Sony A35 wygląda niemal identycznie jak dwa poprzednie modele tej serii. Różnica sprowadza się jedynie do braku odchylanego i obrotowego wyświetlacza. Obudowa aparatu została wykonana z tworzywa sztucznego w kolorze czarnym i pozbawiona jest zbędnych ozdobników. To sprawia, że A35 prezentuje się estetycznie, aczkolwiek jego niewielkie rozmiary sprawiają, że przypomina typowo amatorskie lustrzanki klasy entry level. Rękojeść aparatu oraz część tylnej ścianki zostały wyłożone gumowym materiałem poprawiającym stabilność uchwytu.

Pod względem jakości wykonania A35 prezentuje się dobrze. Poszczególne elementy obudowy są dobrze dopasowane, a sama konstrukcja korpusu zachowuje sztywność i sprawia wrażenie dość wytrzymałej. Klapki i zaślepki zamykają się i otwierają bez większych problemów.

----- R E K L A M A -----

Półprzepuszczalne zwierciadło a efekt tzw. „ducha”

Podobnie jak w modelu A55, również w A35 mamy do czynienia z efektem tzw. „ducha”, który jest związany z obecnością nieruchomego półprzepuszczalnego lustra. Poza tym, że stanowi ono przeszkodę na drodze światła docierającego do matrycy (powoduje stratę na poziomie 1/3 EV), może być również źródłem dodatkowego problemu. W specyficznych warunkach oświetleniowych, zwłaszcza przy dużych kontrastach w fotografowanej scenie (jasne obiekty na ciemnym tle) może powodować powstawanie tzw. „obrazów duchów”. Jest to spowodowane tym, że promień światła przechodzący przez zwierciadło ulega częściowemu odbiciu od jego wewnętrznych powierzchni. To może skutkować pojawieniem się na zdjęciach dodatkowego bladego obrazu jasnych obiektów. Efekt taki zauważyliśmy na zdjęciach testowych tablicy, wykorzystywanej do mierzenia zakresu tonalnego.

Na załączonym przykładzie można zauważyć, że jasne liczby widoczne na ciemnym tle mają swoje dodatkowe blade obrazy (przesunięte nieznacznie ku dołowi). Wszystko wskazuje na to, że mamy w tym przypadku do czynienia właśnie z opisanym przed chwilą zjawiskiem „duchów”. Efekt nie jest co prawda silny i w typowych sytuacjach nie powinien stanowić problemu, jednak w specyficznych warunkach oświetleniowych może być dość wyraźnie widoczny.

Zasilanie i gniazda

Tak samo jak modele A55 i A33, Sony Alpha A35 zasilany jest akumulatorem litowo-jonowym NP-FW50 o pojemności 1080 mAh i napięciu 7.2 V. W nowym modelu zoptymalizowano jednak zużycie energii i podawana przez instrukcję aparatu wydajność akumulatora wynosi około 440 zdjęć (w poprzednich modelach było to około 330 zdjęć). Podczas testowania aparatu natomiast, w pełni naładowany akumulator wystarczał na wykonanie około 700 zdjęć. Baterię ładuje się za pomocą dostarczonej w komplecie ładowarki BC-VW1. Pełne ładowanie akumulatora zajmuje aż 250 minut, czyli niestety sporo. Warto jednak pochwalić precyzyjny, procentowy wskaźnik rozładowania akumulatora, który widzimy na wyświetlaczu w trakcie użytkowania aparatu. Aparat może również pracować z opcjonalnym zasilaczem sieciowym AC-PW20.

Sony A35 jest kompatybilny z dwoma typami kart pamięci:

• Memory Stick PRO Duo lub PRO-HG Duo,
• SD/SDHC/SDXC.

Kieszeń na oba rodzaje kart znajduje się na spodzie aparatu tuż obok komory baterii, pod wspólną plastikową klapką.

Wszystkie gniazda, jakimi dysponuje A35, odnajdziemy po lewej stronie aparatu. Na samym dole, pod oddzielnymi zaślepkami znajdują się gniazda wężyka spustowego (RMS1AM lub RM-L1AM) oraz zewnętrznego mikrofonu stereo (minijack o średnicy 3.5 mm). Nieco powyżej, pod wspólną zaślepką znajdziemy natomiast złącze USB 2.0 Hi-Speed miniB (PTP) oraz gniazdo HDMI typu C.

