Canon EOS M wielkością nie odbiega od innych najprostszych bezlusterkowców konkurencyjnych firm. Pod tym względem najbliżej mu do Olympusa E-PM2 i Panasonika GF5. Co ciekawe natomiast, ze wszystkich aparatów uwzględnionych w porównaniu z poprzedniego rozdziału EOS M jest najcięższy i razem z akumulatorem oraz kartą pamięci waży niemal 300 gramów. Sporą wagę aparatu faktycznie daje się odczuć, biorąc go do ręki. Główny wpływ na to ma fakt, że jego korpus w znacznej części jest jednak metalowy i jedynie boczne ścianki, klapka komory akumulatora oraz fragment obudowy w okolicy migawki są z tworzywa sztucznego. Specyfikacja aparatu podaje nawet dość szczegółowe dane na temat materiału korpusu: stal nierdzewna, stop magnezu i żywica poliwęglanowa z włóknem szklanym. Trudno zatem zarzucić coś szczególnego testowanemu Canonowi pod względem solidności i jakości wykonania. Aparat robi dobre wrażenie, wygląda na wytrzymały, a cała konstrukcja zachowuje odpowiednią sztywność. Zauważyliśmy jednak, że przyciskając (nawet nieznacznie) przednią część obudowy, tuż pod spustem migawki, daje się słyszeć delikatne trzeszczenie.

Jeżeli chodzi o wygląd EOS-a M, to nie wyróżnia się on niczym szczególnym. Prosty kształt korpusu o lekko zaokrąglonych krawędziach i niewielkim wcięciu w okolicy spustu migawki jest naszym zdaniem atutem. Aparat po prostu wygląda estetycznie i nie drażni oka zbędnymi ozdobnikami, czy wymyślnymi kształtami. Na nasz pozytywny odbiór wpływa ma również czarny kolor obudowy (taka bowiem wersja kolorystyczna trafiła do naszej redakcji), który jest jednak najbardziej neutralny i w przypadku aparatów najlepiej się sprawdza. Wart jednak zaznaczyć, że EOS M występuje również w wersji białej, czerwonej i srebrnej.

Zasilanie i gniazda

Canon EOS M jest zasilany akumulatorem litowo-jonowym LP-E12 o pojemności 875 mAh i napięciu 7.2 V. Według specyfikacji jego wydajność wynosi ok 230 zdjęć. Podczas testowania aparatu, na w pełni naładowanym akumulatorze byliśmy w stanie wykonać ponad 300 zdjęć. Trzeba jednak przyznać, że akumulator testowanego aparatu jest stosunkowo słaby. Dla przykładu, podczas wyjścia na zdjęcia przykładowe w mroźną pogodę wystarczył na wykonanie około 170 zdjęć i nakręcenie 15 krótkich filmów. Opcjonalnie aparat można także zasilać kompatybilnym zasilaczem sieciowym ACK-E12.

EOS M współpracuje z kartami pamięci SD/SDHC oraz SDXC (także zgodnymi z UHS-1 i Eye-Fi). Kieszeń na kartę pamięci znajduje na spodzie aparatu bezpośrednio przy komorze akumulatora.

Na lewej ściance aparatu, pod jedną gumową zaślepką znajdziemy następujące złącze:

• USB 2.0 Hi-Speed (Mini-B), stanowiące jednocześnie wyjście A/V,
• mini HDMI typu C,
• gniazdo zewnętrznego mikrofonu stereo mini jack 3.5 mm.

Przyciski

Canon EOS M jest z założenia bezlusterkowcem kompaktowym i kierowanym w głównej mierze do amatorów. Z tego powodu na jego obudowie nie odnajdziemy zbyt wielu elementów sterujących. Pod tym względem jest on bardzo podobny do najprostszych bezlusterkowców konkurencji. Sprawdźmy jednak dokładnie, co na tym polu oferuje testowany aparat.

Na górnej ściance aparatu odnajdziemy włącznik, spust migawki oraz okalający go pierścień trybów pracy. Ten ostatni posiada trzy główne ustawienia: Inteligentna scena auto, Zdjęcia oraz Filmy. W tym pierwszym aparat działa w pełni automatycznie. W drugim mamy do wyboru dodatkowe tryby fotografowania:

• Strefa twórcza:
  • M – tryb ustawień manualnych,
  • Av – preselekcja przysłony,
  • Tv – preselekcja czasu,
  • P – tryb półautomatyczny,
• Strefa podstawowa:
  • CA – tryb „Twórcze Auto”,
  • Portret,
  • Krajobraz,
  • Makro,
  • Sport,
  • Nocne portrety,
  • Zdjęcia nocne z ręki,
  • Zdjęcia HDR.

