Z wyglądu Nikon D5200 w znacznym stopniu przypomina poprzednika. Z dokładnością do 2 mm, wymiary obydwu korpusów są takie same. Nowy model jest zaledwie 5 gram lżejszy od poprzednika. Tak niewielkie różnice trudno nam będzie dostrzec nawet przy bezpośrednim porównaniu obu aparatów.

Elementy obudowy są dobrze spasowane a konstrukcja zachowuje należytą sztywność. Wyjątek stanowi klapka osłaniająca slot karty SD, która skrzypi przy nacisku. Za sprawą użytego do budowy korpusu tworzywa sztucznego nie ma wątpliwości, iż mamy do czynienia z aparatem amatorskim. Materiał ten jest nieco chropowaty i sprawia umiarkowanie pozytywne wrażenie. Do plusów z pewnością można zaliczyć pokrycie uchwytu oraz miejsca pod kciuk prawej dłoni gumową okleiną. Wszystkie przyciski i kółka pracują z wyraźnie wyczuwalnym skokiem, co jest dość istotne z punktu widzenia łatwości obsługi aparatu. Podsumowując, poza wyżej wspomnianymi, nie mamy większych zastrzeżeń do jakości wykonania modelu D5200.

----- R E K L A M A -----

Zasilanie i gniazda

Na lewej ściance korpusu, pod gumową zaślepką zgromadzono wszystkie złącza aparatu. Patrząc od góry i od lewej, znalazły się tu następujące gniazda:

• zewnętrznego mikrofonu stereo (np. ME-1),
• USB (podłączenie do komputera, drukarki lub telewizora),
• wężyka spustowego oraz modułu GPS,
• HDMI (typu C mini).

Zapis zdjęć i filmów odbywa się na kartach SD/SDHC/SDXC (także zgodnych z UHS-I). Gniazdo nośnika pamięci znajduje się na lewej ściance aparatu, pod plastikową (nieco trzeszcząca przy nacisku) klapką.

Energię elektryczną dostarcza akumulator o symbolu EN-EL14, znamionowym napięciu 7.4 V i pojemności 1030 mAh. Do jego ładowania używamy dołączonej do zestawu ładowarki MH-24, a pełny cykl zajmuje ok. 1.5 h. Jako dodatkowe akcesorium przewidziano możliwość podłączenia zasilacza sieciowego EH-5b przez odpowiednie złącze EP-5A.

Przyciski

Opis przycisków i kółek sterujących zaczniemy od szczytu korpusu:

Włącznik aparatu stanowi dźwignia otaczająca spust migawki aparatu. Poniżej, znajdują się trzy przyciski (patrząc od lewej):

• rejestracja filmów – rozpoczęcie i jej zakończenie (uwaga: przycisk działa dopiero po wejściu do trybu live view),
• info – wyłączenie ekranu z informacjami podczas fotografowania lub zmiana sposobu wyświetlania informacji na ekranie w trybie live view,
• kompensacja ekspozycji – guzik ten pozwala również na zmianę wartości przysłony w trybie manualnym (przy pomocy kółka sterującego) oraz kompensacji błysku wbudowanej lampy (z przyciśniętym włącznikiem lampy).

Kółko trybów pracy aparatu również zlokalizowano na jego górnym panelu, a zawiera ono następujące pozycje:

• AUTO – tryb automatyczny.
• P – automatyka programowa,
• S – preselekcja czasu naświetlania,
• A – preselekcja przysłony,
• M – tryb manualny,
• EFFECTS – tryb efektów specjalnych,
• makro,
• sport,
• dziecko,
• krajobraz,
• portret,
• SCENE – inne programy tematyczne (portret nocny, krajobraz nocny, przyjęcie/wnętrza, plaża/śnieg, zachód słońca, zmierzch/świt, portret zwierzaka, blask świec, kwiaty, barwy jesieni, żywność),
• lampa wyłączona.

Koło nastaw aparatu otacza samopowrotna dźwignia uruchamiająca tryb podglądu na żywo (live view). Na prawo od niej, umieszczono nowy w stosunku do poprzednika przycisk trybów migawki (zdjęcia zwykłe, seryjne, samowyzwalacz, wyzwalanie pilotem).

Na lewej ściance korpusu umieszczono przycisk podnoszący lampę błyskową, a także guzik Fn. Do tego drugiego możemy przyporządkować jedną z kilkunastu funkcji:

• jakość/wielkość zdjęcia,
• czułość ISO,
• balans bieli,
• aktywna funkcja D-Lighting,
• HDR,
• +NEF (zapis formatu surowego, obok plików JPEG),
• autobracketing,
• tryb pola AF,
• podgląd na żywo,
• blokada AE/AF,
• tylko blokada ekspozycji,
• blokada AE (wciśnięta),
• tylko blokada AF,
• włączenie autofokusa (AF).

