Przetwarzanie danych osobowych

Nasza witryna korzysta z plików cookies

Wykorzystujemy pliki cookie do spersonalizowania treści i reklam, aby oferować funkcje społecznościowe i analizować ruch w naszej witrynie, a także do prawidłowego działania i wygodniejszej obsługi. Informacje o tym, jak korzystasz z naszej witryny, udostępniamy partnerom społecznościowym, reklamowym i analitycznym. Partnerzy mogą połączyć te informacje z innymi danymi otrzymanymi od Ciebie lub uzyskanymi podczas korzystania z ich usług i innych witryn.

Masz możliwość zmiany preferencji dotyczących ciasteczek w swojej przeglądarce internetowej. Jeśli więc nie wyrażasz zgody na zapisywanie przez nas plików cookies w twoim urządzeniu zmień ustawienia swojej przeglądarki, lub opuść naszą witrynę.

Jeżeli nie zmienisz tych ustawień i będziesz nadal korzystał z naszej witryny, będziemy przetwarzać Twoje dane zgodnie z naszą Polityką Prywatności. W dokumencie tym znajdziesz też więcej informacji na temat ustawień przeglądarki i sposobu przetwarzania twoich danych przez naszych partnerów społecznościowych, reklamowych i analitycznych.

Zgodę na wykorzystywanie przez nas plików cookies możesz cofnąć w dowolnym momencie.

Optyczne.pl

Test obiektywu

Tamron SP 70-300 mm f/4-5.6 Di VC USD - test obiektywu

1 lutego 2011

5. Aberracja chromatyczna

Zacznijmy od podłużnej aberracji chromatycznej. Rzut okiem na zdjęcia tablicy do testowania autofokusa zaprezentowane w rozdziale 10 pokazuje, że testowany Tamron 70–300 mm VC nie do końca radzi sobie z korygowaniem tej wady. Obiekty znajdujące przed płaszczyzną ostrości mają lekki niebieski odcień, a znajdujące się za tą płaszczyzną zabarwiają się na żółto.

Wyniki jakie obiektyw uzyskał w przypadku poprzecznej aberracji chromatycznej są zaprezentowane na poniższych dwóch wykresach – pierwszy dla brzegu matrycy DX, a drugi dla brzegu pełnej klatki.

Tamron SP 70-300 mm f/4-5.6 Di VC USD - Aberracja chromatyczna

Tamron SP 70-300 mm f/4-5.6 Di VC USD - Aberracja chromatyczna

----- R E K L A M A -----


Rezultaty są podobne jak w przypadku podłużnej aberracji, czyli co najwyżej średnie. Co ciekawe, w większości przypadków aberracja chromatyczna jest trochę większa na brzegu matrycy DX i maleje zbliżając się do brzegu pełnej klatki. Dla znacznej większości kombinacji przysłon i ogniskowych wada ta trzyma się granicy poziomu średniego i dużego.

W tej kategorii Tamron wyraźnie przegrywa z Sigmą i Canonem, natomiast wypada lepiej niż Nikkor, który dla ogniskowej 300 mm potrafił notować rezultaty sięgające powyżej 0.20%.


Tamron SP 70-300 mm f/4-5.6 Di VC USD - Aberracja chromatyczna