Canon PowerShot G7 X - test aparatu
3. Użytkowanie i ergonomia
Pierścień na obiektywie pracuje skokowo. Tym samym, jak łatwo można się domyślić, jego funkcją jest nastawa głównych parametrów pracy aparatu, czyli przysłony w trybie Av i M, czasu w trybach Tv, a także wyboru programów w trybach tematycznym, filtrów cyfrowych oraz kreatywnym. Możliwe jest też przypisanie mu innej funkcji programowanej po wciśnięciu przycisku RING FUNC.
Funkcja skokowej zmiany ogniskowej umożliwia szybkie przełączanie między: 24, 28, 35, 50, 85 i 100 mm.
Tryby pracy
Na kole trybów pracy aparatu znajdziemy następujące opcje:
- Automatyczny,
- Hybrydowy automatyczny (tworzy przegląd filmowy),
- P – tryb półautomatyczny,
- Tv – tryb preselekcji migawki,
- Av – tryb preselekcji przysłony,
- M – tryb manualny,
- C – przywołanie konfiguracji z pamięci,
- Film – automatyczny tryb wideo,
- Tryb filtrów kreatywnych,
- SCN – tryby tematyczne,
- Zdjęcia twórcze.
Menu
G7 X posiada menu, które zorganizowano w sposób typowy dla kompaktów firmy Canon; jest bardzo czytelne i funkcjonalne. Zostało podzielone na kilka grup ułożonych w formie pionowych zakładek – by dotrzeć do konkretnej opcji, musimy przewijać ekran tak długo, aż natrafimy na poszukiwany element. Operowanie menu staje się proste dzięki dotykowemu interfejsowi.
Poniżej prezentujemy animacje wszystkich ekranów menu.
Menu fotografowania |
Menu przeglądania |
Menu drukowania |
Menu ustawień |
Jak widać, aparat dysponuje dość dużą liczbą opcji, na które mamy wpływ. Praktyka pokazuje jednak, że przydałaby się możliwość definiowania własnego menu z najczęściej przez nas wykorzystywanymi funkcjami, co zaoszczędziłoby czasu na ich poszukiwanie. W tym celu konstruktorzy przygotowali opcję „Moje Menu”, a także personalizację przycisku skrótu oraz filmowania. Przypisać im możemy jedną z funkcji przedstawionych na poniższych animacjach.
By mieć szybki dostęp do tego menu, aparat umożliwia taką zmianę działania klawisza MENU, by jego wciśnięcie nie otwierało menu głównego, tylko własne, spersonalizowane.
Kolejnym poręcznym narzędziem jest menu FUNC, które aktywować możemy po przyciśnięciu środkowego klawisza wybieraka czterokierunkowego (oznaczonego FUNC/SET). Po uaktywnieniu menu w postaci wąskich pasków zajmuje część ekranu po stronie lewej (gdzie w formie ikonek wyświetlane są dostępne dla danego trybu fotografowania parametry) i dolnej (gdzie wyświetlane są wartości możliwe do ustawienia). Poruszanie po tym menu jest realizowane za pomocą wybieraka czterokierunkowego lub dotykowo. Kolejne przyciśnięcie przycisku FUNC/SET powoduje wyłączenie menu i powrót do wybranego trybu fotografowania. Musimy o tym pamiętać, gdy przypadkowo wywołamy to menu zamiast głównego.
Zawartość i układ menu podręcznego można personalizować. Możliwości konfiguracji jest naprawdę sporo.
Podczas wykonywania zdjęć przycisk DISP służy do przełączania informacji dostępnych na wyświetlaczu zgodnie z konfiguracją, jakie informacje mają się pojawiać na dwóch ekranach. Z dodatkowych elementów wyświetlanych na ekranach mamy możliwość aktywacji elektronicznej poziomicy i histogramu.
W trybie odtwarzania zdjęć możemy wyświetlić dodatkowe informacje na 3 sposoby. Poza widokiem samej fotografii do dyspozycji mamy również wersję z podstawowymi informacjami, tryb z miniaturką połączoną ze skróconymi danymi EXIF i histogramem oraz ekran z pełnymi histogramami RGBY.
W przypadku filmów, za wyjątkiem ekranu kontroli ostrości, dostępne mamy te same widoki i podsumowania. Uruchomimy także odtwarzanie filmu, podczas którego możemy aktywować dodatkowy panel (wciskając klawisz OK). Wykorzystamy go do włączenia pauzy, przewijania do przodu i tyłu oraz edycji filmu. Wybranie edycji spowoduje pojawienie się kolejnego panelu, gdzie znajdziemy opcję wyodrębnienia fragmentu filmu i zapisania go jako nowego klipu lub zastąpienia nim oryginalnego. Ciekawą opcją jest też możliwość kompresji klipu (czyli konwersji do formatu HD 30p).
