Canon EF 24 mm f/2.8 IS USM - test obiektywu
4. Rozdzielczość obrazu
Rzućmy okiem na poniższy wykres, żeby ocenić jak testowany obiektyw wypada w centrum kadru, na brzegu matrycy APS-C oraz na brzegu pełnej klatki.
Od razu rzuca się w oczy świetne zachowanie w centrum kadru. Obraz, nawet na maksymalnym otworze względnym, jest bardzo ostry, a osiągany tam wynik wynoszący ponad 41 lpmm wręcz rewelacyjny. Warte podkreślenia jest też to, że na przysłonie f/4.0 notujemy bardzo wysoki rezultat 44 lpmm. To naprawdę spore osiągnięcie, jeśli weźmiemy pod uwagę światło obiektywu, które powoduje, że przysłona f/4.0, na której najczęściej notuje się rekordy rozdzielczości, jest oddalona tylko 1 EV od maksymalnego otworu. Na dystansie owego 1 EV obiektyw potrafi więc „zgubić” większość poważnych aberracji optycznych. Bardzo jestem ciekaw, jak ten obiektyw sprawowałby się, gdyby miał choć odrobinę lepsze światło. Nawet takie f/2.5 spowodowałoby, że byłby on bardziej kuszący dla posiadaczy obiektywów zmiennoogniskowych o świetle f/2.8, a jednocześnie, na przysłonie f/4.0 wynik mógłby być bliższy rekordowym 45–46 lpmm. Koniec gdybologii, wracamy do faktów.
W superlatywach możemy wypowiadać się o zachowaniu na brzegu matrycy APS-C. Nawet na maksymalnym otworze względnym obraz jest w pełni użyteczny, a jego jakość robi się dobra po przymknięciu. Problemem jest to, co obserwujemy na brzegu pełnej klatki. Tutaj, aby obraz był w pełni użyteczny, musimy zastosować przysłonę f/5.6. Szczerze powiedziawszy, myślałem że właśnie zachowanie na brzegu pełnej klatki będzie atutem, który skłoni posiadaczy zoomów do kupna tej „stałki”. Obiektywy takie jak 24–70 mm f/2.8 czy 16–35 mm f/2.8 to trudne do wykonania konstrukcje i dawana przez nie jakość obrazu na maksymalnym otworze względnym, na pełnej klatce, nigdy nie jest bardzo dobra. Od „stałki”, i to wcale nie taniej, takiej jakości można już jednak oczekiwać. Niestety EF 24 mm f/2.8 IS USM nam tego nie da.
Na zakończenie niniejszego rozdziału prezentujemy wycinki zdjęć naszej tablicy testowej pobrane z plików JPEG zapisanych z najniższym poziomem wyostrzania.