Jak widać, do grupy najmniejszych obiektywów, które możemy określić mianem typowych „naleśników”, należy Panasonic, Canon oraz Olympus 2.8/17. Największy i najcięższy Zeiss „naleśnkiem” zdecydowanie nie jest. Ostatnio, gdy „naleśnikiem” nazwałem Fujinona 2/18 dostałem od Czytelników baty, że nie zasługuje on na to miano. Testowany tutaj Olympus 1.8/17 ma podobne proporcje więc dla wielu „naleśnikiem” też nie będzie. Nie ulega jednak wątpliwości, że dbałość o małe gabaryty była na pewno jednym z celów, które przyświecały konstruktorom tego instrumentu. Jego długość wynosi w końcu tylko 35.5 mm, a waga 120 gramów.

Na poniższym zdjęciu Olympus M.Zuiko Digital 17 mm f/1.8 stoi obok Olympusów 2.8/60 Macro i 1.8/45.

Testowany obiektyw zaczyna się nieruchomą tylną soczewką, która ma średnicę 16 mm. Otacza ją czarny pierścień wykonany z tworzywa sztucznego, na którym znajduje się napis „MADE IN CHINA” oraz styki. Jest on otoczony przez metalowy bagnet.

Pierwszym elementem metalowego korpusu obiektywu jest nieruchomy pierścień wyposażony w karbowanie oraz napisy z nazwą i parametrami obiektywu oraz jego numerem seryjnym. Idąc dalej natrafimy na pierścień do manualnego ustawiania ostrości. Ma on szerokość 12 mm i jego większą część zajmuje karbowanie. Pierścień pracuje płynnie i przebieg całej skali odległości wymaga obrotu nim o kąt 90 stopni. Karbowany element przesuwa się w górę lub w dół, odsłaniając tym samym skalę odległości wyrażoną w metrach i stopach, a jednocześnie pozwalając na wybór trybu pracy pomiędzy przełożeniem elektronicznym a całkowicie manualnym. Nad skalą odległości znajdziemy skalę głębi ostrości ze znacznikami dla wartości przysłony f/22, f/11 i f/5.6. Ten typ zachowania znamy już z modelu M.Zuiko Digital 12 mm f/2.0 ED. Szkoda, że zabrakło go w M.Zuiko Digital 45 mm f/1.8 oraz M.Zuiko Digital 75 mm f/1.8 ED, w których żadnej skali odległości i głębi ostrości nie było.

Za skalą głębi ostrości znajdziemy niebieski pierścień, za którym korpus obiektywu zwęża się i zaraz potem kończy. Przednia soczewka ma średnicę 19 mm, jest nieruchoma i otacza ją nierotujące mocowanie filtrów o średnicy 46 mm.

Na konstrukcję optyczną obiektywu składa się 9 soczewek ustawionych w 6 grupach. Producent chwali się zastosowaniem dwóch elementów asferycznych, jednej soczewki podwójnie asferycznej (DSA – Dual Super Aspherical) i jednej soczewki wykonanej ze szkła o wysokim współczynniku załamania (HR). Dodatkowym atutem obiektywu ma być powłoka ZERO (Zuiko Extra-low Reflection Optical), niwelująca odblaski. Wewnątrz znajdziemy jeszcze przysłonę o siedmiu listkach, którą możemy domknąć do wartości f/22.

Niestety wyposażenie standardowe obiektywu jest skromne i obejmuje tylko instrukcję oraz plastikowe dekielki. Producent zachęca do zakupu dodatkowych akcesoriów takich jak metalowa osłona przeciwsłoneczna (LH-48B), osłona obiektywu z logo Olympus (LC-48B) oraz celownik optyczny VF-1.