Aparat cyfrowy FujiFilm GFX 100II - Zapytaj o Mega ofertę!

Cena: 36999 zł

Sprawdź

Aparat cyfrowy Nikon Z6 III body

Cena: 11369 zł 10399 zł

Sprawdź

Aparat cyfrowy Panasonic Lumix S5IIX body

Cena: 10095 zł 9199 zł

Sprawdź

Test aparatu

Sony NEX-6 - test aparatu

3 grudnia 2012

Drukuj

Maciej Latałło Komentarze: 128

7. Szumy i jakość obrazu RAW

Na początku tego rozdziału tradycyjnie prezentujemy wykres ukazujący wyniki pomiaru szumu zarejestrowanego na zdjęciach JPEG. W większości przypadków jest tak, że krzywe obrazujące pojawiający się na zdjęciach szum posiadają przebieg wykładniczy. Nierzadko zdarzają się odstępstwa od tej reguły w postaci pojedynczych „załamań”. Jednak to co widzimy na poniższym wykresie, świadczy o tym, że najprawdopodobniej każda czułość jest odszumiana z różną mocą. Nie jest to być może częsty widok w naszych testach, ale takie postępowanie z plikami JPEG wyjątkowo nas nie dziwi. Każdy producent stara się by rezultat „prosto z puszki” był miły dla oka.

I faktycznie, poziom szumu na zdjęciach skompresowanych z NEX-6 jest niski. Przy maksymalnej czułości (ISO 25600), średnia wartość szumu wynosi zaledwie 2.1%, podczas gdy w Olympusie OM-D E-M5 ok. 3%, natomiast w Samsungu NX20 – niecałe 2.5% (dla czułości o 1 EV niższej). NEX-5N także osiągnął słabszy rezultat – ok. 3.5%. Sony z wyższej półki, czyli NEX-7 zanotował niecałe 2.1%, choć uzyskany wynik dotyczy ISO 16000 a nie 25600.

Jak już wspomnieliśmy wcześniej, w Sony NEX-6 nie można zupełnie wyłączyć odszumiania wysokich czułości. Daje się jednak kontrolować ten proces w bardzo ograniczonym stopniu. Najmniejsze odszumianie mamy przy ustawieniu „niskie”. Natomiast drugą opcją jest ustawienie „standardowe”. W tabelce poniżej prezentujemy porównanie intensywności procesu odszumiania dla obu możliwych ustawień, na zdjęciach wykonanych przy dwóch najwyższych czułościach.

----- R E K L A M A -----

ISO 12800
Odszumianie niskie
Odszumianie standardowe
ISO 25600
Odszumianie niskie
Odszumianie standardowe

Jak widać, odszumianie standardowe nie jest dużo intensywniejsze od niskiego. Obserwujemy dodatkowy spadek szumu na wycinkach, jednak kosztem utraty detali. Na szczęście, spadek ilości szczegółów nie jest drastyczny.

Przyjrzyjmy się teraz zdjęciom zapisanym w surowym formacie. RAW-y z NEX-6 wywołaliśmy programem dcraw i zapisaliśmy jako 24-bitowe TIFF-y. Dla porównania prezentujemy zdjęcia z modelu NEX-7 oraz Olympusa OM-D E-M5 i Samsunga NX-20.

ISO 100
NEX-6
NEX-7
NX20
ISO 200
NEX-6
NEX-7
E-M5
NX20
ISO 400
NEX-6
NEX-7
E-M5
NX20
ISO 800
NEX-6
NEX-7
E-M5
NX20
ISO 1600
NEX-6
NEX-7
E-M5
NX20
ISO 3200
NEX-6
NEX-7
E-M5
NX20
ISO 6400
NEX-6
NEX-7
E-M5
NX20
ISO 12800
NEX-6
NEX-7
E-M5
NX20
ISO 16000
NEX-7
ISO 25600
NEX-6
E-M5

Pod względem jakości obrazu i poziomu szumu na obserwowanych surowych plikach, mniej więcej do ISO 800 zaprezentowane aparaty wypadają podobnie. Powyżej tej wartości zaszumienie obrazu jest bardziej widoczne na zdjęciach z obydwu modeli Sony, przy czym różnica w odniesieniu do rywali z powyższego zestawienia nie jest duża. Najłatwiej ją zauważyć na wycinkach tablicy Kodaka. Szum na zdjęciach z NEX-ów zaczyna nieco przeszkadzać dopiero od ISO 6400, a przy najwyższych czułościach jest nieco bardziej kolorowy niż u rywali. NX20, którego JPEG-i na wysokich czułościach charakteryzowały się bardzo niskim stopniem odtworzenia detali, nie ustępuje zbytnio konkurencyjnym aparatom. Dopiero przy ISO 12800 (a więc najwyższej oferowanej przez ten model czułości) odstaje on nieco od reszty. W zakresie niskich czułości (ISO 100–400) różnice w poziomie szumu pomiędzy wszystkimi porównywanymi aparatami są praktycznie niezauważalne, a jakość obrazu – zbliżona.

