Firma Fujifilm jest najwyraźniej zadowolona z korpusu modelu X-A2. Nie zmienił się on bowiem w porównaniu z X-A1 i X-M1. Dokonana została jednak zmiana mechanizmu odchylania ekranu LCD. Nowy mechanizm umożliwia ustawienie go pionowo w górę. Korpus w całości został wykonany z tworzyw sztucznych, natomiast bagnet obiektywu oraz gwint statywowy zrobiono z metalu. Aparat ma niewielkie rozmiary i stosunkowo mało waży. Rękojeść jest ledwie zarysowana. Chociaż nie ma powodów do narzekań na brak przyczepności, to o fotografowaniu jedną ręką lepiej zapomnieć.

Tradycyjnie w przypadku aparatów Fujifilm możemy pochwalić jakość montażu. Znowu jednak mamy okazję ponarzekać na umieszczenie lampy wspomagającej autofokus przy rękojeści. Czasami zdarza się, że jest ona przynajmniej częściowo zasłaniana przez trzymającą aparat dłoń.

Zasilanie i złącza

Fujifilm FinePix X-A2 jest zasilany akumulatorem litowo-jonowym NP-W126 o pojemności 1260 mAh i napięciu 7.2 V. To samo ogniwo zastosowano w X-Pro1, X-E1 oraz X-M1. Jego wydajność, według specyfikacji, wynosi około 410 zdjęć. Podczas testowania jednak, na w pełni naładowanym akumulatorze, byliśmy w stanie wykonać ponad 600 zdjęć i kilka minut nagrań wideo. Uzyskany wynik jest w granicach błędu naszych pomiarów taki sam, jak dla X-A1. Zmiana tego parametru w instrukcji obsługi okazuje się raczej korektą, a nie informacją o poprawie wydajności energetycznej aparatu. W zestawie z aparatem dostajemy ładowarkę o oznaczeniu BC-W126, która pozwala naładować akumulator w czasie około 2.5 godziny. Komora na akumulator znajduje się na spodzie aparatu, pod plastikową klapką. Znajdziemy tam również miejsce na kartę pamięci typu Secure Digital (SD/SDHC/SDXC).

Gniazda do komunikacji z urządzeniami zewnętrznymi znajdziemy na prawej ściance aparatu, zamknięte pod plastikową zaślepką. Do dyspozycji mamy następujące złącza:

• wyjście mini HDMI,
• USB 2.0 Hi-speed, które służy również jako gniazdo elektronicznego wężyka spustowego RR-90.

Przyciski

Rozmieszczenie przycisków i pokręteł jest takie samo jak u poprzednika. Zmienił się natomiast zestaw trybów na kole ich wyboru oraz funkcja przycisku kierunkowego w lewo. Na górnym panelu znajdują się następujące elementy sterujące:

Po prawej stronie gorącej stopki odnajdziemy pokrętło wyboru trybu pracy aparatu. Poszczególne pozycje na kółku przedstawiają się następująco:

• P – tryb automatycznego doboru ekspozycji,
• S – tryb preselekcji migawki,
• A – tryb preselekcji przysłony,
• M – tryb manualny,
• C – konfiguracja użytkownika,
• Tryb noc,
• Tryb sport,
• Tryb krajobraz,
• Tryb portret (z efektem wygładzania skóry),
• SP – tryby tematyczne,
• portret,
• noc (statyw),
• fajerwerki,
• zachód słońca,
• śnieg,
• plaża,
• przyjęcie,
• kwiat,
• tekst.
• ADV (zaawansowany)– filtry cyfrowe,
  • aparat zabawka,
  • miniatura,
  • kolor pop,
  • wysoka tonacja,
  • niska tonacja,
  • dynamiczny ton,
  • obraz miękki,
  • kolor częściowy:
    • czerwony,
    • pomarańczowy,
    • żółty,
    • zielony,
    • niebieski,
    • fioletowy.
• Advanced SR Auto – tryb pełnej automatyki z rozpoznawaniem fotografowanej sceny,
  • auto,
  • krajobraz,
  • noc,
  • noc (statyw),
  • makro,
  • zachód Słońca,
  • niebo,
  • niebo i zieleń
  • portret z oświetleniem z tyłu,
  • portret i ruch,
  • plaża,
  • śnieg,
  • zieleń,
  • portret,
  • ruchomy obiekt,
  • portret podświetlany i ruch.