Jak widać wszystkie przyciski umieszczone są po prawej stronie wyświetlacza LCD. Na samej górze znajduje się przycisk rozpoczynający i zatrzymujący nagrywanie filmów. Poniżej natrafiamy na przyciski MENU oraz trybu odtwarzania zdjęć. Pod nimi znajduje się wybierak wielofunkcyjny, którego przyciski kierunkowe, posiadają następujące funkcje:

• górny –tryb migawki (zdjęcia seryjne, samowyzwalacz, wyzwalanie zdalne)
• prawy – kompensacja ekspozycji
• dolny – usuwanie zdjęć
• lewy – blokada ekspozycji

Na przedniej ściance aparatu umieszczono jedynie przycisk zwalniający blokadę bagnetu.

Menu

Struktura menu EOS-a M przypomina tę znaną z lustrzanek Canona. W trybach ręcznych menu składa się z 11 zakładek tworzących cztery grupy: ustawienia fotografowania (4 zakładki), odtwarzanie (2 zakładki), nastawy aparatu (4 zakładki) oraz Moje menu. Po przełączeniu aparatu w tryb filmowania, w menu aktywowana zostaje dodatkowa zakładka zawierająca ustawienia dotyczące nagrywania klipów. Poniżej prezentujemy poszczególne elementy kolejnych zakładek.

Menu fotografowania:

• Jakość obrazu – pięć rodzajów rozdzielczości plików JPEG (L, M, S1, S2, S3), i dwa stopnie kompresji (nie dotyczą rozmiarów S2 i S3), zapis RAW i jednoczesny zapis RAW plus najlepszy JPEG,
• Proporcje obrazu (3:2, 4:3, 16:9, 1:1),
• Wyświetlanie siatki kadrowania (dwa rodzaje),
• Histogram (jasność lub RGB),
• Wykonywanie zdjęć bez włożonej karty pamięci,
• Czas kontrolnego wyświetlania zdjęć po ich wykonaniu,
• Sterowanie zewnętrzną lampą błyskową:
  • Lampa błyskowa wł./wył.,
  • Pomiar E-TTL II (wielosegmentowy, uśredniony),
  • Tryb Av – czas synchronizacji błysku (auto, auto w zakresie 1/200–1/60 s lub na stałe 1/200 s),
  • Nastawy lampy zewnętrznej,
  • Nastawy C.Fn lampy zewnętrznej,
• Tryb AF (One-Shot lub Servo),
• Obszar AF (wykrywanie twarzy + śledzenie, FlexiZone – wielopunktowy, FlexiZone – pojedynczy),
• Ciągły AF (wł, wył),
• Tryb ustawiania ostrości (AF, MF lub AF+MF),
• Stabilizacja obrazu (wł, wył),
• Korygowanie winietowania i aberracji obiektywu,
• Korekcja ekspozycji i ustawienie skoku przy bracketingu,
• Czułość ISO,
• Autom. ISO – określenie maksymalnej czułości w trybie automatycznego doboru ISO,
• Automatyczny optymalizator jasności,
• Tryb pomiaru światła,
• Timer pomiarowy,
• Migawka dotykowa (wł, wył),
• Ustawienie balansu bieli według wzorca,
• Korekcja i bracketing balansu bieli,
• Przestrzeń kolorów – sRGB/Adobe RGB,
• Style obrazu – dostępne są: auto, standard, portrety, krajobrazy, neutralny, dokładny, monochromatyczny, użytkownik (1, 2, 3). Każdy jest regulowany pod względem ostrości, kontrastu, nasycenia i tonu koloru w 8-stopniowej skali,
• Redukcja zakłóceń – wysokie ISO (standardowe, niskie, silne, wył.),
• Redukcja zakłóceń – długi czas (wył., auto, wł.),
• Dane dla retuszu kurzu.

Menu odtwarzania:

• Ochrona obrazów,
• Obracanie obrazów,
• Usuwanie zdjęć,
• Polecenie wydruku,
• Opcje fotoksiążki,
• Filtry twórcze,
• Zmiana rozmiaru,
• Histogram – jasność/RGB,
• Skoki za pomocą pokrętła sterującego (o 1 obraz / o 10 obr. / o 100 obr. / datami / wg folderu / Filmy / Zdjęcia / wg oceny),
• Automatyczny pokaz zdjęć,
• Ocena,
• Włączenie sterowania aparatem przez HDMI.

