Lustrzanki Sony znane są z szybkiego systemu AF w trybie podglądu na żywo. Dzięki zastosowaniu dodatkowej matrycy umiejscowionej w wizjerze aparatu dostaliśmy możliwość korzystania z trybu Live View, nie tracąc jednocześnie dostępu do autofokusu działającego w oparciu o detekcję fazy. Inżynierowie z Sony nie poprzestali jednak wyłącznie na tym rozwiązaniu i zaproponowali alternatywne podejście do tego problemu. W sierpniu zeszłego roku zaprezentowane zostały dwa modele lustrzanek (A55 oraz A33), w których zastosowano nieruchome, półprzepuszczalne lustro. Jego zadaniem jest kierowanie części wpadającego przez obiektyw światła do czujników AF, działających w oparciu o detekcję fazy. Dzięki takiemu rozwiązaniu, na ekranie LCD mamy ciągły podgląd aktualnego kadru z głównej matrycy aparatu, a jednocześnie dysponujemy szybkim autofokusem. Nie obyło się jednak bez efektów ubocznych. Rozwiązanie to wymusiło rezygnację z optycznego wizjera. Praktycznie rzecz biorąc, aparat działa cały czas w trybie podglądu na żywo, a obraz można oglądać albo na głównym wyświetlaczu, albo w wizjerze elektronicznym. Co więcej, część światła które w zwykłej lustrzance dociera do matrycy, w konstrukcji Sony jest tracona na półprzepuszczalnym lustrze.

W tym roku producent zaprezentował trzy kolejne modele lustrzanek oparte na opisanym rozwiązaniu. Pod koniec sierpnia swoją premierę miały modele A77 oraz A65, a nieco wcześniej – dokładnie 8 czerwca – pojawił się najprostszy z całej trójki Sony A35. W porównaniu do poprzednich modeli w A35 znajdziemy trochę nowych rozwiązań, aczkolwiek przeglądając specyfikację zauważymy, że sporo parametrów pozostała niezmieniona. Niewątpliwie najważniejszą ze zmian, na które się zdecydowano, jest użycie nowej matrycy Exmor™ APS HD CMOS o efektywnej rozdzielczości 16,2 megapiksela. Z innych nowości można wspomnieć również pojawienie się programowalnego przycisku, filtrów artystycznych (dostępnych zarówno przy fotografowaniu, jak i filmowaniu), czy trybu zdjęć seryjnych Tele-zoom, który umożliwia wykonywanie zdjęć w rozdzielczości 8,4 megapiksela z szybkością do 7 kl/s przy powiększeniu obrazu wynoszącym w przybliżeniu 1,4x. W modelu tym zrezygnowano jednak z mechanizmu odchylania i obracania wyświetlacza (oba poprzednie modele były w niego wyposażone).

Oczywiście bez odchylanego i obrotowego wyświetlacza można się obejść. Jest to bowiem funkcja, która co prawda ułatwia fotografowanie w specyficznych sytuacjach, ale nie jest najistotniejszym elementem aparatu. W pierwszej kolejności zwraca się jednak uwagę na jakość zdjęć. Czy A35 pokaże coś więcej w tym zakresie niż testowany w zeszłym roku model A55 i co ciekawego może nam zaoferować ten aparat? Aby znaleźć odpowiedzi na te pytania zapraszamy serdecznie do lektury kolejnych rozdziałów.

Aparat do testu wypożyczyła firma Sony Polska, za co serdecznie dziękujemy.

Opis naszej procedury testowej można znaleźć w artykule „Jak testujemy lustrzanki cyfrowe”. Jeśli pojawią się dodatkowe wątpliwości z tym związane, zachęcamy do lektury artykułu „Często zadawane pytania”.

Porównanie danych technicznych aparatu Sony A35, lustrzanek Nikon D3100 i Canon 1100D oraz bezlusterkowca Panasonic Lumix DMC-G3 dostępne jest tutaj.