• L – 4912×3264 (3:2) oraz 4912×2760 (16:9),
• M – 3568×2368 (3:2) oraz 3568×2000 (16:9),
• S – 2448×1624 (3:2) oraz 2448×1376 (16:9).

Wygląd zdjęć zapisywanych jako JPEG można regulować pod względem kontrastu, nasycenia i wyostrzenia. W systemie Alpha funkcja ta znajduje się w menu funkcyjnym pod nazwą „Strefa twórcza”. Można w niej zmienić ustawienia dla trybów: Standard, Intensywny, Portret, Krajobraz, Zachód słońca lub Czarnobiały. Regulacja każdego z trzech parametrów odbywa się w przedziale od −3 do +3 ze skokiem jednostkowym.

Wybrane funkcje specjalne

Sony A35, tak samo jak inne aparaty systemu Alpha, posiada dwie funkcje związane z podnoszeniem zakresu tonalnego na plikach JPEG. Pierwsza metoda – DRO (ang. Dynamic Range Optimizer), polega na automatycznej obróbce pojedynczego zdjęcia – głównie rozjaśnianiu cieni. W efekcie możemy spodziewać się poprawy wizualnego odbioru zdjęcia, jednak skutkiem ubocznym jest wzrost szumu w rozjaśnianych partiach obrazu. Znacznie ciekawszą metodą jest fotografowanie z użyciem techniki HDR – aparat wykonuje trzy zdjęcia jedno za drugim odpowiednio ustawiając parametry ekspozycji i tworzy jeden wynikowy obraz. Zarówno w przypadku DRO jak i HDR ustawić możemy rozpiętość dynamiki, która jest dla nas interesująca.

Sfotografowaliśmy scenę, na której występowały duże kontrasty między jasnymi i ciemnymi partiami obrazu. Poniżej prezentujemy kilka zdjęć dla różnych ustawień HDR wraz z wycinkami ilustrującymi poziom szumów w światłach i cieniach. Można zauważyć, że wynikowe pliki HDR są poprawne i da się nimi uzyskać zauważalnie lepszą rozpiętość tonalną – należy jedynie zadbać o dobranie odpowiedniej wartości różnicy EV, by uzyskany efekt nie był przesadzony. Na poniższym przykładzie widać, że dla scen o bardzo dużych kontrastach, HDR wykonany z maksymalnym zakresem 6 EV wygląda wciąż dość naturalnie. Można również wybrać opcję AUTO wówczas aparat automatycznie dobierze wartość różnicy EV. W pokazanym poniżej przypadku widać, że automatyka w A35 poradziła sobie całkiem dobrze. Z wynikowego obrazu można wnioskować, że różnica w parametrach ekspozycji wypadła w tym przypadku pomiędzy 3 a 6 EV.

HDR off

HDR 1.0EV

HDR 3.0EV

HDR 6.0EV

HDR AUTO

Sony A35, ISO 400
HDR off
HDR 1.0EV
HDR 3.0EV
HDR 6.0EV
HDR AUTO

Kolejną ciekawą funkcją dotyczącą JPEG-ów, a znaną z wcześniejszych modeli lustrzanek i bezlusterkowców Sony, jest rejestrowanie panoram zarówno 2D jak i 3D. Pozwala ona w łatwy i szybki sposób tworzyć zdjęcia panoramiczne, bowiem większość procesu jest zautomatyzowana. Wystarczy tylko wcisnąć spust migawki i jednostajnie przesuwać aparat w pionie lub poziomie. Migawka w trakcie wykonywania panoramy jest cyklicznie wyzwalana, a po zakończeniu całej operacji aparat przetwarza wykonane zdjęcia i tworzy obraz w formacie panoramicznym. Zarówno dwu jak i trójwymiarowe panoramy wykonuje się w ten sam sposób. Różnica występuje dopiero w sposobie przetwarzania zarejestrowanych zdjęć. Panoramy 3D zapisywane są w formacie MPO, a oglądać możemy ja za pomocą stosownych telewizorów Sony z dołączonymi okularami.

Wykonując panoramy możemy wybrać zarówno kierunek jej wykonywania jak i orientację (lewo-prawo, góra-dół). W przypadku panoram 3D mamy jedynie możliwość wyboru lewo-prawo. Dodatkowo możemy wybrać szerokość panoramy. W efekcie do dyspozycji mamy następujące rozmiary obrazów wynikowych:

• rozmiar standardowy:
  • 3872×2160 pix w pionie,
  • 8192×1856 pix w poziomie,
• rozmiar szeroki:
  • 5536×2160 pix w pionie,
  • 12416×1856 pix w poziomie,
• 3D rozmiar 16:9:
  • 1920×1080 pix w poziomie,
• 3D rozmiar standardowy:
  • 4912×1080 pix w poziomie,
• 3D rozmiar szeroki:
  • 7152×1080 pix w poziomie.

Poniżej przedstawiamy przykładowe panoramy.

2D

3D

Przy wykonywaniu panoram warto zawsze od razu sprawdzić efekt końcowy. Niektóre panoramy na przykład, okazują się być niepełne. Wynika to zazwyczaj ze zbyt powolnego przesuwania aparatu. Zdarzają się również mniejsze lub większe błędy łączenia na granicy kadrów. Część z nich wynika oczywiście z poruszających się obiektów, których warto unikać przy wykonywaniu panoram.