Po prawej stronie kółka trybów pracy znajduje się dźwignia włącznika aparatu, której pierścień otacza przycisk spustu migawki. Dalej na prawo odnajdziemy główne pokrętło sterujące, a także guzik Fn. W trybie przeglądania służy on do uruchomienia trybu Wi-Fi, natomiast podczas fotografowania możemy go zaprogramować wykorzystując jedną z kilkunastu wypisanych poniżej funkcji:

• podgląd głębi ostrości,
• czułość ISO,
• samowyzwalacz,
• rozmiar zdjęcia,
• jakość zdjęcia,
• zakres dynamiczny,
• symulacja filmu,
• fotometria,
• blokada AE/AF,
• natychmiastowy AF,
• tryb ostrości,
• wykrywanie twarzy,
• wyszukanie informacji o lokalizacji,
• tryb filmu,
• RAW.

Spójrzmy teraz na tylną ściankę aparatu.

Nad wyświetlaczem LCD umieszczony jest przycisk podnoszący lampę błyskową. Pozostałe elementy sterujące umieszczone zostały po prawej stronie wyświetlacza LCD. Na samej górze mamy dodatkowe pokrętło sterujące, które służy do dokonywania zmian parametrów w menu podręcznym oraz do powiększania zdjęć podczas odtwarzania. Pełni ono również rolę przycisku, a funkcja ta jest wykorzystywana do przybliżania obszaru ustawiania ostrości w trybie MF lub do powiększania kadru w aktywnym punkcie ostrości podczas odtwarzania zdjęć. Niżej odnajdziemy guziki wejścia do trybu przeglądania zdjęć oraz rozpoczęcia (lub zakończenia) rejestracji wideo.

Nieco niżej znajduje się wybierak wielokierunkowy. Oprócz roli nawigacyjnej poszczególne przyciski mają następujące funkcje:

• w górę – tryb AF lub kasowanie zdjęć w trybie odtwarzania,
• w dół – tryb migawki (zdjęcia seryjne, bracketing AE, ISO, symulacji filmu oraz zakresu dynamicznego),
• w lewo – samowyzwalacz,
• w prawo – balans bieli.

Pośrodku wspomnianych przycisków znajduje się przycisk MENU/OK. Służy on do uruchamiania menu głównego oraz do zatwierdzania wybranych ustawień. Na samym dole odnajdziemy jeszcze dwa guziki. DISP/BACK – wykorzystywany jest do zmiany informacji widocznych na ekranie LCD, a podczas używania menu aparatu służy jako przycisk wstecz. Obok niego zlokalizowano przycisk Q, który uruchamia podręczne menu (Quick Menu).

Jak wspomnieliśmy na początku tego podrozdziału przycisk kierunkowy w lewo ma w X-A2 inną funkcję niż w X-A1. We wcześniejszym modelu służył on do włączania trybu makro. Oprogramowanie w nowszym aparacie wykrywa tryb makro automatycznie. Klawiszowi temu można było więc przyporządkować włączanie samowyzwalacza.

Menu

Menu główne w Fujifilm X-A2 jest prawie takie samo jak w X-A1. Niewielkie różnice wynikają jedynie z pojawienia się nowego typu symulacji filmu i detekcji oka. W trybie fotografowania znajdziemy w nim dwie kategorie: ustawienia parametrów fotografowania oraz ustawienia aparatu. W trybie przeglądania zdjęć, odpowiednio do kontekstu zmienia się pierwsza kategoria, która teraz zawiera między innymi opcje edycji i drukowania zdjęć. Każda z kategorii podzielona jest na kilka zakładek, odpowiadających jednemu ekranowi opcji. Nawigacja wewnątrz menu jest dobrze pomyślana, a zatem szybka i wygodna.

Przyjrzyjmy się teraz poszczególnym elementom menu X-A2.

