Olympus E-PL3 - test aparatu
6. Jakość obrazu JPEG
Obrazy JPEG w Olympusie E-PL3 mogą być zapisywane przy czterech różnych stopniach kompresji: Super Fine, Fine, Normal oraz Basic. Dostępne są trzy rozmiary zapisywanych zdjęć: Large, Middle oraz Small, a także pięć proporcji obrazu: 4:3, 16:9, 3:2, 6:6 i 3:4. Przy proporcjach 4:3 zapisywany jest obraz z całej powierzchni matrycy. Przy innych proporcjach wycinany jest jej odpowiedni fragment. Rozdzielczość zdjęć o proporcjach 4:3 i rozmiarze Large to 4032×3024 pikseli. Rozdzielczości dla rozmiarów Middle i Small można sobie ustawić w menu użytkownika. Rozmiar Middle może być zapisywany w rozdzielczościach: 3200×2400, 2560×1920, 1920×1440 lub 1600×1200 pikseli. Natomiast zdjęcia w rozmiarze Small mogą mieć rozdzielczości: 1280×960, 1024×768 lub 640×480 pikseli.
Użytkownicy mogą ustawić kontrast, ostrość, nasycenie oraz parametr zwany gradacją, odpowiedzialny za rozjaśnianie lub przyciemnianie obrazu. W menu dostępnych jest sześć zdefiniowanych stylów obrazu: i-Enhance, Vivid, Natural, Muted, Portret oraz Monochrome – w nim dodatkowo dostępne są opcje rodzaju filtru czarno-białego (neutralny, żółty, pomarańczowy, czerwony, zielony) oraz tonu obrazu (neutralny, sepia, niebieski, purpurowy, zielony). Mamy również możliwość zdefiniowania stylu własnego.
Cechą charakterystyczną PEN-ów, w tym również E-PL3 jest automatyczna korekcja dystorsji w plikach JPEG. Dopiero po wywołaniu surowego pliku RAW możemy ją dostrzec. Dodatkowo w menu aparatu znajdujemy opcję korekcji winietowania, którą można włączyć albo wyłączyć .
Poniżej przedstawiamy wycinki zdjęć scenki testowej i tablicy Kodaka Q-13, zapisanych w formacie JPEG przy ustawieniach neutralnych, minimalnym wyostrzeniu i wyłączonym odszumianiu. Porównujemy je wycinkami zdjęć wykonanych Olympusem E-P3, Panasonikiem G3 oraz Samsungiem NX100.
ISO 100 | |||
NX100 |
|
||
ISO 160 | |||
G3 |
|
||
ISO 200 | |||
E-PL3 |
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
ISO 400 | |||
E-PL3 |
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
ISO 800 | |||
E-PL3 |
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
ISO 1600 | |||
E-PL3 |
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
ISO 3200 | |||
E-PL3 |
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
ISO 6400 | |||
E-PL3 |
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
ISO 12800 | |||
E-PL3 |
|
||
|
|
Porównanie fragmentów pokazanych powyżej wskazuje na to, że zdjęcia zapisywane przez Olympusa E-PL3 w formacie JPEG praktycznie nie różnią się od zdjęć z E-P3. Przy takiej samej matrycy w obydwu aparatach wskazuje to na użycie tych samych algorytmów przetwarzających zdjęcia.
Porównanie ze zdjęciami pochodzącymi z aparatu Panasonic G3, który ma matrycę o wyraźnie wyższej liczbie pikseli, wskazuje na użycie lepszych filtrów redukujących szum w G3. Z kolei Samsung NX100 dysponuje najsłabszymi algorytmami odszumiania, ale za to ma znacznie niższy stopień wyostrzania. Wniosek ten zapisujemy niejako na wyrost, wiedząc, że w RAW-ach nie ma już tak dużej różnicy jak w JPEG-ach.
Ocena użyteczności JPEG-ów z E-PL3 przy wysokich czułościach jest taka sama, jak z E-P3. Czułości do ISO 1600 włącznie można uznać za w pełni użyteczne. Również ISO 3200 prezentuje się całkiem rozsądnie. Użyteczność ISO 6400 może być dyskusyjna, aczkolwiek nie oczekując cudów, w sytuacjach kiedy faktycznie brakuje nam światła można próbować się posiłkować tą czułością. Czułość ISO 12800 w E-PL3 jest chyba tylko marketingowym wybiegiem, zwłaszcza że w poprzednich PEN-ach takowej nie było. Poziom szumu i degradacja obrazu są w tym przypadku tak intensywne, że o użyteczności raczej nie ma mowy.