W przeciwieństwie do swoich starszych braci, w przypadku A35 nie ma możliwości zdalnego sterowania za pomocą pilota RMT-DSLR1.

Przyciski

Zapoznajmy się teraz z przyciskami i pokrętłami, które znajdują się na obudowie A35. Zacznijmy od górnej ścianki.

Po lewej stronie odnajdujemy pokrętło trybów pracy aparatu. Znajdują się na nim następujące pozycje:

• AUTO,
• AUTO+ – rozszerzony tryb automatyczny z rozpoznawaniem fotografowanej sceny,
• P – tryb półautomatyczny,
• A – priorytet przysłony,
• S – priorytet migawki,
• M – tryb ręczny,
• Szybkie zdjęcia seryjne z telezoomem,
• Tryb zdjęć panoramicznych,
• SCN – programy tematyczne (Portret, Sport, Makro, Krajobraz, Zachód słońca, Nocny widok, Z ręki o zmierzchu, Nocny portret) oraz filtry artystyczne: Posteryzacja (kolor), Posteryzacja (czarno-białe), Kolor pop, Zdjęcie retro, Czarno-białe z zachowaniem koloru czerwonego, Czarno-białe z zachowaniem koloru zielonego, Czarno-białe z zachowaniem koloru niebieskiego, Czarno-białe z zachowaniem koloru żółtego, High-key, Czarno-białe z dużym kontrastem, Aparat zabawka,
• Bez lampy.

Poniżej pokrętła trybów znajduje się przycisk uruchamiający główne menu aparatu. Przechodząc na prawą stronę lampy błyskowej trafiamy na przycisk przełączający widok kadru pomiędzy wizjerem a wyświetlaczem LCD. Znajduje się tam również przycisk D-RANGE, który umożliwia szybki dostęp do opcji związanych z funkcją optymalizacji zakresu tonalnego i funkcji HDR. Warto dodać, że w A35 przycisk ten zyskał dodatkową funkcjonalność, bowiem możemy go zaprogramować wybierając jedną z następujących funkcji: tryb wyzwalania migawki, tryb błysku, tryb autofokusu, obszar AF, wykrywanie twarzy, zdjęcie z uśmiechem, ISO, tryb pomiaru światła, korekcja błysku, balans bieli, DRO/Auto HDR, strefa twórcza, SCN/filtry artystyczne, nagrywanie panoram. Powyżej, bezpośrednio nad rękojeścią odnajdziemy oczywiście spust migawki, przy którym znajduje się włącznik aparatu. Poniżej nich, w górnej części uchwytu odnajdziemy pokrętło sterujące, które służy między innymi do zmiany czasu ekspozycji i wartości przysłony. Za jego pomocą można również zmieniać ustawienia parametrów dostępnych w menu funkcyjnym.

Tuż przy krawędzi z tylną ścianką aparatu znajdują się jeszcze trzy przyciski. Pierwszy z nich uruchamia nagrywanie filmów. Kolejny to przycisk kompensacji ekspozycji, który w trybie odtwarzania służy do pomniejszania zdjęć i włączania widoku miniaturek. Ostatni oznaczony jako AEL odpowiedzialny jest za blokadę ekspozycji, a w trybie odtwarzania zdjęć służy do powiększania aktualnie wyświetlanego zdjęcia.

Podobnie jak w poprzednich modelach, na tylnej ściance A35 wszystkie przyciski znajdują się po prawej stronie ekranu LCD. Zaczynając od góry natrafiamy na przycisk menu funkcyjnego Fn (w trybie odtwarzania służy on do obracania zdjęć). Poniżej niego znajduje się okrągły krzyżak wielofunkcyjny. Poza pełnieniem roli przycisków kierunkowych, jego poszczególne elementy dają również dostęp do następujących funkcji:

• górny – zmiana informacji wyświetlanych na ekranie LCD lub w wizjerze,
• prawy – ustawienia balansu bieli,
• dolny – zmiana ISO,
• lewy – wybór trybu wyzwalania migawki (zdjęcia seryjne, samowyzwalacz, bracketing, zdalne sterowanie).

