Z małymi rozmiarami NEX-a idą w parze kompromisy związane z kształtem i wielkością uchwytu. Nie ma co oczekiwać, że dostaniemy jednocześnie i mały aparat, i wygodny uchwyt. Nieduże wybrzuszenie, czyli uchwyt jaki ma C3, spełnia swoją rolę kiedy podłączymy do aparatu np. 16-milimetrowego naleśnika. Całość jest wtedy lekka i kompaktowa. Po podłączeniu Sony E 18–55 f/3.5–5.6 OSS lub innego większego obiektywu, środek ciężkości przenosi się w zasadzie na obiektyw i wtedy korpus jest do niego niedużym „dodatkiem”.

Czy komuś podoba się NEX-C3, czy nie, należy zdjąć czapki z głów przed konstruktorami Sony, którzy stworzyli tak małego bezlusterkowca z matrycą APS-C, a w dodatku z odchylanym wyświetlaczem.

----- R E K L A M A -----

Jedyne co może przeszkadzać w użytkowaniu NEX-a C3, to mało praktyczne i momentami nieintuicyjne menu. Aby łatwo zmieniać najważniejsze ustawienia aparatu, idealnym rozwiązaniem byłaby prosta, aktywna tablica kontrolna jak w lustrzankach Olympusa. Takie rozwiązanie pozwala na najszybszy dostęp do bardzo dużej ilości funkcji aparatu. Zalążek czegoś takiego pojawił się już w C3, bo przycisk OK może nas przekierować do maksymalnie 5 wybranych funkcji. Pytanie: dlaczego tylko do pięciu?

Obiektywy

Od maja 2010 roku, kiedy to na rynek wszedł bezlusterkowy system Sony, doczekaliśmy się pięciu aparatów NEX i siedmiu obiektywów na mocowaniu E. Gamę obiektywów można poszerzyć korzystając z adaptera LA-EA1 dzięki któremu można podłączyć do NEX-ów obiektywy systemu Alpha. Niestety nie działa wtedy autofokus. W tym roku na rynek wszedł jednak adapter LA-EA2 zbudowany na bazie technologii półprzezroczystego lustra. LA-EA2 umożliwia już automatyczne nastawianie ostrości z wykrywaniem fazy przy użyciu obiektywu z mocowaniem A, zarówno podczas fotografowania, jak i filmowania.

Szybkość

W NEX-ie C3 wszystko działa sprawnie i szybko. Ustawienie ostrości przy dobrych warunkach oświetleniowych jest praktycznie natychmiastowe. Aparat nie blokuje się przy zapisywaniu zdjęć na kartę, ani po włączeniu podglądu obrazu. Powiększanie zdjęcia i przeglądanie go odbywa się bez jakichkolwiek opóźnień. Również formatowanie karty czy usuwanie zdjęć nie trwa na tyle długo, by na to narzekać.

Zdjęcia seryjne

Test szybkości wykonaliśmy z kartą Sandisk Memory Stick PRO-HG Duo Extreme III 8 GB przy czułości wynoszącej 1600 ISO i czasie migawki ustawionym na 1/1000 sekundy. Zdjęcia w RAW zajmowały 16 MB, a pliki JPEG jakości FINE o rozdzielczości 4928×3280 pikseli około 5 MB. Dla trwającej 30 sekund serii otrzymaliśmy następujące wyniki:

• 53 zdjęć JPEG (1.76 kl/s),
• 18 zdjęć RAW (0.60 kl/s),
• 14 zdjęć JPEG + RAW (0.47 kl/s).

Zdjęcia wykonywane przez Sony NEX-C3 mogą być rejestrowane z maksymalną szybkością 3 kl/s. Jest ona utrzymywana przez pierwsze 10 sekund przy zapisie JPEG, przez 2 sekundy przy zapisie RAW i około 1.5 sekundy przy jednoczesnym nagrywaniu RAW i JPEG.

NEX-C3 ma ponadto tryb o nazwie „Wysoka prędkość”. Oferuje on większą szybkość, dzięki temu, że ostrość i ekspozycja są mierzone tylko dla pierwszego zdjęcia. Tryb ten pozwala na fotografowanie z prędkością 6 kl/s przez około 2 sekundy, a w trakcie 30-sekundowego przedziału czasu aparat może zapisać 48 zdjęć.

JPEG

RAW

RAW + JPEG

JPEG FAST

Stabilizacja obrazu

Sony NEX-C3 nie ma wbudowanej w korpus stabilizacji obrazu. W ofercie systemu E dostępne są jednak stabilizowane obiektywy. Spośród siedmiu, cztery zostały wyposażony w system OSS, czyli optyczną stabilizację obrazu.

Czyszczenie matrycy

System automatycznego czyszczenia matrycy sprawdza się chyba dobrze, ponieważ przez okres testów NEX-C3 nie musieliśmy ręcznie usuwać kurzu. Przed zabrudzeniami matrycę chroni powłoka antystatyczna i elektromagnetyczny mechanizm wibracyjny, który uruchamia się przy każdorazowym wyłączeniu aparatu.

