Premiera Nikona D3200 wyposażonego w matrycę APS-C liczącą 24 miliony pikseli była czytelną zapowiedzią, czego możemy się spodziewać w przypadku następnych produktów tej firmy. Nie zdziwiliśmy się zatem, gdy światło dzienne ujrzał nieco wyżej pozycjonowany model – D5200 – w którym także zastosowano sensor o zbliżonej liczbie komórek światłoczułych. Kilkanaście dni temu Nikon wypuścił również model D7100, w którym także znajdziemy podobną matrycę. Widać zatem wyraźnie, że do końca wyścigu na megapiksele jest jeszcze daleko. Z drugiej strony, tak mocno upakowane sensory formatu APS-C oprócz Nikona stosuje jedynie Sony w kilku swoich aparatach: Alpha A65, A77 i NEX-7 (inne modele tej firmy mają matryce 20- i 16-megapikselowe). Pozostali producenci ograniczyli się do 20 Mpix (Samsung) lub 18 Mpix (Canon) czy 16 Mpix (Fujifilm, Panasonic, Pentax).

Decydując się na zakup Nikona D5200, otrzymujemy aparat wyposażony w matrycę CMOS o szerokim zakresie czułości ISO wynoszącym 100–6400 (rozszerzalnym do 25600), funkcję filmowania Full HD (50i, 25p, 24p), 39-polowy system autofokusa oraz moduł pomiaru światła pochodzące z bardziej zaawansowanego modelu D7000, czy wygodne kadrowanie w live view na uchylnym i obrotowym panelu LCD. Warto przypomnieć, że poprzednika (model D5100) chwaliliśmy m. in. za wysoką jakość zdjęć oraz świetny zakres tonalny. Czy D5200 okaże się godnym następcą? W niniejszym teście postaramy się znaleźć odpowiedź na to pytanie.

Opis procedury testowej można znaleźć w artykule „Jak testujemy lustrzanki cyfrowe?”. Jeśli pojawią się dodatkowe wątpliwości z tym związane, zachęcamy do lektury artykułu „Często zadawane pytania”. Aparat do testu wypożyczył sklep internetowy Cyfrowe.pl, za co serdecznie dziękujemy.

Porównanie specyfikacji Nikona D5200 z jego poprzednikiem, a także Canonem 650D, Pentaksem K-30 oraz Sony SLT-A57 można obejrzeć tutaj.