Wyostrzanie
W testowanym PEN-ie kolejne stopnie wyostrzania zdjęć JPEG oznaczone zostały liczbami całkowitymi z zakresu od −2 do +2. W tabeli poniżej przedstawiamy przykładowe fragmenty zdjęć scenki zapisane dla ustawień skrajnych oraz dla ustawienia środkowego.
Olympus E-PL3 ISO 200 |
|||
wyostrzenie −2 | |||
wyostrzenie 0 | |||
wyostrzenie +2 |
Tradycyjnie w aparatach cyfrowych ze stajni Olympusa wyostrzanie JPEG-ów jest silne. Nawet na minimalnym poziomie jest wyraźne. Użytkownicy mogą więc wybrać pomiędzy wyostrzaniem średnim, silnym i bardzo silnym.
Filtry artystyczne
Olympus E-PL3 oferuje nieco mniejszy zestaw filtrów artystycznych niż jego odrobinę większy rówieśnik E-P3. Filtry te można włączyć na dwa sposoby: ustawić pozycję ART na kole wyboru trybów lub wybrać odpowiednią opcję trybu obrazu w menu fotografowania. W pierwszym przypadku nie mamy pełnej kontroli nad parametrami ekspozycji, a w drugim możemy sterować parametrami w zależności od ustawionego trybu na kole wyboru. Filtry działają jedynie na zdjęcia zapisane w formacie JPEG i nie mają wpływu na zawartość plików RAW. Do dyspozycji mamy następujące filtry:
- Pop art,
- Zmiękczenie ostrości,
- Ziarnisty film,
- Fotografia otworkowa,
- Diorama,
- Dramatyczna tonacja.
Efekty działania filtrów przedstawiamy poniżej.
Bez filtru artystycznego |
Pop Art |
Zmiękczenie ostrości |
Ziarnisty film |
Fotografia otworkowa |
Diorama |
Dramatyczna tonacja |
Wybór scen
E-PL3 oferuje bogaty zestaw programów tematycznych – pozycja SCN na kole wyboru trybu. Do wyboru mamy:
- portret,
- e-portret,
- krajobraz,
- krajobraz + portret,
- sport,
- scena nocna,
- noc + portret,
- dzieci,
- jasna gradacja,
- ciemna gradacja,
- tryb DIS,
- Makro,
- makro przyroda,
- światło świec,
- zachód słońca,
- dokumenty,
- fajerwerki,
- plaża i śnieg,
- efekt rybiego oka,
- szerokokątny,
- makro,
- zdjęcie trójwymiarowe,
Tryb wykonywania panoram nie jest nadzwyczajny pod względem użyteczności. Jedyny sposób, w jaki pomaga użytkownikom, to wyświetlenie konturów tych fragmentów zdjęć, które mają się pokrywać na kolejnych klatkach. Podczas wykonywania kolejnych zdjęć do panoramy na ekranie nie widać nic z poprzedniego ujęcia, więc pasujący fragment sceny trzeba jak najdokładniej zachować we własnej pamięci. Nie zobaczymy też gotowej panoramy na ekranie aparatu. Do jej złożenia potrzebny jest komputer z odpowiednim oprogramowaniem.
Jedną z ciekawszych i ostatnio modnych możliwości oferowanych jako scena specjalna jest tryb zdjęć trójwymiarowych. Zdjęcia 3D zapisywane są w formacie MPO, w rozdzielczości 1920×1080 pikseli, a trójwymiarowy efekt będziemy mogli zobaczyć, oglądając wykonane zdjęcia na przystosowanych do tego telewizorach lub monitorach. Testowany PEN ma tylko jedną matrycę i jeden obiektyw, więc wykonanie zdjęcia z efektem przestrzennym wymaga zrobienia dwóch ekspozycji. Po wykonaniu pierwszego zdjęcia, trzymając wciśnięty spust, przesuwamy nieznacznie aparat tak aby dopasować półprzezroczysty obraz pierwszego kadru do aktualnie widocznego na ekranie. W momencie prawidłowego dopasowania, aparat sam wyzwoli migawkę. Przykładowe zdjęcia trójwymiarowe wykonane podczas testu aparatu prezentujemy poniżej. Aby pobrać plik w formacie MPO należy kliknąć w odpowiednie zdjęcie.
Zdjęcia 3D |
Sposób w jaki powstają zdjęcia trójwymiarowe ogranicza ich treść do scen nieruchomych. Do tego czasami – przy zbyt urozmaiconym obrazie możemy natknąć się trudności z wykonaniem takiego zdjęcia.