Obudowa K-70 przybrała nieco bardziej klasyczny wygląd niż model K-S2, zachowano jednak podobne wymiary. Różnice wielkości między tymi dwiema lustrzankami nie przekraczają 3 mm, są zatem dość trudne do wychwycenia. K-70 jest natomiast 10 gramów cięższy.

Ważnym aspektem są uszczelnienia, które nieczęsto pojawiają się w tej klasie aparatów. Korzystając z obiektywów WR (weather resistant) testowanym Pentaksem można bez obaw fotografować przy niesprzyjających warunkach pogodowych, również w temperaturze sięgającej -10 stopni Celsjusza. Nie mamy także zastrzeżeń odnośnie użytych materiałów, czy jakości ich spasowania. Dobrze sprawdza się guma pokrywająca uchwyt - jej faktura oraz ogólna przyczepność pozytywnie wpływa na komfort trzymania.

----- R E K L A M A -----

Zasilanie i gniazda

Pentax K-70 zasilany jest akumulatorem litowo-jonowym D-LI109 o pojemności 1050 mAh i napięciu 7.4 V. W przeciwieństwie do modelu K-50 nie ma niestety alternatywy w postaci możliwości wykorzystania czterech akumulatorów (lub baterii) rozmiaru AA. Komorę na akumulator odnajdziemy tradycyjnie na spodzie korpusu, a zamyka ją plastikowa klapka. Ładowanie akumulatora za pomocą dołączonej do zestawu ładowarki D-BC109 trwa około 4 godzin. Według specyfikacji wydajność akumulatora to 480 zdjęć (bez użycia lampy). W trakcie testu aparatu, na w pełni naładowanym akumulatorze byliśmy w stanie wykonać ponad 600 zdjęć. Do zasilania aparatu można również wykorzystać opcjonalny zasilacz sieciowy K-AC168.

Pentax K-70 współpracuje z kartami pamięci SD/SDHC oraz SDXC. Kieszeń na kartę pamięci znajduje się na prawej ściance korpusu, zamykana uszczelnioną klapką. W przeciwieństwie do modelu K-S2, aparat nie jest kompatybilny z kartami typu Eye-Fi oraz FLU, pozwalającymi na bezprzewodową komunikację.

Dwa gniazda, mianowicie USB 2.0 Hi-Speed oraz wyjście HDMI typu D znajdziemy na prawej ściance obudowy, pod slotem karty pamięci. Na lewej ściance z kolei znajduje się jeszcze wejście mikrofonu stereo, do którego możemy także podłączyć wężyk spustowy CS-310.

Warto również dodać, że aparat możemy obsługiwać zdalnie za pomocą uszczelnionego pilota O-RC1. Ponadto mamy możliwość wykorzystania opcjonalnego odbiornika GPS O-GPS1.

Przyciski

Układ elementów sterujących w K-70 jest praktycznie identyczny jak w modelu K-S2. Zobaczmy, co na tym polu oferuje testowany aparat.

Na górnej ściance znajdziemy tradycyjne koło trybów pracy aparatu. Umieszczono na nim następujące pozycje:

• AUTO – tryb w pełni automatyczny,
• P – automatyczna ekspozycja,
• Sv – priorytet czułości,
• Tv – priorytet migawki,
• Av – priorytet przysłony,
• TAv – priorytet czasu i przysłony,
• M – tryb manualny,
• B – tryb Bulb,
• U1 - U3 – tryby użytkownika,
• SCN – tryb sceny (Portret, Pejzaż, Makro, Ruchomy obiekt, Portret nocny, Zachód, Błękit nieba, Las, Scena nocna, Scena nocna HDR, Zdjęcie nocne, Żywność, Zwierzęta, Dzieci, Plaża i śnieg, Podświetlona sylwetka, Świece, Oświetlenie sceny, Muzeum).

Przycisk spustu migawki otacza włącznik aparatu, służący jednocześnie do uruchomienia trybu filmowania. Przed nim, już praktycznie na rękojeści, umieszczono przednie pokrętło sterujące. Przyciski kompensacji ekspozycji oraz „zielony” (resetujący ustawione wartości) zlokalizowano poniżej spustu migawki. Ostatnim przyciskiem jest Wi-Fi/Fx2, który domyślnie pozwala szybko aktywować moduł komunikacji bezprzewodowej. Ponadto, na górnej ściance nad wizjerem umieszczono suwak korekcji dioptrii. Spójrzmy teraz na tylną ściankę aparatu.