Podczas przeglądania zdjęć możliwa jest ich edycja. Dostępne opcje to:
- zmiana wielkości,
- kadrowanie,
- dostosowanie kolorów,
- korekcja kontrastu,
- korekcja czerwonych oczu.
Oczywiście aparat oferuje też przełączenie w tryb miniaturek – do wyboru mamy widok 3×2, 4×3, 7×6 oraz 10×10.
Dostępny jest też tryb filtrowania zdjęć według kategorii:
- ulubione,
- z określonego dnia,
- konkretnej osoby (wykryta twarz),
- z określonej kategorii (obrazy lub filmy),
- z użytym wyzwalaniem migawki uśmiechem.
Opisywany aparat udostępnia funkcję automatycznego wyszukiwania podobnych zdjęć (funkcja inteligentne wybieranie) – wymogiem jest posiadanie minimum 50 zdjęć na karcie pamięci. Do każdej prezentowanej fotografii aparat dopasuje i pokaże wokół („przyklei” do boków) 4 propozycje podobnych zdjęć. Przy pomocy wybieraka czterokierunkowego przejdziemy z głównego zdjęcia do wskazanego, a aparat po raz kolejny zasugeruje dopasowania do wybranej fotografii.
Szybkość
Aparat nie wykazuje spowolnienia podczas regularnej pracy – zarówno podczas obsługi menu, jak i przeglądania zdjęć. Czas pracy mechanizmu zoomu przy zmianie ogniskowych pomiędzy krańcowymi wielkościami też nie odstaje od tego, czego się spodziewaliśmy.
O szybkości pracy aparatu podczas fotografowania świadczą testy, które podsumowuje poniższa tabela.
Start (czas do pierwszego zdjęcia) |
Opóźnienie rejestracji zdjęcia | Czas między 2 zdjęciami (z AF) |
Czas między 2 zdjęciami (bez AF) |
1.38 s | 0.32 s | 1.54 s | 1.51 s |
Widzimy, że aparat potrzebuje niespełna półtorej sekundy do wykonania pierwszego zdjęcia. To całkiem dobry rezultat, gdy weźmiemy pod uwagę, że G7 X musi wysunąć obiektyw. Także samo opóźnienie od wciśnięcia spustu migawki do otwarcia migawki jest dość krótkie. Niestety, zapewne przez zapis danych na kartę pomiędzy dwoma kolejnymi wciśnięciami spustu migawki musi upłynąć 1.5 s – to spora wartość powodująca, że w sytuacjach tego wymagających lepiej będzie skorzystać z trybów seryjnych wyzwalania migawki.
Zdjęcia seryjne
Aparat posiada 2 tryby zdjęć seryjnych:
- seria zdjęć (ostrość i ekspozycja zablokowane dla pierwszej klatki),
- seria zdjęć z AF.
Innymi trybami wyzwalania migawki aparatu są:
- sekwencja ostrości (dla trybu MF) – aparat wykonuje 3 zdjęcia: pierwsze z ogniskową ustawioną ręcznie, a kolejne po przesunięciu ostrości na dalszą i bliższą pozycję wobec pierwszego zdjęcia,
- samowyzwalacz o opóźnieniu 2 i 10 s oraz tryb programowany, dający możliwość zdefiniowania opóźnienia (0–30 s) i liczby zdjęć (1–10).
Pomiary wykonaliśmy, używając karty Sandisk Extreme Pro UHS-I 633×95 MB/s. Aparat rejestruje pliki RAW o wielkości 24.8 MB oraz JPEG (najlepsza jakość i największy rozmiar) o wielkości 12.8 MB. Zdjęcia testowe wykonujemy przy ustawionych parametrach ekspozycji ISO 1600 i 1/1000 s. Wyniki testów zaprezentowane są w formie poniższych wykresów.
Widzimy wyraźnie, że stosowanie zapisu w formacie RAW zdecydowanie spowalnia pracę aparatu. Gdy weźmiemy pod uwagę sumaryczny rozmiar plików w obu formatach, czyli niecałe 40 MB, okazuje się, że G7 X przesyła dane na kartę z szybkością 28 MB/s – to bardzo niska wartość. Gdy przestawimy format na JPEG, aparat jakby dostawał skrzydeł, rejestrując kolejne zdjęcia z praktycznie stałą prędkością aż do zapełnienia karty.