Lampa błyskowa

Sony NEX-C3 nie posiada wbudowanej lampy błyskowej, ani klasycznej gorącej stopki. Producent postarał się jednak, aby użytkownik NEX-a nie był z tego powodu poszkodowany. Na wyposażeniu aparatu znajduje się bowiem zewnętrzna lampa błyskowa HVL-F7S, którą wpina się w gniazdo urządzeń zewnętrznych. Jest ona lekka i mała, a jej plastikowy futerał można przypiąć do paska aparatu.

Zewnętrzna lampa ma jednak kilka minusów. Zamocowanie jej zajmuje dłuższą chwilę, a poza tym, ze względu na jedno złącze akcesoriów, nie można jednocześnie używać wizjera i lampy. Poza tym liczba przewodnia lampy wynosi zaledwie 7 metrów. Zapewne zwiększenie jej wiązałoby się z jednoczesnym zwiększeniem poboru mocy od aparatu, a może i rozmiarów fizycznych lampy. Wraz z premierą testowanego tu NEX-C3, zaprezentowano drugą w systemie, tym razem opcjonalną, lampę błyskową HVL-F20S o liczbie przewodniej 20 m i ruchomej głowicy. Ona także nie posiada wewnętrznego zasilania, ale jest około dwa razy większa i trzy razy cięższa od HVL-F7S.

Lampa HVL-F7S dodawana w standardzie może pracować w następujących trybach:

• błysk automatyczny,
• błysk dopełniający,
• synchronizacja z długimi czasami migawki (synchronizacja z pierwszą kurtyną),
• synchronizacja z długimi czasami migawki (synchronizacja z drugą kurtyną),
• redukcja czerwonych oczu.

Minimalny czas synchronizacji wynosi 1/160 sekundy, a kompensację mocy można ustalać w zakresie ±2 EV z krokiem 1/3 EV.

Siłę błysku sprawdziliśmy wykonując zdjęcie przy czułości ISO 200, migawce 1/100 sekundy i przysłonie f/11.0. Standardowo wykonujemy zdjęcie przy ISO 100 i przysłonie f/8.0 jednak w przypadku NEX-C3 musieliśmy przymknąć przysłonę by zrekompensować brak ISO 100. Wszystkie pozostałe ustawienia, jak na przykład kompensacja błysku, są w pozycji neutralnej. Drugie zdjęcie wykonaliśmy przy ISO 200 w trybie P.

Wystarczy rzut oka na poniższe zdjęcia, aby zdać sobie sprawę, że moc lampy NEX-C3 zbliża ją bardziej do tego co oferują kompakty, niż cyfrowe lustrzanki. Nie można łudzić się, że jest to zewnętrzna lampa i dzięki temu oferuje większe możliwości niż tradycyjna, wbudowana w aparat. Mamy zatem do czynienia z przeciętnymi możliwościami wbudowanej lampy błyskowej, ale z jedną zaletą, czyli możliwością odłączenia jej od korpusu.

M	P
NEX-C3 + Sony E 18–55 mm f/3.5–5.6 OSS
NEX-C3 + Sony E 16 mm f/2.8

Autofokus

Autofokus w NEX-C3 pracuje w zakresie od 0 do 20 EV (ISO 100, f/2.8). Do dyspozycji dostajemy następujące tryby pracy ustawiania ostrości:

• pojedynczy (AF-S),
• ciągły (AF-C),
• manualny (MF),
• pojedynczy z korekcją ręczną (DMF, Direct Manual Focus).

Poza tym wybrać możemy trzy obszary ustawiania ostrości:

• wielopunktowy – aparat sam wybiera obszar gdzie ustawi ostrość,
• centralny – ustawianie ostrości w centrum kadru,
• elastyczny punktowy – obszar wybierany przez użytkownika za pomocą przycisków kierunkowych (187 obszarów).

Ostrość jest ustawiania bardzo szybko jak na detekcję kontrastu. W dobrych warunkach oświetleniowych trwa to mały ułamek sekundy. Kiedy brakuje światła, autofokus wspomagany jest przez diodę oświetlającą pierwszy plan. W przypadku ręcznego ustawiania ostrości, po poruszeniu pierścieniem ostrości na obiektywie, na wyświetlaczu automatycznie zostaje powiększony obraz 7.5- lub 15-krotnie.

Za pomocą standardowej procedury sprawdziliśmy skuteczność autofokusu, wykonując serię 40 zdjęć tablicy testowej i analizując procentowe wartości odchyłek rozdzielczości MTF50 od najlepszego pomiaru w serii. Serię zdjęć wykonaliśmy obiektywem Sony E 16 mm f/2.8 na przysłonie f/2.8. Przed każdym wykonanym zdjęciem obiektyw był przeogniskowywany.