Po lewej stronie wizjera umieszczono klawisz uruchamiający tryb Live View. Pozwala on również na kasowanie zdjęć w trybie odtwarzania. Po prawej stronie wizjera natomiast mamy pokrętło sterujące, wykorzystywane między innymi do regulacji parametrów ekspozycji oraz przełączania zakładek w głównym menu aparatu. W trybie odtwarzania możemy za jego pomocą powiększać zdjęcia lub przechodzić do widoku miniaturek. Dodatkowo, jeśli w danym momencie obsługuje ono jakąś funkcję, jest to odpowiednio zobrazowane na wyświetlaczu. W prawym górnym rogu tylnej ścianki umieszczono przyciski blokady ostrości i ekspozycji AF/AE-L. Po prawej stronie wyświetlacza mamy guzik wejścia do trybu odtwarzania zdjęć. Poniżej znajdziemy wybierak wielokierunkowy. Poszczególne jego przyciski, oprócz pełnienia roli nawigacyjnej, obsługują następujące funkcje:

• górny – zmiana czułości ISO,
• dolny – zmiana balansu bieli,
• lewy – opcje dot. lampy błyskowej,
• prawy – tryb pracy migawki aparatu (zwykły, samowyzwalacz, zdjęcia seryjne, bracketing, wyzwalanie pilotem),

Pośrodku wybieraka znajduje się przycisk OK, służący do zatwierdzania dokonywanych ustawień, powiększenia obrazu w trybie live view, a także zmiany punktu AF.

Na samym dole znajduje się jeszcze dwa przyciski: INFO, który wykorzystywany jest do uruchamiania panelu sterowania oraz przełączania trybu wyświetlania obrazu na LCD, zarówno podczas fotografowania, jak i odtwarzania zdjęć, a także włącznik głównego menu aparatu.

Po prawej stronie mocowania obiektywu umieszczono tylko jeden przycisk – blokadę bagnetu. Z kolei na lewej ściance korpusu mamy guzik podnoszący lampę błyskową, dźwignię trybu pracy autofokusu (AF/MF) oraz przełącznik RAW/Fx1. Do ostatniego z wymienionych przycisków (tak samo jak w przypadku guzika Wi-Fi/Fx2) można przyporządkować jedną z kilku wymienionych niżej funkcji:

• Zmiana formatu pliku,
• Wi-Fi,
• Ustawienie widoku zewn. (zmiana jasności ekranu),
• Widok nocny LCD,
• Podgląd optyczny (podgląd po przymknięciu przysłony),
• Poziom elektroniczny,
• Zmiana obszaru AF.

Menu

Główne menu w K-70 składa się z 17 zakładek, podzielonych na 5 grup: opcje fotografowania, filmowania, przeglądania, ustawienia aparatu oraz ustawienia niestandardowe. Jak na amatorski aparat menu można uznać za bardzo rozbudowane. Poniżej prezentujemy filmy przedstawiające poszczególne elementy kolejnych zakładek.

Menu fotografowania:

Menu filmowania:

Menu odtwarzania:

Menu ustawień aparatu:

Ustawienia niestandardowe:

Wyświetlacz

W Pentaksie K-70 zastosowano 3-calowy wyświetlacz TFT o rozdzielczości 921 tysięcy punktów. Tak samo jak w K-S2, mamy możliwość zmiany położenia ekranu - odchylenia o kąt do 90 stopni oraz obrotu o kąt do 270 stopni. W menu znajdziemy opcje regulacji jasności LCD w 15-stopniowej skali oraz kalibracji koloru (trzy, również 15-stopniowe skale: nasycenie, B-A – niebieski-bursztynowy oraz G-M – zielony-magenta). Dodatkowo do dyspozycji mamy opcję regulacji jasności podświetlenia wyświetlacza ("Ustawienie widoku zewn."), która obejmuje pięć ustawień: −2, −1, OFF, +1 +2. Użycie jej powoduje bardzo wyraźne przyciemnienie lub rozjaśnienie wyświetlacza, a ustawienia te mają na celu poprawę wygody użytkowania przy fotografowaniu w ciemnym lub jasnym otoczeniu.