Poniżej tych dwóch przycisków, zlokalizowano blokadę bagnetu obiektywu. Przejdźmy teraz do opisu tylnej ścianki aparatu.

Po lewej stronie wizjera umieszczono przycisk MENU, natomiast po jego prawej stronie – niewielkie pokrętło korekcji dioptrii. Dalej na prawo znajdziemy przycisk i pozwalający na aktywację panelu kontrolnego i zmianę prezentowanych na nim parametrów. Obok niego umiejscowiono guzik AE-L/AF-L, którego pracę możemy zdefiniować na jeden z następujących sposobów: Blokada AE/AF (blokada ekspozycji i autofokusu), Tylko blokada ekspozycji, Tylko blokada autofokusu, Blokada AE wciśnięta, Włączenie autofokusu. W trybie przeglądania guzik ten służy do zabezpieczania zdjęć przed wykasowaniem. Obok niego znajdziemy pokrętło sterujące. Poniżej zlokalizowano klawisz wejścia do trybu podglądu zdjęć. Pod nim, nieco po prawej, znajduje się wybierak wielofunkcyjny z przyciskiem zatwierdzającym OK pośrodku. Dwa kolejne guziki oznaczone symbolami lupy to powiększenie obrazu w live view (lub w trybie przeglądania zdjęć) oraz pomniejszenie go (lub włączenie widoku miniatur, ewentualnie wyświetlenie komunikatu pomocy odnośnie wybranej opcji w menu). Ostatni przycisk na tylnym panelu służy do kasowania wykonanych zdjęć.

Menu

Struktura menu zastosowanego w Nikonie D5200 nie różni się od innych modeli amatorskich tego systemu. Całość podzielono na pięć zakładek: menu odtwarzania, menu fotografowania, menu ustawień, menu retuszu oraz ostatnie ustawienia, czyli ostatnio używane opcje. Poniżej prezentujemy poszczególne elementy kolejnych zakładek.

Menu odtwarzania:

• Usuwanie,
• Opcje odtwarzania,
• Podgląd zdjęć,
• Obrót zdjęć pionowych,
• Pokaz slajdów,
• Ustawienia wydruku (DPOF).

Menu fotografowania:

• Resetowanie opcji fotografowania,
• Folder zapisu,
• Jakość zdjęcia,
• Wielkość zdjęcia,
• Balans bieli,
• Ustaw funkcję Picture Control,
• Dopasuj funkcję Picture Control,
• Automatyczna kontrola dystorsji,
• Przestrzeń barw,
• Aktywna funkcja D-Lighting,
• HDR,
• Redukcja szumów – długie naświetlania,
• Redukcja szumów – wysokie czułości,
• Ustawienia czułości ISO,
• Tryb wyzwalania migawki,
• Wielokrotna ekspozycja,
• Fotografowanie z interwałometrem,
• Ustawienia filmu.

Menu ustawień osobistych:

• Resetowanie opcji ustawień,
• (a) Autofocus:
  • Priorytet w trybie AF-C,
  • Liczba pól AF,
  • Wbud. dioda wspomagająca AF,
  • Wskaźnik ustawienia ostrości,
• (b) Ekspozycja:
  • Krok EV zmiany ekspozycji,
• (c) Zegary/blokada AE:
  • Blokada AE spustem migawki,
  • Czasy autowyłączenia,
  • Samowyzwalacz,
  • Oczekiwanie na zdalne wyzwolenie (ML-L3),
• (d) Fotografowanie/wyświetlanie:
  • Sygnał dźwiękowy,
  • Wyświetlanie linii w wizjerze,
  • Wyświetlanie ISO,
  • Numery kolejne plików,
  • Tryb opóźnienia ekspozycji,
  • Nanieś datę,
• (e) Bracketing/lampa błyskowa:
  • Sterowanie lampą wbudowaną,
  • Sposób realizacji autobracketingu,
• (f) Elementy sterujące:
  • Rola przycisku Fn,
  • Rola przycisku AE-L/AF-L,
  • Odwróć pokrętło sterowania,
  • Puste gniazdo, blokada spustu,
  • Odwróć wskaźniki.

