Największy udział szumu na zdjęciach dostrzegamy w przypadku czułości ISO 25600, a wyniósł on niecałe 3%. To niezły wynik, co więcej, w zakresie ISO od 100 do 3200 zakłócenia nie przekraczają wartości 1%. W przypadku Pentaksa K-5 mieliśmy do czynienia z jeszcze mniejszym zaszumieniem, aczkolwiek w tym aparacie intensywność procesu redukcji zakłóceń zmieniała się wraz ze wzrostem czułości. Taką samą tendencję zauważyliśmy testując model K-r. Wyniki analizy przeprowadzonej na zdjęciach JPEG z K-30 bardzo przypominają te zaobserwowane w teście K-01, przy czym szum w bezlusterkowcu Pentaksa był w całym przedziale czułości minimalnie mniejszy. Generalnie jakość obrazu JPEG jest naszym zdaniem zadowalająca.

W aparacie mamy do wyboru cztery ustawienia stopnia odszumiania: niskie, średnie, silne, auto oraz wyłączone. Co więcej, w menu aparatu znajdziemy także opcję pozwalającą zdefiniować odszumianie dla każdej czułości z osobna. Działanie funkcji usuwania zakłóceń pokazujemy na wycinkach zdjęć scenki, wykonanych z czułościami 12800 i 25600 ISO.

ISO 12800
Odszumianie wyłączone
Odszumianie auto
Odszumianie niskie
Odszumianie średnie
Odszumianie silne
ISO 25600
Odszumianie wyłączone
Odszumianie auto
Odszumianie niskie
Odszumianie średnie
Odszumianie silne

Użycie niskiego stopnia odszumiania nie powoduje znaczącej utraty detali (w przeciwieństwie do stopnia opisanego jako silne) i wydaje się być rozsądnym wyborem w przypadku korzystania z formatu JPEG.

Przyjrzyjmy się teraz zdjęciom zapisanym w surowym formacie. RAW-y z K-30 (zapisywane jako 12-bitowe) wywołaliśmy programem dcraw i zapisaliśmy jako 24-bitowe TIFF-y. Dla porównania prezentujemy również wycinki zdjęć z modelu K-r i K-5 oraz Nikona D5100.

80 ISO
K-5
ISO 100
K-30
K-r
K-5
D5100
ISO 200
K-30
K-r
K-5
D5100
ISO 400
K-30
K-r
K-5
D5100
ISO 800
K-30
K-r
K-5
D5100
ISO 1600
K-30
K-r
K-5
D5100
ISO 3200
K-30
K-r
K-5
D5100
ISO 6400
K-30
K-r
K-5
D5100
ISO 12800
K-30
K-r
K-5
D5100
25600 ISO
K-30
K-r
K-5
D5100

Oceniając wizualnie poziom szumu na zdjęciach z K-30 dostrzegamy, że jego ilość jest podobna jak w K-5, praktycznie w całym zakresie czułości. Postęp w stosunku do poprzednika (modelu K-r) jest zauważalny dopiero od ISO 3200. Natomiast pod względem zakłóceń, obrazy generowane przez matryce obu aparatów są do siebie bardzo podobne.

Na wysokich czułościach zauważamy również znacznie mniejsze zaszumienie na wycinkach zdjęć pochodzących z Pentaksa K-30, niż na tych z Nikona D5100. Podobną sytuację mieliśmy podczas porównywania zdjęć w formacie JPEG, jednak w tamtym zestawieniu mniejsze zakłócenia wiązały się z zauważalną utratą detali. W przypadku zdjęć RAW, nasilenie tego zjawiska jest mniejsze, co należy zaliczyć Pentaksowi na plus.

Sprawdźmy teraz, jak wizualna ocena szumu przekłada się na konkretne liczby. Na poniższym wykresie przedstawiamy poziom szumu zmierzony na podstawie surowych zdjęć tablicy Kodaka Q-13, przekonwertowanych wcześniej do 24-bitowych TIFF-ów.