Nowością (którą znajdziemy także w modelu KP) jest tryb Night Vision. Po jego aktywacji, wyświetlacz prezentuje informacje jedynie w odcieniach czerwonego. To bardzo przydatne w fotografii nocnej (np. astrofotografii), by po adaptacji oka do ciemności nie doznawać nieprzyjemnego olśnienia podczas zmiany ustawień aparatu.

Ekran oferuje obraz o dobrej jakości, który w większości sytuacji zapewnia wygodną pracę. Przy fotografowaniu w ostrym świetle słonecznym warto jednak rozjaśnić wyświetlacz, by ograniczyć chociaż częściowo negatywny wpływ odbić otoczenia. Te bowiem nie są skutecznie tłumione i mogą przeszkadzać w takiej sytuacji.

Podstawowy ekran informacyjny w trybie fotografowania prezentuje parametry naświetlania (czas migawki, wartość przysłony, kompensacja ekspozycji oraz czułość ISO), a także inne dane, np. tryb pomiaru światłą, format zdjęć, tryb fotografowania, autofokusu, tryb obrazu, czy stan stabilizacji obrazu. Po prawej stronie ekranu widoczny jest schemat wybieraka kierunkowego, na którym widoczne są aktualne ustawienia funkcji odpowiadających przyciskom kierunkowym.

Po naciśnięciu przycisku INFO wyświetla się aktywny panel sterowania. Obejmuje on 20 pól w formie siatki 5×4, przy czym zawartość każdego z pól możemy edytować. Lista dostępnych ustawień jest naprawdę spora i obejmuje:

• Zdjęcie niestandardowe,
• Tryb AF,
• Wybór trybu pola AF (fazowy),
• Wybór trybu pola AF (kontrastowy),
• Focus peaking,
• Światło wspomagające AF,
• Tryb pomiaru światła,
• Czułość ISO,
• Opcje Auto ISO,
• Linia programu,
• Tryb migawki (mechaniczna / elektroniczna),
• Format plików,
• Rozdzielczość plików JPEG,
• Jakość plików JPEG,
• Kompensacja prześwietlenia,
• Kompensacja cieni,
• Redukcja ziarna przy długich czasach,
• Redukcja ziarna przy wysokich ISO,
• Klarowność,
• Odcień skóry,
• Filtry cyfrowe,
• Zdjęcia HDR,
• Tryb Pixel Shift,
• Śledzenie gwiazd,
• Symulacja filtra antyaliasingowego,
• Stabilizacja obrazu,
• Korekcja horyzontu,
• Dostosowywanie kompozycji,
• Korekcja dystorsji obiektywu,
• Korekcja winietowania obiektywu,
• Korekcja aberracji chromatycznej obiektywu,
• Korekcja dyfrakcji,
• Podaj ogniskową,
• Wyświetlanie siatki w wizjerze,
• Poziomica w wizjerze,
• Ustawienia widoku zew. (jasność ekranu),
• Nocny widok LCD,
• Wi-Fi,
• Zewnętrzne urządzenie wejściowe (mikrofon / wężyk spustowy),
• bez funkcji.

Kolejne wciśnięcie przycisku INFO pozwala wybrać inny tryb wyświetlania informacji na ekranie. Poza ekranem stanu mamy jeszcze do wyboru:

• Poziomica elektroniczna,
• Kompas elektroniczny,
• Ekran wyłączony.

W trybie odtwarzania wyboru sposobu wyświetlania zdjęcia dokonujemy również przy pomocy przycisku INFO. Dostępnych jest pięć wariantów:

• ekran standardowych informacji,
• ekran szczegółowych informacji,
• ekran histogramu,
• ekran histogramu RGB,
• ekran bez informacji.

Warto jeszcze dodać, że pomiędzy ekranami z histogramami możemy również przechodzić korzystając z przycisków kierunkowych góra-dół.

Zdjęcia możemy powiększać (maksymalny dostępny zoom podglądu wynosi 16x) przy pomocy pokrętła sterującego. Ponadto, służy ono do włączania widoku miniatur, których liczbę (2×3, 3×4, 4×5, 5×7, 8×10) zmieniamy korzystając z przycisku INFO. Przewidziano także przeglądanie zdjęć w poszczególnych folderach oraz w widoku kalendarza.