Menu ustawienia:

• Formatowanie karty pamięci,
• Jasność monitora,
• Format wyświetlania informacji,
• Automatyczne wyświetlanie informacji,
• Czyszczenie matrycy,
• Uniesienie lustra przy czyszczeniu matrycy,
• Wzorzec do usuwania kurzu,
• Tryb video (PAL lub NTSC),
• HDMI,
• Redukcja migotania,
• Strefa czasowa i data,
• Język,
• Komentarz do zdjęcia,
• Automatyczny obrót zdjęć,
• Gniazdo akcesoriów,
• Mobilny adapter bezprzewodowy,
• Wersja oprogramowania.

Menu retuszu:

• D-lighting,
• Korekcja efektu czerwonych oczu,
• Przycinanie,
• Monochromatyczne,
• Efekt filtrów,
• Balans kolorów,
• Nakładanie zdjęć,
• Przetwarzanie NEF,
• Zmień wielkość,
• Szybki retusz,
• Prostowanie,
• Korekta dystorsji,
• Rybie oko,
• Kolorowy kontur,
• Szkic kolorowy,
• Korekcja kształtu,
• Efekt miniatury,
• Kolor selektywny,
• Edycja filmu.

Wyświetlacz

Wyświetlacz zastosowany w D5200 to ta sama konstrukcja, którą znajdziemy u poprzednika. Uchylany i obrotowy 3-calowy monitor TFT charakteryzuje się rozdzielczością wynoszącą 921 tysięcy punktów i 100% pokryciem kadru. Prezentowany na LCD obraz jest dobrej jakości i w tej kwestii nie mamy w zasadzie zastrzeżeń. W ostrym słońcu czytelność wyświetlacza spada, aczkolwiek istnieje możliwość regulacji jego jasności (w 7-stopniowej skali).

W „tradycyjnym” trybie fotografowania, na wyświetlaczu prezentowany jest zestaw informacji, który przedstawiamy wspomagając się schematem zaczerpniętym z instrukcji obsługi aparatu.

1 – tryb fotografowania, 2 – przysłona, 3 – czas otwarcia migawki, 4 – wskaźnik bracketingu, 5 – wskaźnik automatycznego wyboru pola AF, 6 – wskaźnik połączenia z Eye-fi, 7 – wskaźnik połączenia z z odbiornikiem GPS, 8 – tryb opóźnienia ekspozycji, 9 – wskaźnik wielokrotnej ekspozycji, 10 – wskaźnik nanoszenia daty, 11 – wskaźnik sterowania błyskiem, 12 – tryb wyzwalania migawki, 13 – wskaźnik sygnału dźwiękowego, 14 – wskaźnik stanu akumulatora, 15 – czułość ISO, 16 – stopień bracketingu ADL, 17 – liczba pozostałych zdjęć, 18 – „K” pojawia się, kiedy można zapisać więcej niż 1000 zdjęć, 19 – wskaźnik ekspozycji i jej kompensacji, 20 – ikona pomocy, 21 – jakość zdjęcia, 22 – wielkość zdjęcia, 23 – krok bracketingu, 24 – HDR, 25 – aktywna funkcja D-Lighting, 26 – balans bieli, 27 – czułość ISO, 28 – kompensacja ekspozycji, 29 – kompensacja błysku, 30 – tryb lampy błyskowej, 31 – pomiar ekspozycji, 32 – tryb pola AF, 33 – tryb ustawiania ostrości, 34 – Picture Control.

Ekran informacyjny można wykorzystać do zmiany wielu parametrów fotografowania. Wciśnięcie przycisku „i” powoduje przejście do trybu edycji ustawień. Korzystając z wybieraka wielofunkcyjnego możemy wybrać interesujący nas element i dokonać odpowiednich zmian.

Co więcej, dostępne są dwa typy ekranu informacyjnego: graficzny i klasyczny. W każdym z nich możemy wybierać spośród trzech schematów kolorystycznych: białego, czarnego i kremowego.

W trybie przeglądania, zdjęcia i informacje o nich możemy przeglądać na kilka sposobów:

• zdjęcie wraz z podstawowymi danymi (nazwa pliku, czas i data wykonania, rozdzielczość),
• zdjęcie wraz z podglądem prześwietlonych obszarów,
• miniatura zdjęcia wraz z histogramami RGBY,
• dane naświetlania (trzy ekrany) ze zdjęciem w tle,
• miniatura zdjęcia z histogramem luminancji oraz częściowym EXIF-em.

Powiększanie zdjęć odbywa się przy pomocy klawiszy z symbolami lupy, którymi też przełączamy pomiędzy widokami miniatur (2×2, 3×3, 9×8 sztuk oraz kalendarz).

