aparatu,
• Ostrość w Bulb – możliwość ostrzenia w trakcie ekspozycji Bulb (domyślnie wyłączone),
• Kierunek kręcenia pierścieniem ostrości,
• Asystent MF,
• Domyślny obszar autofokusu – wybieralny później za pomocą przycisku.

B – Przyciski

• AEL/AFL – różne sposoby przypisania funkcji AEL i AFL do przycisków aparatu:

• Pamięć AEL/AFL – blokowanie na czas wciskania przycisków bądź do następnego ich wciśnięcia,
• Funkcja przycisków programowalnych – wspomniane wcześniej przypisanie funkcji do przycisku Fn, Rec, prawy kierunkowy, dolny kierunkowy,
• Timer – czas po jakim podstawowe opcje są zmienialne (3, 5 lub 8 sekund) po naciśnięciu odpowiedniego przycisku,
• Funkcja pokrętła sterującego w trybach P, A, S oraz M, przed i po wciśnięciu przycisku kompensacji ekspozycji,
• Kierunek obrotu pokrętła sterującego przy korzystaniu z menu oraz ustawianiu parametrów ekspozycji,
• Blokada pokrętła sterującego do czasu naciśnięcia przycisku kompensacji ekspozycji.

C – Wyzwalanie

• włączenie priorytetu zwalniania migawki w trybie AF-S,
• włączenie priorytetu zwalniania migawki w trybie AF-C.

D – Wyświetlanie/PC

• HDMI – ustawienie formatu wyjściowego (1080i, 720p, 480p/576p) oraz włączenie możliwości sterowania aparatem za pomocą pilota TV,
• Wyjście wideo – PAL/NTSC,
• Ustawienie info / miniaturek – określenie informacji wyświetlanych w trybie podglądu zdjęć i Live View (m.in. histogram, linie siatki, cienie i światła) / włączenie lub wyłączenie widoczności kolejnych ekranów miniaturek i kalendarza,
• Ustawienia sterowania – opcje konfiguracyjne dla trybów iAuto, P/A/S/M i ART/SCN,
• Tryb ART LV – wybór sposobu wyświetlania efektów filtrów artystycznych na wyświetlaczu po naciśnięciu spustu migawki do połowy: mode1 – priorytetem jest dokładne przedstawienie efektu kosztem płynności obrazu, mode2 – priorytetem jest płynność obrazu, kosztem niedokładnego przedstawienia efektu,
• Nocne kadry – automatyczne dostosowywanie jasności monitora LCD,
• Tryb makro – pomimo mylącego tłumaczenia, ustawia sposób przybliżania obrazu w trybie podglądu zdjęć (przybliżenie od razu centrum bądź wpierw wybór obszaru przybliżenia),
• Przewodnik trybów – włączenie prostego opisu w trakcie wybierania trybów,
• Ustawienia histogramu – zakres wyświetlanych świateł i cieni (0–255),
• Wykrywanie twarzy,
• Podświetlanie LCD – czas podświetlania LCD (8 s, 30 s, 1 min, przez czas wciskania przycisków),
• Czas uśpienia aparatu – wyłączone, 1, 3, 5, 10 minut,
• Dźwięk ustawiania ostrości,
• Głośność,
• Tryb USB – Automatyczny, Zapis, MTP oraz Drukuj.

E – Ekspozycja/ISO

• Krok EV – ustawienie kroku ekspozycji we wszystkich opcjach z nią związanych (1/3, 1/2 lub 1 EV),
• Pomiar światła – ESP, Centralnie ważony, Punktowy, Punktowy rozjaśniony/przyciemniony,
• Pomiar AEL – Tryb pomiaru używany przy blokowaniu ekspozycji (do wybrania powyższe bez ESP lub Auto czyli ten sam co wybrany w aparacie),
• ISO,
• Krok ISO – 1/3 lub 1 EV,
• Ustawienia Auto ISO – wybór domyślnej wartości i górnej granicy Auto ISO (w zakresie 200–3200),
• Auto ISO – tryby, w których dostępne jest Auto ISO (P/A/S lub Każde),
• Maksymalny czas Bulb – od 1 do 30 minut,
• Czas Anti-shock – czas od naciśnięcia spustu do wykonania zdjęcia (wyłączone, 1/8, 1/4, 1/2, 1, 2, 4, 8, 15, 30 sekund).