Podczas przeglądania zdjęć, przy pomocy przycisku WB możemy uruchomić menu edycji zdjęć. Opcje tam zgromadzone są następujące:

• Obrót zdjęcia,
• Filtr cyfrowy,
• Korekcja mory,
• Zmiana wielkości,
• Przycinanie,
• Zabezpiecz,
• Pokaz slajdów,
• Zapisz jako ręczny balans bieli,
• Zapisz krosowanie,
• Obróbka RAW,
• Edycja filmu.

Live view

Tryb live view aktywowany jest przyciskiem oznaczonym symbolem LV, położonym po lewej stronie wizjera. Podczas fotografowania w podglądzie na żywo, automatyczne ustawianie ostrości działa na zasadzie detekcji kontrastu. Szybkość i skuteczność pracy tego mechanizmu w dobrych warunkach oświetleniowych można uznać za satysfakcjonujące. Dopiero w słabym świetle da się odczuć zwłokę w działaniu kontrastowego ustawiania ostrości. AF działa w następujących trybach:

• wykrywanie twarzy,
• śledzenie obiektu,
• wielopunktowy AF
• wybór pola AF,
• środkowe pole AF.

W trybie wielopunktowego AF, cały obszar detekcji kontrastu zostaje podzielony na 35 pól (7 poziomo, 5 pionowo), a użytkownik może wybrać wielkość aktywnego obszaru AF: 35, 25, 15, 9 lub pojedyncze pole AF.

W podglądzie na żywo mamy możliwość powiększania obrazu (2x, 4x, 8x i 10x), wyświetlenia jednej z pięciu siatek kadrowania w dwóch kolorach, cyfrowej poziomicy, histogramu, aktywacji funkcji wspomagającej ręczne ostrzenie (focus peaking) oraz podglądu przepalonych obszarów na zdjęciach.

Tryb wideo

Nagrywanie filmów w Pentaksie K-70 jest uruchamiane za pomocą spustu migawki, po uprzednim przekręceniu włącznika aparatu na pozycję trybu wideo. Klipy są zapisywane w formacie MPEG-4 AVC/H.264, a pliki mają rozszerzenie MOV. Długość filmu ograniczona jest do 25 minut, jednak wielkość pliku nie może przekroczyć 4 GB. W K-S2 dostępne są następujące tryby zapisu:

• Full HD (1920×1080 pix) 30, 25 i 24 kl/s progresywnie lub 60 i 50 kl/s z przeplotem,
• HD (1280×720 pix) 60 lub 50 kl/s progresywnie,

Tryb filmowania zależy od aktualnego ustawienia pierścienia trybów pracy aparatu. W trybie Av możemy ustawić przysłonę przed rozpoczęciem nagrywania. Czułość natomiast kontrolowana jest automatycznie. W trybach TAv oraz M mamy możliwość ręcznej kontroli zarówno przysłony, jak i szybkości migawki. Różnica między nimi polega na tym, że w trybie M możemy dodatkowo ustawić czułość i ponadto zmieniać ją podczas filmowania. Warte odnotowania jest również to, że w obu tych trybach w trakcie nagrywania możemy zmieniać szybkość migawki. Przy pozostałych ustawieniach pierścienia trybów aparat nagrywa filmy w trybie P, czyli z parametrów ekspozycji możemy kontrolować jedynie kompensację. Regulacji czułości mikrofonu dokonujemy w menu, podobnie jak włączenia stabilizacji. Profile kolorystyczne („zdjęcie niestandardowe”) oraz filtry cyfrowe (szczegóły w rozdziale 7) także mogą być użyte w trybie wideo.

Autofocus w trakcie rejestracji może działać w trybie ciągłym, jak również pojedynczym. W celu ustawienia ostrości należy przyciśnąć guzik AF/AE-L. Szybkość pracy w trybie AF.S jest miarę dobra, jednak da się zaobserwować wyraźny efekt "pompowania" obiektywu. Na skuteczną pracę ciągłego AF nie zawsze możemy liczyć, bowiem automatyka niekiedy nie radzi sobie nawet przy dobrym oświetleniu. Podczas manualnego ostrzenia, przed rozpoczęciem nagrywania możemy wspomagać się funkcją focus-peaking, niestety nie działa ona w trakcie rejestracji.