Live view i filmy

Aktywacja podglądu na żywo odbywa się przy pomocy przycisku Lv, znajdującego się przy prawym górnym rogu wyświetlacza. Towarzyszy jej charakterystyczny odgłos podnoszenia lustra. Długie używanie live view powoduje nagrzewanie się matrycy aparatu, co może skutkować większymi szumami na zdjęciach. Co więcej, znacząco zmniejsza możliwą do wykonania liczbę zdjęć na jednym ładowaniu akumulatora.

Podczas fotografowania w podglądzie na żywo, automatyczne ustawianie ostrości działa na zasadzie detekcji kontrastu. Szybkość pracy tego mechanizmu jest umiarkowana, choć nie mieliśmy problemów z jej skutecznością. Autofokus może pracować w trybie pojedynczym (AF-S) lub ciągłym (AF-F). Obszar jego działania można zmienić z szerokiego na normalny, albo wybrać rozpoznawanie twarzy lub funkcję śledzenia obiektu.

Informacje wyświetlane na ekranie w trybie live view można zmieniać przy pomocy przycisku info. Oprócz prezentowania parametrów ekspozycji czy siatki kadrowania, istnieje możliwość powiększenia fragmentu kadru (np. w celu ułatwienia ręcznego ustawienia ostrości). Niestety, jakość wyświetlanego wówczas obraz jest słaba – zdecydowanie brakuje mu ostrości. Przydała by się również opcja wyświetlania histogramu na żywo oraz cyfrowej poziomicy.

Nagrywanie filmów jest możliwe z następującymi wartościami rozdzielczości:

• 1920×1080 pix:
  • 60 kl/s (i) – NTSC,
  • 50 kl/s (i) – PAL,
  • 30 kl/s (p) – NTSC,
  • 25 kl/s (p) – PAL,
  • 24 kl/s,
• 1280×720 pix:
  • 60 kl/s (p) – NTSC,
  • 50 kl/s (p) – PAL,
• 640×424 pix:
  • 30 kl/s (p) – NTSC,
  • 25 kl/s (p) – PAL.

Formatem pliku używanym w D5200 jest MOV, natomiast kodekiem – H.264/MPEG-4. W każdym z powyższych trybów możemy ustawić jakość filmu: wysoką lub normalną. Warto zaznaczyć, że przy ustawieniu Full HD 60i/50i kąt widzenia obiektywu został ograniczony. Maksymalna długość filmów wynosi 20 min (lub 4 GB maksymalny rozmiar pliku). Podczas rejestracji można nagrywać także dźwięk stereofoniczny przy wykorzystaniu wbudowanego mikrofonu lub dołączyć zewnętrzny np. model ME-1. Jego czułość regulowana jest automatycznie lub manualnie (w menu). W trakcie nagrywania działa również autofokus: wyzwalany spustem migawki w trybie pojedynczym (AF-S) lub ciągłym (AF-F). Praca ciągłego autofokusa pozostawia niestety sporo do życzenia, ponieważ ustawienie ostrości na nowym obiekcie lub planie wiąże się z rozogniskowaniem obrazu i dopiero właściwym doostrzeniem.

W menu aparatu dostępna jest także opcja redukcji migotania obrazu. Istnieje również możliwość wykonania zdjęcia podczas rejestracji filmu, jednakże dociśnięcie spustu migawki do końca zatrzymuje zapis klipu. Dopiero wówczas zdjęcie zostanie zarejestrowane.

D5200 umożliwia nagrywanie filmów z manualną kontrolą niektórych parametrów w trakcie nagrywania. Po aktywacji manualnych nastaw w menu aparatu oraz ustawienia pokrętła trybów pracy na M, możemy sterować czułością (w pełnym zakresie) oraz czasem naświetlania. Najdłuższy czas naświetlania został jednak ograniczony następującymi wartościami, w zależności od ustawionego formatu rejestracji:

• 1/50 s – tryby Full HD 50i oraz HD 50p,
• 1/30 s – pozostałe tryby.

Nie ma niestety możliwości sterowania przysłoną w trakcie rejestracji. Co więcej, gdy mamy aktywne manualne nastawy filmowania (w menu) oraz włączony tryb live view, nie możemy jej zmienić nawet przed rozpoczęciem kręcenia klipu. Aby ustawić żądaną przysłonę, należy albo wyjść z trybu live view, albo wyłączyć na chwilę manualne ustawienia filmowania. Naszym zdaniem trochę to komplikuje obsługę trybu filmowania.

