Poziom szumu na zdjęciach JPEG jest dość niski, bowiem nawet dla czułości ISO 204800 osiąga on niespełna 8%. Widzimy jednak, że wartości poszczególnych składowych są zbliżone, a wykres posiada kilka załamań. W przedziale ISO 1600–25600 wzrost szumu jest praktycznie liniowy. To wszystko świadczy o tym, że odszumianie ma miejsce, mimo iż wyłączyliśmy je w menu. Kolejny raz musimy potępić takie zachowanie. Nie widzimy powodów, aby w aparacie przeznaczonym dla profesjonalistów robić coś za nich bez ich zgody.

W aparacie mamy do wyboru cztery ustawienia dotyczące odszumiania: auto, niskie, średnie, silne, oraz wyłączone. Co więcej, w menu aparatu znajdziemy także opcję pozwalającą zdefiniować odszumianie dla każdej czułości z osobna. Działanie funkcji usuwania zakłóceń pokazujemy na wycinkach zdjęć scenki wykonanych z czułością ISO 12800, 25600 i 51200.

ISO 12800
Odszumianie wyłączone
Odszumianie auto
Odszumianie niskie
Odszumianie średnie
Odszumianie silne
ISO 25600
Odszumianie wyłączone
Odszumianie auto
Odszumianie niskie
Odszumianie średnie
Odszumianie silne
ISO 51200
Odszumianie wyłączone
Odszumianie auto
Odszumianie niskie
Odszumianie średnie
Odszumianie silne

Naszym zdaniem nie ma większej potrzeby stosowania odszumiania, skoro już przy ustawieniu „wyłączone” jest ono dość intensywnie stosowane. Niezłe efekty można uzyskać wybierając „niskie”, choć trudno nam mówić o poprawie jakości obrazu.

Przyjrzyjmy się teraz zdjęciom zapisanym w surowym formacie. RAW-y z 645Z (zapisywane jako 14-bitowe pliki DNG) wywołaliśmy programem dcraw i zapisaliśmy jako 24-bitowe TIFF-y.

Trzeba przyznać, że ilość detali rejestrowanych przez 51-megapikselową matrycę Pentaksa jest imponująca. Drobne szczegóły naszej scenki są bardzo dobrze widoczne, np. struktura druku rastrowego (prawy wycinek).

Jeśli chodzi o poziom szumu na wysokich czułościach, dobrą jakość obrazu uzyskamy nawet do czułości ISO 6400. Zakłócenia są wprawdzie widoczne, jednak ich wpływ na pogorszenie jakości obrazu nie jest bardzo destrukcyjny. Generalnie w tej kategorii 645Z wypada lepiej niż aparaty Nikona i Sony, natomiast nieco słabiej od Canona 5D Mark III.

Spójrzmy teraz na wyniki pomiarów szumu, jakie przeprowadziliśmy na podstawie surowych zdjęć tablicy Kodaka Q-14, przekonwertowanych wcześniej do 24-bitowych TIFF-ów. Ze względu na szeroki zakres dostępnych czułości oraz wysokie wartości poziomu szumu dla maksymalnego ISO, zdecydowaliśmy się zaprezentować wyniki na dwóch oddzielnych wykresach.

Do ISO 25600 wykres szumu ma charakter wykładniczy. Załamanie (najlepiej widoczne dla składowych R, G i B) dostrzegamy dopiero przy czułości ISO 51200, aczkolwiek nie jest ono duże.

Spójrzmy teraz na poniższy wykres, który prezentuje porównanie składowej luminancji dla 645Z, Canona 5D Mark III, Nikona D810 i Sony A7R.

Canon może się pochwalić najniższym poziomem szumu. Jego przewaga nad Pentaksem wynosi od 2/3 do 1 EV. Z wyższym poziomem zakłóceń mamy do czynienia w przypadku Nikona i Sony. D810 szumi mocniej od 645Z o 1 do 1 i 1/3 EV, a A7R o 1 do 1.5 EV.

Tradycyjnie na koniec części dotyczącej szumu na surowych plikach, prezentujemy również wykres przedstawiający pomiary przeprowadzone na RAW-ach przekonwertowanych do 48-bitowych TIFF-ów. W tym przypadku również zastosowaliśmy analogiczny podział na dwa wykresy, by w bardziej przejrzysty sposób zaprezentować otrzymane wartości.

Darki

Pentax 645Z zapisuje RAW-y w postaci 14-bitowej, co odpowiada maksymalnemu poziomowi sygnału równemu 16384. Po wykonaniu 3-minutowych ekspozycji bez dopływu światła RAW-y zostały wywołane programem dcraw, ale tak, aby uzyskać obraz jeszcze sprzed interpolacji. Uzyskane w ten sposób pliki TIFF konwertujemy do formatu GIF, dobierając zakres w taki sposób, aby najlepiej zobrazować generujący się na matrycy szum. W przypadku 645Z zakres ten wynosi od 0 do 511. Identyczny zakres został również odłożony na poziomej osi histogramów wykonanych na podstawie surowych plików. Maksymalne wartości na osi pionowej wynoszą 100 000 zliczeń.

RAW
ISO	Dark Frame	Crop	Histogram
100
200
400
800
1600
3200
6400
12800
25600
51200
102400
204800

Cała lewa część histogramów wygenerowanych na podstawie zdjęć z 645Z jest obcięta, a ich maksimum wypada praktycznie w zerze. Ponadto średnie wartości sygnału są mniejsze od odchylenia standardowego. Możemy zatem stwierdzić, że mamy do czynienia z redukcją sygnału. Niemniej jednak warto zauważyć, że poziom prądu ciemnego nie jest wysoki. Co ciekawe, histogramy utworzone nawet dla najwyższych czułości nie mają charakterystyki grzebieniowej. To by sugerowało (choć trudno to uznać za pewnik), że żadna z czułości nie jest generowana programowo.

Do wyglądu darków nie mamy większych zastrzeżeń, bowiem nie dostrzegamy oznak bandingu, a nierównomierności naświetlania matrycy są raczej śladowe.

Dla porządku prezentujemy również darki w formacie JPEG.

JPEG
ISO	Dark Frame	Crop
100
200
400
800
1600
3200
6400
12800
25600
51200
102400
204800