Pentax K-70 umożliwia nagrywanie filmów poklatkowych. Funkcja ta jest dostępna wśród trybów wyzwalania migawki. Dodatkowe ustawienia obejmują: rozdzielczość filmu (4K, Full HD, HD), przedział czasu (od 2 s, do 24 godz.) lub przedział gotowości (od 1 s do 24 godz.), liczba zdjęć (od 8 do 500 dla 4K) oraz początek (teraz, samowyzwalacz, konkretna godzina). Wielkość przedziału czasu liczona jest pomiędzy początkami kolejnych ekspozycji. W przypadku przedziału gotowości czas liczony jest od końca jednej do początku kolejnej ekspozycji. Warto jeszcze dodać, że powstające w tym trybie pliki wideo mają rozszerzenie AVI. Niezależnie od wybranej wielkości rozdzielczości obrazu filmy charakteryzują się parametrem klatkarzu na poziomie 24 kl/s.

Jakość filmów generalnie nie zachwyca, szczególnie tych w rozdzielczości 1280×720 pikseli. Bez trudu zauważymy także wady obrazu w postaci mory i aliasingu.

Przykładowe filmy:

Wszystkie filmy zostały nagrane z użyciem obiektywu Pentax smc DA 18-135 mm f/3.5-5.6 ED AL [IF] DC WR.

• film 1 – Full HD (1920×1080 pix), 50i, 57 MB,
• film 2 – Full HD (1920×1080 pix), 60i, 67 MB,
• film 3 – Full HD (1920×1080 pix), 30p, 63 MB,
• film 4 – Full HD (1920×1080 pix), 25p, 51 MB,
• film 5 – Full HD (1920×1080 pix), 24p, 53 MB,
• film 6 – HD (1280×720 pix), 60p, 52 MB,
• film 7 – HD (1280×720 pix), 50p, 45 MB,
• film 8 – Full HD (1920×1080 pix), 25p, 50 MB (filtr cyfrowy: aparat zabawka),
• film 9 – Full HD (1920×1080 pix), 25p, 46 MB (filtr cyfrowy: retro),
• film 10 – Full HD (1920×1080 pix), 25p, 47 MB (krosowanie 1),
• film 11 – Full HD (1920×1080 pix), 25p, 55 MB (profil obrazu: Płaski),
• film 12 – Full HD (1920×1080 pix), 25p, 100 MB (działanie AF oraz stabilizacji obrazu),
• film 13 – Full HD (1920×1080 pix), 25p, 51 MB (film nagrany po zmroku; fajerwerki),
• film 14 – 4K (3840×2160 pix), 24p, 339 MB, film poklatkowy.

Wizjer

W Pentaksie K-70 mamy pentapryzmatyczny wizjer, który pokrywa ok. 100% pola widzenia i charakteryzuje się powiększeniem 0.95x. Jego punkt oczny wynosi 22.3 mm. Zakres regulacji dioptrii zawiera się w przedziale od −2.5 do 1.5 1/m. Do wizjera w testowanym aparacie nie można mieć większych zastrzeżeń. Jak na typowo amatorski aparat jest on stosunkowo duży i jasny. Poniżej prezentujemy schemat wizjera pochodzący z instrukcji obsługi aparatu.

1 – ramka AF, 2 – ramka pomiaru punktowego, 3 – punkt automatyki ostrości, 4 – wskaźnik lampy błyskowej, 5 – tryb ustawiania ostrości, 6 – czas migawki, 7 – wartość przysłony, 8 – wskaźnik ostrości, 9 – linijka ekspozycji, 10 – ISO / ISO Auto, 11 – czułość / wartość kompensacji ekspozycji, 12 – blokada ekspozycji, 13 – zmiana punktu ostrości, 14 – wielokrotna ekspozycja, 15 – pomiar ekspozycji, 16 – Shake Reduction, 17 – kompensacja ekspozycji błysku, 18 – kompensacja ekspozycji / bracketing ekspozycji, 19 – format pliku.