Aparat cyfrowy Panasonic Lumix S5IIX body Raty 30x0%

Cena: 10095 zł 9149 zł

Sprawdź

Test aparatu

Canon EOS M - test aparatu

4 stycznia 2013

Drukuj

Szymon Starczewski Komentarze: 81

8. Zakres tonalny

Testy zakresu tonalnego przeprowadzamy w oparciu o zdjęcia tablicy Stouffer T4110, zapisane w formacie RAW i przekonwertowane do 48-bitowych TIFF-ów za pomocą programu dcraw. Wyniki otrzymane dla EOS-a M prezentujemy na poniższym wykresie. Zakres tonalny wyznaczyliśmy dla wysokiej, dobrej, średniej i niskiej jakości obrazu. Odpowiada to stosunkom sygnału do szumu na poziomie 10, 4, 2 i 1.

Wyniki bezlusterkowca Canona w tej kategorii są podobne do tych, jakie zanotował jego kuzyn z rodziny lustrzanek, czyli 650D. EOS M dla najlepszej jakości obrazu zanotował zakres tonalny na poziomie około 6.2 EV. Trzeba przyznać, że nie jest to szczególnie imponujący wynik, aczkolwiek na tle prezentowanych w poprzednich rozdziałach aparatów nie wypada źle. Co prawda Olympus E-PL5 osiągnął w tej kategorii niewiele więcej bowiem 6.5 EV, jednak wartość ta dotyczy ISO 200, które jest najniższą czułością w jego przypadku. W pojedynku z Sony NEX-F3 na maksymalne wyniki w tej kategorii można ogłosić remis, bowiem zanotował on 6.1 EV, choć również w jego przypadku jest to wartość dla ISO 200. Czułość ISO 100 posiada natomiast Samsung NX20 i w jego przypadku maksymalny wynik dla najlepszej jakości obrazu to 6.3 EV, zatem porównywalnie z EOS-em M.

----- R E K L A M A -----

Dla pozostałych kryteriów testowany aparat również nie prezentuje wyjątkowego poziomu. W pojedynkach ze wspomnianymi bezlusterkowcami na maksymalne wyniki albo remisuje, albo przegrywa nieznacznie w zależności od kryterium, które weźmiemy pod uwagę.

Zakres tonalny na plikach zapisanych w formacie JPEG możemy ocenić wizualnie na wycinkach zdjęć tablicy Stouffer T4110. Odległość pomiędzy sąsiednimi polami szarości wynosi 0.3 EV.

ISO	Granica bieli
100
200
400
800
1600
3200
6400
12800
25600
ISO	Granica czerni
100
200
400
800
1600
3200
6400
12800
25600

Przy omawianiu zakresu tonalnego pokazujemy tradycyjnie, jak zachowują się zdjęcia przy obróbce komputerowej, kiedy rozjaśniamy je lub przyciemniamy. Zdjęcia wykonujemy przy czułości ISO 100 i 1600, przysłonie f/16 i czasach odpowiednio 30 i 2 s. Następnie wywołujemy je jako 48-bitowe TIFF-y dcrawem i w Lightroomie rozjaśniamy o +4 EV oraz przyciemniamy o −4 EV, po czym zapisujemy jako zdjęcia 24-bitowe.

100 ISO
	0 EV	+4 EV
EOS M
50D
1600 ISO
EOS M
50D

Po dotychczasowych dokonaniach EOS-a M wynik w tej kategorii był w zasadzie do przewidzenia. Rezultaty jakie obserwujemy są podobne do tych, które widzieliśmy w teście 650D. W tym przypadku również porównania dokonujemy do lustrzanki 50D. Okazuje się, że aparat który miał premierę w 2008 roku, wypada jednak lepiej, co wyraźnie widać przy ISO 100. Po rozjaśnieniu zdjęcia więcej szczegółów udało się odzyskać w 50D, podczas gdy w EOS-ie M szum mocno utrudnił to zadanie. Co prawda przy ISO 1600 rozjaśnianie daje bardzo podobny efekt w obu aparatach, bowiem szczegóły obrazu są ledwie zauważalne, jednak i w tym przypadku szum w testowanym bezlusterkowcu wydaje się być wyższy.

Zmniejszenie ekspozycji o 4 EV daje bardzo porównywalne wyniki w przypadku obydwu aparatów. Ewentualne różnice są na tyle małe, że ciężko je zauważyć, a dodatkowym utrudnieniem jest to, że oryginalne zdjęcia różnią się nieco stopnie naświetlenia (mimo że były wykonywane w tym samym czasie).