F – Ustawienia flash

• X-Sync – wybór czasu synchronizacji błysku – od 1/60 do 1/180 sekundy,
• Dług. błysku – wybór najkrótszego dostępnego czasu migawki przy włączonej lampie błyskowej, od 30 do 1/180 sekundy,
• Połączenie kompensacji ekspozycji i kompensacji błysku.

G – Kolor

• Redukcja szumu przy długich czasach ekspozycji – opcje redukcji szumu: Wyłączona, Włączona (przy każdym zdjęciu), Auto (przy długich czasach ekspozycji),
• Redukcja szumu przy wysokim ISO – stopień redukcji szumu: Wyłączone, Słabo, Standard, Mocno,
• Balans bieli – możliwość korekcji każdego z ustawień balansu bieli: Amber-Blue oraz Green-Magenta,
• Wszystkie balanse bieli – jednoczesne skorygowanie bądź zresetowanie korekcji dla wszystkich balansów bieli,
• Przestrzeń RGB – sRGB lub Adobe RGB,
• Korekcja winietowania,
• Określenie jakości i rodzaju zdjęć – dostępnych później przy wyborze jakości zdjęć,
• Rozmiar zdjęć JPEG w trybie M (Middle) oraz S (Small).

H – Zapis/Kasowanie

• Szybkie kasowanie – bez zapytania o potwierdzenie,
• Kasowanie RAW+JPEG – zachowanie przy kasowaniu zdjęć RAW+JPEG: tylko RAW, tylko JPEG i oba,
• Nazwa pliku – resetowanie nazewnictwa plików,
• Edycja nazwy pliku – możliwość zmiany sposobu nazywania plików,
• Domyślny wybór – wybór domyślnej opcji przy zapytaniach Tak/Nie,
• Ustawienie DPI – ustawienie rozdzielczości dla drukowanych zdjęć,
• Ustawienie copyright.

I – Film

• Tryb – tryb pracy w trakcie filmowania: P, A, M, ART1–6,
• Film + foto – włączenie wykonania zdjęcia po zakończeniu filmowania,
• Nagrywanie dźwięku w filmie.

J – Narzędzia

• Mapowanie pikseli,
• Przesunięcie ekspozycji w różnych trybach pomiaru światła,
• Poziom ostrzeżenia baterii o jej niskim stanie.

Menu złącza akcesoriów dodatkowych:

• A – Współdzielenie PENPAL
  • Proszę czekać – odbieranie obrazów i dodawanie hostów do książki adresowej,
  • Książka adresowa (Lista adresowa, Timer wyszukiwania, Nowe parowanie),
  • Mój PENPAL – informacje o urządzeniu OLYMPUS PENPAL, w tym nazwa, adres i obsługiwane usługi,
  • Rozmiar wysyłanych zdjęć (mały 640×480 pix, średni 1280×960 pix, duży 1920×1440).
• B – Album PENPAL
  • Kopiuj wszystko – kopiowanie wszystkich plików pomiędzy kartą pamięci a urządzeniem Olympus PENPAL,
  • Kasowanie ochrony – usuwanie ochrony ze wszystkich obrazów w albumie Olympus PENPAL,
  • Użycie pamięci albumu – pokazuje liczbę zdjęć w albumie oraz liczbę zdjęć, jaką można zapisać (dla opcji rozmiar średni),
  • Ustawienia pamięci albumu – usuwanie wszystkich zdjęć z albumu i formatowanie albumu,
  • Rozmiar kopii zdjęć – duży: rozmiar kopiowanych obrazów nie jest zmieniany, średni obrazy są kopiowane w rozmiarze odpowiadającym rozdzielczości 1920×1440.
• C – Wizjer elektroniczny
  • Regulacja wizjera – dostosowywanie jasności i temperatury barwowej elektronicznego wizjera.

Menu ustawień:

• ustawienia zegara,
• wybór języka,
• regulacja LCD,
• określenie czasu wyświetlania zdjęcia,
• wersja oprogramowania,
• wyświetlanie menu użytkownika i menu złącza akcesoriów dodatkowych (ON/OFF).

