Sony Carl Zeiss Sonnar T* FE 55 mm f/1.8 ZA - test obiektywu
8. Winietowanie
A7R II, APS-C, f/1.8 | A7R II, APS-C, f/2.0 |
A7R II, APS-C, f/2.8 | A7R II, APS-C, f/4.0 |
Na maksymalnym otworze względnym winietowanie daje się dojrzeć nawet na mniejszej matrycy, bo sięga tam 27% (−0.90 EV). Lekkie przymknięcie przysłony do f/2.0 powoduje, że wada ta zmniejsza się do wartości 20% (−0.80 EV). Koniec jakichkolwiek problemów z winietowaniem następuje na przysłonach f/2.8 i f/4.0, gdzie uzyskane przez nas wyniki to odpowiednio 9% (−0.27 EV) i 6% (−0.18 EV).
Zobaczmy teraz, jak sytuacja zmienia się po przejściu na pełną klatkę. Odpowiednie miniaturki zaprezentowane są poniżej.
A7R II, FF, f/1.8 | A7R II, FF, f/2.0 |
A7R II, FF, f/2.8 | A7R II, FF, f/4.0 |
Spadek jasności w rogach kadru na maksymalnym otworze względnym wynosi aż 59% (−2.57 EV) i jest to bardzo duża wartość. Nieznacznie wyższy wynik 61% odnotował Canon EF 50 mm f/1.8 STM, ale już Nikkor AF-S 50 mm f/1.8G wypadał wyraźnie lepiej (44%), a u Tamrona SP 45 mm f/1.8 Di VC USD było to 37%.
Winietowanie Sonnara 1.8/55 FE dość wolno spada wraz z przymykaniem przysłony. Na f/2.0 wynosi ono 53% (−2.18 EV), a na f/2.8 jest wciąż wyraźne i sięga 35% (−1.25 EV). Ten ostatni wynik jest już najgorszy w stawce i wypada gorzej nawet od mocno krytykowanego w tej kategorii Canona EF 50 mm f/1.8 STM.
Rezultat uzyskany dla przysłony f/4.0 i wynoszący 30% (−1.0 EV) to wciąż wartość, którą daje się zauważyć na zdjęciach. O umiarkowanym poziomie możemy mówić dopiero dla przysłon f/5.6 i f/8.0, gdzie uzyskane przez nas wyniki to odpowiednio 25% (−0.82 EV) i 18% (−0.59 EV). Winietowanie znika prawie zupełnie dopiero dla przysłony f/11, gdzie sięga już tylko 13% (−0.42 EV).
Poniżej pokazujemy uśredniony w koncentrycznych kręgach przebieg spadku jasności wraz z oddalaniem się od centrum kadru. Wartość liczbowa podana w procentach na każdym rysunku mówi nam, jaką powierzchnię ma obszar ograniczony od góry i z prawej strony wartością 100%, a z dołu prezentowaną krzywą. Mówi nam ona tym samym, ile całościowo światła jest traconego przez efekt winietowania. Proszę nie mylić tych procentów z procentami podawanymi na początku niniejszego rozdziału, bo nie są one ze sobą bezpośrednio powiązane.