Pomiary wskazują, że w trybie bez AF zapis plików JPEG osiąga szybkość 5.37 kl/s, a gdy aktywujemy AF – 4.46 kl/s. Podczas 30 s interwału pomiarowego aparat rejestruje odpowiednio 144 i 132 zdjęcia. Wybranie formatu RAW spowalnia szybkość zapisu w znaczący sposób – niezależnie od trybu pracy, średnia prędkość utrzymuje się dla tego formatu na poziomie 0,7 kl/s. W tym formacie aparat rejestruje w okresie 30 s jedynie odpowiednio 24 oraz 21 zdjęć dla trybów bez AF i z nim.
Autofokus
System ustawiania ostrości w Canonie G7 X działa w oparciu o detekcję kontrastu. Dysponujemy następującymi trybami ustawiania ostrości:
- pojedynczym (wybór jednego z 31 pól),
- ciągłym – ustawiającym ostrość do momentu, gdy spust migawki wciśniemy do połowy,
- ciągłym (Servo AF) – ustawiającym ostrość tak długo, póki spust migawki jest wciśnięty do połowy,
- manualnym.
Możemy wybrać obszar ustawiania ostrości:
- AiAF twarzy, po wybraniu którego aparat wykrywa twarze i ustawia na nich ostrość i ekspozycję (gdy używamy pomiaru wielosegmentowego) oraz balans bieli (wyłącznie w trybie AWB) – jest możliwy wybór twarzy, jeśli znajdzie się ich więcej w kadrze,
- 1-punktowy – typowa ramka, którą możemy w dowolny sposób przemieszczać w kadrze i dopasowywać ekspozycję.
Podczas fotografowania ustawianie ostrości w modelu G7 X odbywa się całkiem celnie i szybko. Użytkownicy nie powinni na ten aspekt funkcjonalności aparatu narzekać, niezależnie czy wybiorą pojedynczy czy ciągły AF. Przy słabym świetle autofokus wspomaga dioda, choć trzeba mieć świadomość, że strumień światła przez nią generowany nie jest mocny – pomoże nam wyłącznie przy ostrzeniu na położonych blisko obiektach.
W trybie MF do ręcznego ustawiania ostrości służy pierścień na obiektywie. Po prawej stronie ekranu w tym trybie wyświetla się specjalna miara pokazująca odległość ostrzenia. Dysponujemy także lupą powiększającą fragment obrazu, na który ostrzymy. To, czy lupa będzie aktywna, definiujemy w menu konfiguracji. Należy wspomnieć o możliwości użycia funkcji focus-peaking, która znacząco poprawia widoczność ostrych krawędzi. W sytuacji, gdy niepewni jesteśmy prawidłowej nastawy bądź gdy chcemy w post-procesie skorzystać z funkcji focus-stacking, z pomocą przyjdzie nam tryb bracketingu ostrości.
Pomiar ekspozycji
Aparat Canon G7 X wykonuje pomiar warunków ekspozycji w trybach:
- wielosegmentowym,
- centralnie ważonym,
- punktowym (może być sprzężony z ramką twarzy lub polem AF).
Tryb wielosegmentowy (domyślny) w większości wypadków spisuje się dobrze, prawidłowo naświetlając zdjęcia. Dokładne pomiary wskazały na tendencję do minimalnego prześwietlania kadrów, które w praktyce będzie zupełnie niewidoczne.
Lampa błyskowa
Wbudowana lampa błyskowa ma zasięg od 50 cm do 7 m dla szerokiego kąta oraz od 0.4 do 4 m dla najdłuższej ogniskowej (czułość ISO Auto). Kompensację mocy błysku możemy regulować w zakresie od −2 do 2 EV, z krokiem 1/3 EV. Dodatkowo w konfiguracji aparatu możemy wybrać, czy lampa ma być synchronizowana z przednią czy tylną kurtyną oraz czy aparat ma redukować efekt czerwonych oczu.
Pod prawym przyciskiem kierunkowym odnajdziemy opcje związane z trybem pracy lampy błyskowej:
- błysk automatyczny,
- błysk wypełniający,
- synchronizacja z długimi czasami ekspozycji,
- lampa wyłączona.
Typowy test siły błysku lampy, jaki przeprowadzamy, polega na zrobieniu zdjęcia z czasem ekspozycji 1/100 s, czułością ISO 125 i przysłoną f/8.0. Ogniskową obiektywu ustawiamy na ekwiwalent 50 mm.
Canon G7 X | Panasonic LX100 |
W warunkach całkowitego odcięcia światła zastanego wbudowana lampa delikatnie oświetla fotografowany motyw. To znak, że jej moc będzie wystarczająca, by poprawnie oświetlić osoby, które znajdą się blisko aparatu.