Pośrodku krzyżaka znajduje się przycisk AF. Przy korzystaniu z menu służy on do zatwierdzania dokonywanych ustawień. Podczas fotografowania umożliwia ustawianie ostrości (jeśli aktywnym trybem obszaru AF jest „szeroki” lub „punktowy”) oraz umożliwia szybki wybór konkretnego pola AF (jeśli aktywnym trybem obszaru AF jest „lokalny”). Poniżej krzyżaka znajdują się jeszcze dwa przyciski. Pierwszy z nich służy do przełączania aparatu w tryb odtwarzania, a drugi do usuwania zdjęć. Ten ostatni umożliwia również powiększanie aktualnego kadru (7.5 lub 15-krotnie) o ile w menu włączono wcześniej odpowiednią opcję.

Na przedniej części korpusu, z lewej strony obok przycisku zwalniającego bagnet obiektywu, znajduje się przełącznik trybu ustawiania ostrości z automatycznego na ręczny i na odwrót. Jest on wykorzystywany w sytuacji, gdy do aparatu podłączamy obiektyw pozbawiony przełącznika trybu ostrości. Idąc w górę natrafimy na przycisk podnoszący wbudowaną lampę błyskową. Po drugiej stronie bagnetu w dolnym narożniku znajduje się przycisk podglądu głębi ostrości.

Menu

Sony Alpha 35 posiada typowe dla lustrzanek tego producenta menu. Składa się ono z 6 grup zakładek ułożonych poziomo, a każda z zakładek zawiera odpowiednią liczbę elementów, które mieszczą się w pionie na ekranie. Poszczególne grupy zawierają: menu nagrywania (3 zakładki), menu ustawień własnych (2 zakładki), menu odtwarzania (2 zakładki), menu karty pamięci (1 zakładka), menu ustawień zegara (1 zakładka) oraz menu ustawień (3 zakładki). Poniżej wyliczamy wszystkie elementy znajdujące się w poszczególnych zakładkach.

Menu nagrywania:

• rozmiar obrazu: L [16 Mpix], M [8.4 Mpix], S [4.0 Mpix],
• format obrazu – dwa formaty: 3:2 lub 16:9,
• jakość zdjęć – możliwość wyboru zapisu: RAW, RAW + JPEG, JPEG (wysoka jakość), JPEG (standardowa jakość),
• format filmu: AVCHD, MP4,
• rozmiar filmu: 1920×1080 pix dla AVCHD, 1440×1080 pix lub 640×480 pix dla MP4,
• zapis dźwięku podczas nagrywania filmu,
• SteadyShot – stabilizacja obrazu,
• Panorama (rozmiar): standardowy (3872×2160 pix w pionie, 8192×1856 pix w poziomie), szeroki (5536×2160 pix w pionie, 12416×1856 pix w poziomie),
• Panorama (kierunek): w lewo, w prawo, w górę, w dół,
• Panorama 3D (rozmiar): 16:9 (1920×1080 pix w poziomie), standardowy (4912×1080 pix w poziomie), szeroki (7152 × 1080 pix w poziomie),
• Panorama 3D (kierunek): w lewo, w prawo,
• regulacja błysku (Błysk ADI, Przedbłysk TTL),
• wspomaganie AF,
• przestrzeń barw: sRGB lub AdobeRGB,
• redukcja szumów długich czasów naświetlania,
• redukcja szumów przy wysokich ISO,
• funkcja przycisku D-RANGE.

Menu ustawień własnych:

• Eye-Start AF – uruchamianie autofokusu przy zbliżeniu oka do wizjera,
• ustawienie przełączania widoku wizjer/ekran LCD: automatyczny lub ręczny,
• przycisk AEL,
• ustawienie przycisku blokady fokusa,
• powiększenie – ustawienie funkcji powiększania kadru dla przycisku usuwania zdjęć,
• redukcja czerwonych oczu,
• wyzwalanie migawki bez obiektywu,
• wyświetlanie linii siatki kadrowania,
• wyświetlanie histogramu,
• wyświetlanie w wizjerze – ustawienie wyświetlania parametrów ekspozycji w wizjerze przy wyłączonym wyświetlaniu danych,
• wyświetlanie danych nagrywania,
• regulacja czasu auto podglądu,
• Zdjęcia seryjne w AUTO+,
• Pojedyncze zdjęcie w AUTO+.

Menu odtwarzania:

• kasowanie,
• odtwarzanie zdjęć lub filmów,
• pokaz zdjęć,
• indeks obrazów,
• oglądanie 3D (przy użyciu odpowiedniego telewizora 3D),
• ochrona zdjęć,
• ustawienie wydruku,
• nastawy głośności przy odtwarzaniu filmu,
• wybór katalogu,
• wybór daty,
• automatyczne obracanie zdjęć.

