Fujifilm X-E2S - test aparatu
6. Jakość obrazu JPEG
- proporcje obrazu 3:2
- Duży (L) – 4896×3264,
- Średni (M) – 3456×2304,
- Mały (S) – 2496×1664,
- proporcje obrazu 16:9
- Duży (L) – 4896×2760,
- Średni (M) – 3456×1944,
- Mały (S) – 2496×1408,
- proporcje obrazu 1:1
- Duży (L) – 3264×3264,
- Średni (M) – 2304×2304,
- Mały (S) – 1664×1664.
Dodatkowo w menu fotografowania znajdziemy funkcję „Symulacja filmu”, która odnosi się do zmiany kolorystyki zdjęcia w sposób imitujący użycie konkretnego rodzaju kliszy fotograficznej:
- Provia/Standard – standardowa kolorystyka,
- Velvia– wzmocnione kolory przydatne przy fotografii krajobrazowej,
- Astia– profil dedykowany do fotografii portretowej,
- Classic Chrome – zmiękczona kolorystyka z podniesionym kontrastem obszarów zacienionych,
- PRO Neg Hi – profil kontrastowy, dedykowany do ogólnie pojętej fotografii,
- PRO Neg Std – zmiękczona kolorystyka z uwydatnionymi barwami skóry, dedykowany do fotografii portretowej,
- Czarno-biała,
- Czarno-biały z symulacją użycia żółtego filtru korekcyjnego,
- Czarno-biały z symulacją użycia czerwonego filtru korekcyjnego,
- Czarno-biały z symulacją użycia zielonego filtru korekcyjnego,
- Sepia.
Provia/Standard |
Velvia |
Astia |
Classic Chrome |
PRO Neg Hi |
PRO Neg Std |
Czarno-biały |
Czarno-biały (filtr żółty) |
Czarno-biały (filtr czerwony) |
Czarno-biały (filtr zielony) |
Sepia |
Standardowe porównanie jakości JPEG-ów
Poniżej przedstawiamy wycinki sceny testowej zarejestrowanej w formacie JPEG na najmniejszym możliwym do ustawienia wyostrzaniu. Porównujemy je z Canonem EOS M3 oraz Olympusem OM-D E-M10 Mark II.
Aby porównać uzyskane próbki z innymi aparatami, należy wybrać z rozwijanych list odpowiednie modele oraz zaznaczyć czułość, dla której mają być podane wyniki. W efekcie poniższa tabelka zostanie zaktualizowana nowymi wycinkami scenki testowej.
JPEG-i z X-E2s charakteryzują się bardzo dobrą jakością w szerokim zakresie czułości. Nawet przy ISO 6400 poziom szumu jest umiarkowany, a jakość zdjęć można uznać za akceptowalną. Olympus prezentuje przeciwne niż Canon podejście do plików skompresowanych. O ile w EOS-ie M3 są one niewyostrzone i praktycznie nieodszumione, o tyle w OM-D E-M10 Mark II zarówno odszumianie, jak i wyostrzanie są bardzo wyraźne. Suma summarum, to JPEG-i z bezlusterkowca Fujifilm podobają nam się najbardziej.
Wyostrzanie
Poniżej znajdują się przykłady zasięgu funkcji wyostrzania. Tak jak i poprzednim razem, prezentujemy wycinki scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości.
Ostrość −2 |
||
Ostrość 0 |
||
Ostrość +2 |
Pozostawienie nastawy ostrości w pozycji „0” daje delikatnie przeostrzony obraz, w którym widoczne stają się już efekty halo. Najlepiej zatem będzie pozostawić ten parametr ustawiony na wartości „−1”.
Panoramy
Przed rozpoczęciem tworzenia panoramy możemy zadecydować o jej kącie oraz kierunku prowadzenia aparatu. Wykonywanie tego typu fotografii jest stosunkowo proste: wystarczy wcisnąć spust migawki i przesuwać aparat. Po zakończeniu tej operacji aparat tworzy wynikowy plik będący sklejeniem wszystkich pobranych automatycznie kadrów. Do dyspozycji mamy dwa rozmiary panoram, a rozdzielczości wynikowych zdjęć są następujące:
- panorama 120 stopni:
- pozioma – 6400 × 1440 pikseli,
- pionowa – 2160 × 6400 pikseli,
- panorama 180 stopni:
- pozioma – 9600 × 1440 pikseli,
- pionowa – 2160 × 9600 pikseli.
Analizując panoramy wytworzone przez X-E2s możemy uznać, że testowany model dobrze je składa. Przy ocenie tej funkcji należy przyznać, że jest łatwa w użyciu i daje satysfakcjonujące rezultaty.
Filtry cyfrowe
Aparat X-E2s dysponuje zestawem kilkunastu filtrów cyfrowych:
- aparat zabawka,
- miniatura,
- kolor pop,
- wysoka tonacja,
- niska tonacja,
- dynamiczny ton,
- obraz miękki,
- kolor częściowy
- czerwony,
- pomarańczowy,
- żółty,
- zielony,
- niebieski,
- fioletowy.
Funkcja zwiększania zakresu dynamicznego
Podobnie jak inne modele serii X, także opisywany aparat wyposażony jest w programową funkcję zwiększania zakresu tonalnego. W menu fotografowania, pod pozycją „Zakres dynamiczny”, odnajdziemy cztery pozycje: auto, 100%, 200% i 400%. Ustawienie 100% jest wartością domyślną, natomiast ustawienia 200% i 400% stają się aktywne dopiero po zwiększeniu czułości do odpowiednio ISO 400 i ISO 800. Końcowy efekt jest naszym zdaniem jednak bardzo subtelny i zdecydowanie lepsze efekty uzyska się, używając bracketingu ekspozycji z krokiem 1 EV.
DR100 |
|
DR200 |
|
DR400 |
|
Wielokrotna ekspozycja
Funkcja ta to nic innego jak łączenie ze sobą dwóch kolejnych ekspozycji; nie mamy tutaj żadnego wpływu na proces łączenia.