Kolejne zdjęcia zostały wykonane przy przełączeniu w tryb P (aparat ustawił 1/60 s oraz f/2.8) oraz dodatkowo z automatycznym doborem wartości ISO (aparat ustawił 1/60 s, f/2.8 oraz ISO 640).
Tryb P (ISO 125) | Tryb P (AutoISO) |
Ustawienie czasu 1/60 s i niemodyfikowanie go, tylko podnoszenie czułości należy uznać za dobry znak – gwarantuje on, że w sytuacji niedostatecznego oświetlenia długi czas migawki nie spowoduje powstawania efektów smug od szybko poruszających się osób.
Stabilizacja
Skuteczność stabilizacji przetestowaliśmy na ekwiwalencie ogniskowej 100 mm, wykonując po kilkadziesiąt zdjęć dla każdego z czasów ekspozycji od 1/125 do 1/2 s (przy stabilizacji włączonej i wyłączonej) i oceniając odsetek zdjęć nieudanych, który wykreśliliśmy w zależności od czasu ekspozycji. Wyniki prezentujemy poniżej.
Jak widać, największa odległość pomiędzy odpowiadającymi sobie punktami to 2.5 EV i taka właśnie wartość określa efektywność stabilizacji.
Filtr ND
Aparat wyposażony jest w neutralny filtr szary, który aktywuje się odpowiednią opcją w menu podręcznym. W efekcie ilość światła padającego na matrycę jest redukowana do 1/8 początkowej wartości, czyli odpowiada wartości 3 EV. Dzięki temu możemy fotografować w słoneczny dzień, korzystając z szeroko otwartej przysłony, bez obaw o prześwietlenia zdjęcia z uwagi na ograniczenie czasu migawki.
Filtr ND załączony | Filtr ND wyłączony |
Programy tematyczne
Canon G7 X wyposażony jest w następujące tryby tematyczne:
- portrety,
- inteligentna migawka:
- wyzwalanie migawki uśmiechem,
- samowyzwalacz mrugnięciem,
- wyzwalanie twarzą (pojawieniem się kolejnej twarzy w kadrze),
- gwiazda:
- portret na tle gwiazd,
- gwiaździsta noc,
- ślady gwiazd,
- film poklatkowy gwiazd,
- sceny nocne z ręki,
- pod wodą,
- śnieg,
- fajerwerki.
Tryb poklatkowy gwiazd umożliwia wybranie jednej z 4 nastaw siły efektu (czasu naświetlania), interwału między zdjęciami (15, 30 s oraz 1 min), szybkości klatek filmu (15 lub 30 kl/s) oraz czas pracy (60, 90, 120 min oraz nielimitowany).
Filtry kreatywne
Aparat G7 X dysponuje zestawem kilku filtrów cyfrowych:
- HDR,
- nostalgiczne – zdjęcie z wyblakłymi kolorami,
- efekt rybiego oka (siła efektu regulowana w 3-stopniowej skali),
- efekt miniatury,
- efekt aparatu zabawki (chłodny, standardowy, ciepły),
- nieostre tło,
- miękka ostrość (siła efektu regulowana w 3-stopniowej skali),
- tryb monochromatyczny
- czerń i biel,
- sepia,
- niebieski,
- superżywe kolory,
- efekt plakatu.
Przy użyciu filtru „miniatura” możemy nie tylko zrobić zdjęcie, ale także nagrać film, wybierając 5-, 10- i 20-krotne przyspieszenie odtwarzania. Zarejestrowany w ten sposób 1-minutowy materiał będzie odtwarzany odpowiednio przez 12, 6, oraz 3 s.
Fotografia HDR
Jednym z filtrów kreatywnych jest zdjęcie o wysokiej dynamice (HDR) – aparat wykona serię ekspozycji i zapisze na karcie złożoną z nich fotografię.
Tryb HDR umożliwia wybranie końcowego efektu z listy:
- naturalny,
- art. standard,
- art. żywy,
- art. olejny,
- art. uwypuklony.
HDR | Tryb P |
Brak możliwości sterowania tym trybem powoduje, że jesteśmy zdani na założenia, jakie przyświecały programistom. Widzimy wyraźnie, że różnice między trybem „P” a „HDR” są ledwo dostrzegalne w jasnych partiach obrazu. Dla kontrastu, ciemne partie ulegają lekkiemu rozjaśnieniu.