Menu karty pamięci:

• formatowanie,
• numeracja plików,
• nazwa katalogu,
• wybór katalogu nagrywania,
• nowy katalog,
• odzyskiwanie bazy danych obrazów w przypadku filmów,
• wyświetlanie miejsca pozostałego na karcie.

Menu ustawień zegara:

• ustawienia daty i czasu,
• ustawienia lokalizacji.

Menu ustawień:

• jasność LCD,
• jasność wizjera,
• oszczędzanie energii,
• sterowanie przez HDMI,
• język,
• ekran pomocy,
• ustawienia przesyłania przy korzystaniu z karty Eye-Fi,
• połączenie USB,
• sygnały audio,
• czyszczenie matrycy,
• wersja,
• tryb demonstracyjny,
• ustawienie wyświetlania menu (zawsze pierwsza zakładka lub ostatnio używana)
• nastawy domyślne.

Przycisk Fn otwiera menu funkcyjne, umożliwiające szybką zmianę wielu parametrów. Znaleźć można w nim następujące pozycje:

• wybór scen (w trybie SCN),
• wybór pomiędzy zwykłą panoramą a 3D (w trybie Panorama),
• tryb wyzwalania migawki (zdjęcia seryjne, samowyzwalacz itp.),
• tryb błysku,
• tryb autofokusu,
• obszar AF,
• wykrywanie twarzy,
• wykrywanie uśmiechu,
• czułość ISO,
• tryb pomiaru światła,
• korekcja błysku,
• balans bieli,
• funkcja DRO / HDR,
• strefa twórcza.

Wyświetlacz

Sony A35 wyposażono w stały 3-calowy ekran TruBlack LCD o rozdzielczości 921.600 punktów (640×480 pikseli). Odpowiednia opcja w menu ustawień pozwala na regulację jasności wyświetlanego obrazu. Do dyspozycji mamy ręczną regulację w zakresie 5-stopniowej skali. Druga możliwość określana jak „Słoneczny dzień” powoduje, że ekran zostaje maksymalnie rozjaśniony (jeszcze bardziej niż w maksimum przy ręcznej regulacji). Sam obraz wyświetlany na ekranie jest wyraźny i kontrastowy, a jego ogólną jakość oceniamy wysoko.

W trybie Live View informacje wyświetlane na ekranie można zmieniać przyciskiem DISP. W pierwszym z wariantów określanym jako graficzny, w górnej części ekranu widoczne są informacje o podstawowych ustawieniach aparatu. W dolnej części natomiast wyświetlane są dane o parametrach ekspozycji zarówno w formie graficznej (schematyczne skale czasu otwarcia migawki i wartości przysłony) jak i liczbowej. W drugim wariancie wyświetlane są obszerne informacje o ustawieniach aparatu i parametrach ekspozycji. W wariancie tym istnieją jednak dwie możliwości wyświetlania wspomnianych informacji. Jeśli w menu ustawień własnych pod pozycją „Wyświetlanie danych nagrywania” wybierzemy opcję Live View, wówczas wszystkie informacje w postaci ikonek rozłożonych tuż przy brzegu kadru, wyświetlane są na tle aktualnego kadru. Jeżeli jednak wybierzemy drugą opcję, czyli „Wizjer” wówczas informacje o ustawieniach wyświetlane są w formie panelu (tabeli) na szarym tle. W trzecim wariancie widoczny jest wyłącznie kadr oraz podstawowe informacje o parametrach ekspozycji. W menu ustawień własnych można odnaleźć również opcje związane z wyświetlaniem na ekranie siatki kadrowania (trzy rodzaje) oraz histogramu.

Zaczerpnięty z instrukcji obsługi schemat wyglądu ekranu LCD wraz z opisem wyświetlanych elementów prezentujemy poniżej.

Tryb Live View w A35, podobnie jak w A55 jest bardzo funkcjonalny. Dzięki obecności półprzepuszczalnego lustra mamy podgląd z głównej matrycy aparatu i jednocześnie szybki autofokus działający w oparciu o detekcję fazy. Szkoda, że producent zrezygnował z uchylnego i obrotowego wyświetlacza w nowym modelu. Jest to rozwiązanie, które niewątpliwie podnosi funkcjonalność trybu Live View ułatwiając fotografowanie z nietypowej perspektywy.

