Sprawdziliśmy jak w aparacie sprawują się ustawiania (automatyczne i zdefiniowane) balansu bieli dla różnego typu oświetlenia. Pomiarów dokonaliśmy na 24 polowej tablicy kolorów Gretag-Macbeth, wykonując ekspozycje przy czułości ISO 100. Następnie wyliczone zostały parametry dC (odchylenie od właściwej barwy w przestrzeni L*a*b*, czyli wartość błędu, z jakim ocenił barwę aparat) oraz S (nasycenie barwy wyrażone w procentach).

Odwzorowanie kolorów przez PowerShot'a należy uznać za bardzo dobre i konsekwentne. Balans automatyczny przy świetle studyjnym powoduje niespełna 9% przesycenie kolorów (S=108.9%) oraz daje błąd barwy dC=5.59. Sytuacja jest prawie identyczna przy oświetleniu mieszanym, jarzeniowym czy lampie błyskowej. Oznacza to, że bez znaczenie na rodzaj światła, automatyka aparatu sprawuje się na równym poziomie, w różnych warunkach oddając praktycznie w ten sam sposób kolory. Poziom ten choć nieznacznie odbiega od wzorca uznać należy za bardzo dobry.

Używając studyjnego oświetlenia o temperaturze barwnej 5000 K, ustawialiśmy w aparacie balans bieli na pochmurny i słoneczny dzień. Taka temperatura barwna jest bardzo zbliżona do tego pierwszego przypadku, w związku z tym oczekiwaliśmy wzorowej reprodukcji barw. W tym przypadku błąd barwy dc wyniósł 5.15 a kolory przesycono do poziomu S=107.2%. Wynik ten jest tylko nieznacznie lepszy od ustawień automatycznych. Dla balansu bieli ustawionego na słoneczny dzień sytuacja jest bardzo podobna.

Oznacza to, że aparat nie odzwierciedla nam kolorów w sposób zupełnie idealny, ale robi to na bardzo dobrym poziomie. Ważną sprawą jest bardzo konsekwentne działanie automatyki, dzięki czemu bez względu na oświetlenie zdjęcia wyglądają równie dobrze. Jest to fakt godny pochwały.

Szczegółowe wyniki naszych pomiarów przedstawione są poniżej:

Balans bieli. Światło.	Tablica kolorów	Przestrzeń kolorów Lab
Balans bieli Auto. Światło lamp o temperaturze barwnej 5000 K.
Balans bieli Auto. Światło mieszane.
Balans bieli Auto. Światło jarzeniowe.
Balans światło jarzeniowe. Światło jarzeniowe.
Balans bieli Słoneczny dzień. Światło lamp o temperaturze barwnej 5000 K.
Balans bieli Pochmurny dzień. Światło lamp o temperaturze barwnej 5000 K.

Szumy

Firma Canon znana jest z produkowania matryc, które charakteryzują się bardzo niskim poziomem szumów. Reguła ta dotyczy jedynie układów CMOS, stosowanych w lustrzankach cyfrowych. Do kompaktów wkładane są sensory CCD o dużo większym upakowaniu pikseli i mniejszych rozmiarach.

Jak to przenosi się na jakość sygnału generowanego przez matrycę? Otóz w przypadku PowerShot'a S3 IS sytuacja nie wygląda zbyt ciekawie (patrz wykres poniżej).

Przy oferowanym przez aparat zakresie 80 - 800 ISO, użyteczne są czułości do 200 ISO włącznie. Porównując Canona do jego największego konkurenta - Panasonica FZ30 - wypada on nieco lepiej. Poziom reprezentowany przez oba aparaty daleki jest jednak od ideału. Najgorzej, oczywiście, sytuacja wygląda przy wysokich czułościach. Dla 400 ISO szumy osiągają wielkość 3% (co oznacza duży poziom, wyraźnie psujący fotografię). Przy maksymalnej czułości - ISO 800 (Panasonic zdając sobie sprawę z ułomności swoich matryc nie oferuje tej czułości w modelach FZxx) - sytuacja jest tragiczna. Świadczy o tym nie tylko fakt, że na naszym wykresie zabrakło skali, ale niska jakość zdjęć, których wycinki można obejrzeć poniżej. Pocieszającym jest fakt, że w testowanym modelu mamy do dyspozycji stabilizację obrazu, która, w kiepskich warunkach oświetleniowych, może pozwolić na uniknięcie stosowania dużych czułości.

80 ISO	100 ISO	200 ISO	400 ISO	800 ISO

Dla każdej dostępnej czułości ISO wykonaliśmy także zdjęcia scenki, zapisując je w najlepszej, na jaką pozwala aparat, jakości JPEG-u. Obrazki zaprezentowane poniżej są wycinkami w skali 1:1, tak aby można było bezpośrednio ocenić jakość wykonywanych zdjęć wraz ze zmianą czułości matrycy.

80 ISO
100 ISO
200 ISO
400 ISO
800 ISO

Zakres tonalny

Przebadaliśmy wartości zakresu tonalnego (DR) dla wszystkich wartości ISO. Maksymalna wartość DR wyniosła 6.31 f-stop dla ISO 80 (RNS=0.5 co odpowiada dobrej jakości zdjęć). Zwiększanie czułości prowadzi do systematycznego spadku rozpiętości tonalnej, która osiąga minimum DR=3.55 przy ISO 800.

Gdy spojrzymy na zachowanie zakresu tonalnego dla wysokiej jakości zdjęć (RNS=0.1), prezentuje się on znacznie mniej okazale. Maksymalna rozpiętość tonalna dla ISO 80 wynosi DR=3.68, a minimalna - dla ISO 800 - DR=0.92.

Jak interpretować takie zachowanie aparatu? Otóż zakres tonalny przekłada się na możliwość reprodukcji większej ilości przejść barwnych widocznych na fotografii. W Canonie, przy wysokiej jakości zdjęć, zakres tonalny nie jest najlepszy. Sprawuje się wprawdzie lepiej od Panasonica FZ-30, ale pozostawia sporo do życzenia. Zwłaszcza gdy stosujemy czułości powyżej ISO 200.

Zależność zakresu tonalnego od czułości przedstawia poniższy wykres:

W tabelce przedstawiamy paski szarości na których widać zmianę zakresu tonalnego przy zmianie czułości.

ISO	Tablica szarości
80
100
200
400
800