Skuteczność działania autofokusu w NEX-C3 jest całkiem dobra. Ustępuje nieco wynikom Olympusa E-P3, ale przewyższa skutecznością Panasonika G3.

Pomiar światła

Sony NEX-C3 wyposażono w 49-segmentowy system pomiaru światła działający w zakresie od 0 do 20 EV (przy f/2.8 i ISO 100), który pracować może w następujących trybach:

• wielosegmentowy,
• centralnie ważony,
• punktowy.

Kompensacja ekspozycji posiada zakres ±2.0 EV z krokiem 1/3 EV. Bracketing pozwala na wykonanie trzech zdjęć z krokiem 1/3 lub 2/3 EV.

Funkcje specjalne

Sony NEX-C3 posiada kilka ciekawych trybów fotografowania, którym warto przyjrzeć się bliżej. Są to: Panorama 2D i 3D, filtry kolorystyczne HDR/DRO, oraz fotografowanie w trudnych warunkach oświetleniowych.

Panorama
Z pomocą NEX-C3 można z ręki wykonywać szerokie panoramy 2- lub 3-wymiarowe. W trakcie panoramowania aparat wykonuje serię zdjęć, które na bieżąco analizuje i łączy ze sobą w szeroki obraz. W menu można określić kierunek w jakim będziemy przesuwać aparat oraz rozdzielczość ostatecznego zdjęcia:

• 2D:
  • Standard – 3872×2160 px lub 8192×1856 px
  • Wide – 5536×2160 px lub 12416×1856 px
• 3D:
  • 16:9 – 1920×1080 px
  • Standard – 4912×1080 px
  • Wide – 7152×1080 px

Rozdzielczość panoram 2D jest uzależniona od pionowego lub poziomego kadrowania. Ostateczna długość panoramy jest w rzeczywistości uzależniona od tego, z jaką dokładnością przesuwamy aparat i z jaką szybkością. Aby otrzymać pełną panoramę o maksymalnej szerokości, trzeba najpierw dużo poćwiczyć, aby wyczuć szybkość z jaką musimy przesuwać aparat, który w tym czasie robi kolejne zdjęcia składające się na całą panoramę. W momencie, kiedy oprogramowanie nie jest w stanie złożyć całej panoramy, dołączane są czarne klatki, co widać także na poniższych przykładach.

2D

3D

Filtry kolorystyczne
Za pomocą filtrów kolorystycznych w C3 można nadać zdjęciom JPEG niestandardowego wyglądu. Jest to tryb, w którym ekspozycja ustawiana jest automatycznie, a użytkownik ma wpływ co najwyżej na kompensację ekspozycji. Efekty działania poszczególnych filtrów przedstawiamy poniżej.

Program

Pop Color

Retro

Wyodrębnienie koloru czerwonego

Wyodrębnienie koloru zielonego

Wyodrębnienie koloru niebieskiego

Wyodrębnienie koloru żółtego

High-key

Wysoki kontrast, zdjęcie czarno-białe

Aparat-zabawka

Posteryzacja kolorowa

Posteryzacja czarno-biała

DRO i HDR
Funkcje HDR i DRO mają za zadanie poprawiać zakres tonalny na zdjęciu JPEG. Różni je jednak sposób w jaki to robią. Funkcja DRO bazuje tylko na jednym wykonanym zdjęciu, natomiast HDR to złożenie 3 fotografii, wykonanych po sobie i różniących się ekspozycją. W menu można określić siłę działania każdej funkcji: poza nastawą automatyczną, w przypadku HDR mamy 6-stopniową skalę, a w DRO skalę 5-stopniową. Efekty działania tych funkcji przedstawiamy poniżej.

Program

DRO Auto

DRO Min.

DRO Maks.

HDR Auto

HDR Min.

HDR Maks.

Zdjęcia w słabym oświetleniu
Ta funkcja pozwala na fotografowanie w słabym oświetleniu bez użycia statywu. W normalnej sytuacji kiedy brakuje światła musimy sięgać do najwyższych czułości i ustawiać jak najdłuższy czas, pamiętając aby nie był on zbyt długi, by zdjęcie nie wyszło poruszone. Na takie sytuacje Sony daje nam inne rozwiązanie. Funkcja, o której mowa, odpowiada za wykonanie szybkiej serii zdjęć na niższych czułościach i złożenie ich w jedno. W efekcie powstaje dobrze naświetlone zdjęcie ale o mniejszym szumie. Jego jakość będzie jednak uzależniona od tego jak stabilnie trzymamy aparat w trakcie wykonywanej serii zdjęć oraz czy fotografowany obiekt jest statyczny. W większości sytuacji funkcja działa zadziwiająco dobrze i z czystym sumieniem można ją polecać.

Poniżej porównujemy zdjęcia z użyciem tej funkcji do ustawień ręcznych na jakich należało by to zdjęcie wykonać, aby otrzymać podobną ekspozycję.

Ustawienia ręczne

Funkcja automatyczna Słabe oświetlenie