Tyle na temat oceny wizualnej, sprawdźmy zatem co pokażą nam konkretne liczby. Na poniższym wykresie przedstawiamy poziom szumu zmierzony na podstawie surowych zdjęć tablicy Kodaka Q-13, przekonwertowanych wcześniej do 24-bitowych TIFF-ów.

Podobnie jak w przypadku porównywania wycinków ze zdjęć, w zakresie czułości ISO 100–3200 różnice pomiędzy wartościami szumu obliczonego w programie Imatest są stosunkowo niewielkie. Przy wyższych wartościach ISO stwierdzamy przewagę E-M5 nad NEX-6 (a także NX20), aczkolwiek nie przekracza ona trzech punktów procentowych przy najwyższej czułości. Generalnie w tej kategorii NEX-6 radzi sobie bardzo dobrze, widać postęp w postaci niższych zakłóceń w porównaniu do modelu 5N, jak również 7. Podobne wnioski można wysnuć na podstawie wyników pomiarów przeprowadzonych na 48-bitowych TIFF-ach.

Darki

Sprawdźmy teraz, jak Sony NEX-6 zachowuje się pod względem prądu ciemnego. Jego poziom testujemy na podstawie zdjęć wykonanych z 3-minutową ekspozycją bez dopływu światła. Zdjęcia wykonujemy zarówno w formacie JPEG jak i RAW. Te pierwsze prezentujemy w postaci, w jakiej zostały zapisane przez aparat. Surowe pliki natomiast, wywołujemy programem dcraw do postaci czarnobiałej bez interpolacji. Uzyskane w ten sposób pliki TIFF konwertujemy do formatu GIF, dobierając zakres w taki sposób, aby najlepiej zobrazować generujący się na matrycy szum. W przypadku testowanego NEX-a zakres ten wynosi od 0 do 255. Identyczny zakres został również odłożony na poziomej osi histogramów wykonanych na podstawie surowych plików. Maksymalne wartości na osi pionowej wynoszą 500.000 zliczeń.

RAW
ISO	Dark Frame	Crop	Histogram
100
200
400
800
1600
3200
6400
12800
25600

Histogramy wygenerowane dla plików z NEX-6 reprezentują charakterystyczny gaussowski rozkład do czułości ISO 6400, choć dla tej wartości obserwujemy już pewne odkształcenia. Rozkład dla wyższych czułości jest bardzo szeroki, co informuje nas o bardzo dużym udziale szumu w sygnale. Wyniki pomiarów zebrane w tabelce poniżej pokazują, że dla czułości do ISO 6400 wartości odchylenia standardowego nie przekraczają średniej wartości sygnału. Przy ISO 12800 wartość odchylenia jest bardzo bliska średniej sygnału, natomiast dla ISO 25600 ją przekracza. To pozwala nam przypuszczać, że najwyższa czułość jest generowana programowo, niewykluczone również, że podobnie jest w przypadku ISO 12800. Poza tym, dostrzegamy mocniejsze naświetlenie brzegów matrycy, które prawdopodobnie pochodzi od nagrzewającej się elektroniki.

DARK

ISO	średni poziom sygnału	odchylenie standardowe
100	127.577	0.766
200	127.681	1.293
400	127.356	2.548
800	126.294	6.815
1600	123.705	16.164
3200	121.264	31.652
6400	118.899	54.462
12800	111.643	98.569
25600	141.156	162.664

Obserwacja prądu ciemnego na podstawie plików JPEG pokazuje, że podobnie jak w plikach RAW, mamy do czynienia z mocniejszym naświetleniem brzegów matrycy. Szum, który dostrzegamy na przykładach poniżej został oczywiście poddany procesowi jego redukcji, którego nie możemy całkowicie wyłączyć.