Fujifilm Fujinon XF 27 mm f/2.8 - test obiektywu
8. Winietowanie
Porównanie spadku jasności w rogach kadru na różnych wartościach przysłony i obu typach plików prezentują poniższe miniaturki.
JPEG | RAW |
f/2.8 | f/2.8 |
f/4.0 | f/4.0 |
f/5.6 | f/5.6 |
W przypadku plików JPEG, na maksymalnym otworze względnym musimy liczyć się ze stratą 23% (−0.74 EV) światła w rogach kadru. Jest to wartość, którą uznajemy za umiarkowaną. Winietowanie robi się niewielkie już dla f/4.0, gdzie sięga 18% (−0.59 EV). Na przysłonach f/5.6 i f/8.0 będzie nam już trudno je dojrzeć, bo wynosi tam odpowiednio 13% (−0.40 EV) i 10% (−0.30 EV).
Prawdziwy obraz winietowania dostajemy jednak dopiero wtedy, gdy przeanalizujemy pliki RAW. Tutaj, na maksymalnym otworze względnym, spadek jasności w rogach kadru sięga bardzo wysokiego poziomu 46% (−1.81 EV). Znaczne zmniejszenie tej wady następuje po przejściu do przysłony f/4.0, gdzie odnotowana przez nas wartość wynosi 30% (−1.05 EV). Na przysłonie f/5.6 winietowanie dochodzi do wciąż widocznego poziomu 22% (−0.74 EV), a na przysłonie f/8.0 sięga 18% (−0.57 EV). Dalsze przymykanie otworu względnego nie zmienia już winietowania.
Podsumowując, w tej kategorii obiektyw nie popisał się. Tyle, że takie podsumowanie można napisać praktycznie w każdym teście winietowania obiektywu typu „naleśnik”.