Podczas przeglądania zdjęć przycisk DISP umożliwia zmianę wyświetlanych informacji. Poza pierwszą możliwością, w której widoczne jest samo zdjęcie, w drugiej wyświetlane są również podstawowe informacje na jego temat. Trzecia możliwość to widok pomniejszonego zdjęcia razem ze skróconym EXIF-em i histogramami YRGB.

Zdjęcia możemy również powiększać oraz oglądać w formie miniaturek. Liczba wyświetlanych miniaturek zależy od ustawienia w menu odtwarzania opcji „Indeks obrazów”. Do wyboru mamy dwie możliwości: 6 lub 12.

Tryb wideo

Podobnie jak testowany przez nas wcześniej model A55, Sony A35 również nie posiada oddzielnego trybu wideo. Nagrywanie filmu można rozpocząć w dowolnym trybie fotografowania naciskając po prostu dedykowany przycisk. Opcje dotyczące filmowania odnajdziemy w zakładkach menu nagrywania. Sony A35 nie daje możliwości pełnej kontroli nad szybkością migawki i wartością przysłony. Parametry te dobierane są automatycznie przez aparat. Wyjątek stanowi sytuacja, w której zdecydujemy się filmować z wyłączonym autofokusem, bowiem wówczas w trybie preselekcji przysłony możemy wybrać konkretne ustawienie, które zostanie zastosowane przy rozpoczęciu nagrywania.

Przed rozpoczęciem filmowania można ustawić balans bieli, kompensację ekspozycji oraz tryb pomiaru światła. Również ustawienia związane z kontrastem, nasyceniem czy ostrością, znajdujące się w strefie twórczej, będą miały wpływ na rejestrowany film. Jeśli podczas filmowania korzystamy z autofokusu, tryb AF ustawi się automatycznie na ciągły, a ostrość będzie korygowana na bieżąco. Istnieje także możliwość wyboru odpowiednich ustawień dotyczących obszaru AF. Jeśli wybrana zostanie opcja „lokalny”, wówczas podczas nagrywania można zmienić punkt ustawiania ostrości korzystając z przycisku AF.

Pod względem oferowanych formatów i rozdzielczości plików wideo Sony A35 nie różni się od poprzednich modeli. Aparat może rejestrować filmy w dwóch formatach: AVCHD i MP4. W przypadku pierwszego formatu, filmy nagrywane są w rozdzielczości 1920×1080 pix, 50i z przeplotem (17Mbit/s), z dźwiękiem Dolby Digital. Dla formatu MP4 mamy możliwość wyboru rozdzielczości pomiędzy 1440×1080 pix (12 Mbit/s) a 640×480 pix (3 Mbit/s). W obu przypadkach filmy nagrywane są z prędkością 25 kl/s, z dźwiękiem AAC.

Przykładowe filmy wideo nagrane testowanym aparatem prezentujemy poniżej. Filmy o numerach 2, 4 oraz 5 zostały nagrane z użyciem obiektywu Sony 50 mm f/1.4. Przy nagrywaniu pozostałych natomiast, wykorzystaliśmy obiektyw Sony Carl Zeiss Vario Sonnar 24–70 mm f/2.8 T* SSM. Filmy o numerach 6 i 7 zostały nagrane w nocy, co pozwoli ocenić jakość wideo przy bardzo słabym oświetleniu.

• film 1 – AVCHD 1920×1080 pix, 45.1 MB,
• film 2 – AVCHD 1920×1080 pix, 49.2 MB,
• film 3 – MP4 1440×1080 pix, 36.8 MB,
• film 4 – MP4 1440×1080 pix, 35.7 MB,
• film 5 – MP4 640×480 pix, 8.1 MB,
• film 6 – AVCHD 1920×1080 pix, 52.5 MB,
• film 7 – MP4 1440×1080 pix, 40.3 MB,
• film 8 – AVCHD 1920×1080 pix, 32.4 MB, filtr Posteryzacja (kolor),
• film 9 – AVCHD 1920×1080 pix, 34.6 MB, filtr Posteryzacja (czarno-biały),
• film 10 – AVCHD 1920×1080 pix, 32.2 MB, filtr Kolor pop,
• film 11 – AVCHD 1920×1080 pix, 32.3 MB, filtr Zdjęcie retro,
• film 12 – AVCHD 1920×1080 pix, 33.4 MB, filtr Czarno-biały z zachowaniem koloru czerwonego,
• film 13 – AVCHD 1920×1080 pix, 34.4 MB, filtr Czarno-biały z zachowaniem koloru zielonego,
• film 14 – AVCHD 1920×1080 pix, 34.4 MB, filtr Czarno-biały z zachowaniem koloru niebieskiego,
• film 15 – AVCHD 1920×1080 pix, 37.6 MB, filtr Czarno-biały z zachowaniem koloru żółtego,
• film 16 – AVCHD 1920×1080 pix, 33.4 MB, filtr High-key,
• film 17 – AVCHD 1920×1080 pix, 43.0 MB, filtr Czarno-biały z dużym kontrastem,
• film 18 – AVCHD 1920×1080 pix, 36.6 MB, filtr Aparat zabawka.