Warto również powiedzieć kilka słów o funkcji filtrów artystycznych, która pojawiła się w A35. Filtry są dostępne w trybie scen (SCN), a do wyboru mamy następujące możliwości:

• Posteryzacja (kolor),
• Posteryzacja (czarno-białe),
• Kolor pop,
• Zdjęcie retro,
• Czarno-białe z zachowaniem koloru czerwonego,
• Czarno-białe z zachowaniem koloru zielonego,
• Czarno-białe z zachowaniem koloru niebieskiego,
• Czarno-białe z zachowaniem koloru żółtego,
• High-key,
• Czarno-białe z dużym kontrastem,
• Aparat zabawka.

Efekt działania poszczególnych filtrów przedstawiamy poniżej

Plik oryginalny
Posteryzacja (kolor)
Posteryzacja (czarno-białe)
Kolor pop
Zdjęcie retro
Czarno-białe z zachowaniem koloru czerwonego
Czarno-białe z zachowaniem koloru zielonego
Czarno-białe z zachowaniem koloru niebieskiego
Czarno-białe z zachowaniem koloru żółtego
High-key
Czarno-białe z dużym kontrastem
Aparat zabawka

Standardowe porównanie jakości JPEG-ów

Poniżej przedstawiamy fragmenty zdjęć scenki w formacie JPEG przy ustawieniach neutralnych i minimalnym wyostrzeniu. Dla porównania prezentujemy zdjęcia z modelu A55 oraz Canona 600D i Nikona D5100.

ISO 100
A35
A55
600D
D5100
ISO 200
A35
A55
600D
D5100
ISO 400
A35
A55
600D
D5100
ISO 800
A35
A55
600D
D5100
ISO 1600
A35
A55
600D
D5100
ISO 3200
A35
A55
600D
D5100
ISO 6400
A35
A55
600D
D5100
ISO 12800
A35
A55
600D
D5100
25600 ISO
D5100

Porównując wycinki z A35 i A55 można zauważyć, że pod względem jakości obrazu i poziomu szumu na plikach JPEG oba te aparaty wypadają podobnie praktycznie dla całego zakresu oferowanych czułości. Warto w tym miejscu przypomnieć, że w lustrzankach Sony nie można zupełnie wyłączyć odszumiania. Jedyna możliwość jaka pozostaje to wybrać ustawienie „słabe”. Jak widać jednak, owo słabe odszumiania dość mocno ingeruje w obraz na wysokich czułościach. Szum jest co prawda niski ale wyraźnie widoczna jest również degradacja szczegółów na obrazie. Widać to zwłaszcza jak porównamy lustrzanki Sony do zaprezentowanych aparatów Canona i Nikona. W 600D i D5100 odszumianie było zupełnie wyłączone, przez co na najwyższych czułościach szum w porównaniu do A35 i A55 jest wyższy, jednak zachowało się w ich przypadku więcej szczegółów na obrazie. Co prawda w 600D dodatkowym czynnikiem jest większa liczba pikseli w porównaniu do pozostałych aparatów, jednak nie zmienia to faktu, że odszumianie w lustrzankach Sony jest wyraźne. Warto także pamiętać o tym, że porównywanie JEPG-ów utrudnia różny stopnień wyostrzania, który nawet przy minimalnym poziomie tego parametru działa z różną intensywnością w poszczególnych aparatach.

Podobnie jak w Sony A55 również w modelu A35 mamy dodatkowy tryb wyboru czułości ISO nazywany „wieloklatkową redukcją szumu”. Obejmuje on zakres od ISO 100 do ISO 25600 i w trybie tym aparat automatycznie wykonuje serię zdjęć, które następnie są składane i uśredniane, a zdjęcie wynikowe charakteryzuje się niższym poziomem szumu, niż analogiczne wykonane przy zwykłym ustawieniu konkretnej wartości ISO. W poniższej tabelce prezentujemy wycinki zdjęć scenki oraz tablicy szumów wykonane zarówno przy normalnym ustawieniu czułości, jak i w trybie wieloklatkowej redukcji szumu.

ISO 100 (wieloklat. red. sz.)
A35
ISO 100
A35
ISO 200 (wieloklat. red. sz.)
A35
ISO 200
A35
ISO 400 (wieloklat. red. sz.)
A35
ISO 400
A35
ISO 800 (wieloklat. red. sz.)
A35
ISO 800
A35
ISO 1600 (wieloklat. red. sz.)
A35
ISO 1600
A35
ISO 3200 (wieloklat. red. sz.)
A35
ISO 3200
A35
ISO 6400 (wieloklat. red. sz.)
A35
ISO 6400
A35
ISO 12800 (wieloklat. red. sz.)
A35
ISO 12800
A35
ISO 25600 (wieloklat. red. sz.)
A35

Minimalne różnice w poziomie szumu daje się już zauważyć w okolicach ISO 800 i 1600. Trzeba jednak przyznać, że stosowanie trybu „wieloklatkowej redukcji szumu” ma w zasadzie sens jedynie dla najwyższych czułości, gdzie zysk w obniżeniu poziomu szumu jest zauważalny.

Na zakończenie tego rozdziału prezentujemy jeszcze wynik działania funkcji wyostrzania zastosowanej w A35. Poza najniższym poziomem wyostrzania ustawionym na −3, pokazujemy również wycinki zdjęć zrobionych na wyostrzaniu neutralnym 0 oraz maksymalnie wyostrzone na +3. Warto zwrócić uwagę, że przy ustawieniu tego parametru na minimalnym poziomie wyostrzanie obrazu jest bardzo małe. Dla użytkowników korzystających jedynie z plików JPEG rozsądnie będzie używać wyostrzania na poziomie 0 lub nawet nieco wyższym.

Sony A35, ISO 100
wyostrzenie −3
wyostrzenie 0
wyostrzenie +3