Menu ustawień:

• Wybór folderu,
• Numery plików – narastająco, automatycznie od 1, ręcznie od 1,
• Automatyczne obracanie zdjęć pionowych,
• Formatowanie karty,
• Ustawienia karty Eye-Fi,
• Automatyczne wyłączenie aparatu i LCD,
• Jasność LCD – jeden z siedmiu poziomów,
• Strefa czasowa,
• Ustawienie daty i czasu,
• Wybór języka,
• Standard TV – PAL lub NTSC,
• Sygnał dźwiękowy,
• Kolor tablicy kontrolnej,
• Przewodnik funkcji,
• Sterowanie dotykiem,
• Czyszczenie matrycy – automatyczne czyszczenie, wymuszenie czyszczenia, czyszczenie ręczne,
• Nastawy urządzenia GPS,
• Wyświetlanie ustawień aparatu,
• Wyświetlenie logo certyfikatu,
• Funkcje indywidualne (C.Fn),
• Informacje o prawach autorskich,
• Kasowanie nastaw,
• Wersja oprogramowania sterującego.

Pozycja „Funkcje indywidualne” oznaczana jest skrótem C.Fn i zawiera listę dodatkowych opcji. W EOS-ie M jest ich 7 i podzielone zostały na cztery grupy:

C.Fn I (Ekspozycja):

• Przyrosty nastaw ekspozycji (1/2 lub 1/3 EV),
• Dodatkowe czułości ISO (25600),

• Priorytet jasnych partii obrazu (wył., wł.).

• Oświetlenie wspomagające AF (wył., wł.),

• Spust migawki / Przycisk blokady AE (AF/Blokada AE, Blokada AE/AF, AF/Blokada AF bez blokady AE, AE/AF bez blokady AE),
• Funkcja dolnego przycisku kierunkowego podczas fotografowania,
• Zwolnienie migawki bez obiektywu.

Menu filmu

• wielkość nagrywanego filmu – wybór rozdzielczości oraz liczby kl/s
• nagrywanie dźwięku – opcje związane z rejestracją dźwięku podczas filmowania,
• migawka video – nagrywanie krótkich filmów składających się z kilku ujęć,
• Servo AF podczas filmowania (wył., wł.),
• AF ze spustem podczas filmowania (One Shot, wył.).

Moje Menu umożliwia zgromadzenie w jednym miejscu ustawień, po które najczęściej sięgamy. Spośród wszystkich opcji w menu możemy wybrać dowolne i wstawić je w tym miejscu. Kasowanie, bądź dodawanie kolejnych opcji jest przy tym bardzo łatwe. Dodatkowo, Moje menu może być domyślną zakładką, która pojawia się po wciśnięciu przycisku MENU.

Podczas fotografowania, przyciskiem Q/SET możemy uruchomić menu podręczne umożliwiające szybkie ustawienia kilku najważniejszych parametrów. Przy fotografowaniu w trybach ze strefy twórczej wybór w tym zakresie jest następujący:

• tryb obszaru AF,
• tryb AF,
• jakość i wielkość zdjęć,
• filtry twórcze,
• balans bieli,
• styl obrazu,
• automatyczny optymalizator jasności,
• tryb pomiaru światła.

Wyświetlacz

Canon EOS M został wyposażony w stały 3-calowy dotykowy wyświetlacz TFT Clear View II LCD o rozdzielczości 1 040 000 punktów i proporcjach ekranu 3:2. Jest to zatem taki sam ekran, jaki zastosowano w lustrzance 650D. Jasność obrazu na wyświetlaczu możemy kontrolować w 7-stopniowej skali i jest on dobrze widoczny w szerokim zakresie kątów patrzenia (według specyfikacji w zakresie 170 stopni w pionie i w poziomie).

Podczas fotografowania do wyboru mamy trzy tryby podglądu aktualnego kadru, pomiędzy którymi przechodzimy przyciskiem INFO:

• tylko obraz,
• obraz + podstawowe informacje,
• obraz + informacje szczegółowe,

Poza poszczególnymi podglądami kadru przycisk INFO uruchamia także aktywną tablicę kontrolną, za pomocą której możemy dokonywać zmian całkiem sporej liczby parametrów. Zaczerpnięty z instrukcji obsługo jej schemat oraz opis elementów, do których zapewnia dostęp prezentujemy poniżej.

W trybie odtwarzania za pomocą przycisku INFO możemy zmieniać sposób wyświetlania pojedynczego zdjęcia. Do dyspozycji mamy następujące możliwości:

• samo zdjęcie,
• zdjęcie + podstawowe informacje,
• miniaturka zdjęcia + skrócony EXIF + histogram (Y lub RGB do wyboru w menu),
• miniaturka zdjęcia + skrócony EXIF + histogramy (Y oraz RGB).

Zdjęcia możemy oczywiście powiększać oraz oglądać w formie indeksów (4 lub 9 miniaturek).