Poruszanie się po menu jest wygodne, choć ilość zakładek i opcji może w pierwszym momencie przyprawić o zawrót głowy. Nie pomaga czasem mylące (albo przynajmniej – niewiele mówiące) nazewnictwo oraz polskie tłumaczenia. W efekcie czasem niezbędne staje się sięganie do instrukcji. W codziennej praktyce fotograficznej jednak rzadko zagląda się do większości opcji, a najważniejsze jest to, że sterowanie podstawowymi parametrami odbywa się w wygodny sposób.

Wyświetlacze

W Olympusie E-PL2 nastąpiła wyraźna poprawa w stosunku do poprzednika, jeżeli chodzi o parametry wyświetlacza. Posiada on bowiem 3-calowy wyświetlacz HyperCrystal LCD o rozdzielczości 460 tysięcy pikseli, podczas gdy ekran LCD w E-PL1 miał przekątną o długości 2.7 cala i dwukrotnie niższą rozdzielczość.

Sterowanie podstawowymi parametrami w E-PL2 odbywa się poprzez swego rodzaju menu podręczne, które może być wyświetlane w dwóch trybach do wyboru – tzw. „Sterowanie na żywo” oraz „Pełny panel sterowania”. Ten pierwszy zdecydowanie przypomina sposób obsługi aparatów kompaktowych – większość niezbędnych opcji dostępna jest w menu podręcznym uruchamianym przyciskiem Start/OK.

Drugi typ bardziej przypomina panel opcji spotykany w lustrzankach, gdzie naraz wyświetlana jest większość ustawień, po których poruszamy się przyciskami „krzyżaka”. Dostępnych w tym trybie opcji jest więcej, jednak zasłaniają one większość kadru. Poniżej prezentujemy schemat zawarty w instrukcji obsługi aparatu.

1. Wybrana aktualnie opcja,
2. Czułość ISO,
3. Fotografowanie sekwencyjne/samowyzwalacz,
4. Tryb fotografowania z lampą błyskową,
5. Sterowanie natężeniem błysku,
6. Balans bieli,
7. Tryb obrazu,
8. Ostrość/kontrast/nasycenie/gradacja,
9. Przestrzeń barwna,
10. Wykrywanie twarzy,
11. Tryb pomiaru,
12. Współczynnik proporcji obrazu,
13. Tryb zapisu,
14. Tryb/pole AF,
15. Tryb stabilizacji.

Przełączanie pomiędzy oboma trybami odbywa się w sposób mało intuicyjny – najpierw nacisnąć trzeba przycisk Start/OK, a następnie przełączamy się przyciskiem Info. Każdy z trybów można aktywować lub dezaktywować za pomocą odpowiedniej opcji ukrytej głęboko w menu użytkownika (zakładka D, Ustawienia sterowania, interesujący nas tryb, włączyć lub wyłączyć opcję "ster. na żywo" i/lub "SPK"). Jak widać każdy może dobrać ustawienia zgodnie ze swoimi preferencjami i np. używać tylko jednego z trybów.

Podczas fotografowania do wyboru mamy pięć trybów podglądu aktualnego kadru (dostępność każdego z trybów można z osobna wyłączyć lub wyłączyć w ustawieniach aparatu):

• Tylko obraz,
• Obraz + podstawowe informacje,
• Obraz + histogram,
• Cienie i światła (wyświetlane są miejsca niedoświetlone/przepalone),
• Pokaż razem – tryb, w którym widzimy jednoczesny podgląd wpływu kompensacji ekspozycji i balansu bieli na podstawie czterech zdjęć z różniącymi się parametrami.

Ponadto w trybie „obraz + podstawowe informacje” możliwe jest wyświetlenie czterech różnych rodzajów siatek kadrowania.

W trybie odtwarzania dostępnych jest sześć widoków zdjęcia:

• sam obraz, bez żadnych informacji,
• obraz wraz z podstawowymi parametrami (rozdzielczość, data wykonania),
• miniaturka wraz z histogramem RGBY oraz licznymi parametrami ekspozycji,
• powiększony histogram jasności,
• podgląd cieni/prześwietleń,
• stykówka – możliwość oglądania par zdjęć obok siebie, za pomocą przycisków lupy oraz INFO możemy wybierać porównywane zdjęcia, przybliżać je i przesuwać oglądany fragment.