Wizjer

W Sony A35 zastosowano elektroniczny wizjer o rozmiarze 0.46 cala i efektywnej rozdzielczości 1 152 000 punktów (całkowita liczba 1 440 000 punktów). Pokrywa on 100% fotografowanego kadru, a punkt oczny wynosi 19 mm (od soczewki wizjera). Dostępna jest również korekcja dioptrii w zakresie od −4 do +4. Jasność wizjera może być regulowana automatycznie, jednak istnieje również możliwość ręcznego ustawienia jasności w 3-stopniowej skali.

Informacje wyświetlane w wizjerze częściowo pokrywają się z tymi widocznymi na wyświetlaczu LCD. Do wyboru mamy w zasadzie dwa widoki pomiędzy którymi przechodzimy przyciskiem DISP. W wizjerze można wyświetlić widok samego kadru lub widok graficzny (opisany w części omawiającej ekran LCD). Dodatkowo w menu znajduje się opcja pozwalająca określić, czy dane ekspozycji (migawka, przysłona, skala kompensacji) mają być wyświetlane cały czas, czy tylko podczas dokonywania ustawień lub przy wciśniętym spuście migawki. Ponadto w wizjerze możemy dokonywać wszystkich ustawień z poziomu głównego menu i menu funkcyjnego, jak również przeglądać wykonane zdjęcia.

Wygoda użytkowania wizjera w A35 to dość subiektywna kwestia. Z pewnością większość osób, które miały możliwość fotografować wyższej klasy lustrzankami z dobrym wizjerem optycznym, będzie mieć problemy z „polubieniem” elektronicznego wizjera w A35. Mimo to jednak znajdzie on zapewne swoich zwolenników. O ile pod względem wielkości nie można mieć w zasadzie do niego zastrzeżeń, o tyle w kwestii jakości obrazu można trochę ponarzekać. W dobrych warunkach oświetleniowych, zwłaszcza w pełnym słońcu, jasność obrazu w wizjerze A35 wydaje się być trochę za niska. Przy porównaniu z wizjerem 50D różnica jest wyraźna, zwłaszcza kiedy fotografujemy pod słońce. Spowodowane jest to tym, że obraz w wizjerze elektronicznym dopasowuje się do warunków oświetleniowych i parametrów ekspozycji. Z jednej strony jest to zaletą, bowiem obraz odzwierciedla mniej więcej efekt jaki otrzymamy na zdjęciu, z drugiej jednak, jeśli na obrazie mamy sporo jasnych obszarów, jasność spada na tyle, że w ciemnych obszarach przestajemy dostrzegać szczegóły, które w tej samej sytuacji w wizjerze optycznym są normalnie widoczne. Automatyczne dostosowywanie jasności obrazu w wizjerze elektronicznym ma swoje niewątpliwe plusy jeśli fotografujemy przy słabym świetle. W takiej sytuacji obraz w nim jest wyraźnie jaśniejszy niż w wizjerze optycznym.

Rozdzielczość wizjera w A35 zapewnia całkiem wyraźny obraz. Trzeba jednak przyznać, że do wizjera optycznego z 50D trochę jednak brakuje pod tym względem. Różnica staje się nawet wyraźniejsza, gdy fotografujemy ruchome obiekty lub zmieniamy kadr, bowiem obraz w takiej sytuacji ma tendencję do smużenia. Ponarzekać można również na punkt oczny, który jest stosunkowo mały i praktycznie uniemożliwia dostrzeżenie całego kadru osobom w okularach.