Z racji tego, że X-E2s jest jedynie odświeżoną wersją modelu X-E2, nie znajdziemy pomiędzy nimi wielu różnic w budowie. Nie zmieniły się ani wymiary, ani waga aparatu. Elementy wykonane z tworzywa sztucznego posiadają fakturę skóry, a na rękojeści znajdziemy niewielką gumową nakładkę poprawiającą chwyt. Niestety, aparat nie został uszczelniony, zatem należy go chronić przed wpływem czynników atmosferycznych.

Zasilanie i złącza

Aparat zasilany jest dedykowanym akumulatorem o oznaczeniu NP-W126 i parametrach 7.2 V oraz 1260 mAh. Ładowanie odbywa się w dedykowanej ładowarce BC-W126 i trwa około 2 godzin. Według producenta pojemność tego akumulatora wystarcza na wykonanie 350 zdjęć. Podczas testów nie stwierdziliśmy znaczących odchyłek od tej deklaracji. Gniazdo baterii jest zabezpieczone przed przypadkową próbą włożenia akumulatora w nieprawidłowy sposób.

Zestaw złącz komunikacyjnych obejmuje:

• wejście mikrofonu (z możliwością podłączenia wężyka spustowego innych producentów),
• wyjście HDMI,
• gniazdo USB 2.0 (z możliwością podłączenia elektronicznego wężyka spustowego).

Opcjonalnymi akcesoriami są uchwyty MHG-XE i MHG-XE1. Nie mają one jednak żadnych dodatkowych elementów sterujących, ani możliwości zamontowania dodatkowego akumulatora.

Uniwersalna gorąca stopka umożliwia zainstalowanie lampy błyskowej, a także mikrofonu MIC-ST1.

Przyciski

Fuji X-E2s został wyposażony w niemal bliźniaczy zestaw elementów sterujących, co model X-E2. Ich omawianie zaczniemy od górnej części aparatu.

Patrząc od lewej strony, widzimy wbudowaną lampę błyskową, obok której znajduje się znacznik pozycji matrycy. Tuż przy niej umieszczono gorącą stopkę służącą do zamontowania zewnętrznych akcesoriów. Po jej prawej stronie znajduje się pokrętło, którym ustawiamy czas otwarcia migawki. Pośród wartości możemy wyróżnić „A” – oznaczający aktywację automatyki oraz 180x – będący dedykowanym czasem synchronizacji do użycia wraz z lampą błyskową. Obok zlokalizowano spust migawki otoczony włącznikiem zasilania. W prawym dolnym rogu górnej ścianki odnajdziemy pokrętło kompensacji ekspozycji (o zakresie ±3 EV, z krokiem 1/3 EV), a tuż nad nim znajduje się pierwszy przycisk funkcyjny oznaczony symbolem Fn. W trybie odtwarzania aktywuje on łączność Wi-Fi, natomiast w trybie fotografowania pełni jedną z funkcji możliwych do ustawienia w menu aparatu. Do wyboru mamy następujące opcje:

• podgląd głębi ostrości,
• czułość,
• samowyzwalacz,
• rozmiar zdjęcia,
• jakość zdjęcia,
• zakres dynamiczny,
• symulacja filmu,
• balans bieli,
• pomiar światła,
• tryb AF,
• wybór obszaru ostrości,
• tryb lampy błyskowej,
• korekcja błysku,
• ustawienia niestandardowe (tryby C),
• nagrywanie filmu,
• wykrywanie twarzy,
• przełączanie RAW/JPEG,
• ustawianie przysłony,
• opcje sieci bezprzewodowej,
• typ migawki,
• podgląd naświetlenia w manualu,
• podgląd efektu zdjęcia,
• ustawienia pokrętła sterowania,
• tryb auto,
• ustawienia EVF/LCD.

Warto także dodać, że wciśnięcie i przytrzymanie któregokolwiek z siedmiu programowalnych przycisków spowoduje otwarcie powyższej listy i dzięki temu daje możliwość szybkiego przeprogramowania go. Spójrzmy teraz na tylną ściankę aparatu.

Na tylnej ściance, w lewym górnym rogu znajduje się wizjer wraz z pokrętłem korekcji dioptrażu oraz czujnikiem zbliżenia oka. Obok wizjera mieści się przycisk zwalniający blokadę wbudowanej lampy błyskowej. Dalej widzimy klawisz Q uruchamiający podręczne menu do szybkich zmian ustawień.

Po lewej stronie ekranu widzimy 4 przyciski o następujących funkcjach:

• odtwarzanie,
• DRIVE (tryby wyzwalania migawki) lub powiększanie w trybie odtwarzania,
• AE (tryby pracy światłomierza) lub zmniejszanie,
• AUTO (programowalny) lub kasowanie.