Podobnie jak podczas fotografowania, dostępność każdego z powyższych trybów da się z osobna włączyć bądź wyłączyć w ustawieniach aparatu.

Zdjęcia można również przeglądać w formie indeksów (4, 9, 25 lub 100 miniaturek) oraz z poziomu kalendarza. Również w tym przypadków wyświetlanie poszczególnych widoków można ustawić sobie według własnych preferencji.

Wideo

W części opisującej menu E-PL2 można było zauważyć, że filmowanie może się odbywać w trybie P, A, M lub jednym z sześciu trybów artystycznych. Podobnie jak w E-PL1 brakuje trybu preselekcji migawki, tak więc gdy chcemy sterować jej czasem musimy użyć trybu manualnego – jest on wtedy regulowany od 1/30 do 1/4000 sekundy. Z menu podręcznego w trybie filmowania możemy sterować balansem bieli, trybem stabilizacji, pracy autofokusu, samowyzwalaczem, formatem wideo, nagrywaniem dźwięku oraz czułością ISO. Da się zauważyć zatem brak sterowania np. sposobem pomiaru światła. Mimo wszystko jednak możliwości filmowe uznać trzeba za bogate.

Podobnie jak w pozostałych PEN-ach, filmy zapisywane są w formacie AVI Motion JPEG. Możliwe jest nagrywanie w rozdzielczościach: HD 1280×720 pikseli lub SD 640×480 pikseli z prędkością 30 kl/s. Podczas nagrywaniu filmów z użyciem niektórych filtrów artystycznych obraz na ekranie LCD nie jest wyświetlany w sposób płynny. Jest to szczególnie widoczne przy użyciu filtru Fotografia otworkowa i Diorama. W przypadku tego pierwszego również nagrany film nie odtwarza się płynnie. W trybie Diorama wyświetlany na ekranie czas nagrania zmienia się znacznie wolniej niż czas rzeczywisty, a jest to spowodowane tym, że filmy nagrane w tym trybie odtwarzane są w przyspieszonym tempie. Wyświetlane wartości pokazują zatem czas trwania nagranego filmu.

Przykładowe filmy wideo nagrane za pomocą Olympusa E-PL2 prezentujemy poniżej. Filmy o numerach od 4 do 10 zostały nagrane z użyciem obiektywu M.Zuiko Digital 14–42 mm f/3.5–5.6 ED II. Na filmach 1, 2 oraz 3 nagranych z użyciem obiektywów LUMIX G 20 mm f/1.7 ASPH. oraz M.Zuiko Digital 17 mm f/2.8 można wyraźnie usłyszeć działanie autofokusu. Co ciekawe jest on szczególnie wyraźny w przypadku „naleśnika” Olympusa.

• film 1 – rozdzielczość 1280×720 pix, 84.7 MB (LUMIX G 20 mm f/1.7 ASPH.),
• film 2 – rozdzielczość 640×480 pix, 54.8 MB (LUMIX G 20 mm f/1.7 ASPH.),
• film 3 – rozdzielczość 1280×720 pix, 80.6 MB (M.Zuiko Digital 17 mm f/2.8),
• film 4 – rozdzielczość 1280×720 pix, 91.1 MB,
• film 5 – filtr Pop Art, 77.4 MB,
• film 6 – filtr Zmiękczenie ostrości, 93 MB,
• film 7 – filtr Ziarnisty film, 58.4 MB,
• film 8 – filtr Fotografia otworkowa, 10.4 MB,
• film 9 – filtr Diorama, 23.6 MB,
• film 10 – filtr Dramatyczna tonacja, 89.3 MB.

Wizjer

Ze względu na swoje kompaktowe gabaryty oraz bezlusterkową budowę, Olympus E-PL2 pozbawiony jest wizjera optycznego i elektronicznego. Jeżeli z różnych względów chcemy go jednak posiadać, Olympus udostępnia je jako akcesoria – celownik optyczny VF-1 oraz elektroniczny VF-2.