Menu fotografowania:

Zakładka 1

• Czułość – w zakresie od ISO 200–6400, z możliwością rozszerzenia o ISO 100, 12800 i 25600 oraz Auto ISO,
• Rozmiar zdjęcia – do wyboru 3 rozmiary: L, M i S, oraz trzy proporcje obrazu: 3:2, 16:9 i 1:1,
• Jakość zdjęcia – JPEG FINE, JPEG NORMAL, RAW+JPEG FINE, RAW+JPEG NORMAL, RAW,
• Zakres dynamiczny – AUTO, 100%, 200%, 400%,
• Symulacja filmu – wybór filtrów symulujących użycie negatywów Fujifilm różnego typu:
  • Provia (standardowy),
  • Velvia (wyraziste barwy),
  • Astia (stonowane barwy),
  • Classic Chrome (zmiękczone barwy),
  • Czarno-biały,
  • Sepia,
• Bracketing symulacji filmu (3 filmy do wyboru z wymienionych powyżej).

Zakładka 2

• Samowyzwalacz – do wyboru 2- lub 10-sekundowy,
• Kolor – regulacja intensywności koloru,
• Wyostrzenie,
• Podświetl ton – regulacja wyglądu jasnych partii obrazu,
• Przyciemnij ton – regulacja wyglądu ciemnych partii obrazu,
• Redukcja szumu – w 5-stopniowej skali,
• Redukcja szumu przy długich ekspozycjach,

Zakładka 3

• Zapis ustawień użytkownika,
• Przycisk Fn – wybór funkcji przypisanej do przycisku funkcyjnego,
• Ustawienia elementów wyświetlanych na ekranie LCD,
• Siatka kadrowania (3 rodzaje),
• Ustawienia adaptera obiektywu (21, 24, 28, 35, 50 i 75 mm),
• Wykonywanie zdjęć bez obiektywu,
• Tryb stabilizacji obrazu.

Zakładka 4

• Fotometria,
• Wykrywanie twarzy,
• Wykrywanie oka AF,
• Tryb ostrości – ręczny, wielopunktowy, strefa, śledzący, śledzenie,
• Wspomaganie MF („focus peaking”),
• Oświetlacz AF,
• Przycisk AE-L/AF-L – tylko AE, tylko AF, blokowanie AE oraz AF,
• Konfiguracja wideo – Full HD lub HD oraz tryb ostrości (centralny, śledzący, ręczny),

Zakładka 5

• Tryb lampy błyskowej,
• Kompensacja mocy błysku,
• Usuwanie efektu czerwonych oczu,
• Zapis oryginału – zapis nieprzetworzonych zdjęć przy aktywnej funkcji usuwania czerwonych oczu.

Menu ustawień aparatu:

Zakładka 1

• Ustawienia daty i czasu,
• Zmiana strefy czasowej (np. w podróży),
• Język,
• Resetowanie ustawień (menu fotografowania lub ustawień),
• Tryb dyskretny – wyłączenie wszystkich dźwięków i diody wspomagającej,
• Zmiana głośności,
• Konfiguracja ekranu – czas wyświetlania zdjęć po ich wykonaniu, luminancja, kolor tła.

Zakładka 2

• Krąg ostrości – zmiana kierunku działania pierścienia do ręcznej regulacji ostrości,
• Zarządzanie zasilaniem – ustawienie czasu, po którym aparat się wyłączy w stanie bezczynności oraz tryb szybkiego startu,
• Numeracja zdjęć – ciągła bądź od nr 0001 po włożeniu nowej karty pamięci,
• Datownik – umieszczanie daty na zdjęciach,
• Czyszczenie matrycy,
• Jednostka miary odległości,
• Resetowanie ustawień niestandardowych.

Zakładka 3

• Konfiguracja geolokalizacji,
• Ustawienia bezprzewodowe,
• Ustawienia bezprzewodowych połączeń z komputerem,
• Ustawienia sieci bezprzewodowej.