Po prawej stronie, patrząc od góry, znajdziemy niewielkie pokrętło sterowania, które służy do dokonywania zmian parametrów w menu podręcznym oraz do przeglądania zdjęć podczas odtwarzania. Pełni ono również rolę przycisku – krótkie wciśnięcie przybliża obszar ustawiania ostrości w trybie MF lub powiększa kadr w aktywnym punkcie ostrości podczas odtwarzania zdjęć. Dłuższe natomiast pozwala na wybór rodzaju wspomagania manualnego ostrzenia. Po prawej stronie, na niewielkim wybrzuszeniu obudowy odnajdziemy przyciski blokady ostrości AF-L i ekspozycji AE-L. Poniżej umieszczono tradycyjny wybierak kierunkowy. Wszystkie jego przyciski możemy zaprogramować zgodnie z zaprezentowaną wcześniej listą opcji dla guzika Fn. Pośrodku krzyżaka znajduje się klawisz MENU/OK uruchamiający menu aparatu i służący do zatwierdzania wybranych ustawień. Na samym dole odnajdziemy przycisk DISP/BACK. Wykorzystywany jest on do zmiany zakresu informacji widocznych na ekranie LCD lub w wizjerze. W przeciwieństwie do modelu X-E1, jego dłuższe wciśnięcie nie aktywuje trybu cichego – czyli wyłączenia dźwięków oraz dezaktywowania lampy błyskowej. Takiej opcji w nowym modelu nie uświadczymy.

Rzućmy teraz okiem na przednią ściankę aparatu.

Menu

Mimo że zarówno X-E2s, jak i X-Pro2 zostały zaprezentowane tego samego dnia, ten pierwszy posiada menu typowe dla starszych produktów firmy Fujifilm. Generalnie, łatwo je obsługiwać i nie trzeba wiele czasu, by opanować dość swobodne poruszanie się po nim. Jednak szczerze mówiąc, nowy układ (zastosowany w X-Pro2) podoba nam się bardziej i naszym zdaniem dobrze by było, gdyby znalazł się także w pozostałych bezlusterkowcach serii X.

Menu w X-E2s podzielono na dwie części, pierwsza jest zgodna z aktualnym trybem pracy (fotografowanie/odtwarzanie), a druga służy konfiguracji aparatu. Poszczególne opcje umieszczone są w kilku zakładkach w sposób niewymagający przewijania.

Menu fotografowania:

Menu ustawień:

Menu odtwarzania:

Ważnym elementem obsługi jest menu podręczne aktywowane klawiszem Q. Jego wciśnięcie powoduje wyświetlenie na ekranie siatki, za pomocą której możemy podglądać i zmieniać wiele parametrów aparatu.

• wybór ustawień specjalnych,
• czułość ISO,
• zakres dynamiczny,
• balans bieli,
• redukcja zakłóceń,
• rozmiar zdjęcia,
• jakość zdjęcia,
• symulacja filmu,
• podświetl ton,
• przyciemnij ton,
• kolor,
• wyostrzenie,
• samowyzwalacz,
• wykrycie twarzy,
• fotometria,
• tryb AF,
• tryb lampy błyskowej,
• korekcja błysku,
• tryb stabilizacji obrazu,
• MF assist,
• tryb filmu,
• czułość ISO filmowania,
• regulacja poziomu nagrywania mikrofonu,
• dyskretny,
• jasność EVF/LCD,
• tryb migawki.

Wyświetlacz

W X-E2s zastosowano stały, 3-calowy ekran LCD o rozdzielczości wynoszącej 1.04 miliona punktów i 100-procentowym pokryciu kadru. Jakość wyświetlanego obrazu jest bardzo dobra, a padające na ekran promienie słoneczne nie dały nam specjalnych okazji do narzekania. W słoneczny dzień warto jednak podnieść jasność LCD. Regulacja tego parametru odbywa się w zakresie ±5 jednostek.

Przycisk DISP/BACK służy między innymi do przełączania pomiędzy różnymi konfiguracjami ekranu w trybie podglądu na żywo oraz przy przeglądaniu zdjęć.

W trybie podglądu na żywo do dyspozycji mamy następujące widoki:

• wyświetlacz INFO,
• informacje wybrane przez użytkownika,
• brak informacji.

W trybie przeglądania zdjęć dostępne widoki to:

• informacje włączone,
• informacje wyłączone,
• szczegółowe informacje,
• ulubione.

Przyciskając klawisz kierunkowy GÓRA możemy modyfikować ekran informacji szczegółowych. Oprócz kilku ekranów z dokładnymi informacjami EXIF aparat pokazuje też użyty obiektyw i punkt nastawy ostrości.