Wykresy szumu dla 24-bitowych RAW-ów pochodzące z Pentaksów K-30, K-5 oraz K-01 pokazują, że stopień zakłóceń w tych aparatach jest na porównywalnym poziomie. Oczywiście występują pewne różnice, ale nie są one duże. Jak widać, największy udział w całkowitej ilości szumu ma składowa niebieska. Jednak to inna kwestia widoczna na powyższym przebiegu budzi nasze zastrzeżenia. Otóż w zakresie czułości od ISO 100 do 1600 wartości rosną wykładniczo, po czym w punkcie 3200 ISO następuje załamanie. Wszystko wskazuje na to, że począwszy od tej wartości, intensywność redukcji szumu zostaje zwiększona i utrzymuje się na tym samym poziome do końca zakresu czułości dostępnych w aparacie. Takie zachowanie nie byłoby wyjątkowo niepokojące w przypadku zdjęć JPEG, natomiast ingerencja w surowe pliki nie zasługuje na pochwałę. Pocieszający za to jest fakt, że wpływ dodatkowego odszumiania jest umiarkowany. Podobne wnioski można wysnuć na podstawie wyników pomiarów przeprowadzonych na 48-bitowych TIFF-ach.

Darki

Sprawdźmy teraz, jak Pentax K-30 zachowuje się pod względem prądu ciemnego. Jego poziom testujemy na podstawie zdjęć wykonanych z 3-minutową ekspozycją bez dopływu światła. Zdjęcia wykonujemy zarówno w formacie JPEG, jak i RAW. Te pierwsze prezentujemy w postaci, w jakiej zostały zapisane przez aparat. Natomiast surowe pliki, wywołujemy programem dcraw do postaci czarnobiałej bez interpolacji. Uzyskane w ten sposób TIFF-y konwertujemy do formatu GIF, dobierając zakres w taki sposób, aby najlepiej zobrazować generujący się na matrycy szum. W przypadku K-30 zakres ten wynosi od 0 do 127. Identyczny zakres został również odłożony na poziomej osi histogramów wykonanych na podstawie surowych plików. Maksymalne wartości na osi pionowej wynoszą milion zliczeń.

RAW
ISO	Dark Frame	Crop	Histogram
100
200
400
800
1600
3200
6400
12800
25600

Analiza prądu ciemnego pokazała w zasadzie to samo, co zabserwowaliśmy w teście Pentaksa K-01. Cała lewa część histogramów została obcięta, ich maksimum jest praktycznie w zerze, a średnie wartości sygnału są mniejsze od odchylenia standardowego. Jest to zachowanie niefizyczne i sugeruje, że przed zapisem zdjęcia sygnał jest redukowany. Ponadto, poniższa tabelka wyraźnie pokazuje kolejne nieprawidłowości. Średni poziom sygnału dla czułości 1600 ISO jest mniejszy niż dla 800 ISO, co wskazuje na istnienie dodatkowego procesu odszumiania. Jednak obserwacja zakłóceń obrazu przeprowadzona na wycinkach zdjęć tablicy Kodaka pokazała, że rozpoczęcie tego procesu powinno nastąpić dopiero przy czułości 3200 ISO. Przyczyna takiego stanu rzeczy może tkwić w długich czasach ekspozycji, z którymi wykonujemy darki. Prawdopodobnie owo odszumianie jest aktywowane wówczas już dla ISO 1600.

Dalsze obserwacje darków nie pokazują niczego niepokojącego. Nie dostrzegamy oznak bandingu, ani nierównomierności naświetlania matrycy.

Pliki JPEG (rejestrowane równolegle z RAW-ami) nie pokazują wyraźnie wspomnianej wyżej redukcji sygnału przy przejściu z ISO 800 na 1600, jednak prezentujemy je dla porządku.

JPEG
ISO	Dark Frame	Crop
100
200
400
800
1600
3200
6400
12800
25600