Wyświetlacz daje wyraźny obraz, do jakości którego trudno mieć większe zastrzeżenia. Przy pracy w silnym świetle mogą pojawiać się na ekranie obicia otoczenia. Nie są one co prawda bardzo intensywne ale czasem mogą przeszkadzać. Warto w takiej sytuacji rozjaśnić wyświetlacz (nawet maksymalnie), co pozwoli podnieść komfort pracy.

Przy omawianiu wyświetlacza należy również poświęcić trochę miejsca na opis funkcji dotykowej obsługi aparatu. W pierwszej kolejności dotykowo możemy obsługiwać menu główne, aktywną tablicę kontrolną oraz menu podręczne, które uruchamiamy albo przyciskiem Q/SET, albo dotykając symbolu Q na ekranie. Dodatkowo podczas fotografowania, dotykowo możemy regulować, wszystkie te parametry i ustawienia, których symbole wyświetlane są w ramkach. Mamy zetem możliwość między innymi wybierania trybu fotografowania, ustawiania czasu migawki i/lub wartości przysłony, czułości ISO, czy kompensacji ekspozycji. Możemy także powiększać widok kadru w wybranym miejscu (5- lub 10-krotnie) za pomocą ikony lupy. Oczywiście dotykowy interfejs umożliwia również wskazywanie obszaru ustawiania ostrości, które można połączyć z jednoczesnym wyzwalaniem migawki. W trybie odtwarzania natomiast można nie tylko przewijać zdjęcia palcem, ale również powiększać je i pomniejszać, a także włączać widok miniatur. Dokonujemy tego przesuwając po ekranie dwa palce, zbliżając je do siebie (pomniejszanie) lub oddalając (powiększanie). Warto dodać że powiększanie zdjęć i przechodzenie do poziomu miniatur jest możliwe jedynie dzięki funkcji dotykowej, bowiem za pomocą przycisków nie jesteśmy w stanie tego zrobić.

Filmy

Tryb wideo w EOS-ie M oferuje podobną funkcjonalność jak w lustrzance 650D. Do wyboru mamy zatem tryb automatyczny lub ręczny. W przypadku tego pierwszego z parametrów ekspozycji regulować możemy jedynie kompensację. W trybie manualnym natomiast mamy możliwość regulacji zarówno wartości przysłony, czasu naświetlania, jak i czułości ISO w trakcie rejestracji. Co więcej, pomocna w tym przypadku może okazać się dotykowa obsługa z poziomu ekranu, która pozwoli na bezgłośne dokonywanie ustawień parametrów. Szkoda jednak, że nie mamy możliwości nagrywania filmów w trybach priorytetu przysłony, czy migawki.

Filmy zapisywane są z rozszerzeniem MOV z użyciem kodeka MPEG-4AVC/H.264. Producent zaleca stosowanie kart o klasie szybkości 6 lub wyższej. Ze względu na ograniczenia systemu plików, rozmiar pojedynczego pliku wideo nie może przekroczyć 4 GB. Wbudowany mikrofon pozwala na nagrywanie dźwięku stereo, dodatkowo istnieje możliwość podłączenia do aparatu opcjonalnego mikrofonu zewnętrznego. Testowany aparat umożliwia nagrywanie filmów w następujących trybach zapisu:

• 1920×1080 pix, 30p, 25p, 24p (330 MB/min),
• 1280×720 pix, 60p, 50p (330 MB/min),
• 640×480 pix, 30p, 25p (82.5 MB/min).

Autofokus podczas nagrywania filmów może działać w trybie ciągłym (Servo AF) lub pojedynczym, w którym uruchamiamy go wciskając do połowy spust migawki.

Przykładowe filmy

• film 1 – 1920×1080 pix, 25p, 129.4 MB (Servo AF),
• film 2 – 1920×1080 pix, 25p, 125.0 MB,
• film 3 – 1920×1080 pix, 25p, 151.3 MB (film nagrany po zmroku),
• film 4 – 1920×1080 pix, 25p, 132.9 MB (migawka video),
• film 5 – 1920×1080 pix, 24p, 135.5 MB (Servo AF),
• film 6 – 1920×1080 pix, 24p, 138.2 MB,
• film 7 – 1280×720 pix, 50p, 135.9 MB (Servo AF),
• film 8 – 1280×720 pix, 50p, 137.0 MB,
• film 9 – 1280×720 pix, 50p, 108.1 MB (Servo AF),
• film 10 – 1280×720 pix, 50p, 153.7 MB (film nagrany po zmroku),
• film 11 – 640×480 pix, 25p, 30.6 MB (Servo AF),

Wizjer

Canon EOS M nie posiada wbudowanego wizjera. Co więcej jak na razie nie posiada w ofercie nawet opcjonalnego wizjera zewnętrznego. Można mieć jedynie nadzieję, że w przyszłości takowy się pojawi.