Menu odtwarzania:

Zakładka 1

• Usuwanie zdjęć,
• Kadrowanie,
• Zmiana rozmiaru,
• Ochrona zdjęć,
• Obracanie zdjęć,
• Usuwanie czerwonych oczu,
• Pokaz slajdów.

Zakładka 2

• Pomoc fotoksiążki – tworzenie książki z wykonanych zdjęć,
• Dodawanie znaczników miejsca przesłania – YouTube, Facebook, MyFinePix,
• Wyszukiwanie zdjęć – według daty, twarzy, ulubionych, typu danych, znaczników przesyłania,
• Zamówienie (DPOF) – wybór zdjęć do druku,
• Współczynnik proporcji – określenie sposobu wyświetlania zdjęć 3:2 na telewizorach o proporcjach obrazu 16:9,
• Transfer bezprzewodowy (Wi-Fi),
• Automatyczny zapis zdjęć na PC.

Zakładka 3

• Wydruk na drukarce INSTAX,
• Konwersja RAW – ustawienia dotyczące wywoływania surowych plików.

Quick Menu

Podręczne menu otwiera się przez naciśnięcie przycisku Q, znajdującego się w prawym dolnym rogu na tylnej ściance aparatu. Daje ono szybki dostęp do całkiem sporej liczby parametrów i ustawień, a wybór w tym zakresie jest następujący:

• tryb fotografowania (tylko wskaźnik),
• tryb ustawiania ostrości,
• czułość ISO,
• zakres dynamiczny,
• redukcja szumu,
• rozmiar zdjęcia,
• jakość zdjęcia,
• symulacja filmu,
• jasne tony,
• ciemne tony,
• kolor,
• wyostrzanie,
• samowyzwalacz,
• tryb stabilizacji obrazu,
• tryb lampy błyskowej,
• jasność LCD.

Wyświetlacz

Fujifilm X-A2 został wyposażony w odchylany wyświetlacz LCD TFT, o rozdzielczości 920 000 punktów, przekątnej wynoszącej 3 cale i 100% pokryciu kadru. Ekran można pochylić prawie o 180 stopni w górę i tylko o ok. 45 stopni w dół.

Jakość wyświetlanego obrazu jest bardzo dobra. W pełnym słońcu przydaje się dedykowana funkcja rozjaśniania obrazu na ekranie.

Schemat z opisem poszczególnych elementów widocznych na LCD w trybie fotografowania prezentujemy poniżej.

1. Tryb lampy błyskowej,
2. Wskaźnik samowyzwalacza,
3. Tryb seryjny,
4. Pomiar światła,
5. Balans bieli,
6. Symulacja filmu,
7. Zakres dynamiczny,
8. Liczba dostępnych zdjęć,
9. Jakość i rozmiar obrazu,
10. Ostrzeżenie dotyczące temperatury,
11. Ostrzeżenie o możliwości poruszenia zdjęcia,
12. Tryb stabilizacji,
13. Status ściągania danych lokalizacji,
14. Datownik,
15. Wskaźnik trybu dyskretnego,
16. Wskaźnik odległości,
17. Poziom naładowania akumulatora,
18. Czułość ISO,
19. Tryb zwiększonej jasności LCD,
20. Ostrzeżenie o braku ostrości,
21. Kompensacja ekspozycji,
22. Wartość przysłony,
23. Szybkość migawki,
24. Tryb fotografowania,
25. Wskaźnik manualnego ostrzenia,
26. Skala i wskaźnik kompensacji ekspozycji,
27. Histogram,
28. Ramka ostrości.

W ekranu X-A2 zniknęła ikona oznaczająca pracę w trybie makro.

Przycisk DISP/BACK służy między innymi do przełączania pomiędzy różnymi konfiguracjami ekranu w trybie podglądu na żywo oraz przy przeglądaniu zdjęć.

W trybie podglądu na żywo do dyspozycji mamy następujące widoki:

• podstawowe informacje,
• zwiększona ilość informacji,
• informacje wyłączone,
• informacje wybrane przez użytkownika.

