RX100 III oferuje zapis zdjęć w następujących rozdzielczościach:

• dla formatu 3:2
  • L: 20M 5472×3648 pikseli,
  • M: 10M 3888×2592 pikseli,
  • S: 5.0M 2736×1824 pikseli,
• dla formatu 16:9
  • L: 17M 5472×3080 pikseli,
  • M: 7.5M 3648×2056 pikseli,
  • S: 4.2M 2720×1528 pikseli,
• dla formatu 4:3
  • L: 18M 4864×3648 pikseli,
  • M: 10M 3648×2736 pikseli,
  • S: 5.0M 2592×1944 pikseli,
  • VGA 640×480 pikseli,
• dla formatu 1:1
  • L: 13M 3648×3648 pikseli,
  • M: 6.5M 2544×2544 pikseli,
  • S: 3.7M 1920×1920 pikseli

• JPEG (EXIF, DPOF, DCF) w rozdzielczościach podanych powyżej,
• RAW (ARW2.3),
• RAW+JPEG L.

• standard,
• intensywny,
• neutralny,
• czysty,
• głęboki,
• pastelowy,
• portret,
• krajobraz,
• zachód słońca,
• nocny widok,
• jesienne liście,
• czerń i biel,
• sepia,
• 6 nastaw użytkownika.

Standardowo postanowiliśmy przetestować zasięg działania opcji wyostrzania i odszumiania zdjęć. W tabeli poniżej prezentujemy wycinki w skali 1:1 zdjęć scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości i zapisywanych przy zastosowaniu odszumiania dla wysokich wartości ISO.

ISO 3200
Odszumianie słabe
Odszumianie normalne
Odszumianie silne
ISO 6400
Odszumianie słabe
Odszumianie normalne
Odszumianie silne

Różnice w poziomie odszumiania można dostrzec bez problemu porównując zdjęcia z krańcowych nastaw. Utrata szczegółów jest dość znaczna, jednak musimy przyznać, że nawet na ISO 6400 zakłócenia są słabo widoczne dla neutralnej nastawy. W połączeniu z wyostrzaniem użytkownik może zatem spodziewać się obrazów stosunkowo dobrej jakości.

Poniżej znajdują się przykłady zasięgu funkcji wyostrzania. Tak jak i poprzednim razem, prezentujemy wycinki scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości.

Ostrość −2
Ostrość 0
Ostrość +2

Nawet dla neutralnej nastawy widoczność artefaktów w postaci jasnych obwódek przy kontrastowych krawędziach jest już znaczna. Maksymalna nastawa tworzy mocno przeostrzone, nieprzyjemne w odbiorze obrazy.

Balans bieli

Aparat RX100 III umożliwia ustawianie balansu bieli przy użyciu następujących trybów:

• auto,
• światło dzienne,
• w cieniu,
• pochmurnie,
• żarówka,
• świetlówka: ciepła biała,
• świetlówka: zimna biała,
• świetlówka: dzienne biała,
• świetlówka: światło dzienne,
• lampa błyskowa,
• temperatura koloru/filtr,
• 3 niestandardowe (według wzorca),
• programowanie wzorca (specjalny tryb do pobierania próbki koloru ze zdjęcia).

Pomiary skuteczności balansu bieli wykonujemy na 24-polowej tablicy kolorów X-Rite. Następnie wyliczamy parametry dC (średnie odchylenie od właściwej barwy w przestrzeni L*a*b*, czyli wartość błędu, z jakim aparat ocenił barwę) oraz S (nasycenie barwy wyrażone w procentach). Poniżej w tabeli przedstawiamy wyniki dla wszystkich przetestowanych ustawień balansu bieli.

Jak widać, aparat stosunkowo dobrze przetwarza kolory we wszystkich testowanych źródłach światła za wyjątkiem sceny oświetlonej światłem żarowym. Choć takie zachowanie jest typowe dla większości konstrukcji, należy pochwalić aparat za równomierne przetwarzanie kolorów niezależnie od źródła oświetlenia. W praktyce po przyjrzeniu się zdjęciom przykładowym możemy uznać, że nie wyglądają one źle pod względem kolorystyki.

Uzyskane wyniki pokazują, że aparat ma tendencję do lekkiego przesycania kolorów – średnia odchyłka to 7%. Największe wartości aparat uzyskuje dla automatycznego balansu bieli w świetle żarowym oraz świetle 5000 K. Co ciekawe, dla błysku występuje niedosycenie niezależnie od wyboru trybu (automat czy dedykowany).

Szczegółowe wyniki naszych pomiarów prezentujemy poniżej.

Światło Balans bieli	Tablica kolorów	Przestrzeń kolorów Lab
Światło: Słoneczny dzień Balans bieli: Auto
Światło: Słoneczny dzień Balans bieli: Słoneczny dzień
Światło: Zacienienie Balans bieli: Auto
Światło: Zacienienie Balans bieli: Zacienienie
Światło: Zachmurzenie Balans bieli: Auto
Światło: Zachmurzenie Balans bieli: Zachmurzenie
Światło: Żarówki Balans bieli: 3000K
Światło: Żarówki Balans bieli: Auto
Światło: Żarówki Balans bieli: Żarówki
Światło: 5500K Balans bieli: 5500K
Światło: 5500K Balans bieli: Auto
Światło: Błysk Balans bieli: Auto
Światło: Błysk Balans bieli: Błysk

Zaprezentowane wyniki w kolumnie tablicy kolorów prezentują referencyjną kolorystykę (środkowe koła) na tle zmierzonego koloru, bez korekty ekspozycji.

Szum

Pomiar szumów wykonujemy na zdjęciach tablicy Kodak Q-14, korzystając z programu Imatest. Poniżej przedstawiamy wyniki dla plików JPEG:

Zarówno charakterystyka wykresu, jak i poziom szumu są bardzo podobne do tych, jakie uzyskaliśmy przy teście aparatu RX10 – to znak, że matryca i jej oprogramowanie są bliźniaczo podobne. W wypadku RX100 III jednak powyżej ISO 800 dostrzec można większe różnice między poziomem szumu dla poszczególnych składowych. Oprogramowanie aparatu inaczej też traktuje wysokie czułości – krzywa zmienia swoją charakterystykę, co dowodzi, że odszumianie jest silniejsze. Musimy przyznać, że poziom szumu poniżej 3% dla kanału luminancji i ISO 6400 to dobry wynik.

Poniżej przedstawiamy wycinki sceny testowej zarejestrowanej w formacie JPEG na najmniejszym możliwym do ustawienia wyostrzaniu.

Patrząc na wycinki scenki testowej możemy powiedzieć, że aparat dość dobrze radzi sobie z poziomem szumu aż do czułości ISO 3200. Powyżej niej zaczynają się już pojawiać kolorowe przebarwienia i ziarnista struktura szumu. Porównanie do najbliższego konkurenta, którym jest Canon G1X Mark II, pokazuje, że mniejsza gęstość pikseli jego matrycy dużo lepiej sprawuje się przy wyższych czułościach. Gdy porównamy RX100 III do RX10, okaże się, że mimo ogólnych podobieństw to właśnie obrazowanie RX100 III skażone jest większym szumem.