Zdjęcia twórcze
Innym głównym trybem pracy aparatu są tzw. zdjęcia twórcze. Po jego wybraniu i wciśnięciu spustu migawki aparat próbuje zanalizować fotografowany motyw i oraz warunki oświetleniowe w celu dobrania najciekawszej kompozycji oraz profilu konwersji kolorów. Do dyspozycji mamy kilka zestawów efektów:
- automatyczny – wybiera ze wszystkich efektów,
- retro – zdjęcia przypominające stare fotografie,
- monochromatyczny,
- specjalny – wyraźne obrazy o zwiększonym kontraście i podbitym kolorze,
- naturalny – stłumiona kolorystyka.
Poniżej prezentujemy przykład wykorzystania trybu zdjęć twórczych przy wybranym automatycznym zestawie efektów.
Filmowanie
Canon G7 X potrafi nagrywać klipy dwojako: natychmiastowym, dostępnym w każdym trybie pracy aparatu oraz dedykowanym, wybieranym na kole nastaw. Różnica między nimi sprowadza się do liczby dostępnych opcji. Proces filmowania rozpoczynamy i kończymy, wykorzystując dedykowany przycisk na obudowie.
Canonem G7 X nagramy filmy w następującej rozdzielczości:
- 1920×1080 pix 30 lub 60 kl/s,
- 1280×720 pix, 30 kl/s,
- 640×480 pix, 30 kl/s.
Podczas rejestrowania filmów aparat pozwala redukować dźwięk szumu wiatru, używać stabilizacji obrazu, filtru ND oraz nastawy balansu bieli.
MP4/h264, 1920×1080 60p, 43.8 MB | MP4/h264, 1920×1080 60p, 42.4 MB |
MP4/h264, 1920×1080 60p, 46.3 MB | MP4/h264, 1920×1080 60p, 22.6 MB |
MP4/h264, 1920×1080 60p, 38.9 MB | MP4/h264, 1920×1080 60p, 61.7 MB |
Poniżej przedstawiamy przykłady jakości dla kodeków:
- MP4, 1920×1080, 60p: 23 MB
- MP4, 1920×1080, 30p: 18.4 MB
- MP4, 1280×720, 30p: 5.4 MB
- MP4, 640×480, 30p, 24 Mbit/s: 2.4 MB
- Stabilizacja włączona: 23 MB
- Stabilizacja wyłączona: 24 MB
- Demonstracja pracy mechanizmu AF: 44 MB
- Demonstracja efektu tzw „galaretki” (ang: jelly) : 28 MB
- Demonstracja pracy mechanizmu zoom:: 49 MB
Musimy wspomnieć o możliwości wykorzystania kilku filtrów cyfrowych, które wspomagają kreatywność. Oczywiście nie użyjemy filtrów wieloklatkowych, takich jak HDR czy rozmyte tło, jednak pozytywnie zaskoczyła nas możliwości filmowania z użyciem efektu rybiego oka czy też aparatu dziecięcego.
Tryb przeglądu filmowego
Aparat wyposażono w tryb hybrydowy, którego cechą charakterystyczną jest możliwość automatycznej rejestracji 1-sekundowych ujęć sprzed wciśnięcia spustu migawki. G7 X komponuje z nich film będący zapisem wydarzeń z danego dnia. Należy pamiętać, że rejestrowany jest także dźwięk oraz że korzystanie z tego trybu powoduje szybsze wyczerpywanie się baterii.
Zmontowany film ukazuje nie tylko zarejestrowane sekwencje, ale także zdjęcia. Pamiętajmy o tym, że aby uzyskać ciekawy materiał filmowy, powinniśmy odpowiednio operować aparatem przed zrobieniem zdjęcia. W przeciwnym wypadku zamiast historii wydarzeń otrzymamy chaotyczny zapis naszego kadrowania.
Łączność WiFi
Canon G7 X jest wyposażony w obsługę sieci bezprzewodowej WiFi, która umożliwia wysyłanie zdjęć do drukarki, komputera/tabletu lub serwisu Canon iMage Gateway. Aparat umożliwia także korzystanie z WiFi w celu zdalnej kontroli. Możemy podłączyć się do istniejącej sieci WiFi lub samodzielnie wytworzyć punkt dostępowy.
Połączenie aparatu ze smartfonem nie przysporzyło żadnych problemów, o ile nie korzystaliśmy z funkcji NFC – w tym wypadku telefon nie był w stanie poprawnie skonfigurować dostępu WiFi oraz uruchomić aplikacji CANON Camera Window. Program ten służy przeglądaniu zdjęć oraz przypisywaniu im lokalizacji geograficznej.
Za pomocą interfejsu WiFi możemy też sterować zdalnie aparatem. Liczba opcji jest ograniczona do niezbędnego minimum: pozycja zoomu i samowyzwalacz.