Tamron SP 70-300 mm f/4-5.6 Di VC USD - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna
Wyniki jakie obiektyw uzyskał w przypadku poprzecznej aberracji chromatycznej są zaprezentowane na poniższych dwóch wykresach – pierwszy dla brzegu matrycy DX, a drugi dla brzegu pełnej klatki.
Rezultaty są podobne jak w przypadku podłużnej aberracji, czyli co najwyżej średnie. Co ciekawe, w większości przypadków aberracja chromatyczna jest trochę większa na brzegu matrycy DX i maleje zbliżając się do brzegu pełnej klatki. Dla znacznej większości kombinacji przysłon i ogniskowych wada ta trzyma się granicy poziomu średniego i dużego.
W tej kategorii Tamron wyraźnie przegrywa z Sigmą i Canonem, natomiast wypada lepiej niż Nikkor, który dla ogniskowej 300 mm potrafił notować rezultaty sięgające powyżej 0.20%.