W pierwszym zestawie na ekranie wyświetlane są informacje o parametrach ekspozycji, wartości ISO i skala kompensacji. W drugim – dodatkowo wskaźnik lampy błyskowej, balansu bieli, zakresu dynamicznego, liczby i jakości wybranych zdjęć. W widoku niestandardowym możemy wybierać jakie elementy i informacje będą widoczne na ekranie. Wybór w tym zakresie wygląda następująco: siatka kadrowania, skala odległości (AF i MF), histogram, parametry ekspozycji (czas migawki, przysłona, ISO), skala i wskaźnik kompensacji ekspozycji, pomiar światła, tryb lampy błyskowej, balans bieli, symulacja filmu, zakres dynamiczny, liczba dostępnych zdjęć, jakość i rozmiar obrazu, poziom naładowania akumulatora.

Poniżej prezentujemy schemat z opisem poszczególnych elementów widocznych na ekranie w trybie odtwarzania.

1. Ocena zdjęcia,
2. wskaźnik inteligentnego wykrywania twarzy,
3. wskaźnik usuwania czerwonych oczu,
4. funkcja ulepszania portretów,
5. filtr zaawansowany,
6. podarowane zdjęcie,
7. numer zdjęcia,
8. wskaźnik trybu dyskretnego,
9. zakres dynamiczny,
10. wskaźnik trybu odtwarzania,
11. data i godzina,
12. oznaczenie do przesłania,
13. wskaźnik pomocy fotoksiążki,
14. wskaźnik drukowania DPOF,
15. zdjęcie chronione.

W trybie odtwarzania zdjęć do dyspozycji mamy następujące widoki:

• zdjęcie + podstawowe informacje,
• informacje wyłączone,
• ulubione – pozwala na ocenianie zdjęć w 5-stopniowej skali,
• miniaturka zdjęcia + histogram + skrócony EXIF.

Przyciskając pokrętło sterujące natomiast dostajemy przybliżony widok zdjęcia w punkcie ostrości. Zdjęcia można oczywiście również powiększać (przy pomocy tego samego pokrętła) lub przeglądać w postaci miniaturek. Istnieje także możliwość przewijania zdjęć w powiększeniu, wykorzystując podstawowe koło nastaw.

Wideo

Fuji X-A2 ma niewiele opcji konfiguracji filmu. Cały wybór ogranicza się do dwóch rozdzielczości: HD (1280×720 pix) albo Full HD (1920×1080 pix). W obydwu przypadkach rejestracja odbywa się z szybkością 30 kl/s, bez przeplotu. Filmy zapisywane są kodekiem H.264, ze stereofonicznym dźwiękiem, skompresowanym za pomocą liniowej modulacji PCM, w plikach z rozszerzeniem MOV.

Nagrywanie rozpoczyna i zatrzymuje się przez wciśnięcie odpowiedniego przycisku na tylnej ścianie aparatu. Długość pojedynczego nagrania z rozdzielczością Full HD ograniczona jest do 14 minut, a z rozdzielczością HD do 27 minut.

Podczas filmowania ekspozycja oraz balans bieli (jeżeli wybrano automatyczny) są na bieżąco ustawiane w zależności od warunków otoczenia. Przed nagrywaniem filmu ustawić możemy przysłonę, balans bieli, tryb symulacji filmu czy kompensację ekspozycji. Autofokus podczas filmowania działa w trybie ciągłym lub śledzącym, można także ustawiać ostrość ręcznie. Niestety focus-peaking ani powiększenie obszaru ogniskowania wówczas nie działają. Czułość oraz czas migawki są automatycznie dostosowywane przez aparat. Użytkownik nie ma możliwości zmiany jakichkolwiek parametrów w trakcie filmowania.

Poniżej prezentujemy kilka przykładowych filmów. Trzy pierwsze zostały zarejestrowane z podłączonym obiektywem Fujinon XC 16–50 mm F3.5–5.6 OIS II, a czwarty z obiektywem Fujinon XF 35 mm F1.4 R.

Przykładowe filmy

• film 1 – 1280×720 pix, 70 MB
• film 2 – 1920×1080 pix, 88 MB
• film 3 – 1920×1080 pix, 101 MB
• film 4 – 1920×1080 pix, 88 MB