W trakcie naszych testów sprawdziliśmy jak w aparacie sprawują się ustawiania (automatyczne i zdefiniowane) balansu bieli dla różnego typu oświetlenia. Warto tu wspomnieć, że jak na kompakt, Samsung daje nam spory wybór parametrów - mamy do dyspozycji nawet balans pozwalający ustawiać temperaturę barwną w Kelwinach. Dla wielu może wydawać się on zwykłym gadżetem, ale tak nie jest. Zdecydowanie łatwiej go używać niż, jak to czasami zdarza się w innych kompaktach, trzech trybów bieli na jarzeniówki. Gdy spotkamy się z wyjątkowo trudnym oświetleniem, praca w Kelwinach jest łatwa i intuicyjna - wiemy co robimy i jak. Nie mając Kelwinów, skaczemy w panice pomiędzy jedną jarzeniówką a drugą, aby na końcu przekonać się, że akurat te zastosowane w pomieszczeniu, w którym właśnie fotografujemy nie odpowiadają tym, o których myśleli projektanci aparatu.

Naszych pomiarów dokonaliśmy na 24 polowej tablicy kolorów Gretag-Macbeth, wykonując ekspozycje przy czułości ISO 100. Następnie wyliczone zostały parametry dC (odchylenie od właściwej barwy w przestrzeni L*a*b*, czyli wartość błędu, z jakim ocenił barwę aparat) oraz S (nasycenie barwy wyrażone w procentach).

Odwzorowanie kolorów przez Samsunga należy uznać za przeciętne. Najlepsze efekty uzyskaliśmy stosując balans bieli automatyczny przy świetle studyjnym - rezultat to niespełna 8% przesycenie kolorów (S=107.8%) oraz błąd barwy dC=5.92. Niewiele gorsze efekty uzyskaliśmy w następujących przypadkach:

• W-B: 5000 K, Światło: 5000 K: S=113.4%, dC=10.1,
• W-B: Auto, Światło: Mieszane: S=106.2%, dC=7.63,
• W-B: Słońce, Światło: 5000 K: S=111.7%, dC=8.23,

Najgorsze odwzorowanie barw miało miejsce w następujących przypadkach:

• W-B: Auto, Światło: Lampa błyskowa: S=120.6%, dC=15.2,
• W-B: Auto, Światło: Lampa Jerzeniowa: S=112.6%, dC=15.4,
• W-B: Lampa Jerzeniowa, Światło: Lampa Jerzeniowa: S=120.8%, dC=19.7,

W tych przypadkach ewidentne przekłamanie barw (zwłaszcza niebieskiej i czerwonej) oraz przesycenie prowadzi do nienaturalnych efektów. Szczególnie bolesna dla użytkownika może okazać się kiepska współpraca balansu automatycznego z wbudowaną w aparacie lampą błyskową.

Kolejną wadą balansu bieli jest brak jego powtarzalności w trybie Auto przy tym samym oświetleniu o różnym natężeniu. Pokazują to wyraźnie wycinki zdjęć tablicy szarości Kodak Q13, przedstawione na końcu rozdziału. Każde z przedstawionych tam zdjęć było wykonywane z wykorzystaniem tego samego źródła światła (zmienialiśmy jedynie jego natężenie) i balansie bieli ustawionym na Auto.

Szczegółowe wyniki naszych pomiarów przedstawione są poniżej:

Balans bieli. Światło.	Tablica kolorów	Przestrzeń kolorów Lab
Balans bieli Auto. Światło lamp o temperaturze barwnej 5000 K.
Balans bieli Auto. Światło mieszane.
Balans bieli Auto. Światło jarzeniowe.
Balans światło jarzeniowe. Światło jarzeniowe.
Balans bieli Słoneczny dzień. Światło lamp o temperaturze barwnej 5000 K.
Balans bieli 5000 K. Światło lamp o temperaturze barwnej 5000 K.
Balans bieli Auto. Światło lampy błyskowej aparatu.

Szumy

Jakość optyki zastosowanej w NV7 jest bardzo rozsądna. Czy matryca spisuje się równie dobrze? Poniższy wykres z pewnością pomoże odpowiedzieć na to pytanie. Przedstwia on zależność szumów matrycy od użytej czułości ISO:

Na jego podstawie możemy śmiało powiedzieć, że jakość matrycy nie jest najwyższa. Ewentualnym posiadaczom mogę poradzić używanie głównie ISO 100, ewentualne sięganie po ISO 200 i bardzo sporadycznie po ISO 400. Wyższych czułości należy zdecydowanie unikać. W porównaniu do najsilniejszych konkurentów Samsung wypada więc dosyć blado. Bliżej mu do taniego kompakta niż bardziej zaawansowanych kolegów (Canon S3 IS, Kodak P880, Sony H5).

Co ciekawe, wyraźnie widać bardzo duży poziom szumów w kanale niebieskim, co jest raczej rzadko spotykane, gdyż przeważnie najbardziej "szumiącym" kanałem jest czerwony. Użyteczność czułości powyżej ISO 400 jest dosyć wątpliwa i zapewne służą one jedynie do przyciągnięcia mniej roztropnych klientów.

100 ISO	200 ISO	400 ISO	800 ISO	1000 ISO

Dla każdej dostępnej czułości ISO wykonaliśmy także zdjęcia scenki, zapisując je w najlepszej, na jaką pozwala aparat, jakości JPEG-u. Obrazki zaprezentowane poniżej są wycinkami w skali 1:1, tak aby można było bezpośrednio ocenić jakość wykonywanych zdjęć wraz ze zmianą czułości matrycy.

100 ISO
200 ISO
400 ISO
800 ISO
1000 ISO

Zakres tonalny

Przebadaliśmy wartości zakresu tonalnego (DR) dla wszystkich wartości ISO. Maksymalna wartość DR osiągana jest przy czułości ISO 100 i wynosi 5.47 wartości przysłony (dla dobrej jakości obrazu-SNR=4). Dla wysokiej jakości obrazu (SNR=10) zakres tonalny wynosi zaledwie 3.59 f-stop.

Gdy spojrzymy na wykres zależności zakresu tonalnego od czułości, zauważymy wyraźny spadek jakości powyżej 400 ISO. Wynika to z silnego skorelowania zakresu tonalnego z poziomem szumów matrycy, a ten ostatni prezentuje się fatalnie dla najwyższych czułości.

W taj kategorii Samsung nie odbiega znacząco od innych kompaktów tej klasy. Wniosek dla potencjalnych nabywców jest ten sam: jeśli chcecie cieszyć się jak największą ilością przejść tonalnych starajcie się fotografować głównie na ISO 100, rzadziej na ISO 200 czy 400. Pozostałe czułości traktować jako zabawkę.

Zależność zakresu tonalnego od czułości przedstawia poniższy wykres:

W tabelce przedstawiamy paski szarości na których widać zmianę zakresu tonalnego przy zmianie czułości (różne kolory pasków wynikają z niejednolitego zachowania automatycznego balansu bieli aparatu mimo stosowania cały czas tego samego źródła światła, o czym wspominaliśmy wcześniej).

ISO	Tablica szarości
100
200
400
800
1000