Zdjęcia można powiększać (przy pomocy przycisków + oraz − lub tylnej rolki) oraz przeglądać w postaci miniaturek. Istnieje także możliwość przewijania zdjęć w powiększeniu, wykorzystując pokrętło sterujące.

Ciekawym udogodnieniem, które znalazło się już w modelu X-T1, jest wyszukiwanie zdjęć spełniających określone kryteria, takie jak:

• data,
• zarejestrowana twarz,
• ulubione,
• użyty program tematyczny,
• typ pliku (zdjęcie/zdjęcie RAW/film),
• oznaczone do przesłania.

Filmowanie

Aparat oferuje jedynie dwa formaty zapisu: HD (1280×720 pix) i Full HD (1920×1080 pix). Rejestracja odbywa się z szybkością 60, 50, 30, 25 lub 24 kl/s bez przeplotu. Filmy zapisywane są kodekiem H.264/AVC, ze stereofonicznym dźwiękiem, skompresowanym za pomocą liniowej modulacji PCM, w plikach z rozszerzeniem MOV. Nagrywanie rozpoczyna i zatrzymuje się przez wciśnięcie zaprogramowanego do tej funkcji przycisku. W menu aparatu wyregulujemy też czułość mikrofonu.

Podczas filmowania możemy regulować stopień otwarcia przysłony, a także czas naświetlania (jeśli przed rozpoczęciem nagrywania pokrętło czasów ustawimy na innej pozycji niż A). Nastawa koła korekcji ekspozycji ma wpływ na pracę aparatu, tylko jeśli jeden z parametrów (czas, przysłona lub ISO) został ustawiony w automatyczny tryb doboru. Przed nagrywaniem filmu dobrać możemy balans bieli i tryb symulacji filmu. Czułość ustawiamy w menu (w zakresie 400–6400 ISO), możemy też zdać się na automatykę. Autofocus w trybie ciągłym (AF C) pracuje niestety dość losowo. Niejednokrotnie system poddaje się, mimo że w kadrze znajdują się kontrastowe, dobrze oświetlone obiekty. Istnieje oczywiście możliwość wyłączenia autofokusu – wystarczy ustawić przełącznik w pozycji MF. Nie działa jednak żadna z metod wspomagania MF. Podczas filmowania dźwięk rejestrowany jest przy pomocy wbudowanego mikrofonu stereofonicznego. Dodatkowo istnieje możliwość podłączenia mikrofonu zewnętrznego.

Poniżej przedstawiamy przykładowe filmy nagrane testowanym aparatem wraz z obiektywem XF 18–55 mm f/2.8–4 R OIS:

• film 1 – H.264/AVC 1920×1080 pix 60p, 101.1 MB,
• film 2 – H.264/AVC 1920×1080 pix 50p, 105.9 MB,
• film 3 – H.264/AVC 1920×1080 pix 30p, 101 MB,
• film 4 – H.264/AVC 1920×1080 pix 25p, 91.8 MB,
• film 5 – H.264/AVC 1920×1080 pix 24p, 87.3 MB,
• film 6 – H.264/AVC 1280×720 pix 60p, 45.8 MB,
• film 7 – H.264/AVC 1280×720 pix 50p, 50.8 MB,
• film 8 – H.264/AVC 1920×1080 pix 25p, 156.1 MB, praca AF-C,
• film 8 – H.264/AVC 1920×1080 pix 25p, 60.1 MB, film nagrany w ciemnym otoczeniu.

Jakość filmów utrzymuje się na dość dobrym poziomie dzięki zastosowaniu progresywnego skanowania oraz szybkości 60/50 kl/s. Niekiedy widać jednak kolorowe zakłócenia wynikające ze zjawiska mory. Niektórym użytkownikom może brakować trybów tworzących filmy w zwolnionym tempie.

Wizjer

W modelu X-E2s wykorzystano wizjer elektroniczny. Obraz wyświetlany jest na 0.39-calowym ekranie wykonanym w technologii OLED. Pokrywa on 100% kadru i oferuje powiększenie 0.62x oraz rozdzielczość 2.3 mln punktów. Firma Fujifilm chwali się bardzo krótkim opóźnieniem wyświetlania obrazu w celowniku, wynoszącym 5 ms. Wizjer wyposażony został także w czujnik zbliżeniowy oraz korekcję dioptrii (od −4 do +2).

Do dyspozycji mamy dwa ekrany: z informacjami i bez. W menu aparatu dostępna jest opcja, która powoduje, że po obróceniu X-E2s do pozycji pionowej, opisy również zmieniają położenie. Możemy także regulować jasność wizjera w zakresie ±2 jednostek.

Jakość wyświetlanego obrazu jest naszym zdaniem bardzo dobra. Smużenie i wyraźne zaszumienie pojawiają się dopiero w warunkach bardzo słabego oświetlenia.