Nieco mylący może być również fakt, że przy wyłączonych manualnych nastawach filmowania, możemy w trakcie rejestracji zmieniać ustawienia zarówno wartości przysłony, czasu naświetlania jak i wartości ISO. Tyle tylko, że owe operacje nie mają najmniejszego wpływu na ekspozycję (realnie możemy regulować jedynie kompensację ekspozycji).

Przykładowe filmy nagrane testowanym aparatem prezentujemy poniżej. Klipy nr 1–9 zostały zarejestrowane przy użyciu obiektywu Nikkor AF-S 24–70 mm f/2.8G ED,nr 10–12 – Nikkor AF 50 mm f/1.8D, a 13–15 – Nikkor AF-S 18–70 mm f/3.5–4.5G IF ED. Na filmach nr 2 i 8 można zaobserwować, jak działa autofocus w trybie filmowania. Filmy nr 10, 11 i 12 prezentują materiał nagrany w ciemnym pomieszczeniu przy wykorzystaniu wysokich czułości.

• film 1 – H.264/MPEG-4 1920×1080 pix (50i), 30.1 MB,
• film 2 – H.264/MPEG-4 1920×1080 pix (50i), 33.7 MB,
• film 3 – H.264/MPEG-4 1920×1080 pix (25p), 34 MB,
• film 4 – H.264/MPEG-4 1920×1080 pix (25p), 24.5 MB,
• film 5 – H.264/MPEG-4 1920×1080 pix (24p), 27.6 MB,
• film 6 – H.264/MPEG-4 1920×1080 pix (24p), 32.7 MB,
• film 7 – H.264/MPEG-4 1280×720 pix (50p), 18.1 MB,
• film 8 – H.264/MPEG-4 1280×720 pix (50p), 26.8 MB,
• film 9 – H.264/MPEG-4 640×424 pix (25p), 8.4 MB,
• film 10 – H.264/MPEG-4 1920×1080 pix (25p), 28.9 MB (ISO 6400),
• film 11 – H.264/MPEG-4 1920×1080 pix (25p), 34,4 MB (ISO 12800),
• film 12 – H.264/MPEG-4 1920×1080 pix (25p), 36.1 MB (ISO 12800, odszumianie NORMAL),
• film 13 – H.264/MPEG-4 1920×1080 pix (25p), 21.4 MB (efekt: Szkic kolorowy),
• film 14 – H.264/MPEG-4 1920×1080 pix (25p), 28.1 MB (efekt: Kolor selektywny),
• film 15 – H.264/MPEG-4 1920×1080 pix (25p), 13.0 MB (efekt: Efekt miniatury).

Wizjer

Testowany Nikon odziedziczył wizjer po swoim poprzedniku. Jego konstrukcja oparta jest na pentagonalnym układzie luster i charakteryzuje się niewielkim powiększeniem obrazu, które wynosi 0.78x. Pokrycie kadru jest równe 95% zarówno w pionie, jak i poziomie, natomiast punkt oczny wynosi 17.9 mm. Dostępna jest również regulacja dioptrii w zakresie od −1.7 do +0.7 m−1. Poniżej prezentujemy schemat wizjera pochodzący z instrukcji obsługi aparatu.

1 – linie kadrowania, 2 – pola AF, 3 – ramka pola AF, 4 – ostrzeżenie o niskim poziomie naładowania akumulatora, 5 – wskaźnik ustawienia „Monochromatyczne”, 6 – wskaźnik „Brak karty pamięci”, 7 – wskaźnik ostrości, 8 – wskaźnik blokady automatycznej ekspozycji, 9 – czas otwarcia migawki, 10 – przysłona, 11 – ostrzeżenie o niskim poziomie naładowania akumulatora, 12 – wskaźnik bracketingu, 13 – liczba pozostałych zdjęc / zdjęcia pozostałe do zapełnienia bufora pamięci / wskaźnik zapisu pomiaru balansu bieli / wartość kompensacji ekspozycji / wartość kompensacji mocy błysku / czułość ISO / wskaźnik trybu przechwytywania, 14 – „K” pojawia się, kiedy można zapisać więcej niż 1000 zdjęć, 15 – wskaźnik gotowości lampy błyskowej, 16 – wskaźnik fleksji programu, 17 – wskaźnik ekspozycji / kompensacji ekspozycji / ustawienia ostrości, 18 – wskaźnik kompensacji mocy błysku, 19 – wskaźnik kompensacji ekspozycji, 20 – wskaźnik automatycznego ustawiania czułości ISO, 21 – wskaźnik ostrzeżenia.